My MCV and Doomsday - ตอนที่ 448

Chapter 448: มุ่งหน้าไปยังรังสัตว์ป่า
เมื่อได้ยินเสียงตอบกลับอันเย็นยะเยือกของติงยี โฮววัยกลางคนก็รู้สึกหงุดหงิด ถึงแม้ว่าเขาจะคาดการณ์ไว้แล้วว่าเขาจะตอบเช่นนี้กลับ เขาก็รู้สึกไม่พอใจอยู่ดี

“กัปตันเจียง คุณมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างครับ?”โฮวติงคุนมองไปที่เจียงลู่ฉีพร้อมกับร่องรอยของความหวัง

เจียงลู่ฉีก็ก้มหัวลงแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เมื่อเมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวแจ้งเตือนในความคิดของเขา ‘ไข่ราชินีมดกลายพันธุ์ได้ผลิตปฏิกิริยาเสียงสะท้อนซึ่งมันทำให้รุนแรง’

หลังจากนั้นภาพสามมิติของรถมินิบัสก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเจียงลู่ฉี เมื่อมองผ่านการเชื่อมต่อจิตวิญญาณกับหยิงแล้วนั้น เขาก็สามารถที่จะมองเห็นไข่ได้อย่างชัดเจน ซึ่งมันถูกเก็บไว้อยู่ในพื้นที่เก็บของและมันกำลังเต้นเหมือนกับหัวใจของเขา

ไข่ราชินีมดกลายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กก่อนหน้านี้ก็ขยายมาขนาดเท่ากับลูกฟุตบอลและเส้นเมอริเดียนสีน้ำเงินก็พันอยู่ตรงผิวชั้นนอกของไข่ซึ่งเสียงการไหลเวียนเลือดอันแข็งแกร่งก็สามารถที่จะได้ยิน ไม่เพียงแต่มันก็จะหดตัวลงเป็นบางครั้งและหลังจากนั้นมันก็ขยายใหม่ขึ้นอีกครั้งหนึ่ง มันก็เหมือนกับว่าด้านในนั้นมีอะไรบางอย่างที่คลืบคลานอยู่ด้านใน

‘….มีการตอบกลับเป็นเสียงสะท้อนจากส่วนลึกของผืนโลก ต้นกำเนิดของเสียงไม่เป็นที่ทราบและจำเป็นต้องทำการค้นคว้าต่อไป…’

เจียงลู่ฉีประหลาดใจกับภาพที่เขาได้เห็น ไม่เพียงแค่เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวสามารถที่จะตรวจจับพลังงานของไข่ที่มันมีพลังงานชีวิตที่สูงขึ้นและใครก็ตามก็สามารถที่จะจินตนาการได้เลยว่าเจียงลู่ฉีประหลาดใจแค่ไหนกัน เมื่อไข่มันมีปฏิกิริยาแบบนั้น ซึ่งมันพิสูนจน์ให้เห็นถึงว่าใต้พื้นโลกมันมีพลังงานระดับเดียวกันกับไข่ราชินีมดกลายพันธุ์

‘มันมีอะไรอยู่ใต้ผืนดินบริเวณนี้กัน? พลังงานที่ระดับที่สูงกว่านี้….หรือว่ามันจะเป็นตัวแม่ของสัตว์ป่ากัน?’เจียงลู่ฉีครุ่นคิดในความคิดของเขา

ตัวแม่ของสัตว์ป่าก็เป็นเหมือนชื่อของสิ่งมีชีวิตที่สามารถที่จะสร้างแมลงกลายพันธุ์นับไม่ถ้วนหรือสัตว์ป่าและนี่ก็คือเป้าหมายของการค้นคว้าที่สำคัญของรัฐบาล ตัวแม่ของสัตว์ป่าสามารถที่จะถูกพิจารณาได้ว่าเป็นหัวใจของรังสัตว์ป่า มันสามารถที่จะควบคุมแมลงกลายพันธุ์จำนวนมากและบางทีอาจจะมีความสามารถในการควบคุมสัตว์ป่ากลายพันธุ์ด้วยเช่นกัน มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพลังงานที่สูงอย่างแน่นอนและมันเป็นจุดที่น่าหวาดกลัวมาก เมื่อตัวแม่สัตว์ป่าสามารถที่จะแบ่งตัวเองเป็นแม่สัตว์ป่าที่ตัวเล็กลงซึ่งหลังจากนั้นมันก็จะไปค้นหาสถานที่อื่นเพื่อที่จะยึดครองและสร้างรังสัตว์ป่าใหม่ขึ้นมา ตามการค้นคว้าของรัฐบาล รังที่อยู่ภายใต้ของเมืองหยางฉางซึ่งพวกเขากำลังโจมตีอยู่นั้นก็เป็นรังสัตว์ป่าที่ถูกสร้างขึ้นมาโดยแม่สัตว์ป่าที่แยกตัวออกมา

