My MCV and Doomsday - ตอนที่ 451

Chapter 451: พวกบ้า
ปากกระบอกปืนสไนเปอร์ AMR-2 และความแม่นยำในการยิงปืนทำให้ลู่ฉางเฟยนึกถึงชื่อของเจียงลู่ฉีในทันที พวกเขานั้นได้ปะทะกันในเส้นทางลับ ดังนั้นความแม่นยำของเจียงลู่ฉีและปืนสไนเปอร์ AMR-2นั้นเป็นความทรงจำที่สดใหม่ของลู่ฉางเฟย

‘บึ้ม!’

เสียงที่แหลมคมของปืนไรเฟิลก็ดังขึ้นอีกครั้งเพื่อยืนยันการคาดเดาของลู่ฉางเฟยว่าถูกต้อง จมูกอันอ่อนนุ่มของควายกลายพันธุ์ก็ถูกยิงทะลุไปโดยกระสุนของเจียงลู่ฉี ควายกลายพันธุ์นั้นกำลังใช้เขาของมันทิ่มแทงไปที่ร่างกายของสมาชิกองค์กรน้ำดำ กระโหลดที่หนาดั่งโลหะของมันก็ถูกเจาะทะลุด้วยกระสุนปืนที่ทรงพลังและมันก็ล้มลงกับพื้นหลังจากที่ก้าวไปอย่างสั่นสะเทือน

ทันใดนั้น เจียงลู่ฉีก็เล็งไปที่ลู่ฉางเฟยจากรถมินิบัสของเขา

ดวงตาของลู่ฉางเฟยก็สว่างวาบเหมือนกับสายฟ้าและเขาก็ยิ้มบางๆออกมา

เจียงลู่ฉีและลู่ฉางเฟยมองหน้ากันและกันในช่วงเวลานั้น แต่หลังจากนั้นเจียงลู่ฉีก็ขยับปากกระบอกปืน ในช่วงเวลาที่พบหน้ากันก็โน้มน้าวให้เจียงลู่ฉีลั่นไกปืน ลู่ฉางเฟยก็จะโจมตีในเวลาเดียวกันและลู่ฉางเฟยก็รู้สึกแบบเดียวกัน

หลังจากที่ควายกลายพันธุ์ถูกสังหาร รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีก็หยุดอยู่ฝั่งซ้ายของบริเวณที่มีหญ้างอกขึ้นขององค์กรน้ำดำและหลังจากนั้นก็เปิดเผยรถบรรทุกของหนักหลายสิบคันและรถติดเกราะของกองทัพสามคันก็มาถึงด้วยเช่นกัน

“เหี้..เอ้ย ทำไมคนขององค์กรหายนะต่อซอมบี้ถึงได้มากัน? ทีมฉี่หยิงก็มาด้วยเช่นกัน!”ลู่ฉางหยางเห็นทุกสิ่งทุกอย่างอย่างชัดเจนจากรถบรรทุกของเขา ธงที่เป็นรูปพระอาทิตย์สีดำนั้นน่าดึงดูดอย่างมากและรถมินิบัสก็ค่อนข้างที่จะไม่ปกติ

“ชัดเจนว่าพวกเขาต้องการที่จะแข่งขันกับพวกเรา!”ลู่ฉางหยางก็แยกเขี้ยวออกมา สำหรับเขาแล้ว ภารกิจนี้เหมือนกับเป็นแกะอ้วนที่เขาจะล่าตอนไหนก็ได้ ดังนั้นเขาจะปล่อยให้คนอื่นขโมยมันไปได้ยังไงกัน? เขาจะสามารถทนมันได้อย่างไรกัน? ยิ่งไปกว่านี้ พวกเขาได้สังหารสัตว์ป่ากลายพันธุ์ไปสองตัวอีกด้วย

“จะขโมยของดีๆไปง่ายๆงั้นเหรอ? ไม่มีทาง! นายโลภมากเกินไปแล้ว! สมาชิกทั้งหมดขับรถลากสัตว์ป่ากลายพันธุ์ไปยังทางขององค์กรหายนะต่อซอมบี้ซะ”ลู่ฉางหยางออกคำสั่งอย่างเย็นชา เขาใช้วิทยุสื่อสารออกคำสั่งกับรถบรรทุกของหนักและรถoff-roadทุกคนขององค์กรน้ำดำและทีมหินทิ้ง

