MPESIH-ระบบจักรพรรดิไร้เปรียบ - ตอนที่ 315

ตอนที่ 315 วางแผนโจมตีเมือง

พวกพลธนูของลู่เฟิง ได้ง่างยิงลูกศรเป็นเวลานานกว่าสามชั่วโมงติดต่อกัน แม้ว่าพวกเขาจะได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษทั้งหมด แต่มันก็ยังยากที่จะยกแขนขึ้นเวลานี้

ดังนั้นหากพวกคนเถื่อนยังคงชาร์จต่อไปพวกเขาก็คงอาศัยการโจมตีได้จากเกาทันฑ์เท่านั้น

“ฝ่าบาทพวกเราประสบความสําเร็จอย่างมากในการต่อสู้ครั้งนี้ พวกเราสังหารพวกคนเถื่อนที่ข้ามแม่น้ําเฟิงเฮยปาอย่างน้อยไป 500,000 นาย!”

ลิโป้ เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ก่อนหน้านี้ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยสังหารพวกคนเถื่อนไปมากกว่า 500,000 นาย แต่การสังหารพวกทหารม้าคนเถื่อนไปมากกว่า 500,000 นาย โดยที่ไม่ต้องเสียกําลังพลของตัวเองสักคนนั้นในตะวันตกเฉียงใต้ของหยูโจวไม่มีใครเคยทําได้มาก่อน

แม้ ลิโป้ จะเคยนําทหารม้าผู้ภักดีบุกไปยังทุกหญ้าทางตอนเหนือและฝึกฝนทหารม้าชั้นยอดเขาก็ไม่เคยทําได้ดีเท่าผลลัพธ์เช่นนี้

แต่วันนี้ภายใต้การสั่งการของฝ่าบาท ทหารที่ยอดเยี่ยมภายใต้การนําของจักรพรรดิอาณาจักรหนานหยานได้สังหารทหารม้าคนเถื่อนไปมากกว่าครึ่งล้านด้วยทหารที่รวมตัวกันไม่ถึง 400,000 นาย!

พวกเขาสังหารไปได้มากกว่าครึ่งล้าน!

ผลลัพธ์นี้หากเผยแพร่ออกไปย่อมทําให้ทั่วโลกต้องตกตะลึงอย่างแน่นอน!

ลู่เฟิง ยิ้มอย่างแผ่วเบาและตอบกลับ”ผลการรบในวันนี้ได้รับผลเกินคาด ลําบากทหารทุกคนแล้วส่งต่อคําสั่งของข้าลงไป ทหารทุกคนจะได้รับประทานอาหารที่ดีไม่ว่าจะเป็นอาหารจานเนื้ออื่น ๆ แต่ห้ามดื่มโดยเด็ดขาด!”

“ขอรับ!”

ลิโป้ ได้ลงไปจัดการทําตามคําสั่ง

“เฉินกัง!”

“ข้าน้อยอยู่นี่ขอรับ!”เฉินกังได้ปรากฏตัวหน้ารถม้า

“รายงานผลการต่อสู้ในวันนี้ให้จินยี่เหว่ย ให้พวกเขาใช้ช่องทางถ่ายทอดเป็นวงกว้างให้ผู้คนในอาณาจักรหนานหยานทราบโดยเร็วที่สุดบอกพวกเขาว่าจักรพรรดิลู่เฟิงสามารถสังหารพวกคนเถื่อนจํานวนมากได้ไม่ช้ก็เร็วจะสามารถกําจัดพวกมันได้ทั้งหมด”

“น้อมรับบัญชา!”เฉินกัง ได้รีบลงไปจัดการทันที

จินยี่เหว่ย เป็นหน่วยลับมืออาชีพในไม่ช้าข่าวนี้จะเป็นที่รู้จักกันทั่วในอาณาจักรหนานหยานแม้แต่ผู้คนในอาณาจักรไปหลันและอาณาจักรอู่เซียงที่กําลังจะโจมตีอาณาจักรหนานหยานอยู่นั้นก็อาจจะลังเลบ้าง

“พวกคนเถื่อนเผ่าอื่น ๆ จากทุ่งหญ้าจะต้องมาสนับสนุนสนามรบที่นี่อย่างแน่นอน ดังนั้น ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้วหรานเหมินว่าเจ้าจะสามารถยึดเมืองเปยกวนและปกป้องที่นั่นไว้ได้หรือไม่?”

