My MCV and Doomsday - ตอนที่ 449

Chapter 449: เสี่ยงชีวิต
‘บึ้ม!’

ในสวนสนุกที่ถูกทิ้งร้างไว้ ซอมบี้ตัวเมียที่พึ่งกระโดดลงมาจากโครงโลหะสนิมที่ก็ถูกฆ่าในทันที ในขณะที่เธอกำลังคำรามอยู่ ของเหลวสีเหลืองก็สาดกระจายและหลุมจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นบนพื้นหิมะ

รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีที่กำลังวิ่งผ่านโครงโลหะก็กระแทกเข้ากับกำแพงของสวนเด็กเล่นเก่าๆ

“พี่เจียง พวกเราเข้าใกล้กับรังสัตว์ป่าแล้ว ซอมบี้เหล่านั้นก็ยิ่งประหลาดขึ้นไปเรื่อยๆ เลือดของมันไมได้เป็นสีแดงและมันก็เป็นพิษอีกด้วย”จางไฮ่พูดกับเจียงลู่ฉีพร้อมกับท่าทางที่ตึงเครียด ในขณะที่เขาจ้องไปที่ซอมบี้ตัวเมีย

ขบวนรถขององค์กรหายนะต่อซอมบี้ก็ทำตามแผนของโฮวติงคุนต่อไป ดังนั้นพวกเขาจึงแยกตัวออกมาจากองค์กรอื่นที่แตกต่างกันไปของช่องห้า พวกเขากำลังข้ามผ่านส่วนตะวันออกของเขตหยางฉางและทำการปัดกวาดพื้นที่ไปหลายแห่งแล้ว ในเวลาเดียวกัน ยิ่งมุ่งหน้าไปทางตะวันออกมากเพียงใดมันก็ยิ่งปกคลุมไปด้วยตะไคร่น้ำมากเพียงนั้น เมื่อขับผ่านเมืองไปตลอดทาง พวกเขาก็สามารถที่จะเห็นตะไคร่น้ำที่ถูกปกคลุมบ้านที่ทรุดโทรมและโครงโลหะได้ มันเหมือนกับว่าเหตุการณ์สังหารอันนองเลือดเคยเกิดขึ้นบนสถานที่แห่งนี้มาก่อน

นอกจากนี้ ซอมบี้กลายพันธุ์และสัตว์ป่าก็ประหลาดอย่างมาก หลังจากที่สังหารสัตว์ป่ากลายพันธุ์ไปหลายตัว เลือดที่สาดกระจายออกมาจากบาดแผลของพวกมันไม่ใช่สีแดง แต่กลับกลายเป็นสีเขียวอมน้ำเงิน ถ้าแค่นั้นมันไม่เพียงพอแล้วละก็ เนื้อของพวกมันก็ไม่สามารถที่จะกินได้และพวกมันบางตัวก็ไม่มีนิวเคลียสกลายพันธุ์อีกด้วย

“จางไฮ่ ถ้านายสังเกตมันให้ดีๆกว่านี้แล้วละก็ นายก็จะสังเกตเห็นว่าผิวหนังและเนื้อเยื่อของซอมบี้และสัตว์ป่ากลายพันธุ์บางตัวที่ถูกฆ่าไปนั้นเหมือนกับตะไตคร่น้ำ”เจียงลู่ฉีพูดอย่างนุ่มนวล

“ตามข้อมูลที่ได้รับการแบ่งปันมาจากรัฐบาลของกองทัพ ร่างกายที่ตายแล้วไม่สามารถที่จะถูกทิ้งไว้ในพื้นที่รังสัตว์ป่าได้ พวกมันจะต้องถูกเผาให้เป็นเถ้าถ่านในตอนนั้นเลย มิฉะนั้นแลวละก็ ร่างกายทั้งหมดก็จะต้องถูกพากลับไปยังพื้นที่ปลอดภัยเซียหยวน ในตอนแรกฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมรัฐบาลถึงได้ออกคำสั่งแบบนั้นมา แต่ในตอนนี้พวกเราก็เข้าใจมันได้ลางๆแล้ว”

หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเจียงลู่ฉี สมาชิกทุกคนของทีมฉี่หยิงก็ตกตะลึง พวกเขานั้นได้พบกับความจริงอันเลวร้าย มันเห่นได้เด่นชัดว่าพื้นที่รังสัตว์ป่านั้นแปลกประหลาดมาก เมื่อมันสามารถที่จะควบคุมร่างกายและกัดกร่อนพวกมันได้

หลังจากวันโลกาวินาศ ซอมบี้ที่ปรากฏตัวขึ้นนั้นแตกต่างไปจากพวกมันที่ถูกพบเห็นในหนังหรือเกม พวกมันกลายพันธุ์มาจากมนุษย์ที่มีชีวิต อย่างไรก็ตาม ร่างกายของมันที่ถูกควบคุมในพื้นที่บริเวณนี้นั้นเหมือนกับพวกมันที่ถูกพบเห็นในหนัง

คำสั่งด้านนอก ระดับ 5 ในเขตหยางได้แบ่งคะแนนเป็นหลายอย่าง ตราบเท่าที่ซอมบี้กลายพันธุ์หรือสัตว์ป่ากลายพันธุ์ถูกสังหาร พวกเขาก็สามารถจะได้รับหนึ่งแต้ม อย่างไรก็ตาม ถ้าพวกเขาต้องการที่จะทำภารกิจระดับ 5 ให้สำเร็จอย่างสมบูรณ์แบบแล้วละก็ พวกเขาจะต้องเข้าไปในพื้นที่สำคัญของรังสัตว์ป่า

ไม่ได้เป็นทุกองค์กรที่ตัดสินใจเหมือนกับโฮวติงคุน เมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาก็มาถึงพื้นที่ที่รังสัตว์ป่าตั้งอยู่ มันก็เริ่มจะสายแล้ว

รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีขับอยู่ด้านหน้าของทีมทั้งทีม เครื่องยนต์อันดังก้องก็ทำให้ความเงียบสงบยามค่ำคืนหดหายลงไป ในขณะที่แสงไฟหน้ารถสาดส่องไปยังถนนด้านหน้า ที่จริงแล้ว รถบรรทุกของหนักควรที่จะเป็นรถที่นำทาง แต่สัตว์ป่ากลายพันธุ์นั้นอาจจะพุ่งตัวออกมาตอนไหนก็ได้ ในการที่จะปกป้องทีมทั้งทีมและเร่งความเร็วของทีมแล้ว เจียงลู่ฉีก็เร่งความเร็วขึ้นไปเป็นคนนำทาง

“โง่เง่า! ขับเร็วขนาดนั้นทำไมกัน!”ติงยีด่า รถติดเกราะสามคันของทีมติงยีก็ตามติดอย่างใกล้ชิด เนื่องจากพวกเขาไม่กล้าที่จะหย่อนยาน

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากหิมะและน้ำแข็ง ควบคู่ไปกับการที่ถูกปกคลุมไปด้วยตะไคร่น้ำ พื้นดินก็ลื่นอย่างไม่น่าเชื่อและแม้แต่รถติดเกราะก็ยังลื่น แต่พวกเขาก็สังเกตเห็นว่ารถมินิบัสขับเหมือนกับว่ามันเป็นถนนธรรมดาทั่วไป

ไม่ว่ามันจะพบกับทางน้ำไหลหรือสิ่งกีดขวางหรือจะเป็นกำแพงอิฐหรือรากต้นไม้ที่เน่าเปื่อย มันก็เป็นเหมือนกันกับรถมินิบัส ไม่มีสิ่งใดที่สามารถขวางเส้นทางของมันได้และมันก็ยังคงพุ่งตรงไปตลอดทาง มันเหมือนกับรถถังและมันก็สามารถที่จะปรับตัวกับสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนได้

‘บึ้ม!’

เม่นกลายพันธุ์ก็พุ่งเข้ามาปะทะกับรถมินิบัสของเจียงลู่ฉี มันคำรามออกมาและพุ่งเข้าใส่รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีอีกครั้งหนึ่ง และหลังจากนั้นเสียงปืนก็ดังออกมาจากดาดฟ้าของรถมินิบัสและบาดแผลที่เต็มไปด้วยเลือดก็โผล่ขึ้นมาบนร่างกายของเม่นกลายพันธุ์

“พี่เจียง มันเป็นสัตว์ป่ากลายพันธุ์รรมดาทั่วไป! พวกเรามีเนื้อสดให้กินอีกแล้ว!”จางไฮ่และซุนคุนตะโกนออกมาอย่างมีความสุข

