My MCV and Doomsday - ตอนที่ 486

Chapter 486: มั่นคงดั่งหินผา
“ซิหยู่ ล็อคเป้าหมายไปที่ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับสองที”เจียงลู่ฉีพูดและเหยียบคันเร่ง ในขณะที่มือทั้งสองข้างจับพวงมาลัยแน่น

“ฉันจะพยายามค่ะ”หลันซิหยู่จ้องไปที่ด้านหน้าของเธอ เธอก็ขยายวิสัยทัศน์จิตวิญญาณของเธอออกไปรอบทุกทิศทางอย่างช้าๆและค้นหาซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 ตัวนั้น เพียงแค่นั้นเองเธอก็ปิดตาของเธอลงและตะโกนออกมา “ฉันพบมันแล้ว!”หลันซิหยู่ก็แบ่งปันตำแหน่งของมันให้กับเจียงลู่ฉีผ่านวิสัยทัศน์จิตวิญญาณของเธอ

“ฉันเห็นมันแล้ว”เจียงลู่ฉีตอบ เขาให้ความสนใจกับแสงจิตวิญญาณที่กำลังลอยไปลอยมาซึ่งมันอยู่ท่ามกลางกลุ่มซอมบี้ที่หนาแน่น ในเวลาเดียวกัน เมื่อมองไปที่มัน พวกเขาก็สัมผัสได้ถึงอันตรายเหมือนกับสัตว์ป่าที่เผชิญหน้ากับนักล่า คนปกติธรรมดาทั่วไปก็จะรู้สึกแบบนั้นเมื่อเจอกับซอมบี้ธรรมดาทั่วไป สำหรับซอมบี้ระดับ 2 แล้วพวกเขาก็จะยืนแข็งทื่อจากความหวาดกลัวและสูญเสียความกล้าที่จะหลบหนีไป

ทันใดนั้น ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 ก็เหมือนสังเกตเห็นพวกเขา

“มันกำลังมาทางเรา!”หลันซิหยู่พูดออกมาในทันที

ที่จริงแล้ว เสียงเครื่องยนต์ของรถมินิบัสเจียงลู่ฉีก็เป็นที่ดึงดูดต่อซอมบี้มากมายแล้ว ทันใดนั้น ท่ามกลางกลุ่มซอมบี้ที่กำลังเข้ามาใกล้ มันก็มีเสียงคำรามที่ดังก้องเหมือนกับเสียงสายฟ้าร้องออกมา ซอมบี้นับพันตัวก็คำรามออกมาในเวลาเดียวกันเหมือนกับได้รับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชา เสียงคำรามรวมกับการพุ่งเข้าใส่นั้นก็ทำให้หยางหยิงและคนอื่นตกตะลึงอย่างมาก แม้ว่าพวกเขาจะยืนอยู่ห่างไกลไปก็ตาม

“บอกจางไฮ่ให้ขับไปให้ไกลกว่านี้สักเล็กน้อยด้วย”เจียงลู่ฉีรสั่งการ เมื่อรถoff-road ติดเกราะสามารถที่จะจัดการกับกลุ่มซอมบี้กลุ่มเล็กๆเพียงแค่นั้น

“ค่ะ”หลันซิหยู่ก็ส่งคำสั่งของเจียงลู่ฉีไปให้กับจางไฮ่และซุนคุนที่อยู่ด้านข้าง

..

จากตึกเล็กๆที่ที่เว่ยเฟยเฟยและเพื่อนร่วมทีมที่ตกอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวังติดอยู่นั้นเองก็ได้ยินเสียงแตรขึ้น แต่พวกเธอก็ไม่สามารถมองอะไรได้เห็นเลย อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นเองพวกเธอก็ได้ยินเสียงดังมาจากถนนด้านล่างพวกเธอ

“พวกเขาคือหยางหยิงใช่ไหม?”พีชและสมาชิกคนอื่นก็รีบแอบมองดูผ่านผ้าม่าน หลังจากเห็นภาพที่เกิดขึ้นเบื้องล่าง พวกเธอต่างตกตะลึงกันอย่างมาก ซอมบี้ทั้งหมดนั้นกำลังพุ่งตัวเข้าไปในทิศทางเดียวกันเหมือนกับน้ำท่วมที่ถาโถมเข้าใส่ และพวกเธอก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าอีกฝั่งหนึ่งมีรถมินิบัสกำลังพุ่งเข้าใส่กลุ่มซอมบี้อันเลวร้าย

