God Level Store Manager เถ้าแก่ขั้นเทพ - ตอนที่ 659-660
ตอนที่ 659 : ไอศกรีมหลากรสชาติ
“ที่เจ้าของร้านกล่าวนั้นเห็นว่าจะเป็นเรื่องจริง…” เสียงระบบดังตอบกลับมา
“แล้วมีรสชาติอื่นไหม?” ลั่วฉวนถาม
ยังไงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมีรสเดียวก็ไม่เป็นไร
เพราะภายใต้สถานการณ์ปกติเขาก็ไม่คิดกินอยู่แล้ว
ไม่ใช่ว่าอาหารของเหยาซือหยานน่าสนใจกว่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเยอะแยะหรือยังไง?
นอกจากนี้บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปคิดใส่เครื่องเคียงอื่นเข้าไปก็ทำได้
แท่งเครื่องเทศก็ถือเป็นตัวเลือกที่ดีในการกินคู่กันที่บรรดาลูกค้าเลือก
ไอศกรีมจึงไม่ใช่ รสชาติมันไม่อาจเปลี่ยนส่งเดชได้
เมื่อลั่วฉวนคิดว่าระบบเงียบแทนคำตอบ เสียงพลันดังขึ้น
“เพิ่มรสชาติไอศกรีมมูลค่าหนึ่งแสนผลึกวิญญาณ ดำเนินการต่อหรือไม่?”
หนึ่งแสนผลึกวิญญาณ?
ถูกเพียงนี้?
แต่พอคิดดูแล้ว เรื่องราวมันก็สะท้อนใจเขา
ไม่ใช่
หนึ่งแสนผลึกวิญญาณจะถูกได้ยังไง?
นั่นมันแพงเกินไปแล้ว!
“แพงเกินไปแล้ว ระบบไม่คิดลดราคาเลยหรือยังไง?” ลั่วฉวนถามกลับ
“ไม่ลด…” ระบบตอบกลับอย่างไร้เยื่อใยshattered.
ลั่วฉวนถอนหายใจ เหมือนว่าความปรารถนาเก็บผลึกวิญญาณอดออมสำหรับเขาจะต้องพังทลายแล้ว
เขาเคยคิดจะก้าวสู่ระดับที่หก
แต่หลังได้เห็นจำนวนผลึกวิญญาณที่ต้องใช้แล้ว… มันเป็นหนทางอันยาวไกล
ดังนั้นลั่วฉวนจึงเลือกดำเนินการต่อ
ถัดจากนั้นจึงกลับจากมิติสุ่มโชคสู่ห้องตัวเอง
หน้าต่างข้อมูลถูกเรียกออกมาตรวจสอบถึงเรื่องไอศกรีมที่เพิ่งได้รับมา
“ไอศกรีม : เพิ่มความแข็งแกร่งพลังจิต”
“ราคา : สิบผลึกวิญญาณ”
ลั่วฉวนคิดอยู่ในใจ
เพิ่มความแข็งแกร่งพลังจิต ราคาขายก็เพียงสิบผลึกวิญญาณ
ก็ดี สรรพคุณนี้ไม่ใช่ดูย่ำแย่อะไร
เหนือสิ่งอื่นใดคือรสชาติต่างหาก!
ด้วยง่วงหาวแล้ว ลั่วฉวนจึงเข้านอน
ค่ำคืนนี้ไร้ฝัน
วันถัดมา
ช่วงเช้าตรู่
ลั่วฉวนตื่นขึ้นและก้าวเดินออกจากห้องกล่าวทักทายเหยาซือหยานที่เพิ่งออกมา
หลังล้างหน้าเรียบร้อยจึงลงมาชั้นล่าง
หนึ่งคืนย่อมมีมากกว่าหกชั่วโมง
หรือก็คือการปรับเปลี่ยนภายในร้านเสร็จสิ้นแล้ว
ลั่วฉวนมองรอบร้าน
ไม่ช้าเขาจึงได้เห็นจุดที่แตกต่างออกไป
ข้างเครื่องทำน้ำร้อน มันปรากฏเครื่องสีเงินโลหะที่ดูแปลกตา
หากลั่วฉวนคาดเดาไม่ผิด น่าจะเรียกว่าเครื่องทำไอศกรีม
เขาจึงก้าวเดินเข้าไปพิจารณา
หลังสำรวจเรียบร้อยเขาจึงทราบเรื่องหนึ่ง
เครื่องทำไอศกรีมและเครื่องกดน้ำร้อนเป็นแบบบริการตัวเอง
นี่ก็ถือว่าช่วยประหยัดแรงงานได้มากflavor of ice cream.