‘ถ้ามันเป็นตัวแม่ของสัตว์ป่าแล้วละก็ ถ้าอย่างงั้นต้นกำเนิดของมันก็น่าสงสัยอย่างมาก ภายใต้รูปการณ์อะไรที่ทำให้ศาสตราจารย์หยางกวนฉิงถึงได้ไปหาไข่ราชินีมดกลายพันธุ์เช่นนี้กัน?’เจียงลู่ฉีคิดอย่างระมัดระวัง

โฮวติงคุนตะโกนออกมาหลายต่อหลายครั้ง ในขณะที่เจียงลู่ฉีกำลังครุ่นคิดอยู่ ดังนั้นเขาจึงเพิ่มเสียงขึ้นอีกครั้งหนึ่งและตะโกนใส่เจียงลู่ฉีดังกว่าเดิม “กัปตันเจียง!”

เจียงลู่ฉีก็เงยหน้าขึ้นมาในทันที “ฉันขอโทษ ฉันกำลังคิดถึงเรื่องบางเรื่องอยู่”

โฮวติงคุนรู้สึกช่วยไม่ได้และหลังจากนั้นเขาก็รีบพูดซ้ำสิ่งที่เขาพูดไปและเขาก็พูดเพิ่มเข้าไปอีกว่า “กัปตันเจียง พวกเราได้ระบุตำแหน่งของพื้นที่หลักของรังสัตว์ป่าไว้แล้ว พวกเราแค่ต้องปัดกวาดพวกมัน ดังนั้นความเสี่ยงจึงไม่ได้มากสักเท่าไหร่ ถ้าพวกเราเผลอเข้าไปอยู่ในรังสัตว์ป่าแล้วละก็ พวกเราก็จะวิ่งหนีในทันที”โฮวติงคุนพูดอย่างสุภาพ เขารู้ดีว่าคนเหล่านี้ร่วมมือกับเขาเพื่อผลประโยชน์ ถ้าความเสี่ยงมันสูงเกินไปแล้วละก็ มันก็ไม่มีใครต้องการที่จะเสี่ยง

“แปลว่านายก็รู้สินะว่ารังสัตว์ป่าอยู่ที่ไหนกัน? เอาละ ไปที่นั่นกันเถอะ!”เจียงลู่ฉีตอบกลับในทันที เขาเชื่อว่าเรื่องที่น่าประหลาดใจมากมายกำลังรอพวกเขาอยู่ในรังสัตว์ป่าและเขาก็สงสัยเกี่ยวกับหลายสิ่งหลายอย่าง

โฮวติงคุนมีความสุขอย่างมากและชื่นชมเจียงลู่ฉีในความคิดของเขา

“กัปตันเจียง คุณไม่ได้ยินผมงั้นเหรอ? ผมขอค้านเกี่ยวกับแผนนี้! ทีมฉี่หยิงถูกสั่งห้ามไม่ให้ไปรังสัตว์ป่า! คุณได้พิจารณาถึงความปลอดภัยของคุณหลี่ยู่ซินบ้างหรือเปล่า?”ติงยีถาม

ในความคิดของเขา เจียงลู่ฉีเป็นชายที่ใจร้อน รัฐบาลได้ส่งทหารไปตรวจสอบมันมาแล้ว แต่ไม่มีใครในพวกเขาที่กลับมาได้อย่างปลอดภัย ด้วยเหตุนี้นี่เองมันจึงถูกจัดอันดับเป็นสถานที่ที่อันตรายอย่างมาก