สมาชิกทั้งสองทีมต่างเป็นสมาชิกชั้นยอดที่มีวินัยอย่างเคร่งครัด องค์กรน้ำดำและทีมน้ำดำต่างร่วมมือกันและกัน อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ได้เสียสละผู้มีพลังเหนือธรรมชาติไปมากกว่าสิบคนในการต่อสู้กับไส้เดือนกลายพันธุ์ ในความคิดของลู่ฉางหยางแล้ว องค์กรหายนะต่อซอมบี้จะถูกสัตว์ป่ากลายพันธุ์และไส้เดือนกลายพันธุ์โดนรุมกระหน่ำในไม่ช้า

‘บึ้ม!’

รถบรรทุกของหนักทั้งหมดและรถoff-roadของทั้งสองทีมก็ขับกลับไปในเวลาเดียวกัน ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติบางคนกำลังต่อสู้กับสัตว์ป่ากลายพันธุ์และไส้เดือนกลายพันธุ์ที่พุ่งเข้ามาทุกทิศทางใส่องค์กรหายนะต่อซอมบี้ ในเวลาอันสั้น สมาชิกทั้งหมดของทีมทั้งหมดก็มุ่งหน้าเข้าหาองค์กรหายนะต่อซอมบี้ ด้วยเหตุนี้นี่เอง สัตว์ป่ากลายพันธุ์ที่มีดวงตาอันแดงฉานต่างติดตามองค์กรหายนะต่อซอมบี้เหมือนกับกระทิงป่า

เมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้น โฮวติงคุนก็เต็มไปด้วยความเสียใจ เขาเสียใจกับการตัดสินใจของเขา สัตว์ป่ากลายพันธุ์สีดำทั้งดุร้ายและโหดเหี้ยม โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลังของกลุ่ม มันเป็นดั่งฝันร้าย!

ในเวลาเดียวกัน เขาก็เห็นองค์กรน้ำดำและทีมหินทิ้งก็พุ่งเข้าใส่พวกเขา ก่อนที่สมาชิกองค์กรน้ำดำก็มีปฏิกิริยา พวกเขาก็ป้องกันเส้นทางที่อยู่ด้านข้าง นอกจากนี้สัตว์ป่ากลายพันธุ์ที่เลวร้ายและไส้เดือนกลายพันธุ์ต่างตามมาด้านหลัง องค์กรหายนะต่อซอมบี้ก็ปะทะเข้ากับมันตรงและสมาชิกทั้งหมดของเขาต่างหวาดกลัวกันอย่างมาก

“องค์กรน้ำดำและทีมหินทิ้ง กู..จะฆ่าพวกมึง..!”โฮวติงคุนตะโกนออกมา เมื่อเขารู้ว่ามันเป็นแผนของลู่ฉางหยาง

โฮวติงคุนเป็นชายที่ฉลาด ดังนั้นเขาไม่สามารถที่จะปล่อยลูกน้องทั้งหมดของเขาสู้กับสัตว์ป่ากลายพันธุ์นับสิบตัวตรงๆได้ มิอย่างงั้นแล้วละก็องค์กรหายนะต่อซอมบี้ของเขาก็จะพังลงไป อย่างไรก็ตามโฮวติงคุนก็ประหลาดใจอย่างมาก เมื่อเขาหันกลับไปมองด้านหลัง

“ไอ้พวกบัดซบ! พวกแม่งโหดเหี้ยมจริง!”โฮวติงคุนด่าออกมา เนื่องจากว่าพวกเขาปิดทางหนีและปิดกั้นด้วยรถบรรทุกของหนักหลายต่อหลายคัน ทีมของเขาพุ่งผ่านขบวนรถของฝั่งตรงข้ามก่อนที่จะล่าถอยได้ นั่นหมายความว่าพวกเขาจะต้องปะทะกับทีมทั้งสองตรงๆ ในอีกด้านหนึ่งกลุ่มของสัตว์ป่ากลายพันธุ์ก็โจมตีพวกเขาด้วยเช่นกัน เพียงเวลาไม่นานองค์กรหายนะต่อซอมบี้ก็จะโดนรุม

‘นี่มันผลลัพธ์ที่เลวร้ายอะไรเช่นนี้!’