ส่วนหลักของเครื่องทำไอศกรีมคือหน้าจอที่ให้กดเลือกรสชาติไอศกรีมได้
ลั่วฉวนจึงตรวจสอบข้อมูล
และก็เป็นดังที่เขาคิด ทุกอย่างอยู่ตรงนี้
เหมือนว่าหนึ่งแสนผลึกวิญญาณจะไม่เสียเปล่า
แม้ว่าการทานไอศกรีมตอนเช้าจะไม่ใช่เรื่องดีเท่าใดนัก
แต่เขาก็เลือกรสชาเขียวมาลอง
กัดเข้าไปคำหนึ่ง
จากนั้นจึงพยักหน้า
รสชาติที่คุ้นเคย
กระทั่งว่าอร่อยมากด้วยซ้ำ
เมื่อกลับมาถึงโต๊ะรับเงิน เขาจึงนั่งเอนหลังบนเก้าอี้ที่คุ้นเคย
ลั่วฉวนทานไอศกรีมไปพลางรับชมโทรศัพท์วิเศษเพื่อรอให้มื้อเช้าเสร็จเรียบร้อย
มีหลายเรื่องราวโพสต์เข้ามาโดยเหล่าลูกค้า
ระหว่างนี้เขาคล้ายลืมเลือนไปเรื่องหนึ่ง
ลั่วฉวนรับชมอยู่สักพักจนกระทั่งปิดกระดานสนทนาไป
เขามองที่แอพทั้งหลายบนหน้าจอและนึกขึ้นได้ว่าลืมอะไรไป
หลังสุ่มโชคเมื่อคืน เขาลืมเรื่องแอพพลิเคชั่นโทรศัพท์วิเศษ
ลั่วฉวนจึงเปิดหน้าต่างข้อมูลออกมาตรวจสอบทรัพย์สินที่เหลือ
มีอยู่สี่แสนเจ็ดหมื่นผลึกวิญญาณ
คืนที่ผ่านมาใช้จ่ายไปหนึ่งแสนผลึกวิญญาณแล้ว
ลั่วฉวนคิดอ่านอย่างง่าย
ระหว่างช่วงเวลานี้ เขาน่าจะได้ส่วนแบ่งราวเจ็ดหรือแปดหมื่นผลึกวิญญาณต่อวัน
เมื่อรวมเข้าด้วยกัน ทรัพย์สินของตัวเขามีรวมเกินกว่าสี่แสนผลึกวิญญาณ
ตอนที่ 660 : กลยุทธ์การพัฒนาที่ยั่งยืน
ต้องกล่าวว่าลูกค้าส่วนใหญ่ของร้านต้นตำรับเป็นผู้มั่งมี
เหล่านั้นไม่ได้ขาดแคลนผลึกวิญญาณให้ใช้สอย
ภายในเกมพวกเขาไม่เคยถี่เหนียวที่จะใช้ผลึกวิญญาณแต่อย่างใด
อุปกรณ์ล้วนซื้อแต่ที่ดีสุดใช้งาน
สาเหตุหลักก็เพราะพวกเขาต้องการเป็นผู้แข็งแกร่งในเกม!
ไม่ใช่แค่จ่ายผลึกวิญญาณก็แข็งแกร่งขึ้นแล้วหรือยังไง?
เกมในร้านต้นตำรับประสบความสำเร็จ กระทั่งว่าดีขึ้นเรื่อยมา ทั้งหมดก็เพราะสามารถใช้ผลึกวิญญาณจ่ายได้
ลั่วฉวนคิดเห็นเช่นนี้
ทุกครั้งที่ต้องการเพิ่มแอพพลิเคชั่น ก็จำเป็นต้องจ่ายหนึ่งแสนผลึกวิญญาณ
ตอนนี้จำนวนผลึกวิญญาณที่เขาได้รับในแต่ละวันคือราวแปดหมื่น
หรือก็คือทุกสามวันก็ได้สองแอพพลิเคชั่น!
ลั่วฉวนครุ่นคิดและย่อยข้อมูลก่อนจะได้ข้อสรุป
ต้องมีแอพพลิเคชั่นใหม่
แม้จะแย่ต่อแผนการเก็บออมผลึกวิญญาณ แต่จำนวนแอพพลิเคชั่นตอนนี้มีน้อยเกินไปแล้ว
หรือก็คือ มันเป็นกลยุทธ์การพัฒนาที่ยั่งยืน ทุกชั่วระยะเวลาต้องมีสิ่งใหม่น่าสนใจ
เข็นแอพพลิเคชั่นใหม่ออกมาต้องทำ นั่นคือข้อสรุปของลั่วฉวน
ด้วยเหตุนี้ลูกค้าทั้งหลายจะได้คอยคาดหวังให้มีแอพพลิเคชั่นใหม่
ลั่วฉวนอ่านคำแนะนำของโทรศัพท์วิเศษเรื่องการสุ่มโชคแอพพลิเคชั่นใหม่
จากนั้นจึงตรวจสอบม่านแสงที่ปรากฏตรงหน้าอีกครั้ง
เพียงลั่วฉวนคิด จุดแสงจึงปรากฏขึ้นบนม่านแสง
จุดแสงเหล่านี้เคลื่อนที่รวดเร็วไปมาบนม่านแสง
ผ่านไปไม่กี่ชั่วลมหายใจ จุดแสงจึงค่อยหยุดลง
“ขอแสดงความยินดีแก่เจ้าของร้านที่ได้รับ แอพแชท”
“โทรศัพท์วิเศษสามารถดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่นดังกล่าวได้จากร้านค้าแอพพลิเคชั่น”
แอพแชท?
