MPESIH-ระบบจักรพรรดิไร้เปรียบ - ตอนที่ 321+322 แก้ปัญหา,เปลี่ยนแผนกระทันหัน

“โอ้ว?”

ลู่เฟิงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเขาได้กล่าวถามทันที”ลองว่ามา”

“ฝ่าบาท ก่อนหน้านี้ เหตุผลที่พวกนักรบคนเถื่อนนั้นพ่ายแพ้แก่พวกเรา เป็นเพราะพาหนะของพวกเขาไม่สามารถข้ามแม่น้ําเพิ่งเฮยปาได้อย่างรวดเร็ว และเราก็ตอบโต้ ด้วยลูกศรจํานวนมาก”ลิโป้ได้กล่าวพูดขึ้น

เหตุผลที่ลู่เฟิงชนะ เป็นเพราะ หนึ่ง พวกเขามีลูกศรจานวนมากที่ป้องกันไม่ให้ พวกนักรบคนเถื่อนข้ามแม่น้ํามาได้อย่างง่ายดาย

ส่วนอีกผลหนึ่งก็คือ นักรบคนเถื่อนไม่สามารถข้ามแม่น้ําได้ด้วยความเร็วสูงสุดทําให้เกิดความเสียหายแบบผลลัพธ์ดังกล่าว

ลู่เฟิงเองก็รู้ถึงเรื่องนี้
เขาพยักหน้าและมองไปที่ลิโป้”เป็นเช่นนั้นจริง,แล้วยังไงต่อ”

“ฝ่าบาทพวกเราสามารถใช้โอกาสนี้ตอบโต้พวกมันได้!”

ลิโป้ ได้พูดต่อ”ตราบใดที่เราสามารถปิดกั้นต้นน้ําได้ได้ในระยะเวลาอันสั้น และปล่อยให้กองทัพของเราข้ามแม่น้ําไปพวกเราสามารถนําทัพทหารม้า 200,000 นาย บุกไปโจมตีค่ายคนเถื่อนได้ทั้งหมด”

เมื่อลู่เฟิงได้ยินวิธีการของลิโป้ เขาก็ไม่ได้ตอบทันที แต่เลือกที่จะเงียบลง

วิธีการของลิโป้นั้น สามารถทําได้จริง หากไม่มีน้ําในแม่น้ําเพิ่งเฮยปา ทหารม้าในมือของเขาสามารถข้ามผ่านไปได้ด้วยความเร็วสูงสุด

นอกจากนี้ พวกคนเถื่อน ไม่น่าจะมีลูกศรเพียงพอท่าให้ไม่อาจฆ่าทหารของพวกเขาได้จํานวนมาก

อย่างไรก็ตาม หลังจากข้ามแม่น้ําไปแล้วอีกฝ่ายก็ยังมีทหารมากกว่าครึ่งล้าน!

แม้ฮั่วชปิงจะคอยซุ่มโจมตีอยู่แนวหลัง ผลสุดท้ายก็ยังยากที่จุดพูด

ถึงลิโป้จะเป็นแม่ทัพทหารม้าที่แข็งแกร่ง แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสังหารกองทัพศัตรูนับแสนโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย

ยิ่งไปกว่านั้น ภายในกองทัพนับแสน การสังหารแม่ทัพของศัตรูก็เป็นเรื่องยากราวกับปีนป่ายสวรรค์

แม้สุดท้ายจะประสบความสําเร็จ ทหารภายใต้บัญชาของเขาก็จะได้รับความเสียหายอย่างหนัก

สําหรับลู่เฟิงที่มีกําลังพลอันจํากัดมันเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับมัน

เมื่อเห็นการแสดงออกของ ลู่เฟิง ลิโป้ รีบพูดต่อทันที”ฝ่าบาท นี่เป็นโอกาสที่ดีสําหรับเรา ตอนนี้ ข่าวทหารม้า 100,000 นายของพวกคนเถื่อนแพร่กระจายออกไปแล้ว ภายในค่ายของพวกมันจะต้องเกิดความโกลาหล ดังนั้นขวัญกําลังใจของทหารจะต้องลดลงอย่างแน่นอน เราสามารถใช้ประโยชน์ตรงนี้ในการจัดการพวกมันได้!”