“พวกเขาไม่ใช่หยางหยิง”เว่ยเฟยเฟยพูด เธอนั้นคุ้นเคยกับหยางหยิงและเธอก็รู้ดีว่าเขาไม่ได้มีรถมินิบัส นอกจากนี้แล้วมันก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับหยางหยิงที่จะมาช่วยพวกเธอ เมื่อเธอยังไม่ได้ให้คำตอบกับพวกเขา

“พวกเขาคือใครกัน?”ใครบางคนถามขึ้น

พวกเธอต่างตกตะลึงกันอย่างมาก เมื่อพวกเธอเห็นรถมินิบัสไม่เพียงแค่หันหลังและขับหนีไปจากซอมบี้ที่เข้ามาใกล้ แต่มันกลับเร่งความเร็วเข้าใส่กลุ่มของซอมบี้! เมื่อเทียบกับคลื่นซอมบี้แล้ว รถมินิบัสก็ดูเล็กและไม่สำคัญอย่างมาก

…

“โอ้ พระเจ้า! นี่มันการฆ่าตัวตายแล้ว!”หยางหยิงตะโกนออกมาหลังจากเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาต้องการที่จะได้รับผลประโยชน์บางอย่างจากการต่อสู้นี้ แต่เขาก็เปลี่ยนความคิดไปในทันที

ในทางตรงกันข้าม เขาก็คิดว่าพวกเขาควรที่จะหลบหนีไปจากสถานที่นี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ สำหรับเว่ยเฟยเฟยแล้ว เขาก็รู้ดีว่าเธอและทีมของเธอนั้นมีโอกาสที่จะหลบหนีไปแล้ว เนื่องจากการล่อของรถมินิบัส การเตรียมการของเขานั้นมันพังทลายลงไปและมันก็เป็นเพราะรถมินิบัสนั่น หยางหยิงรู้สึกหงุดหงิดจนถึงจุดที่เขาต้องการที่จะฆ่าใครบางคนทิ้งเลย

“พวกเวร! มันมีที่ให้ตายมากมาย ทำไมพวกนายต้องมาเลือกที่ตายที่นี่ด้วยกัน!?”หยางหยิงด่า

ในความคิดของหยางหยิงแล้ว กลุ่มคนพวกนี้มีชะตาที่ต้องตายไปแล้ว มิฉะนั้นแล้วละก็มันไม่มีทางที่พวกเขาจะหลบหนีออกไปจากสถานการณ์แบบนั้นได้

ในเวลานั้นเอง รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีก็ปะทะเข้ากับซอมบี้แถวหน้า

‘บึ้ม!’

เสียงก็ดังก้องกังวาลไปทั่วทั้งบริเวณ ดวงตาของเว่ยเฟยเฟยก็หดลงและพีชรวมทั้งคนอื่นก็มึนงง พวกเธอต่างเห็นคลื่นอากาศทำลายล้างที่ปรากฏขึ้นจากที่ไหนก็ไม่รู้ พร้อมกับแรงกดดันอากาศที่ผ่านไป ซอมบี้ที่ขวางทางมันอยู่ก็กลายเป็นเนื้อบดหรือไม่ก็ถูกส่งกระเด็นออกไป! คลื่นอากาศนั้นทำลายคลื่นซอมบี้ทิ้งไป

หยางหยิงที่พึ่งด่าไปก็แทบจะกัดลิ้นของเขาเอง ตาของเขาโตขึ้นและกรามของเขาก็แทบจะหลุด ในเวลาสนั้นเอง เขาก็สังเกตเห็นว่ารถมินิบัสก็ยังบดขยี้ซอมบี้ที่ขวางทางต่อไป ความเร็วของมันก็ไม่ได้รับผลกระทบเลยแม้แต่นิดเดียว และถ้าแค่นั้นมันไม่พอแล้วละก็เขาก็เห็นหัวรบที่มีหนามแหลมติดอยู่ด้านหน้ารถมินิบัสอีกด้วยและหลังจากที่ติดตั้งมันแล้ว รถมินิบัสก็กวาดล้างซอมบี้ที่ขวางทางมันอยู่มากกว่าเดิม ในขณะที่มุ่งหน้าเข้าไปในกลุ่มของซอมบี้ได้ลึกยิ่งขึ้น