ลู่เฟิง หันศีรษะและมองไปยังทิศทางที่ห่างออกไปซึ่งก็คือเมืองเป๋ยกวนเขาได้ถอนหายใจออกมาเล็กน้อย

ระยะทางไปยังเงียกวนนั้นสําคัญยิ่ง หากสามารถยึดเมืองเปยกวนที่เป็นป้อมปราการได้ทหารม้าที่เหลือนับแสนของ ถั่วปาหง ก็จะกลายเป็นเต่าที่อยู่ในกระดอง

หากไม่สามารถยึดได้พวกคนเถื่อนจากเผ่าอื่น ๆ มาสนับสนุน ทั้งอาณาจักรหนานหยานจะตกอยู่ในอันตรายทันที

บนภูเขาไม่ไกลจากเมืองเป๋ยกวน หรานเหมิน ได้ยืนอยู่ที่นี่และมองไปที่ เมืองเปยกวนที่ตระหง่านอยู่ตรงหน้าเขาได้พึมพัมเล็กน้อย”ในที่สุดก็มาถึง”

เขานําทหารองค์รักษ์หนึ่งแสนนายของอาณาจักรหนานหยานผ่านมณฑลเล่ยหยาง เดินทัพด้วยความเร็วสูงสุดโดยไม่หยุดพักในที่สุดเขาก็มาถึงภูเขาด้านนอกเมืองเป๋ยกวนซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเมืองเป๋ยกวน

ครั้งนี้เป้าหมายภารกิจของเขาก็คือยึดเมืองเงียกวนและป้องกันมัน

“ท่านแม่ทัพทหารทุกคนเหนื่อยมากพวกเราควรให้พวกเขาพักผ่อน!”ทหารผู้ช่วยได้เดินมาหาหรานเหมินและพูดขึ้น

หรานเหมินได้เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ยังเหลือเวลาอีกประมาณสองชั่วโมงก่อนที่จะมืด หากทหารโจมตีตอนนี้พวกเขาจะหมดแรงและไม่สามารถเข้าถึงเมืองเป๋ยกวนได้อย่างแน่นอน อีกอย่างข่าวจากจินยี่เหว่ยก็ยังไม่มา

เขาพยักหน้าและตอบกลับทันที”ส่งคําสั่งลงไปให้ทหารทุกคนพักผ่อนกันให้เต็มที่ซะ พวกเราจะต้องยึดเมืองเปยกวนให้ได้ในรุ่งเช้า!”

“ขอรับ!”

ทหารผู้ช่วยได้รีบลงไปจัดการทันที โชคดีที่พวกคนเถื่อนไม่ได้อยู่

นี้ไม่งั้นพวกเขาคงถูกค้นพบอย่างแน่นอน

หรานเหมิน ได้พยักหน้าทิ้งตันไม่ใหญ่และหลับตา เขากําลังฟื้นคืนจิตวิญญาณของเขาเตรียมรับศึกใหญ่ที่กําลังจะเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้

“นั่นใคร?”

หรานเหมิน ได้ลืมตาขึ้นทันที เขามองไปที่สถานที่หนึ่งทางด้านซ้าย

ร่างของ จินยี่เหว่ย สั่นเล็กน้อย เขาได้เดินเข้าไปหรานเหมินและโค้งคํานับ”ข้าน้อยจากหน่วยจินยี่เหว่ยคํานับท่านแม่ทัพหรานเหมิน”

“เจ้าไปสืบข่าวในเปยกวนมาแล้วใช่หรือไม่?”

“ขอรับ!”

“ได้ความว่ายังไงบ้าง?”

“ขณะนี้มีทหารม้าคนเถื่อนเพียงห้าพันนายอยู่ที่นั่นและมีผู้ยอมจํานนไม่มากนัก แต่ถ้าท่านคิดจะโจมตีเมืองก็คงเป็นไปได้ยากเช่นเดียวกัน”ตัวแทนจากจินยี่เหว่ย ได้กล่าวพูดขึ้น

หรานเหมิน ได้ขมวดคิ้วแน่น

มันเป็นปัญหาจริง ๆ แม้จะมีเพียงห้าพันคน แต่มันก็ป้องกันได้ง่ายและยากต่อการโจมตีแม้เขาจะมีทัพนับ

แสนก็ยังคงต้องใช้เวลาพอสมควร

อยู่ที่ว่าเขาจะโจมตีอย่างไร

เขาครุ่นคิดเล็กน้อยและกล่าวถามออกไป”เจ้าแน่ใจหรือไม่ว่ามีแค่ทัพห้าพันนายเท่านั้นไม่มีกองทัพอื่น?”

“ไม่มีทัพอื่นขอรับ แต่ว่ามีรูปแบบอาคมถูกวางเอาไว้!”

“รูปแบบอาคม?”

จินยี่เหว่ย ได้พยักหน้า”ตามข้อมูลที่พวกเราตรวจพบดูเหมือนจะมีผู้ใช้อาคมจากนิกายประตูฉางเหออยู่ในป้อมปราการด่านเมืองเปยกวนพวกเขาได้จัดวางรูปแบบอาคมป้องกันแม้จะใช้ลูกศรก็ยังยากที่จะทําลายยิ่งไม่ต้องพูดถึงทหารราบเพียงน้อยนิด”

“ดูเหมือนว่า นิกายประตูฉางเหอ จะทําการบ้านมาดี!”