ลู่เฟิงมองไปที่ลิโป้ด้วยรอยยิ้ม”เฟิงเชี่ยนวิธีการของเจ้าไม่เลวก็จริง แต่ข้าจำเป็นจะต้องปรับเปลี่ยน

“ปรับเปลี่ยน?”ลิโป้รู้สึกสับสนเล็กน้อยและมองไปที่ลู่เฟิง”ฝ่าบาทต้องการปรับเปลี่ยนอย่างไร?”

“เจ้าลืมไปแล้วหรือไม่ว่าวิธีการของเจ้าคือการปิดกั้นต้นน้ําของแม่น้ําเพิ่งเฮยปา ถ้าจะพูดให้ถูกคือที่นั่นมีปริมาณน้ําในแม่น้ําจํานวนมาก เจ้าคิดว่าศัตรูจะปล่อยให้พวกเราทําได้ง่ายหรืออย่างไร?”ลู่เฟิงยิ้มออกมา

ลิโป้ถึงกับผงะ ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็สว่างวาบขึ้น”เป็นอย่างที่พระองค์ตรัส!”

“ถั่วปาหง ประสบความสูญเสียอย่างหนักภายใต้แผนการของพวกเรา ดังนั้น เขาจะต้องไม่ปล่อยโอกาสให้พวกเราทําการได้โดยง่าย หรือไม่ก็ รอโอกาสที่พวกเราจะปิดกั้นต้นน้ําสําเร็จจากนั้นก็ส่งกองทัพบุกโจมตีพวกเราแบบสายฟ้าแลบ!”

“ถูกต้อง!”ล่เฟิง ได้พยักหน้า”นี่คือสิ่งที่ข้ากังวลแม้แผนจะประสบความสําเร็จแต่ เราก็จะสูญเสียอย่างหนักดังนั้นข้าคิดว่าพวกเราจะทําเป็นแกล้งแพ้และหลบหนีถึง ตอนนั้นเจ้าคิดหรือว่าพวกมันจะไม่ไล่ตามเรามา?”

“ข้าน้อยเข้าใจแล้ว ข้าน้อยจะรีบลงไปจัดการทันที!”ดวงตาของลิโป้ได้สว่างวาบขึ้น เขารีบพยักหน้าทันที

“อืม!”

ลู่เฟิง ได้พยักหน้า

เขามองดูลิโป้ จากนั้น จากนั้นก็พึมพัมออกมา”ดูเหมือนว่าลิโป้จะไม่ได้เป็นเหมือนในบันทึกประวัติศาสตร์ที่ว่า เขาตัวโตสมองมีแต่กล้าม!”

แม้ว่าจะมีบันทึกมากมายเกี่ยวกับ ลิโป้ ว่า เขา เป็นคนที่สมองมีแต่กล้าม ไม่สนใจสิ่งใด แต่วันนี้ดูเหมือนว่า ลิโป้ จะยังพอมีกลยุทธ์อยู่บ้าง

ในค่ายฝั่งตรงข้าม ถั่วปาหงมองดูนักรบนับสิบของเขาที่คุกเข่าลงเบื้องหน้าด้วยสีหน้าเศร้าหมองนักรบเหล่านี้เป็นคนที่ถูกส่งไปยังเมืองเป๋ยกวน แต่กลับมาเหลือไม่ถึงพันคน

“แม่ทัพของพวกเจ้าอยู่ไหน?”ถั่วปาหง กล่าวถามอย่างเย็นชา

คนเหล่านี้ตัวสั้นและพยายามจะพูดด้วยท่าที่หวาดกลัว”ท่านผู้นํา…ท่านแม่ทัพตายในสนามรบแล้ว”

“สวะ!”

