MPESIH-ระบบจักรพรรดิไร้เปรียบ - ตอนที่ 257
ขณะที่ เหวินเหยา กำลังใช้ความคิดอยู่นั้น ในใจของเขาก็ตื่นตระหนกด้วยเสียงคำรามที่สั่นสะเทือนไปทั่วฟ้า
เขาได้หันศีรษะไปมองอย่างรวดเร็วและพบว่า บนเส้นทางที่ ทัพมังกรอู๋เซียง กำลังจะรุกคืบ มีทหารจำนวนมากจากอาณาจักรหนานหยานปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว
“พบศัตรูสังหารสิ้น!”
บรรดาทหารทัพพยัคฆ์ได้ตะโกนคำรามร้องลั่น
“มีกองทัพอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”
เหวินเหยา รู้สึกตะลึงอย่างมาก”ไม่ใช่ว่ากองกำลังทั้งหมดของอาณาจักรหนานหยาน อยู่พื้นที่รอบภูเขาติงจิ้ง ไม่ใช่เหรอ ? เหตุใดถึงมีกองกำลังปรากฏตัวขึ้นที่นี่ทั้งยังมีจำนวนไม่น้อยกว่าแสนนาย!”
“ดูจากกกองกำลังที่ปรากฏตัวขึ้นนี้ พวกเขาล้วนเป็นกองกำลังชั้นยอดฝีมือดี…พวกมันปรากฏตัวขึ้นจากที่ไหนทำไมข้าไม่ได้ยินข่าวคราวเลย?”
แม้ว่า เหวินเหยา จะตกใจ และไม่เชื่อในสิ่งที่ตนเองเห็น แต่เขามีฐานะเป็นผู้บัญชาการทัพมังกรอู๋เซียง เขาย่อมตอบสนองต่อสถานการณ์อย่างรวดเร็วและชักดาบออกมาตะโกนขึ้น”ทัพมังกรอู๋เซียง,เข้าชาร์จศัตรู!”
“เข้าชาร์จ!”
“เข้าชาร์จ!”
ทหารที่ไปปิดล้อมทัพพยัคฆ์ 5,000 นายของ เสี่ยวจือ นั้นเหลือเพียง 10,000 นายเท่านั้น ที่เหลือ ได้พุ่งเข้าหาทัพพยัคฆ์ที่ปรากฏตัวขึ้น
ไม่มีใครเป็นพลซุ่มยิงและไม่มีใครถอยหนี
ในฐานะทหารทัพมังกรอู๋เซียง สิ่งที่พวกเขาล้วนจดจำมีสองสิ่งมีชีวิตหรือตาย นี่คือคำสองคำที่พวกเขาได้ยินเมื่อเข้าสู่กองทัพมังกรอู๋เซียง
“ทหารทุกนายฟัง,ห่างออกไปห้าสิบไมล์ทางด้านหลังคือเมืองเร้ดเมเปิ้ล ปราการทางด้านตะวันตกของอาณาจักรหนานหยาน ถ้าสถานที่แห่งนี้ถูกทำลาย ทางตะวันตกทั้งหมดของอาณาจักรหนานหยาน จะตกเป็นของพวกเรา ผืนดินของศัตรูจะต้องลุกเป็นไฟ!”
“ฆ่า,ตามท่านแม่ทัพไปสังหารทหารทัพมังกรอู๋เซียง อย่าปล่อยให้ ทหารทัพมังกรอู๋เซียงรอดไปได้!”
“พบศัตรูสังหารสิ้น!”
หลังจากถูกปิดล้อมตอนนี้ทหารทัพพยัคฆ์ของเสี่ยวจือห้าพันนายก่อนหน้านี้ตอนนี้เหลือไม่ถึงสามพันห้าร้อยนาย
แต่ผู้คนสามพันห้าร้อยนายนี้ภายใต้การนำของเสี่ยวจือกลับตะโกนคำขวัญประจำทัพพยัคฆ์ออกมากลิ่นอายสังหารของพวกเขาได้พวยพุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า
ดาบในมือของพวกเขามีความหมายเดียวเท่านั้น!
ฆ่า!
ฆ่าศัตรูเบื้องหน้า!
