My Disciples Are All Villains - ตอนที่ 534

ตอนที่ 534 ผู้น่าสะพรึงกลัว

ติดตามข่าวสารได้ที่เพจผู้แปล FB: ND Translate นิยายแปลไทย

“ค่ะ” หอยสังข์ดูเหมือนจะพอเข้าใจในสิ่งที่ซ่ฮ่องกงพูดอยู่บ้าง

ตลอดเวลาสามเดือนที่ผ่านมานางได้ฝึกฝนการหายใจมาโดยตลอด ในตอนนี้พลังลมปราณที่นางมีเริ่มขยายจุดพลังลมปราณของนางมาบ้างแล้ว แม้ว่าจะเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์แต่การฝึกฝนเรื่องพื้นฐานก็ยังเป็นสิ่งที่จำเป็นอยู่ดี เมื่อหอยสังข์เห็นศิษย์พี่ทั้งหลายปล่อยพลังงานในรูปแบบต่างๆ ได้ นางก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉา

“เอาล่ะ พวกเรามาเริ่มสร้างพลังงานกันเถอะ เริ่มจากกางมือของเจ้าออกมา ควบคุมลมหายใจให้ดี ตั้งสมาธิ ค่อยๆ โคจรพลังลมปราณมาตามเส้นพลังลมปราณของเจ้า ปล่อยพลังลมปราณพวกนั้นให้ออกมาจากนิ้ว”

ซูฮ่องกงกำลังสั่งสอนหอยสังข์อย่างจริงจัง เพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้นดาบพลังงานก็ปรากฏขึ้นเหนือฝ่ามือของซูฮ่องกง มันเป็นเพียงดาบพลังงานที่มีขนาดเท่ากับนิ้ว

“ท่านน่าทึ่งจริงๆ ศิษย์พี่แปด” หอยสังข์พูดชื่นชม

ใบหน้าของซูฮ่องกงได้เปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจ “นี่ก็ไม่ได้มากมายอะไรหรอก..ยิ่งเจ้าควบคุมได้ดีมากเท่าไหร่ เจ้าก็จะสามารถสร้างดาบพลังงานที่ทั้งบริสุทธิ์และยิ่งใหญ่ได้มากขึ้นเท่านั้น…เอาล่ะจงฝึกฝนอย่างอดทนซะ เจ้าจะต้องทำได้ดีกว่านี้แน่ถ้าหากใช้เวลาไปกับการฝึกน่ะ”

“แบบนี้น่ะเหรอ?”

ซูวว!

ดาบพลังงานที่มีขนาดเท่ากับนิ้วลอยอยู่บนฝ่ามือของสาวน้อย มันดูโปร่งใสมากกว่าของซูฮ่องกงซะอีก

“…” ซูฮ่องกงตกตะลึง ตัวเขาแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้เห็น ซูฮ่องกงขยี้ตาก่อนจะจ้องมองอีกครั้ง ดาบพลังงานที่ได้เห็นมันดูเจิดจ้าอย่างไม่ต้องสงสัย ที่รอบดาบพลังงานมีแสงสีแดงจางๆ หมุนรอบมัน

“ศิษย์พี่?” หอยสังข์ร้องเรียกเบาๆ

“โอ้ นั่นแหละ ใช่เลย ถ้าหากเจ้าสร้างดาบพลังงานขนาดเล็กได้ แน่นอนว่าเจ้าย่อมเพิ่มขนาดและจำนวนของมันได้”

ซูฮ่องกงตั้งสมาธิก่อนจะยกฝ่ามือขึ้นมาอีกครั้ง ทันใดนั้นเองดาบพลังงานขนาดเท่าฝ่า มือก็ลอยขึ้นมันเป็นการแสดงศักดิ์ศรีในฐานะศิษย์พี่ด้วยการสร้างดาบพลังงานนั่นเอง

“แบบนี้เหรอคะ?” หอยสังข์กางฝ่ามือของนางอีกครั้ง ดาบพลังงานขนาดเท่าฝ่ามือก็ได้ปรากฏขึ้น

“นี่นางแข็งแกร่งถึงขนาดนี้แล้วอย่างงั้นเหรอ? แล้วข้าควรจะหันไปหาใครได้กัน หรือข้าควรจะทำยังไงดี?”