ถั่วปาหง ตะคอกอย่างเย็นชา”แม้มันจะรอดชีวิตมากลับมาที่ค่าย ข้าก็จะฉีกมันเป็นชิ้นๆ แน่!”

ทัพแสนนายภายในเวลาไม่ถึงสองวันที่จากไป หลังจากกลับมา กลับเหลือไม่ถึงพันคน การสูญเสียครั้งนี้ทําให้ถั่วปาหงรู้สึกปวดใจ

จะต้องรู้ว่าตอนนี้กองทัพของเขาไม่ได้ยิ่งใหญ่เหมือนก่อนหน้านี้อีกแล้ว

“ท่านผู้น่าถั่วปาชั่วชูปิงได้นําทัพไปตลบด้านหลังของพวกเรา แสดงว่าเปยกวนเองก็…”จ๋ซินชู ยังไม่ทันพูดจบ สายตาของเขารู้สึกเป็นกังวล

ถั่วปาหงรู้ดีว่า จี๋ซินชูคิดอะไร เขาโบกมือให้นักรบทั้งหมดออกไป และมองไปที่จี๋ซินด้วยความลังเล”ผู้อาวุโส เป็นไปได้หรือไม่ว่าลู่เฟิงจะสามารถยึดประตูเมืองเป่ยกวนได้จริง ๆ ?”

จู่ซินชูยิ้มอย่างขมขื่น”แม้ยากจะเชื่อ แต่ก็ไม่น่าผิดพลาด ตอนนี้ กองทัพของพวกเราที่ถูกส่งออกไปก็ถูกจัดการทั้งหมด มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นเช่นนั้น!”

“เป็นไปไม่ได้?”

ถั่วปาหง กล่าวขึ้น”ราชาพ่อมด เป็นผู้ใช้อาคมระดับสูง รูปแบบอาคมป้องกันของเขาไม่ง่ายเลยที่จะทําลาย แม้ลู่เฟิงจะมียอดฝีมือขั้นปรมาจารย์ มันก็ไม่น่าจะถูกทําลายโดยง่าย นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?”

จี๋ซินชูได้ถอนหายใจเบา ๆ และตอบกลับ”ใครจะไปรู้เรื่องนี้ เช่นนั้น มันก็ไม่มีทางอธิบายอื่นได้ว่าทําไมฮั่วชูปิงถึงนํากองทัพอ้อมไปด้านหลังของพวกเรา และรอคอยสกัดกั้นกองทัพของพวกเรา”

ถั่วปาหงรู้สึกตื่นตระหนก เมืองเปยกวน ถูกยึด เส้นทางมณฑลเฮยเสียน กลับไปที่ทุ่งหญ้าทางตอนเหนือถูกปิดกั้น แม้เขาจะทุ่มกําลังฝ่าออกไปตลอดทาง อาจเป็นไปได้ว่าถึงจะผ่านไปได้แต่ก็คงรอดกลับไปที่ทุ่งหญ้าทางตอนเหนือไม่ถึงหมื่น

จํานวนคนไม่กี่หมื่นคน จะไปทําอะไรที่ทุ่งหญ้าทางตอนเหนือได้

เขามองไปที่จี๋ซินชู และกล่าวถามอย่างกังวล”ผู้อาวุโส ท่านจะต้องช่วยข้า ไม่เช่นนั้นข้าคงจะจบสิ้นแล้วจริง ๆ ”

จี๋ซินชมองไปที่ถั่วปาหง และ รู้สึกสาปแช่งในใจ ก่อนหน้านี้เขาเตือนอีกฝ่ายแล้ว กลับไม่ฟังคําแนะนําของตัวเอง ทําให้สูญเสียนักรบหลายแสนคนมาตอนนี้ ยังคิดจะมาร้องขอให้เขาช่วยเหลืออีกหรือไม่?