ติงยีก็ขับรถของเขาอย่างรวดเร็ว ที่จริงแล้วเขาหวาดกลัวอย่างมากกับฉากที่เกิดขึ้นตรงหน้าของเขา อย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกันเขาก็ประหลาดใจด้วยเช่นกัน

“เอ๋? มันมีอะไรอยู่ด้านหน้ารถมินิบัสด้วยนะ? ทำไมเม่นกลายพันธุ์ถึงหยุดหลังจากที่โดนชนกัน?”ติงยีสงสัย

หลังจากที่รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีได้หยุดลง ติงยีก็เห็นหัวรบปะทะรูปตัว V อยู่ด้านหน้ามัน พร้อมกับนั้นเอง รถมินิบัสก็เหมือนกับสัตว์ประหลาดโลหะ

“โอ้ พระเจ้า!”ติงยีตะโกนออกมา ไม่สงสัยเลยที่หลี่ยู่ซินเชื่อรถมินิบัสนั้นปลอดภัยกว่าสิ่งอื่น

“ทุกคน ลงมาพักผ่อนก่อน! จุดกองไฟเพื่อทำข้าวเย็นกัน!”โฮวติงคุนตะโกนออกมาจากด้านหลัง เขาก็มีความสุข เนื่องจากว่าทีมฉี่หยิงได้ช่วยพวกเขาในการจัดการกับสถานการณ์ที่อันตรายไปตลอดทาง

กองไฟก็ถูกจุดขึ้น

เจียงลู่ฉีก็เสนอเนื้อเม่นส่วนใหญ่ให้และแยกนิวเคลียสมาก่อนที่จะแบ่งเนื้อกลายพันธุ์ส่วนอื่น สมาชิกทั้งหมดขององค์กรหายนะต่อซอมบี้ต่างมีความสุขกับการกระทำของเจียงลู่ฉี

“กัปตัน ถ้าผมจำไม่ผิดแล้วละก็ เจียงลู่ฉีไม่ได้เข้าร่วมกับองค์กรหายนะต่อซอมบี้หนิ ทำไมเขาถึงได้โด่งดังกับพวกเขากัน?”หนึ่งในสมาชิกของหน่วยป้องกันเหยี่ยวกัดไปที่เนื้อกลายพันธุ์และถามออกมาอย่างสงสัย

ติงยีไม่ได้ตอบคำถามที่เขากำลังสงสัยอยู่ เขาได้ข้อสรุปมาว่าพวกเขาได้ดูถูกทีมฉี่หยิงมากเกินไป ในขณะที่เขากำลังคิดอยู่ เขาก็อดที่จะมองไปยังรถมินิบัสของเจียงลู่ฉีอย่างอิจฉาไม่ได้

“ซี่-ซี่—”

ทันใดนั้น เสียงก็ดังออกมาจากวิทยุ “สถานีวิทยุชั่วคราวของกองทัพได้ส่งข้อความที่สำคัญมา : เหยาหมิงที่เป็นสมาชิกของคณะกรรมการกองทัพไม่ได้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชาในการสวนกลับการโจมตีอีกต่อไป เขาถูกแทนที่โดยผู้บังคับบัญชาเพิงติงหลงและลี่หยินฉิงถูกแต่งตั้งเป็นรองผู้บังคับบัญชา…”

เมื่อได้ยินข่าวใหม่ เจียงลู่ฉีก็คิดออกมา ‘พวกเขาเปลี่ยนผู้นำอย่างฉับพลันเช่นนี้นี่นะ? มันไม่ปกติแล้ว! มันจะส่งผลให้กับกำลังใจของกองทัพและจะทำให้มันลดถอยลง…ลี่หยินฉิงจะกลายเป็นรองผู้บังคับบัญชาอย่างงั้นเหรอ?’เจียงลู่ฉีคิดอย่างระมัดระวังและในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้สึกไม่พอใจ

ภายใต้ร่มเงาของเปลวไฟ ข่าวใหม่ก็ทำให้บรรยากาศที่มีชีวิตชีวาเงียบสงบลงในทันที มันเป็นที่เด่นชัดว่ามันส่งผลกระทบกับทุกคน

“การตัดสินใจของกองทัพไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเรา! แม้ว่าพวกเขาจะเปลี่ยนคำสั่ง มันก็ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของพวกเราอยู่ดี ดังนั้นกินและดื่มตามปกติไปเถอะ หลังจากที่พวกเราทำภารกิจของพวกเราเสร็จสิ้นแล้ว พวกเราก็จะไปกันในทันที!”โฮวติงคุนยืนขึ้นและพูดออกมาเสียงดังและหลังจากนั้นฝูงคนก็เงียบลงเล็กน้อย

เจียงลู่ฉีก็มองไปที่โฮวติงคุน ในความคิดของเขา โฮวติงคุนดูธรรมดาในการทำอย่างอื่น แต่เขาดูค่อนข้างดีในการเป็นคนนำทีม

‘ปัง ปัง ปัง ปัง’เสียงปืนดังขึ้นจนทำลายความเงียบสงบ แสงไฟอ่อนๆหลายเส้นก็ปกคลุมไปที่หิมะยามค่ำคืน

‘บึ้ม!’

ระเบิดครั้งใหญ่ก็เกิดขึ้นตามด้วยเสียงกรีดร้องของทหารจากสถานที่ที่ห่างไกล พวกเขาทั้งหมดต่างตกตะลึงกับเสียงดังนี้

ทันใดนั้นก็มีร่างสีดำสามร่างยืนขึ้นมาจากฝูงชนและพุ่งตรงไปยังทิศทางของเสียง สองในสามนั้นเป็นสมาชิกที่บึกบึนของหน่วยป้องกันเหยี่ยว แต่อีกคนหนึ่งเป็นร่างที่ผอมเพรียวและคล่องแคล่ว ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลิง เธอพุ่งตรงไปยังทิศทางนั้นเร็วเหมือนกับประกายสายฟ้า ร่างกายที่สวยงามของเธอก็ปรากฏขึ้นบนต้นหญ้า เธอก็เปลี่ยนทิศทางอย่างรวดเร็วและหายไปในความมืด เมื่อเห็นฉากที่เกิดขึ้น โฮวติงคุนรู้สึกละอายใจ เมื่อไม่มีสมาชิกคนไหนในพวกเขาที่รวดเร็วเหมือนกับพวกเธอ

ประมาณสิบห้านาทีได้ผ่านไป เจียงลู่ฉีก็ได้ยินเสียงที่นุ่มนวลจากด้านบนหัวของเขา หลิงก็เหมือนกับตัวชะมดที่บินลงจากต้นไม้สูงในระยะไกล

“กัปตันเจียง มันมีการต่อสู้ที่เกี่ยวข้องกับองค์กรน้ำดำและทีมก้อนหินทิ้ง” หลิงแจ้งข่าว “สถานที่ที่พวกเขากำลังไปนั้นเกือบที่จะเหมือนกับของพวกเรา แต่พวกเขาได้พบกับกลุ่มของสัตว์ป่ากลายพันธุ์และแมลงกลายพันธุ์จำนวนมากซึ่งกำลังโจมตีพวกเขาอยู่ พวกเขาอยู่ใกล้กับหมู่บ้านจางฟานค่ะ”

เมื่อเห็นหลิง ติงยีรู้สึกอึดอัดและประหลาดใจ

เหตุผลที่ทำไมทีมของพวกเขาถึงเรียกว่าหน่วยป้องกันเหยี่ยวนั่นเป็นเพราะว่าพวกเขาเป็นกลุ่มคนที่รวดเร็วที่สุดในพื้นที่ปลอดภัยเซียหยวน สมาชิกทุกคนของหน่วยป้องกันเหยี่ยวนั้นเก่งกาจในการสอดแนมและลอบเล้นในความมืด ชายสองคนที่เขาส่งออกไปเป็นสมาชิกที่ยอดเยี่ยม แต่หลิงก็ยังเอาชนะพวกเขาได้อยู่ดี

หลังจากที่หลิงได้แจ้งทุกสิ่งทุกอย่าง สมาชิกของหน่วยป้องกันเหยี่ยวก็กลับมา หลังจากนั้นลูกน้องของฉี่คานสองคนก็กลับมาด้วยเช่นกัน สิ่งที่พวกเขารายงานเป็นสิ่งเดียวกับที่หลิงพูด

“องค์กรน้ำดำและทีมก้อนหินทิ้ง?”หลังจากที่ยืนยันข้อมูลนี้ โฮวติงคุนก็ด่าออกมา “ทีมสองทีมนี้ร่วมมือกันเหมือนกับพวกคนทรยศ!”