เมื่อหันไปมองใบหน้าที่แสนจะบริสุทธิ์ และไร้เดียงสาของสาวน้อย ซูฮ่องกงก็ตัดสินใจที่จะแสดงพลังของผู้เป็นศิษย์พี่ ตัวเขาจะต้องสั่งสอนให้ศิษย์น้องคนนี้ได้รู้ว่าศิษย์พี่มันน่าเคารพขนาดไหน “การควบแน่นพลังงานเป็นเพียงการฝึกพื้นฐานเท่านั้น การที่เจ้าเริ่มต้นสร้างดาบพลังงานที่มีขนาดเท่ากับฝ่ามือได้ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดี…แต่ยังไงซะข้าก็ไม่ได้ถนัดการสร้างดาบพลังงาน การสร้างดาบพลังงานเป็นความสามารถพิเศษของศิษย์พี่รองมากกว่า เขาคนนั้นสามารถสร้างดาบพลังงานกว่า 100 เล่มได้ในพริบตา นอกจากนี้ยังมีนักบุญแห่งดาบคั่วฉีซาน เขาคนนั้นสามารถสร้างดาบพลังงานได้มากถึง 13 เล่ม”

“แล้วท่านล่ะ ศิษย์พี่?” หอยสังข์มองไปยังซ่ฮ่องกงอย่างคาดหวัง “ข้าอยากจะเห็นท่านแสดงฝีมือ”

“…” ซูฮ่องกงกระแอมก่อนที่จะทำจิตใจให้สงบ “ข้าน่ะถนัดการใช้พลังหมัดมากกว่า” เมื่อพูดจบซูฮ่องกงก็ยกมือขึ้นมา ซูฮ่องกงรีบสวมถุงมือนักสู้ก่อนที่จะเริ่มต่อยไปในอากาศ การต่อยหมัดไปในอากาศของเขาได้ทำให้พลังงานรูปแบบหมัดพุ่งออกมา

ตู้ม!

พลังหมัดของซูฮ่องกงกระแทกเข้ากับต้นไม้ บนต้นไม้ที่ถูกโจมตีมีร่องรอยความเสียดายที่เห็นได้อย่างชัดเจน

“เจ้าอยากจะเรียนรู้การใช้หมัดไหมล่ะ?” ซูฮ่องกงมองไปที่หอยสังข์ น้ำเสียงของเขามันเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

หอยสังข์ที่ตอนแรกดูเหมือนสนใจได้ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “ไม่”

“แล้วเจ้าอยากเรียนอะไรล่ะ? ข้าจะสอนเจ้าเอง” ซูฮ่องกงพูด

“ดาบพลังงาน”

ซูฮ่องกงพูดไม่ออกไปชั่วครู่ “อันที่จริงข้าก็ใช้ดาบพลังงานได้ แต่ข้าไม่ได้ถนัดเรื่องพวกนี้ ข้าคิดว่าสิ่งที่เจ้าจะได้เรียนรู้จากข้าคงไม่ได้มากมายอะไรนัก”

ซูฮ่องกงถอดถุงมือนักสู้ออก ตัวเขาจดจ่อกับการหายใจ ไม่นานนักดาบพลังงานสามเล่มก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา แม้ว่ามันจะไม่ได้ยากลำบากอะไรกับผู้ที่มีพลังขั้นมหาภัยพิบัติศักดิ์สิทธิ์แต่สำหรับผู้ที่มีพลังขั้นสังหรณ์หยั่งรู้อย่างหอยสังข์นางไม่มีวันที่จะทำได้แน่

หอยสังข์กางฝ่ามืออีกครั้ง “แบบนี้น่ะเหรอ?”

ดาบพลังงานสามเล่มปรากฏบนมือของนาง

“…” ดวงตาของซูฮ่องกงเบิกกว้าง ตัวเขาในตอนนี้รู้สึกอึดอัดจนอยากจะหนีไป

ผู้ฝึกยุทธที่ฝึกฝนตัวเองจากขั้นสังหรณ์หยั่งรู้ไปถึงขั้นสัมผัสแห่งการควบแน่นได้ต้องใช้เวลากว่าหลายปีกว่าที่จะฝึกฝนสำเร็จ เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วต้องใช้เวลาอีกหลายปีกว่าที่จะสร้างดาบพลังงานเช่นนี้ได้ แล้วสาวน้อยคนนี้สามารถทำเรื่องทุกอย่างภายในสามเดือนได้ยังไงกัน?

ซูฮ่องกงมองไปที่ดาบพลังงานทั้งสามเล่ม “ใจเย็นเข้าไว้!”