“เอ๋?”สมาชิกของเขาหนึ่งคนอุทานออกมา ในขณะที่กลืนน้ำลายไปด้วย

หยางหยิงก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้ มันไม่ใช่แค่การคาดการณ์ของเขานั้นผิดพลาด แต่รถมินิบัสที่ดูทรุดโทรมของเจียงลู่ฉีนั้นเหมือนกับเครื่องจักรบดเนื้อและกำจัดสิ่งกีดขวางไปทั้งหมด

ทันใดนั้นซอมบี้ตัวหนึ่งก็กระโดดออกมาจากกลุ่มของซอมบี้และลงบนรถที่ถูกละทิ้งไว้ รถมันก็ทรุดตัวลงและรถทั้งคันก็ล้มลงกระแทกกับพื้นพร้อมกับเพดานของรถนั้นบุบสลาย! หลังจากนั้นซอมบี้ก็หายตัวไปจากเพดานของมนั

‘บึ้ม!’

เสียงดังก็ดังมาจากรถมินิบัสและรอยแตกรูปใยแมงมุมก็ปรากฏขึ้นบนหน้าต่างข้างคนขับ รถมินิบัสที่ขับมาด้วยความเร็วสูงก็เปลี่ยนทิศทางไปเล็กน้อยอีกด้วย

เจียงลู่ฉีก็ปรับตำแหน่งตามคำแนะนำของเมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวในทันที ประสิทธิภาพของรถมินิบัสที่แข็งแกร่งกว่านั้นก็แสดงออกมาในครั้งนี้ เจียงลู่ฉีก็เหยียบไปที่เบรคและเสียงดังเอี๊ยดก็ดังขึ้น ก่อนที่รถมินิบัสจะกวาดซอมบี้ไปจำนวนมาก

“ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2!”หยางหยิงตะโกน

พวกเขาต่างตกตะลึงกันอย่างมาก เมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้น ความแข็งแกร่งและความเร็วของซอมบี้กลายพันธุ์ตัวนี้นั้นเลวร้ายอย่างมาก ถ้าพวกเขานั้นเป็นคนที่เผชิญหน้ากับซอมบี้กลายพันธุ์ตัวนั้นแล้วละก็เขาก็กลัวว่ารถของเขาคงจะพลิกคว่ำไปแล้ว หยางหยิงก็รู้สึกว่าเขาได้ประเมินซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 ได้ต่ำไป ถึงแม้ว่ามันจะเป็นระดับ 2 เพียงแค่ตัวเดียว มันก็น่าจะแข็งแกร่งระดับ 2 ธรรมดาทั่วไป หยางหยิงพิจารณาว่าเขานั้นโชคดีมาก โชคดีที่เขาได้เปลี่ยนความคิดไปหรือไม่อย่างงั้นแล้วเขาก็คงจะเกิดความสูญเสียครั้งใหญ่เข้าให้แล้ว

อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้คาดคิดเลยว่ารถมินิบัสจะแข็งแกร่งมากขนาดนั้น สมาชิกทั้งหมดของเขาต่างประหลาดใจกับรถมินิบัส แต่พวกเขาก็เชื่อว่ามันเป็นเรื่องของเวลาเท่านั้นก่อนที่มันจะกลายเป็นเศษโลหะ

หลังจากที่เจียงลู่ฉีเหยียบไปที่เบรค เขาก็กระโดดออกมาจากที่นั่งคนขับและตะโกนออกมา “หยิง!” และหลังจากนั้นหยิงก็มาทำหน้าที่ขับรถมินิบัสแทน

ซอมบี้รอบๆก็รวมตัวกันจนกลายเป็นเหมือนกับคลื่นซอมบี้และรถมินิบัสของเจียงลู่ฉีก็ถูกปิดกั้นเส้นทางไว้ หน้าต่างของรถมินิบัสก็ถูกล้อมรอบไปด้วยซอมบี้และรถทั้งคันก็ส่ายไปส่ายมา ซอมบี้เหล่านั้นสามารถที่จะฉีกกระฉากเหล็กได้ด้วยฟันและนิ้วของมัน แต่พวกมันไม่สามารถที่จะสร้างรอยขีดข่วนบนรถมินิบัสของเจียงลู่ฉีได้เลยแมแต่นิดเดียว

‘บึ้ม!’