ฆ่าให้หมด!
สังหารทัพมังกรอู๋เซียง!
ทุกการเคลื่อนไหวของพวกเขาล้วนสับสังหารศัตรูที่อยู่เบื้องหน้าตนเอง
“พบศัตรูสังหารสิ้น!”
ทัพพยัคฆ์ที่ตามมาได้ยินเสี่ยงของ เสี่ยวจือ พวกเขาได้ตะโกนคำรามพร้อมกัน
ทหารทั้งสองฝ่ายได้ระเบิดพลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด
ในไม่ช้าทัพทั้งสองก็ได้เผชิญหน้ากันอย่างจริง ๆ จัง ๆ
ศีรษะได้ถูกสับกระเด็น
โลหิตได้สาดกระเซ็นไปทั่วผืนฟ้า ร่างของทหารหลายคนได้ล้มลงกับพื้น
แต่ในสายตาของพวกเขาไม่มีใครหวาดกลัวทั้งนั้น พบศัตรู ย่อมสับสังหาร
ไม่ว่าจะเป็น ทัพพยัคฆ์ หรือ ทัพมังกรอู๋เซียง พวกเขาล้วนเป็นทหารชั้นยอด
พวกเขามีเพียงความคิดเดียวซึ่งก็คือ ฆ่าศัตรูตรงหน้า!
แขนขาของทหารหลายนายล้วนถูกสับขาด
เสียงกรีดร้องได้ดังกึกก้องไปทั่วสนามรบ
แต่ไม่มีใครหยุดเพราะเสียงกรีดร้องนี้
สิ่งเดียวที่ทำให้พวกเขาหยุดเคลื่อนไหวได้ซึ่งก็คือความตาย!
ร่างที่ไร้ศีรษะจำนวนมากได้ล้มลงกับพื้น
โลหิตจำนวนมากได้เปรอะเปื้อนไปทั่วเท้าของทหาร
ทั้งยังสาดไปทั่วลำตัวทำให้เหนียวเหนอะหนะ แต่พวกเขาก็ไม่หยุดการเคลื่อนไหว
ยังคงเคลื่อนไหวตัดศีรษะศัตรู!
ฆ่าศัตรูตรงหน้า!
กลายเป็นสนามรบนองเลือดไปเสียแล้ว
ร่างกายที่ไร้ศีรษะสามารถมองเห็นได้ทุกที่กระทั่งแขนขาบางอันยังถูกทิ้งเอาไว้
กลายเป็นศึกปะทะที่ดุเดือด!
ในอีกด้านหนึ่งของสนามรบ ทหาร 10,000 นาย ที่ปิดล้อมสังหารทัพพยัคฆ์ 3,000 นายที่นำโดยเสี่ยวจือ นับเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดของ เหวินเหยา!
เสี่ยวจือ แม่ทัพผู้หาญกล้านำทัพพยัคฆ์ 3,000 นายเข้ากวาดล้างทัพ 10,000 นาย
ทัพพยัคฆ์ที่นำโดยเสี่ยวจือนั้นไร้ขีดจำกัด
ด้วยง้าวขนาดใหญ่ในมือของเขาได้วาดฟันออกไปทุกครั้งเต็มไปด้วยพลังทำลาย
ทุกครั้งที่กวัดแกว่งมันย่อมสับสังหารศัตรูหลายสิบหรือหลายร้อยคนกลายเป็นเศษซากได้!
แม่ทัพที่อยู่ในขั้นปรมาจารย์หากไม่มีการปราบปรามจากกองทัพไม่ว่าทหารจะมีจำนวนมากขนาดนั้นล้วนไร้ความหมายทั้งสิ้น
เสี่ยวจือ ในตอนนี้ ราวกับเสือร้ายที่หลุดออกจากกรง!
“ฆ่า!”
เสี่ยวจือ ได้วาดฟันง้าวขนาดใหญ่ของเขาไปยังร่างของศัตรู
เหวินเหยา ได้ค้นพบ ความผิดพลาดนี้ ใบหน้าของเขาได้เปลี่ยนไปอย่างมาก”เร็วเข้ารีบจัดตั้งรูปแบบขบวนทัพ!”