แม้ว่าเขาจะสาปแช่งถั่วปาหงในใจ แต่เขาก็รู้ว่าถั่วปาหงมีความสําคัญกับพวกคนเถื่อนอย่างมาก

หรือจะให้พูดก็คือ นักรบนับแสนคนในมือของเขายังมีความสําคัญสําหรับพวกคนเถื่อน ดังนั้นเขาไม่ควรจะเกิดอุบัติเหตุใด ๆ

มิฉะนั้น มณฑลเฮยเสียน จะตกไปอยู่ในมือของอาณาจักรหนานหยาน ถึงตอนนั้นอาณษจักรหนานหยานจะสามารถฟื้นฟูกลับมาได้ พวกเขาคิดอยากจะบุกอีกครั้งก็ยากแล้ว

เขารู้สึกลังเลและพูดขึ้น”ท่านผู้นําถั่วปา ข้าแนะนาให้ท่านถอนทัพ!”

“ถอนทัพ?”

ถั่วปาหงขมวดคิ้วเล็กน้อยและกล่าวถาม”แม้ว่าตอนนี้ข้าจะถอนทัพ แต่ข้าจะถอนกลับไปไหน เส้นทางกลับทุ่งหญ้าทางตอนเหนือถูกปิดกั้น หาก ไม่สามารถยึดเมืองเปยกวนคืนมาได้ มันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเราจะถอนทัพกลับ ท่านหมายความว่ายังไง?”

“ผู้นําถั่วปา เข้าใจผิดแล้ว”

จู่ซินชู ได้สั่นศีรษะ”ที่ข้าพูดถึงถอนทัพไม่ใช่ถอนตัวกลับไปที่ทุ่งหญ้าทางตอนเห นือ แต่เป็นการถอนตัวกลับไปที่เมืองเฮยเสียน และ ยึดที่นั่นเอาไว้ กำแพงเมืองเฮียนสูงและแข็งมาก พวกเราสามารถยื่อไว้จนกําลังเสริมของพวกเรามาถึง”

“หลังจากที่เผ่าฮาร์เรล ยึดเมืองเบี้ยกวนคืนมาได้แล้ว พวกเราค่อยเปิดฉากโต้กลับเอาชนะลู่เฟิงอย่างสมบูรณ์ หรือแม้แต่ยึดครองอาณาจักรหนานหยาน!”

ถั่วปาหงหัวเราะอย่างขมขึ้น”ข้า ถั่วปาหง ชั่วชีวิตนี้ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด กลับต้องมาเป็นตัวหดหัวเป็นฝ่ายป้องกันแทนหรือไม่?”

จู่ซินชู สั่นศีรษะอย่างช่วยไม่ได้ นอกจากวิธีนี้ แล้วพวกเขายังจะทําอะไรได้ จะโทษก็ต้องโทษเจ้าที่ไร้ความสามารถทําให้นักรบหลายแสนคนถูกสังหาร มาตอนนี้ยังมัวมาคิดเล็กคิดน้อยอยู่หรือไม่?

แต่เขาไม่สามารถพูดค่าเหล่านี้ออกไปได้

จากนั้นเขาก็พูดขึ้น”นี่เป็นทางเดียวที่พวกเรา…”

“รายงานท่านผู้น่า,หน่วยสอดแนมพบว่าศัตรูได้ส่งกองกําลังถือพลัวจํานวนนึ่งไป ยังต้นน้ําแม่น้ําเพิ่งเฮยปาและพยายามจะปิดกั้นต้นน้ํา!”

ก่อนที่คําพูดของซินชูจะจบลง นักรบของถั่วปาหงก็วิ่งเข้ามาพูดเสียงดัง

“ปิดกั้นต้นน้ํา?”

ถั่วปาหงถึงกับผงะ และพูดขึ้น”ลู่เฟิง มันคิดจะปิดกั้นต้นน้ําไปทําไม?”