เสียงระเบิดก็ดังก้องขึ้นและเปลวเพลิงก็พวยพุ่งออกมาและปกคลุมไปทั่วซอมบี้ที่อยู่ด้านหน้ารถมินิบัส น้ำมันเบนซินสามารถที่จะใช้ได้เป็นเวลาสิบนาทีในทันทีที่มันสัมผัสเข้ากับสารติดไฟและเปลวเพลิงก็ลุกไหม้ซอมบี้มากกว่าเดิม! อุณหภูมินับพันองศาทำให้อากาศที่อยู่ล้อมรอบรถมินิบัสนั้นเริ่มบิดเบี้ยว

ในตอนแรกทุกคนต่างตกอยู่ในความคิดว่ารถมินิบัสจะไม่สามารถวิ่งได้อย่างบ้าคลั่งอีกแล้ว แต่ภาพที่น่ามหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นนี่ก็ทำให้ทุกคนต่างตกตะลึง รถมินิบัสนั้นแตกต่างไปจากความคิดของคนธรรมดาทั่วไป

“มันเป็นรถมินิบัสจริงๆเหรอ? ไม่ใช่ว่ามันเป็นอาวุธสังหารไม่ใช่เหรอ!”หยางหยิงอุทานออกมาอย่างตกตะลึง

ผู้รอดชีวิตของเจียงหนิงต่างนับถือในตัวรถของพวกเขาอย่างสูงมาก ในการที่จะตัดสินว่าทีมไหนนั้นแข็งแกร่งหรือไม่ รถที่พวกเขาขับอยู่นั้นก็ถูกนับว่ามันมีหน้าที่ที่สำคัญอย่างมาก แต่รถมินิบัสนั่นมันทรงพลังเป็นอย่างมาก!

หยางหยิงก็กลืนน้ำลายและพูดออกมา “แม้ว่ารถมินิบัสจะแข็งแกร่งมาก มันก็ไร้ประโยชน์อยู่ดี มันเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้สำหรับมันที่จะโจมตีซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 นั่นโดน!”

“ฉันเห็นด้วยกับความคิดของนาย”ฟางเฉิงจินพยักหน้า

เมื่อเห็นรถมินิบัสของเจียงลู่ฉีนั้นแสดงศักยภาพของมันออกมาอย่างต่อเนื่อง การแสดงออกของฟางเฉิงจินก็เปลี่ยนไป ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับสองนั้นเหมือนกับสัตว์ป่ากลายพันธุ์ที่มีรูปร่างเป็นมนุษย์ แต่มันทั้งทรงพลังและคล่องแคล่วกว่าสัตว์ป่ากลายพันธุ์เสียอีก

ในเวลาเดียวกัน ห้องรูปจานบินก็ปรากฏขึ้นด้านบนดาดฟ้าของรถมินิบัส ด้านในนั้นก็คือเจียงลู่ฉีที่แบกปืนสไนเปอร์ไรเฟิลของเขาอยู่ ในชั่วพริบตา สายตาของเจียงลู่ฉีก็จดจ่อเป็ฯอย่างมาก ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 ไม่สามารถที่จะถูกเห็นได้ด้วยตาเปล่า แต่ในสนามจิตวิญญkณแล้ว มันก็ถูกล็อคเป้าหมายโดยเจียงลู่ฉีและเขาก็เปิดโดเมนสมองของเขา ด้วยเหตุนี้นี่เองทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเขาก็เข้าสู่โหมดสโลว์โมชั่น ก่อนที่ดวงตาของเจียงลู่ฉีจะกวาดไปมองกลุ่มของซอมบี้กลายพันธุ์ที่อยู่ห่างไกลออกไป

‘ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับสองอยู่ไหนกันเนี่ย?’