เจียงลู่ฉีขมวดคิ้ว เขาเกลียดคนประเภทที่เอาตัวเองเป็นใหญ่แบบนี้มาก “ให้ฉันเตือนนายก่อนนะว่าทีมฉี่หยิงไม่ได้อยู่ภายใต้คำสั่งของนาย ดังนั้นนายไม่มีสิทธิ์มาสั่งหยุดหรือสั่งห้ามพวกเรา จำใส่หัวของนายไว้ซะ!และฉันจะพูดซ้ำอีกครั้งหนึ่ง หลี่ยู่ซินคือหนึ่งในสมาชิกของพวกเรา นั่นหมายความว่าเธออยู่ภายใต้การปกป้องของฉัน! ถ้านายยังกังวลอยู่อีกแล้วละก็ มันก็พอแล้วสำหรับนายในการตามหลังรถมินิบัสของพวกเรา!”เจียงลู่ฉีโต้กลับ

ติงยีรู้สึกหงุดหงิด ตั้งแต่ที่เขาเข้าร่วมกับหน่วยป้องกันเหยี่ยวมา ก็ไม่มีใครเลยที่กล้าจะพูดคุยกับเขาแบบนี้

โฮวติงคุนก็มองไปรอบๆและชื่นชมอย่างลับๆ

ในเวลาเดียวกัน เสียงที่ดังกึกก้องก็ดังมาจากที่ที่ห่างไกล แม้ว่ามันจะมาจากที่ห่างไกล เจียงลู่ฉีก็สามารถที่จะรู้สึกได้ถึงพื้นดินที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขามันกำลังสั่นสะเทือน

ท้องฟ้าทางฝั่งตะวันออกก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทั้งผืนเหมือนกับว่ามันท้องฟ้ากำลังลุกไหม้อยู่ เสียงที่ดังกึกก้องก็ยังดังอย่างต่อเนื่อง ตามด้วยเสียงระเบิดที่รุนแรง เสียงคำรามอันเจ็บปวดของสัตว์ป่ากลายพันธุ์ก็สามารถที่จะได้ยินได้ด้วยเช่นกัน เสียงคำรามเหล่านี้กลบเสียงของปืนที่ดังลั่น

พร้อมกับเสียงที่ดังถึงขนาดนี้ เจียงลู่ฉีก็สามารถที่จะบอกได้เลยว่ามันจะต้องเป็นสัตว์ป่ากลายพันธุ์ที่ทรงพลังอย่างมากแน่นอน เขาก็มองขึ้นไปบนฟ้าและเห็นกลุ่มสัตว์ประหลาดกำลังบินปกคลุมอยู่ทั่วท้องฟ้า

‘สัตว์ประหลาดนกขนาดใหญ่!’

นกแปลกประหลาดเหล่านั้นบินเหมือนกับกลุ่มเมฆสีดำ พวกมันมีขนาดที่ใหญ่กว่าเฮลิคอปเตอร์จู่โจมหลายเท่าและพวกมันก็กำลังพุ่งลงมายังบนพื้นดิน!

‘หื้อ?’ในช่วงเวลานั้นเอง การแสดงออกของเจียงลู่ฉีก็เปลี่ยนเป็นซีดขาว เนื่องจากว่าเขาเห็นนกขนาดใหญ่กำลังจับไปที่รถขับข้ามประเทศและมันก็บินขึ้นสูง ในเวลาเดียวกัน ทหารที่อยู่ในรถก็ตกลงมาและเมื่อพวกเขากำลังอยู่กลางอากาศ นกกลายพันธุ์จำนวนมากก็โจมตีใส่พวกเขาอย่างวุ่นวาย

‘มันมีเหยี่ยวดำกลายพันธุ์ 23ตัว มันเลวร้ายมาก!’เจียงลู่ฉีตกตะลึงกับจำนวนของเหยี่ยวดำกลายพันธุ์และเขาก็รู้สึกถึงลางร้ายในทันที

ตามเนื้อหาของหนังสือ มันควรที่จะมีนกกลายพันธุ์แค่เจ็ดหรือแปดตัวเท่านั้น มันจะมีมากถึง 23 ตัวได้ยังไงกัน? หนึ่งในพวกมันก็เพียงพอที่จะทำลายทีมผู้รอดชีวิตชั้นยอดระดับ C แล้ว มันเหมือนกับว่าข้อมูลของรัฐบาลกองทัพไม่ได้มีรายละเอียดมากเพียงพอ

ทันใดนั้น เจียงลู่ฉีก็ได้ยินเสียงใครบางคนตะโกนชื่อของเขา “พี่เจียง สัตว์ประหลาดนั่นกำลังมา!”