คราวนี้ซูฮ่องกงตัดสินใจที่จะแสดงพลังทั้งหมดที่มี ภายในระยะรอบตัวของซูฮ่องกงหลายเมตร มีดาบพลังงานปรากฏขึ้นอยู่รอบตัว มันถูกจัดเรียงกันอย่าเป็นระเบียบก่อนที่จะส่องแสงออกมา

“แล้วแบบนี้ล่ะ เจ้าคิดว่าไงศิษย์น้องเล็ก?”

อันที่จริงหอยสังข์ไม่สามารถใช้พลังลมปราณควบแน่นจนกลายเป็นดาบพลังงานมากมายขนาดนี้ได้ แต่ถึงแบบนั้นนางก็ชอบที่ได้เห็นดาบพลังงานที่งดงามเช่นนี้ หอยสังข์ปรบมือก่อนจะพูดขึ้น “เอาอีก ศิษย์พี่! เอาดาบพลังงานอีก!”

“เอาอีกอะไรกัน?”

ซูฮ่องกงไม่เชี่ยวชาญในเรื่องของดาบพลังงานตั้งแต่แรก ตัวเขาต้องใช้ความพยายามอย่าหนักเพื่อที่จะรักษาดาบพลังงานทั้งหลายเอาไว้

ซูฮ่องกงได้กำฝ่ามือ ดาบพลังงานทั้งหมดจางหายไป “ท่านอาจารย์น่ะมีทักษะมากกว่าข้าหลายเท่านัก ดาบพลังงานของเขาทั้งเจิดจ้าและทรงพลังยิ่งกว่านี้ ข้าทำมากกว่านี้ไม่ได้หรอกนะ”

ภายในห้องลับ บทสนทนาเหล่านี้ถึงหูของลูโจวทั้งหมด คำพูดเหล่านั้นมันวนเวียนอยู่ในหูของเขา

สู่โจวได้แต่ตำหนิซูฮ่องกง “สามหาว! เจ้าอยากจะถูกลงโทษอย่างงั้นสินะ?”

แสงสีฟ้าจางๆ ได้ปกคลุมคลื่นเสียงก่อนที่มันจะออกมาจากห้องลับ พลังคลื่นเสียงไปถึงด้านนอกห้องโถงในชั่วพริบตา

สำหรับซูฮ่องกง การได้เห็นพลังของลูโจวก็ไม่ต่างอะไรกับการถูกฟ้าผ่า ซูฮ่องกงสั่นไปทั้งตัว

พรึบ!

ซูฮ่องกงคุกเข่าลงก่อนจะพูดขึ้น “ข้าผิดไปแล้ว ท่านอาจารย์ข้าจะลงโทษตัวเองเดี๋ยวนี้!”

ตัวเขาไม่ลังเลเลยที่จะตบแก้มตัวเองกว่าหลายครั้ง

“สั่งสอนซี่ฮ่องกง ได้รับรางวัลแต้มบุญ: 200”

หอยสังข์ดูตกใจเมื่อมองไปยังห้องลับที่ซ่อนอยู่ นางได้โค้งคำนับในทันที “ท่านอาจารย์”

ไม่มีคำตอบอะไรออกมาจากห้องลับอีก ทุกอย่างกลับมาเงียบสงัดอีกครั้ง

ซูฮ่องกงเงยหน้าขึ้นก่อนที่จะใช้ความคิดอยู่ภายในใจ “ท่านอาจารย์แข็งแกร่งจริงๆ ท่านอาจารย์ทำตัวราวกับว่าอยู่ทุกหนทุกแห่ง เขาได้ยินสิ่งที่ข้าพูดได้ยังไงกัน? ข้าจะต้องถอยห่างจากท่านอาจารย์เดี๋ยวนี้

ซูฮ่องกงลุกขึ้นก่อนที่จะมองหอยสังข์ที่อยู่ตรงหน้า “ไปที่ด้านหลังของภูเขาทองกันเถอะ”

“หลังภูเขา?”

“ที่แห่งนั้นเงียบสงบและเหมาะสมสำหรับการฝึกฝน…เจ้าเพิ่งจะสร้างดาบพลังงานขนาดเท่าฝ่ามือได้เพียงสามเล่มเท่านั้น นั่นยังห่างไกลจากคำว่ายอดฝีมือ ข้าจะสอนเจ้าสร้างดาบพลังงานเล่มที่สี่เอง”

“เล่มที่สี่?” หอยสังข์เกาหัวก่อนที่จะกางฝ่ามืออีกครั้ง

ซูวว!

ในตอนนั้นเองพลังลมปราณของนางก็เพิ่มมากขึ้น ดาบพลังงานทั้งสี่เล่มปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของนาง

ดาบทั้งหมดมี 4 เล่ม มันไม่ขาดไม่เกินแม้แต่เพียงนิดเดียว..

“…” สีหน้าของซูฮ่องกงแข็งที่อ ตัวเขาพูดอะไรไม่ออก เมื่อรู้สึกตัวอีกทีหอยสังข์ก็ได้กำหมัดของนางก่อนที่จะคลายดาบพลังงานทั้งหมด

หอยสังข์พูดต่อ “ศิษย์พี่แปด ข้าต้องการเรียนวิธีสร้างดาบพลังงานที่ท่านทำได้”

“…” ดูเหมือนว่าซูฮ่องกงจะจนมุม ตัวเขาหันกลับก่อนที่จะเดินจากไป

“ศิษย์พี่ ข้าจะสร้างดาบพลังงานที่ยิ่งใหญ่กว่าท่านได้ยังไง?”

“อะ…เอาไว้โอกาสหน้าก็แล้วกัน…”

“ศิษย์พี่แปด ข้าอยากจะเรียนรู้มันตอนนี้ ศิษย์พี่อย่าวิ่งสิ! ข้าจะสร้างดาบพลังงานที่ มีขนาดใหญ่เท่ากับต้นไม้ได้ยังไง?”

ซูฮ่องกงรีบเดินหนี

หอยสังข์รีบตามตัวเขาไป

หลังจากที่ทั้งสองตัวเดินหายไป หมิงซูหยินก็ปรากฏตัวออกจากต้นไม้ที่อยู่ใกล้เคียง ที่รอบดวงตาของเขามีรอยคล้ำ หมิงหยินตบหน้าอกของตัวเองก่อนที่จะถอนหายใจ “ในที่สุดข้าก็ไม่ต้องสอนสาวน้อยคนนั้น…”

ตลอดสามเดือนมานี้ศิษย์พี่ทั้งหมดผลัดกันสั่งสอนหอยสังข์ ในตอนแรกทุกคนต่างก็กระตือรือร้นที่จะสั่งสอนนาง แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทุกคนก็ตระหนักได้ถึงความสามารถที่ธิดาหอยสังข์มี ไม่เพียงแค่นั้นนางยังฉลาดหลักแหลมและรักการเรียนรู้ นางยังมีความอดทนที่จะฝึกฝนตัวเองให้เก่งขึ้น นางชอบที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ไม่ว่าการเรียนรู้จะเป็นอะไร หอยสังข์จะฝึกฝนมันจนกว่าจะเชี่ยวชาญให้ได้ เมื่อหอยสังข์ยังคงมองหาความรู้ที่มากขึ้น แม้แต่ต้วนมู่เฉิงและจ้าวยู่ก็ยังไม่อาจจะทนทรมานสอนนางต่อไปได้ แม้แต่หมิงซูหยินผู้ที่มีไหวพริบและเจ้าเล่ห์เองก็ยังเลือกที่จะหนีสาวน้อยคนนี้

หมิงซูหยินเหยียดแขนขาก่อนที่จะหาวออกมา “ได้เวลาบสักที”

ทันทีที่หมิงซูหยินพูดจบ เสียงของหอยสังข์ก็ดังมาถึงหูเขา “ศิษย์พี่สี่ ท่าช่วยสอนข้าเป็นคนต่อไปได้ไหม? ข้าอยากที่จะสร้างดาบพลังงานหลายเล่มน่ะ”

พรึบ!

หมิงซูหยินหายใจไม่ทั่วท้อง ไม่นานนักตัวเขาก็ตกลงจากต้นไม้

ในตอนนั้นเองผู้ฝึกยุทธหญิงก็วิ่งตรงมา เมื่อนางเห็นหมิงซี่หยิน นางก็รีบโค้งคำนับในทันที “ท่าน.. ท่านสิบ!”

หมิงซูหยินรีบใช้ฝ่ามือฟาดพื้น ตัวเขาได้พลิกตัวกลางอากาศก่อนที่จะยืนอย่างใจเย็น “เจ้ามีเรื่องด่วนอะไรกัน?”

“มีคนขอความช่วยเหลืออยู่ที่เชิงเขาค่ะ”