เมื่อเห็นสไนเปอร์ในรถมินิบัส เว่ยเฟยเฟยก็ตื่นเต้นอย่างมาก เธอก็เป็นมือสไนเปอร์ด้วยเช่นกันและเนื่องจากความสามารถพิเศษของเธอ ทีมของเธอก็สามารถที่จะอาศัยในเจียงหนิงได้ มือสไนเปอร์ที่ยอดเยี่ยมนั้นสามารถที่จะฆ่าศัตรูที่ทรงพลังกว่าตัวของพวกเขาเองได้ ความสามารถในการยิงปืนสไนเปอร์ของเว่ยเฟยเฟยก็เป็นที่โด่งดังในเจียงหนิง แต่ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 นั้นทรงพลังเกินกว่าที่เธอจะยิงโดนได้ มิฉะนั้นแล้วละก็พวกเธอจะติดอยู่ในนี้มานานนับสัปดาห์ได้ยังไงกัน? เธอนั้นสงสัยเกี่ยวกับความสามารถมือสไนเปอร์คนนั้นมากๆ

“เฟยเฟย ซอมบี้แทบทุกตัวนั้นถูกรถมินิบัสดึงความสนใจไปแล้ว”หนึ่งในสมาชิกของเธอพูดออกมาอย่างฉับพลัน ในความเป็นจริงแล้ว ศัตรูที่ล้อมรอบเขาอยู่ก็ได้เปลี่ยนความสนใจไปแล้ว ในอีกความหมายหนึ่งก็คือพวกเขาสามารถที่จะแอบหลบหนีไปได้โดยไม่เจอกับอันตราย มันเป็นโอกาสที่ยอดเยี่ยมสำหรับพวกเขาในการหลบหนี

อย่างไรก็ตามเว่ยเฟยเฟยก็ยังลังเลอยู่ดี แต่เธอก็ตัดสินใจได้และพูดออกมา “พวกนายไปก่อนเลย ฉันจะอยู่ที่นี่รอช่วยเขาเอง”เธอสามารถที่จะสนับสนุนเจียงลู่ฉีได้ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่ทำให้สถานการณ์นั้นดีขึ้น ยังไงก็ตามทีมแปลกหน้านี้ก็ได้ช่วยเหลือพวกเธอไว้ นอกจากนี้แล้วเว่ยเฟยเฟยก็คิดว่ามันเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะสังหารซอมบี้ระดับ 2 ได้สำเร็จ อย่างมากที่สุดพวกเขาก็สามารถที่จะล่อเวลาไว้ได้ แต่เธอก็ยังตัดสินใจที่จะช่วยเขาอยู่ดี

พีชส่ายหัวและพูดออกมา “เอาละ ฉันก็ต้องการที่จะอยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกัน”เธอไม่ต้องการที่จะทิ้งเว่ยเฟยเฟยไว้เพียงคนเดียวและเธอก็คิดว่าการตัดสินใจของเว่ยเฟยเฟยนั้นถูกต้อง สุดท้ายแล้วทีมนั้นก็ได้ช่วยเหลือทีมของเธอไว้

‘ปัง!’

อย่างไรก็ตามในเวลาที่พวกเธอยังพูดคุยกันอยู่นั้นเอง เสียงปืนก็ดังขึ้นจากปืนที่อยู่ในมือของเจียงลู่ฉี

เพียงเวลาไม่นานที่เว่ยเฟยเฟยเห็นมัน เธอก็มองผ่านกล้องของปืนสไนเปอร์ไรเฟิลและดวงตาของเธอก็หดลงเล็กน้อย ในช่วงเวลานั้นดวงตาของธอก็มีหยดน้ำปรากฏขึ้นในตาของเธอและทุกสิ่งทุกอย่างในสายตาของเธอก็ชัดเจนขึ้นอย่างต่อเนื่อง

แต่เว่ยเฟยเฟยก็ยังไม่สามารถหาซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 ได้พบอยู่ดี แต่เธอก็เห็นเลือดสดที่ไหลออกมาใหม่แทน