“โฮวติงคุน อย่าเล่นแบบนี้! รอความตายซะ!”ลู่ฉางหยางยืดหัวออกมาจากรถบรรทุกของหนักและยื่นนิ้วกลางให้กับพวกเขาอย่างโอหัง

สมาชิกองค์กรน้ำดำต่างจ้องไปยังสมาชิกขององค์กรหายนะต่อซอมบี้และเยาะเย้ยใส่พวกเขา สมาชิกของพวกเขาต่างเคลื่อนรถบรรทุกของหนักไปด้านหน้าเพื่อที่จะบีบช่องว่างระหว่างองค์กรหายนะต่อซอมบี้ให้แคบลง

“มีบางสิ่งบางอย่างผิดปกติแล้ว! ประธานของพวกเรายังอยู่ในนั้นอยู่เลย!”ทันใดนั้นใครบางคนก็ตะโกนออกมา ในขณะที่เขาชี้ไปยังสนามรบ

“อะไรนะ?”ลู่ฉางหยางประหลาดใจมาก เมื่อเขาได้รับการแจ้งข่าวเกี่ยวกับพี่ชายของเขา

เขามองผ่านหน้าต่างและเห็นพี่ชายของเขายืนอยู่อย่างพิเศษตรงนั้น กล้ามเนื้อหลังของพี่ชายของเขาใหญ่โตขึ้นสองเท่าและร่างกายของเขาก็ปลดปล่อยออร่าออกมาจนเร่าร้อน ลู่ฉางหยางนั้นมีออร่าที่ไม่ยอมแพ้และแสดงให้เห็นถึงลมหายใจของปีศาจ

“เหี้..! กลับไปช่วยพี่ชายฉันซะ!”ลู่ฉางหยางตะโกนออกมาอย่างกังวลใจ เขาดูถูกความบ้าคลั่งลู่ฉางเฟยมากเกินไป เจียงลู่ฉีและสัตว์ป่ากลายพันธุ์จุดความตั้งใจในการต่อสู้ของพี่ชายของเขา ลู่ฉางเฟยนั้นเป็นคนบ้าอย่างแท้จริง!

โฮวติงคุนสั่นสะท้านไปด้วยความโกรธเคืองในรถบรรทุกของหนัก เนื่องจากว่าปฏิกิริยาทีมของเขาทื่อจนถึงที่สุด โฮวติงคุนเสียใจกับการตัดสินใจในการฟังคำพูดของเจียงลู่ฉี โชคร้ายที่มันสายเกินกว่าที่จะเสียใจแล้ว

“มาสิ!”ทันใดนั้นเสียงคำรามก็ดังออกมาจากสนามรบ

‘มันเป็น…ลู่ฉางเฟย?’ฮ่าๆๆ ไอ้บ้านั่นไม่ได้ถอย! เขาต้องการที่จะสู้กับสัตว์ป่ากลายพันธุ์จำนวนมากนั่นด้วยตัวของเขาเองนี่นะ?’โฮวติงคุนคิดหลังจากที่ถูกดึงดูดโดยเสียงคำราม

“มันกลับกลายเป็นว่าลู่ฉางหยางนั้นกังวลแทน เขาไม่เคยคาดคิดว่าพี่ชายของเขาจะบ้าขนาดนี้!”โฮวติงคุนหัวเราะออกมา เขากระตือรือร้นอย่างมากที่จะเห็นภาพที่น่าสนใจ อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกันนั้นเองรถมินิบัสก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว

“อะไรนะ? เจียง…เจียงลู่ฉี?!”โฮวติงคุนตกตะลึงอีกครั้งหนึ่ง

“เหี้..อะไรวะ! ไอ้บ้าอีกคนหนึ่ง! ไม่สิ กลุ่มบ้าคลั่ง!”สมาชิกของสมาชิกองค์กรน้ำดำตะโกนออกมาหลังจากที่เห็นภาพที่เกิดขึ้น