ในช่องห้าเป็นองค์กรใหญ่หกองค์กรซึ่งองค์กรน้ำดำยืนอยู่จุดสูงสุด ทีมก้อนหินทิ้งก็เป็นอันดับสามและองค์กรหายนะต่อซอมบี้ก็เป็นอันดับสี่ โฮวติงคุนรู้สึกไม่พอใจ เมื่อเขาได้ยินว่าทั้งสองกลุ่มเป็นพันธมิตรระหว่างกันและกัน นอกจากนี้แล้ว พวกเขาก็ยังคงต้องการโจมตีใส่รังสัตว์ป่ากลายพันธุ์ตรงๆอีกด้วย

“หลิง เธอเห็นลู่ฉางเฟยไหม?”เจียงลู่ฉีถาม

“ไม่ค่ะ”หลิงส่ายหัว “แต่ฉันสามารถที่จะรู้สึกได้ถึงกระแสการไหลเวียนพลังงานที่ถูกกดดันเอาไว้ที่พิเศษ”

“การไหลเวียนพลังงานที่ถูกกดดัน? มันน่าจะเป็นของลู่ฉางเฟย ใครก็ตามที่เป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติระดับ 2 ก็สามารถที่จะยับยั้งการไหลเวียนพลังงานของพวกเขาได้”เจียงลู่ฉีวิเคราะห์ออกมา ในขณะที่เขากำลังมองไปที่หลิง ตั้งแต่ที่หลิงสามารถสัมผัสได้ถึงการไหลเวียนพลังงานประเภทนี้แล้ว มันก็หมายความว่าหลิงกำลังจะทรงพลังมากขึ้นไปอีก

“กัปตันเจียง คุณคิดว่าพวกเราควรที่จะทำยังไงต่อดีครับ?”โฮวติงคุณถามเจียงลู่ฉี เขาลังเลใจ เนื่องจากว่าเขาไม่ต้องการพบกับทีมที่เลวร้ายทั้งสองทีม อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ต้องการที่จะยอมแพ้กับแผนของเขาอีกด้วยเช่นกัน ด้วยเหตุนี้นี่เอง เขาจึงฝากความหวังไว้ที่เจียงลู่ฉี

“พวกเราจะทำตามแผนเดิมต่อไป เพียงไม่ช้าพวกเราก็จะพบกับพวกเขาอยู่ดี”เจียงลู่ฉีตอบตรงๆ ในความคิดของเจียงลู่ฉีแล้ว ลู่ฉางหยางไมได้อันตรายอย่างที่ทุกคนคิด

อย่างไรก็ตาม ติงยีตกตะลึงมาก หลังจากที่ได้ยินคำตอบของเจียงลู่ฉี แน่นอนว่าเขารู้จักองค์กรหายนะต่อซอมบี้และลู่ฉางเฟยที่เป็นหนึ่งในสิบผู้มีพลังเหนือธรรมชาติที่ทรงพลังในกองทัพ ทันทีที่ติงยีได้ยินชื่อของเขา เขารู้สึกสิ้นหวังและไม่ต้องการที่จะสู้กับเขา โชคร้ายอย่างมากที่เจียงลู่ฉีมีความตั้งใจที่จะเผชิญหน้ากับเขา!

“เอาเถอะ ผมจะฝากชีวิตของผมร่วมกับคุณเอง! แค่สู้กับพวกมันก็พอ! พื้นที่ตะวันออกของรังสัตว์ป่าเป็นส่วนที่อ่อนแอที่สุด พวกเราจะต้องทำการปัดกวาดกับพื้นที่นี้ก่อน!”โฮวติงคุนโบกมือของเขาอย่างดุเดือด

ก่อนที่เสียงของเขาจะหายไป สมาชิกทั้งหมดขององค์กรหายนะต่อซอมบี้ก็ลายใจ มทันเป็นเรื่องที่เห็นได้ชัดว่า มันเป็นพวกเขาที่กำลังขอความช่วยเหลือจากทีมฉี่หยิง