โง่จริง ๆ

ซินชูคิดในใจ เดิมเขาได้ยินมาว่า ผู้นําเผ่าถั่วปานั้นเป็นผู้นําที่ชาญฉลาดของเผ่าคนเถื่อน แต่ดูเหมือนตอนนี้จะไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น!

เจ้าไม่เห็นจุดประสงค์ง่าย ๆ เช่นนี้เลยหรือไม่ ? หรือว่าเจ้าไม่รู้ว่าลู่เฟิงมันคิดจะยกทัพมาจัดการพวกเรา?

หืม, รู้งี้เขาควรจะไปหาเผ่าฮาร์เรล และให้ความร่วมมือกับอีกฝ่าย ถึงตอนนั้น ปัญหาที่มีก็คงไม่มากมายนัก

“ปิดกั้นต้นน้ํา?”

ถั่วปาหง ได้คร่ครวญเล็กน้อยดวงตาของเขาได้สว่างวาบขึ้น”ข้าเข้าใจแล้ว พวกมันต้องการข้ามแม่น้ํามาและเอาชนะกองทัพของพวกเราทั้งหมด เหตุผลที่พวกเราพ่ายแพ้ลู่เฟิงก่อนหน้านี้ เป็นเพราะพวกมันมีลูกศรอยู่ในมือจํานวนมาก และนักรบของเราไม่สามารถเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงสุดได้”

“ถ้าลู่เฟิงปิดกั้นต้นน้ําได้สําเร็จ ความเร็วของม้าก็จะไม่ลดลง อีกทั้งความคล่องตัวยังมีเพิ่มมากขึ้น แม้เราจะใช้พลธนโจมตีในเวลานี้ก็คงไม่อาจหยุดทหารของมัน จนกว่าจะขึ้นฝั่งมาได้”

ซินชูที่ได้ยินก็พยักหน้าดูเหมือนว่าถั่วปาหงจะไม่ได้โง่ไปซะทีเดียว

“แต่ปัญหาคือ…”

ถั่วปาหง มองไปที่ จ๋ซินชู “ผู้อาวุโส พวกเรายังมีกองทัพ 500,000 คน ลู่เฟิง มัน คิดจะโจมตีพวกเราหรืออย่างไร ? พวกมันคิดหรือว่าจะเอาชนะกองทัพของพวกเรา
ได้?”

รอยยิ้มได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ จู่ซินช”ท่านผู้นํา ลืมไปแล้วหรือไม่ว่าฮั่วชปิงอยู่ด้านหลังของพวกเรา เขาสามารถเอาชนะทัพนักรบทหารม้า 100,000 นายของพวกเราได้ในระยะเวลาไม่กี่ชั่วโมง นี่เป็นการบ่งบอกถึงความสามารถในการนําทัพที่แข็งแกร่งมาก!”

“ถ้าฮัวชูปิงเปิดฉากโจมตีพวกเราจากด้านหลัง ระหว่างที่เราสู้กับกองทัพของลู่เฟิง ด้วยทหารม้าชั้นยอดของพวกเขาเชื่อว่าคงทําให้กองทัพของพวกเราเสียหายไม่ใช่น้อย…”

เขามองไปที่ถั่วปาหงและพูดต่อ”ถ้าข้าเดาไม่ผิด ภารกิจที่ฮัวชูปิงได้รับมาก็คือ ลอบตัดศีรษะของท่าน ตราบใดที่ฆ่าท่านได้ มันก็เป็นการยากที่จะรวบรวมกองทัพกลับมา ลู่เฟิงมียอดฝีมือขั้นปรมาจารยอยู่ภายใต้เงื้อมมือจานวนมาก เขาสามารถจัดการกองทัพนับแสนของเราได้”

การแสดงออกของถั่วปาหงได้เปลี่ยนไป”ท่านอาวุโสท่านจะต้องช่วยข้า!”