ห่างไปหลายสิบเมตรจากพื้นที่รกร้างที่เป็นหลุมคอนกรีตลาดเอียง รถ SUV สองคนก็โผล่ออกมาจากหญ้าสูงพร้อมกับร่างของลิงกลายพันธุ์ตัวเล็กที่ยึดจับอยู่บนนั้น

สมาชิกทีมของเจ็ดน้อยและฉี่เหลียงต่างนั่งอยู่บนรถ SUV คันนั้น พวกเขาก็ถือปืนไรเฟิลในมือของพวกเขาและรีบเร่งตะโกนหาเจียงลู่ฉี

หญ้ารกที่อยู่ด้านหลังพวกเขาก็แบนเรียบลงและลมก็พัดวีดหวิว เงาขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นและมีสัตว์กำลังวิ่งอยู่บนพื้นดินพร้อมกับมือและเท้าของมัน ขนของมันนั้นแหลมคมเหมือนกับเข็มเหล็ก มันก็คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่งและแสดงให้เห็นถึงเขี้ยวของมันและในตอนนี้มันก็กำลังไล่ล่ารถoff-roadที่ฉี่เหลียงนั่งอยู่ ดวงตาอันแดงเลือดนั้นแสดงให้เห็นถึงว่ามันทั้งโกรธเคืองและหิวขนาดไหน

มันเป็นลิงตัวโตที่น่าหวาดกลัว!

การกระโดดเพียงครั้งเดียวของมันก็สามารถที่จะไปไกลได้กว่าร้อยเมตร มันรวดเร็วเท่ากับลมที่พัดผ่าน ถึงแม้ว่ารถของฉี่เหลียงจะพุ่งตัวไปอย่างบ้าคลั่งก็ตามที ระยะห่างก็ถูกลดลงไปสิบเมตรในชั่วพริบตา

“พี่เจียง ช่วยผมด้วย! ช่วยด้วย! ไอ้ตัวนี้แม่งไม่สะทกสะท้านอะไรเลย มันยากเกินไปที่จะสู้กับมัน!”เจ็ดน้อยหวาดกลัวอย่างมาก เขานั้นเสียใจในทางเลือกของเขา!

ในขณะที่เจียงลู่ฉีกำลังพูดคุยกับโฮวติงคุนอยู่นั้นเอง ทีมหลิงเฟิงและทีมอื่นก็ลอบออกไปล่าสัตว์ป่ากลายพันธุ์บางตัว อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่ได้คาดคิดว่าการฆ่าลิงกลายพันธุ์ตัวเล็กจะนำลิงกลายพันธุ์ตัวใหญ่โตมาไล่ล่าพวกเขาเช่นนี้

‘เหี้… พวกเขามาที่นี่ทำไมกัน!?’เจียงลู่ฉีสาปแช่ง เนื่องจากว่าเขาพกมาแค่ปืนพกรุ่น 54 เท่านั้นด้วยความเร่งรีบแล้วมันจะเพียงพอได้ยังไงกัน?

“รีบกระโดดออกมาซะ!”เมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้น เจียงลู่ฉีก็ตะโกนใส่เจ็ดน้อยและคนอื่นและหลังจากนั้นเขาก็วิ่งไปหารถมินิบัสของเขา

‘หื้อ?!’หลังจากที่เห็นเจียงลู่ฉีวิ่งหนีไป เจ็ดน้อยก็มึนงง โชคดีที่สมชิกทั้งหมดของทีมหลิงเฟิงกระโดดออกมาจากรถของพวกเขา หลังจากคำเตือนของเจียงลู่ฉี เพียงเวลาไม่นานที่พวกเขากระโดดออกมาจากรถ รถยนต์ที่พวกเขาเคยนั่งอยู่ก็กระแทกเข้ากับเศษเหล็กโดยการบังคับของลิงนั่น

“กัปตัน พวกเราจำเป็นต้องช่วยไหมครับ?”ในเวลาเดียวกัน รถยนต์ติดเกราะสามคันก็รีบขับมาด้านข้างติงยี

“ตราบเท่าที่รถมินิบัสนั่นปกติดี พวกเราก็ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น”ติงยีเหลือบตามองไปที่เจียงลู่ฉีและพูดอย่างเย็นชา ที่จริงแล้วเขาหวังว่ารถมินิบัสจะถูกโจมตี ดังนั้นเขาสามารถที่จะกระโดดเข้าไปช่วยหลี่ยู่ซินได้ตรงๆ

“พี่เจียง เอานี่ไปครับ!”จางไฮ่ตะโกนและขว้างปืนไรเฟิลรุ่น 95 สองกระบอกให้กับเจียงลู่ฉี

เจียงลู่ฉีก็รับพวกมันไว้และหลังจากนั้นก็กระโดดขึ้นสูงห้าถึงหกเมตรและเล็งไปที่ลิงกลายพันธุ์

“โง่เง่า!”เมื่อเห็นการกระทำของเจียงลู่ฉี ติงยีก็เยาะเย้ย

เมื่อเจียงลู่ฉีกำลังอยู่กลางอากาศนั้นเองลิงกลายพันธุ์ก็กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง! ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ การที่จะยิงมันโดนได้ก็เป็นความฝันโดยไม่ต้องสงสัยเลย

‘ปืนสองกระบอก?’ติงตีคิดเกี่ยวกับแผนของเจียงลู่ฉีจะส่งผลย้อนกลับ

มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่จินตนาการของติงยีไม่เคยจะเป็นความจริง ดวงตาของลิงกลายพันธุ์ก็ถูกยิงอย่างน่าประหลาดใจและในตอนที่มันกำลังจะจับไปพวกที่เจ็ดน้อย มันก็หยุดลงในทันทีและหลังจากนั้นเลือดก็ไหลลงมาจากฝ่ามือขนาดใหญ่ของลิงกลายพันธุ์

สมาชิกทุกคนของหน่วยป้องกันเหยี่ยวก็หายใจเข้าลึกๆและเงียบสงัดไปชั่วขณะหนึ่ง พวกเขาต่างเป็นทหารชั้นยอดของกองทัพ ดังนั้นพวกเขารู้ดีว่าบาดแผลทั้งสองแผลนั้นหมายถึงอะไร พวกเขาอดที่จะมองไปยังเจียงลู่ฉีอย่างประหลาดใจเสียมิได้ พวกเขาต่างสงสัยว่าเจียงลู่ฉีทำมันได้ยังไง

“เจ็ดน้อย มันไม่สามารถที่จะมองเห็นได้แล้ว อย่าเข้าไปใกล้มันซะและก็ยิงมันจากระยะไกลเอา”เจียงลู่ฉีตะโกนใส่เจ็ดน้อย

ในความเป็นจริง เจียงลู่ฉีพูดไม่ออก เนื่องจากว่าเขาไม่ได้คาดการณ์ว่าลิงนั่นจะยังมีชีวิตรอดอยู่…

“ครับ!”เจ็ดน้อยตื่นเต้นอีกครั้งหนึ่ง พี่เจียงก็ยังคงเป็นพี่เจียงอยู่ดี!

สมาชิกทีมคนอื่นก็รีบยกปืนไรเฟิลของพวกเขาขึ้นและยิงเข้าใส่จุดสำคัญของลิงกลายพันธุ์ด้วยห่ากระสุน ลิงกลายพันธุ์ก็เปลี่ยนเป็นเป้าหมายของการยิงแทน เนื่องจากว่ามันไม่สามารถที่จะมองเห็นได้ แม้กระทั่งร่างกายที่ทนทานของมันและความสามารถในการต่อสู้ที่แข็งแกร่งขึ้น จมูก ท้องน้อยและส่วนอื่นก็ยังคงอ่อนแออยู่ มันก็ไม่ได้ใช้เวลานานสักเท่าไหร่สำหรับทีมฉี่หยิงที่จะใช้กำลังปืนยิงมันจนตาย

“โอ้มันเป็นสัตว์ป่ากลายพันธุ์ระดับ 1 แต่มันเกือบจะเป็นระดับ 2แล้ว…”

“พี่เจียง ผมต้องการที่จะลากสัตว์ป่ากลายพันธุ์มาที่นี่ ผมหวังว่าพี่จะสามารถช่วยผมได้นะครับ!”

….

“รีบเก็บของได้แล้ว! พวกเราจะรีบไปในระยะเวลาอันสั้น! การล่าสัตว์ป่ากลายพันธุ์นั้นถูกนับว่าเป็นส่วนหนึ่งของภารกิจก็ตาม แต่มันก็ไร้ประโยชน์! ก่อนหน้านี้ประธานโฮวพูดมาว่าพวกเราจะต้องไปยังรังสัตว์ป่า!”เจียงลู่ฉีสั่ง

ก่อนที่เสียงของเจียงลู่ฉีจะจางหายไป ทุกคนก็เริ่มต้นทำตามคำสั่งของเขาแล้ว

ในเวลาเดียวกัน ติงยีก็รู้สึกสับสน