‘ยิงโดน? เป็นไปได้ไง!’แต่เธอก็ไม่มั่นใจอยู่ดี

เจียงลู่ฉีได้เตรียมยิงนัดที่สองแล้ว เขานั้นให้ความสนใจทั้งหมดกับการยิงนัดแรกไป แต่มันกำให้ซอมบี้เกิดแผลได้ มันเห็นได้เด่นชัดเลยว่าซอมบี้ระดับ 2 นั่นมีความเร็วที่รวดเร็วอย่างมาก โชคดีที่มันก็ยังมีแรงกระแทกจากการเคลื่อนไหวของซอมบี้กลายพันธุ์

เจียงลู่ฉีก็ใช้ความสามารถโดเมนสมองของเขาจนถึงขีดจำกัด ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวของเขา แม้แต่ฝุ่นในอากาศก็สามารถที่จะมองเห็นได้อย่างชัดเจน

เจียงลู่ฉีทำให้ซอมบี้ระดับ 2 กราดเกรี้ยวอย่างมาก

“ฉันพบมันแล้ว!”เว่ยเฟยเฟยก็มองเห็นซอมบี้กลายพันธุ์ได้ด้วยเช่นกัน แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะลั่นไกออกไปได้ มันเร็วเกินไป! เธอสามารถที่จะเห็นได้เพียงแต่ภาพติดตาของซอมบี้กลายพันธุ์ตัวนั้น จากจังหวะที่ลั่นไกปืนจนถึงกระสุนไปโดนตัวเป้าหมาย มันต้องใช้เวลาสักพักหนึ่ง ด้วยเหตุนี้นี่เองมันจึงเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะยิงซอมบี้โดน เธอก็ตึงเครียดมากยิ่งขึ้น พร้อมกับพลังอันน่าหวาดกลัวของซอมบี้ระดับ 2 แล้ว ห้องยิงปืนนั้นก็คงโดนบดขยี้ในทันที สไนเปอร์ด้านในนั้นก็คงจะถูกบดขยี้กลายเป็นเศษเนื้อ! เว่ยเฟยเฟยนั้นเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและเสียใจ เธอต้องการที่จะช่วยพวกเขา แต่เธอก็ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะได้ยิง

หยางหยิงที่ยืนมองอยู่ไกลๆนั้นก็รู้สึกกระวนกระวายใจด้วยเช่นกัน เพียงเวลาไม่นานที่เขาเห็นซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 มีเพียงแค่เขาและฟางเฉิงจินเท่านั้นที่สามารถจับตามองซอมบี้ระดับ 2 ได้ทัน สำหรับสมาชิกคนอื่นแล้ว พวกเขาก็สามารถที่จะรู้สึกได้ว่ามันมีแรงที่แปลกประหลาดที่ผลักดันให้พวกเขาหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

อย่างไรก็ตาม ในห้องยิงปืนนั้นเจียงลู่ฉีก็ยังคงมั่นคงเหมือนกับหินผา

‘บึ้ม!’

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 ก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหน้ารถมินิบัสอย่างฉับพลัน แต่มันก็หยุดลงไป พวกเขาก็สามารถที่จะเห็นแขนและขาที่ยาวของมันได้เป็นครั้งแรก เจียงลู่ฉีได้ยิงทำให้มันเกิดบาดแผลขึ้นบนขาของมัน แต่ในตอนนี้มันก็มีหลุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนหน้าท้องของมัน ถึงแม้ว่าร่างกายของซอมบี้กลายพันธุ์ระดับสองจะมีการป้องกันที่แข็งแกร่ง มันก็เป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้ที่จะป้องกันพลังการทำลายและเจาะทะลุของกระสุนสไนเปอร์ที่ยิงออกมาจากระยะใกล้ๆเชนนี้ได้

เว่ยเฟยเฟยก็เงยหน้าขึ้นมาและจ้องไปที่มือสไนเปอร์อย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อซอมบี้ระดับ 2 นั้นได้หยุดตัวลง

หยางหยิงก็แทบจะกระเด้งตัวตกลงจากที่นั่งของเขา ‘นี่มัน..เหี้..อะไรวะ? ซอมบี้ระดับ 2 โดนยิง? เป็นไปไม่ได้หน่า!’