หรานเหมิน ได้ถอนหายใจออกมา”พวกเขารู้ว่าครั้นตอนที่ฝ่าบาทต่อสู้กับอาณาจักรซีหยางทัพทหารล้านนายได้พ่ายแพ้เพราะทหารม้าผู้ภักดีได้ยึดหุบเขาหยางผิงเอาไว้ได้ดังนั้นพวกเขาจึงกังวลเลยส่งผู้ใช้อาคมมาที่

จินยี่เหว่ย ไม่ได้พูดมาก ภารกิจของเขาคือตรวจสอบและรายงานเท่านั้นเขาไม่ได้สนใจเรื่องอื่น

ตอนนี้มีผู้ใช้อาคมอยู่ในป้อมปราการเมืองเป๋ยกวน และ การป้องกันมันย่อมเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวนอกจากนี้มันง่ายต่อการป้องกันและยากที่จะโจมตี แม้จะเป็นทัพนับแสนก็ยังยากที่จะชนะ

หรานเหมิน ได้ครุ่นคิดเล็กน้อย และ กล่าวถาม จินยี่เหว่ย”ถ้าเกิดข้าลอบเข้าไปสังหารผู้ใช้อาคมจากภายในเจ้าสามารถช่วยพาข้าเข้าไปได้หรือไม่?”

จินยี่เหว่ย ได้มองไปที่ หรานเหมิน ด้วยความประหลาดใจ การลอบสังหาร และ สืบข่าว เป็นสิ่งที่จินเหว่ยถนัดมากที่สุด แต่ หรานเหมิน แม่ทัพ ที่เพิ่งเข้ามาประจําตําแหน่งจะสามารถทําได้งั้นเหรอ?

แต่ หรานเหมิน ที่อยู่เบื้องหน้าเขาแตกต่างจากแม่ทัพคนอื่น ๆ

เขาได้ครุ่นคิดเล็กน้อยและตอบกลับ”ข้าน้อยสามารถพาท่านเข้าไปได้ แต่ข้าไม่อาจติดตามท่านเข้าไปด้านในทุกอย่างขึ้นอยู่กับท่านแม่ทัพเพียงเท่านั้น”

“อม,เจ้าแค่พาข้าเข้าไปก็พอที่เหลือข้าจะจัดการเอง”ดวงตาของหรานเหมินได้ฉายประกายเย็นชาออกมา

เขามีความมั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเองอย่างแท้จริง

จินยี่เหว่ย ไม่ได้พูดอะไร เขาได้ทําตามคําพูดของหรานเหมิน

หลังจาก หรานเหมิน จัดตั้งเวรยามทหารองค์รักษ์แล้ว เขาก็ติดตามจินยี่เหว่ยเข้าไปยังป้อมปราการเงียกวน

จินยี่เหว่ยได้พาเขาเข้าทางลอดแคบ ๆ ที่ พวกเขาขุดขึ้น มันเป็นทางผ่านไปยังป้อมปราการเป่ยกวน

“เส้นทางลับนี้อันตรายมาก ถ้าเกิดเป็นช่วงสงคราม และ กองทัพของศัตรูส่งกองกําลังเข้ามา มันย่อมส่งผลกระทบที่ยากจะคาดเดาได้”หรานเหมิน ได้มองไปที่ ทางเข้าลับและพูดขึ้น

จินยี่เหว่ยได้สั่นศีรษะทันที”ท่านแม่ทัพที่นี่ไม่สามารถขุดเป็นอุโมงค์ลับได้ เพราะมันจุดได้แค่ทีละคนเท่านั้นทั้งระยะทางเข้าออกยังไกลมากอากาศภายในก็ยากที่จะหายใจทหารปกติไม่สามารถเข้าไปได้หรือแม้แต่ทหารเกราะ

“อึม,ไม่สามารถใช้เป็นอุโมงค์ลับได้แต่ใช้เป็นเส้นทางในการสืบข่าวส่งข้อมูลได้ ไม่เลวเลย”

หรานเหมิน ได้คิดอยู่พักหนึ่ง เขาได้ลอดเข้าไปและพบว่ามันเล็กจริง ๆ หากเขาสวมชุดเกราะเขาก็คงไม่สามารถลอดเข้าไปได้

เขาไม่ได้พูดอะไรมากเขาให้จินยี่เหว่ยนําทางเขาไปยังคฤหาสน์ของผู้ใช้อาคมที่ซ่อนตัวอยู่ในป้อมปราการเมืองเป๋ยกวน