ลั่วฉวนเผยดวงตาเป็นประกาย
เพียงได้ยินชื่อก็ทำให้เขาทราบแล้วว่ามันทำงานยังไง
ด้วยเหตุนี้จึงเปิดร้านค้าแอพพลิเคชั่นขึ้นมา
ตอนนี้มีปรากฏไอคอนแอพพลิเคชั่นใหม่ให้ได้เห็นแล้ว
ไอคอนนั้นหน้าตาคล้ายตัวอักษร
ลั่วฉวนเลือกดาวน์โหลด
หลังดาวน์โหลดเรียบร้อยจึงกดเข้าตัวแอพแชท
ระบบการทำงานของแอพแชทไม่ผิดจากที่คาดหวังไว้
นั่นก็คือการเพิ่มเพื่อน หรือการสร้างกลุ่มสนทนา
นอกจากนี้แล้วยังมีการทำงานพิเศษอย่างการปรับแต่งข้อมูลให้เป็นเอกลักษณ์ตามแต่บุคคล
แน่นอนว่านั่นต้องจ่ายผลึกวิญญาณเพื่อใช้งาน
หากคิดอยากแตกต่างจากผู้อื่น ก็เพียงจ่ายผลึกวิญญาณมา
นั่นคือปัจจัยสำคัญในการทำเงิน
ลั่วฉวนครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งว่านี่ออกจะเป็นการผูกขาดทางการค้าเกินไป
แต่ไม่ช้าเขาก็คิดได้กับตนเองเช่นเดิม
ระบบคิดผูกขาด แล้วเขาทำอะไรได้?
เพียงไม่กี่นาทีถัดจากนั้น
ลั่วฉวนแหละเหยาซือหยานจึงลงมาจากชั้นบนพร้อมอาหารมื้อเช้า
หลังจากที่เหยาซือหยานวางอาหารบนโต๊ะรับเงินที่กลายสภาพเป็นโต๊ะอาหาร ขณะคิดเริ่มกิน นางค่อยได้เห็นความเปลี่ยนแปลงภายในร้าน
เหมือนว่าจะมีอะไรเข้ามาเพิ่ม
“เถ้าแก่ นั่นคืออะไรหรือ?” เหยาซือหยานชี้นิ้วไปพร้อมเอ่ยถาม
“เครื่องทำไอศกรีม” ลั่วฉวนตอบ
“ไอศกรีม?” เหยาซือหยานเกิดสงสัย
นามนี้แปลก นางไม่เคยได้ยินมาก่อน
“อืม… เป็นเครื่องมือสำหรับใช้ทำอาหารที่เหมือนน้ำแข็งและหิมะอะไรทำนองนี้” ลั่วฉวนพยายามหาคำอธิบาย
เหยาซือหยานคร่ำครวญตอบ “เถ้าแก่… ข้าก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี”
“หลังมื้อเช้าเดี๋ยวพาไปสำรวจ” ลั่วฉวนบอก
ทานไอศกรีมหลังมื้อเช้าก็ไม่ใช่เรื่องดีต่อสุขภาพเช่นกัน
เหยาซือหยานพยักหน้ารับก่อนจะเริ่มทานมื้อเช้าที่อยู่ตรงหน้า
หากเทียบกับก่อนหน้านี้แล้ว ลั่วฉวนรู้สึกว่ามื้ออาหารเช้าวันนี้หมดเร็วกว่าปกติราวห้านาทีได้!
เหยาซือหยานเก็บกวาดโต๊ะ กลับขึ้นชั้นบน คล้ายนางแทบไม่อาจรอคอยให้ลั่วฉวนแนะนำเครื่องทำไอศกรีม
“ก่อนอื่นคือเลือกรสชาติที่ต้องการ” ลั่วฉวนบอกพร้อมชี้หน้าจอให้เห็น
บนหน้าจอมีรสชาติให้เลือก
ตอนนี้เองที่เหยาซือหยานก็ยังคงมึนงง…