“ฮ่าฮ่า,ลู่เฟิง ช่างโง่เง่าโดยแท้ เดิมขาไม่มีแผน แต่ตอนนี้ข้ามีวิธีที่ดีในการเอาชนะลู่เฟิง! “แสงเย็นวาบได้ปรากฏขึ้นในดวงตาของจัซิน

ถั่วปาหงเองก็รู้สึกดีใจอย่างมากเขารีบกล่าวถามทันที”ผู้อาวุโสรีบพูดมาเร็วเข้า?”

“ท่านผู้นําอย่างที่ท่านได้พูดก่อนหน้านี้ สาเหตุที่เราพ่ายแพ้ เป็นเพราะพวกเราไม่คิดว่าศัตรูจะมีลูกศรอยู่ในมือจํานวนมาก กลับกันความเร็วทหารม้าของพวกเราในการชาร์จก็มีจํากัด”

“แต่ตอนนี้ ลู่เฟิง เตรียมที่จะโจมตีพวกเรา โดยการปิดกั้นต้นน้ําของแม่น้ําเพิ่งเฮยปา ถึงตอนนั้น แม่น้ําก็จะเหือดแห้ง ความเร็วของทหารม้าจะไม่ลดลง พวกเราสามารถใช้กองทัพทั้งหมดตอบโต้ลู่เฟิง และพยายามยึดเขื่อนเฟิงเฮยปา มาให้ได้โดยเร็วที่สุด”

ทันใดนั้น ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า”ถึงเวลานั้น ความเกลียดชังของนักรบคนเถื่อนนับแสนที่ถูกสังหารก่อนหน้านี้ จะได้เวลาแก้แค้นเสียที่”

ถัวปาหง รู้สึกตื่นเต้น นี่เป็นวิธีที่ดีมาก ลู่เฟิงคิดจะโจมตีเขา แต่เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะใช้โอกาสนี้ในการโจมตีลู่เฟิงได้เหมือนกัน

เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างประหลาด

แต่…

ด้วยความลังเลเล็กน้อย ถั่วปาหงได้กล่าวถามผู้อาวุโส ถ้าลู่เฟิงสังเกตุเห็นความผิดปกติ ในขณะที่กําลังปิดกั้นต้นน้ํา และปล่อยน้ําออกมาถึงตอนนั้นพวกเราจะไม่เสร็จมันหรอกหรอ?”

“เพราะงี้ เราถึงต้องส่งกองทัพหมื่นนายไปยังต้นน้ําเพื่อป้องกันไม่ให้ลู่เฟิงมีความคิดเช่นนี้ หลังจากฆ่าทหารของลู่เฟิงได้ พวกเราก็มีเวลามากพอที่จะยึดเขื่อนเพิ่งเฮยปาแล้ว”จ์ซินชูได้ตอบกลับ

ถั่วปาหง ได้เพิกเฉยความลังเลหนึ่งเดียวในใจจากนั้นเขาก็หัวเราะออกมา”เอาล่ะ ตัดสินใจแล้ว,ตราบใดที่น้ําในแม่น้ําเพิ่งเฮยปา ลดถึงระดับที่เพียงพอ พวกเราจะส่งนักรบทหารม้าโจมตี ลู่เฟิงในทันที!”

“ดีมาก!”

จากนั้น ถั่วปาหง ก็จัดแจงสิ่งต่าง ๆ พร้อมกับรอเวลาที่จะคิดบัญชี

ในเวลาเดียวกัน เขาก็ส่งกองกําลังลอบขึ้นไปยังต้นน้ําแม่น้ําเพิ่งเฮยปา

ลู่เฟิงที่อยู่ด้านนี้ ก็กําลังเตรียมแผนการของเขาโดยมีความมุ่งมั่นที่ยากจะล้มเหลว

เขาไม่รู้ว่าพวกคนเถื่อนตอนนี้จะเริ่มแผนการอย่างไร แต่ถ้าอีกฝ่ายเผชิญหน้ากับหลุมพลางของเขาพวกมันจะต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน