God Level Store Manager เถ้าแก่ขั้นเทพ - ตอนที่ 1028

ตอนที่ 1028

“เช่นนั้นพวกเราเดินทางก่อ” ยี่ลาบอกกล่าวกับเอวานน่า

“ทราบแล้ว” เอวานน่าพยักหน้ารับ

ด้วยยี่ลาสั่งการ ชาวไซเรนในจัตุรัสตอนนี้จึงหายผ่านแสงขาวของประตูมิติเข้าไป

นครไซเรน

หาดทรายสีขาวอันไร้สิ้นสุดได้แผ่ขยายกว้างใหญ่สุดสายตา ที่แห่งนี้มีกระแสพลังงานปรากฏ ดังนั้นป่าใต้สมุทรที่มีแต่พืชพรรณใต้น้ำทะเลจึงปรากฏหนาแน่นขึ้นที่นี่

ประตูมิติที่รัศมีกว้างราวสิบเมตรลอยอยู่เหนือพื้นทะเล ตอนนี้จากตรงใจกลางวงแหวน แสงสีขาวกำลังแผ่พุ่งฟุ้งกระจายออกมา

ชาวไซเรนหลายคนที่กำลังเล่นกันอยู่บริเวณใกล้เคียงตอนนี้กำลังรอคอย “แขกผู้มาเยือน” รวมถึงสหายที่เดินทางกลับมาด้วย

เสียงท่วงทำนองของชาวไซเรนปรากฏในห้วงน้ำ… เสียงนั้นแผ่ขยายปกคลุม

คลื่นความผันแปรมิติปรากฏเล็กน้อยที่ใจกลางประตูมิติ เหล่านี้ดึงความสนใจของชาวไซเรนที่อยู่ใกล้เคียงให้มองมา

เฮเลเวียพอพบเห็นจึงเก็บไพ่ที่กำลังเล่นอยู่พร้อมลุกขึ้น “มากันแล้ว”

“องค์ราชินี เมื่อครู่ท่านกำลังจะแพ้นะ” ไซเรนผมยาวสีดำคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะร้องบอก

“อย่าได้กล่าวถึงเรื่องที่ผ่านไปแล้ว” เฮเลนเวียโบกมือตอบรับพร้อมเผยท่วงท่าอันสง่างามที่ไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด กระทั่งว่าเผยยิ้มบางด้วยซ้ำ “ยี่ลาและคณะกำลังกลับมากันแล้ว”

“แต่องค์ราชินี เมื่อครู่ท่านไม่มีโอกาสชนะนะ” อีกหนึ่งไซเรนเข้ามาร่วมวงสนทนา

เฮเลนเวียเผยยิ้มอับจนก่อนจะส่ายศีรษะ “ก็ได้ เอาเป็นว่าข้าแพ้”

ประตูมิติที่สร้างขึ้นโดยชาวไซเรน มันค่อนข้างคล้ายประตูแสงของลั่วฉวน เพราะมันไม่มีพลังวิญญาณเป็นการขับเคลื่อน รูปลักษณ์ดูเรียบง่าย และยังใช้งานอย่างรวดเร็วได้

กระแสแสงสีขาวปรากฏลอยฟุ้งออกจากศูนย์กลางประตูมิติ ภาพฉากอันคุ้นเคยปรากฏแก่สายตาของยี่ลา มันเป็นห้วงน้ำที่เปี่ยมแน่นด้วยธาตุน้ำ

“องค์ราชินี” ยี่ลาพบเห็นเฮเลนเวียอยู่ไม่ไกล รวมถึงชาวไซเรนอีกหลากหลายที่มาร่วมรอ นางเผยยิ้มกล่าวคำออก

ชาวไซเรนที่เหลือเริ่มผ่านประตูมิติออกมากันคนแล้วคนเล่า รวมถึงเอเลน่าในรูปลักษณ์นางเงือกที่แหวกว่ายไปมา “ที่นี่รู้สึกสบายกว่าเป็นไหน”

ชาวไซเรนเข้ามาล้อมรอบด้วยความสงสัย พวกนางต่างสงสัยว่าประสบการณ์การเดินทางไกลครั้งนี้เป็นเช่นไร

“องค์ราชินี ภารกิจที่ได้รับมอบหมายเรียบร้อยดี” ผู้บัญชาการไซเรนแจ้งรายงานผลการเดินทาง

“ยี่ลา ลำบากเจ้าแล้ว” เฮเลนเวียเผยยิ้ม จากนั้นจึงกล่าวถามด้วยความสงสัย “ทำไมเอวานน่ายังไม่มาล่ะ?”

“น่าจะกำลังออกคำสั่งกับชาวทะเลอยู่ ไม่ช้าคงมาถึง” ยี่ลายิ้มตอบ

สิ้นคำของนาง ประตูมิติจึงเกิดอาการตอบสนองอีกครั้ง

หลายร่างปรากฏออกมา หลังพบเห็นสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป พวกเขาถึงกับนิ่งค้างไปครู่หนึ่ง

เอวานน่าคือคนสุดท้ายที่ผ่านประตูมิติเดินทางมา

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นางได้มาเยือนนครไซเรน จะกล่าวได้ว่านางคุ้นเคยระดับหนึ่งก็ไม่ผิด

ยามพบเห็นเฮเลนเวีย นางจึงเผยยิ้มปรากฏ

“ไม่พบกันนาน” นางเดินมาถึงตรงหน้าเฮเลนเวียพร้อมกอดไว้

“ใช่ ไม่พบกันนาน” เฮเลนเวียยิ้มตอบ

ทั้งสองกล่าวทักทายกันก่อนจะพูดถึงเรื่องราวเก่าก่อน

ชาวไซเรนรอบด้านตอนนี้ต่างนำเอาโทรศัพท์วิเศษออกมาบันทึกช่วงเวลาอันน่าจดจำ

“กล่าวไปแล้วเจ้านำพาชาวทะเลมาเท่านี้หรือ พวกที่เหลือเล่า?” เฮเลนเวียเผยความสงสัยหลังสำรวจมอง

“ตอนนี้ให้กลุ่มเล็กนำร่องไปก่อน เช่นนี้จะได้ไม่ทำให้เกิดความวุ่นวายใหญ่โต” เอวานน่ามองทางชาวทะเลที่อยู่ไม่ไกล “แม้พวกเขาทราบเรื่องร้านต้นตำรับกันแล้ว แต่ก็มีการจำกัดข่าวคราวเอาไว้”

เฮเลนเวียพยักหน้ารับ นางเข้าใจความหมายที่เอวานน่าต้องการสื่อ

ชาวทะเลที่นำมาโดยโนริเอลตอนนี้กำลังพูดกล่าวกับชาวไซเรนแลกเปลี่ยนข้อมูลต่อกัน

“เหมือนว่าพวกนั้นจะรอไม่ไหวกันแล้วนะ” เฮเลนเวียเผยยิ้ม “ข้าส่งข้อความหาเถ้าแก่เรียบร้อยแล้ว เดินทางได้เลย”

“รบกวนแล้ว” เอวานน่ายิ้มตอบ

ปู้หลี่เกื๋อสำรวจแอพนักอ่านอยู่ครู่หนึ่ง

เขาเกิดรู้สึกขึ้นมา ว่าราวกับป่ารกทึบมันปรากฏตรงหน้าพร้อมบรรยากาศอันตรายจนทำใจเต้นตึกตัก

ตัวเอกในเรื่องกำลังถูกสัตว์อสูรไล่ล่าจนบังเอิญไปพบเส้นทางสู่โบราณสถานเข้า สุดท้ายเขาจึงหลบหนีพ้นจากปากของสัตว์อสูรร้ายมาได้

กระนั้นโบราณสถานดังกล่าวไม่ใช่สถานที่อันปลอดภัย วิกฤตต่าง ๆ มากมายถาโถมเข้าหาตัวเอกอย่างไม่มีหยุดหย่อน

ภายใต้รัศมีตัวเอกประจำเรื่อง ทุกครั้งเขาจะรอดพ้นความตายได้อย่างหวุดหวิด

“หมดแล้ว?”

เนื้อหากำลังดำเนินถึงจุดสำคัญตื่นเต้น ปู้หลี่เกื๋ออดไม่ได้ที่จะต้องบ่นออกมาเสียงเบา

จากนั้นเขาจึงเปิดพื้นที่แสดงความคิดเห็น มีหลายคนร้องระงม

ลูกค้าทั้งหลายปรับตัวใช้งานระบบเทียบอันดับและการแสดงความคิดเห็นของแอพนักอ่านได้อย่างรวดเร็ว อีกทั้งในที่สุดพวกเขาก็มีที่ให้ระบายความในใจยามอ่านเนื้อหาจบบท

หลังส่งความเห็นออกไป ปู้หลี่เกื๋อจึงสำรวจมองเทียบอันดับ ภาพของมังกรดำยังคงประทับเอาไว้ที่ด้านบนสุดอย่างหนักแน่น

หลังหาวไปคราวหนึ่ง เขาค่อยลุกขึ้นยืนไปรับชมผู้อื่นเล่นเกม ทันใดนี้เองที่เขาได้เห็นคลื่นวงน้ำปรากฏตรงบริเวณประตูแสง

“ชาวไซเรนมากันแล้วหรือ?” ปู้หลี่เกื๋อไม่ประหลาดใจแต่อย่างใด

ลูกค้าทั้งหลายของร้านคุ้นชินกับการที่ชาวไซเรนโผล่ออกมาจากประตูแสงกันแล้ว จะมีก็เพียงแต่ลูกค้าใหม่ที่เกิดความสงสัยชั่วครู่ชั่วคราว

ยี่ลาเดินออกมาจากประตูแสงก่อนจะสำรวจมองรอบ “ได้ยินว่าร้านเถ้าแก่ขยายเพิ่มเติม แต่เหมือนไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร”

“มีมิติพิเศษเพิ่มเข้ามา เหมือนดังหมู่บ้านซากุระ” เฮเลนเวียชี้ไปยังประตูทางด้านหนึ่งของร้าน

“ภายในคงใหญ่น่าดู” เอเลน่าก้าวเดินออกจากประตูแสงพร้อมมองไปยังประตูบานใหม่ด้วยความสงสัย

ชาวไซเรนที่ตามหลังยี่ลามา เมื่อมาถึงร้านพวกนางจึงแยกย้ายกันไปตามชั้นวางสินค้า

สำหรับพวกนาง ที่มาร้านก็เพื่อซื้อสินค้า

เพราะชาวไซเรนมีประสาทรับรสที่แทบไม่ทำงาน และมีแต่สินค้าของร้านต้นตำรับจึงทำให้พวกนางได้รับรู้ถึงความอร่อยได้

“ที่นี่คือร้านต้นตำรับหรือ?” เอวานน่าเดินออกมาจากประตูแสงพร้อมเผยดวงตาเบิกกว้างเล็กน้อย

แม้ว่าเคยได้เห็นภาพถ่ายมาบ้างแล้ว แต่การได้มาเห็นกับตาตนเองก็ยังถือว่าแตกต่าง

โนริเอลและชาวทะเลผู้อื่นต่างก้าวเดินออกมาจากประตูแสง ตอนนี้พวกเขาได้มาถึงร้านต้นตำรับที่เคยได้ยินเพียงคำบอกเล่าแล้ว

ปฏิกิริยาแรกคือกระวนกระวายใจ เพราะที่นี่มีออร่าอันแข็งแกร่งคงอยู่มากมาย เหล่านั้นทัดเทียมกับราชาสมุทร

โนริเอลเป็นคนแรกที่ปรับสภาพจิตใจได้รวดเร็ว เพราะนางพูดคุยในกลุ่มแชทมายาวนานจนเตรียมใจไว้อยู่ก่อนแล้ว

ชาวทะเลอีกเก้าคนที่เหลือการฝึกฝนก็ไม่ใช่ต่ำเตี้ย พวกเขาเคยได้เห็นคลื่นลมแรงมามากมายแล้ว ดังนั้นเพียงไม่นานจึงปรับสภาพอารมณ์สงบใจลงก่อนจะเริ่มสำรวจมองร้านต้นตำรับที่เคยได้ยินแต่คำเล่าลือ