“ขอรับ!”
เสียงของคมมีดยังคงดังกึกก้องไปทั่วสนามรบ
กองทัพที่ไม่มียอดฝีมือคุมอยู่ย่อมไม่สามารถทำอันตรายเสี่ยวจือได้
แต่ว่า…
ฟุ่บ!
ทันใดนั้นเองเสียงของดาบอันแหลมคมก็ได้ปรากฏขึ้นอย่างกระทันหัน
ชายวัยกลางคนที่สวมผ้าปิดตาสีดำได้ปรากฏตัวขึ้นเหนือศีรษะของ เสี่ยวจือ พร้อมกับวาดฟันดาบยาวในมือออกไปเพื่อหวังจะสับสังหารเขา
“วารีทวนกระแส!”
ทันใดนั้น ต้วนชุย ก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างกระทันหันเพื่อต้านทานการโจมตี
เขาได้บล็อคการโจมตีของชายวัยกลางคนตรงหน้า
“เจ้าเป็นใคร,ข้าคือ สมาชิกลำดับที่สามของหน่วยพิทักษ์นิกายดาบวิญญาณ เฟิงฉิวผิง ใครกล้าขวางข้าตาย!”
ชายวัยกลางคนได้คำรามออกมา และ ชี้ดาบไปที่ ต้วนชุย
“ไม่รู้จัก,แต่ไม่เป็นไร ยังไงเจ้าก็ต้องตายวันนี้!”
สิ้นสุดเสียงของเขา ร่างของ ต้วนชุย ก็พุ่งเข้าใส่คน ๆ นี้
“ตาย! เหอะ ไร้สาระ!”
เฟิงฉิวผิง สมาชิกลำดับที่สามของ หน่วยพิทักษ์นิกายดาบวิญญาณ ไม่ได้อ่อนแอ โดยพื้นฐานแล้ว เขามีพลังระดับ 4 ขั้นปรมาจารย์
เพร้ง!
ทั้งสองฝ่ายต่างสู้กันหลายสิบกระบวนท่า
“อุ๊ก!”
ทันใดนั้น เฟิงฉิวผิง ก็กระอักโลหิตออกมาร่างถูกส่งบินออกไปไกลหลายเมตร
“แข็งแกร่งมาก!”
เฟิงฉิวผิง จ้องมองไปที่ ต้วนชุย ที่ยืนอยู่กลางอากาศเขาได้เช็ดเลือดที่มุมปากทันที
เขาเป็นนักรบระดับ 4 ขั้นปรมาจารย์ เท่ากับ อีกฝ่าย แต่ในแง่ของพลังการต่อสู้เขากลับถูก อีกฝ่าบปราบปรามโดยสมบูรณ์
“ไม่แปลกใจ ที่ข้อมูลบอกว่า ทาสดาบทั้งหก ทุกคนล้วนมีความสามารถยอดเยี่ยม แม้จะไม่ได้อยู่รวมกันแต่ความสามารถของแต่ละบุคคลก็เฉิดฉายออกมาได้มากจริง ๆ !’
เฟิงฉิวผิง จ้องมองไปที่ ต้วนชุย และ รู้สึกลังเลในใจ
เขาไม่ใช่คนโง่ เขาสามารถรู้ได้โดยสัญชาตญาณว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ ต้วนชุย หากเขายังคงดึงดันสู้ต่อไปเขาอาจจะเสียชีวิตที่นี่
“เข้ามา!”
ต้วนชุย ได้ชี้ดาบไปที่ เฟิงฉิวผิง และ พูดขึ้น”ภายในห้ากระบวนท่าต่อจากนี้ข้าจะสังหารเจ้า!”
มุมปากของ เฟิงฉิวผิง กระตุกเล็กน้อย เขาจ้องมองไปที่ ต้วนชุย”อย่าได้โอหังให้มันมากไป วันนี้ข้าไม่พร้อม ข้าจะกลับมาปะมือกับเจ้าใหม่อีกครั้ง!”
หลังจากพูดจบแล้ว เขาก็หันหลังไปจากที่นี่ทันที
เขาได้หลบหนีไป เขาได้ทอดทิ้ง ทัพมังกรอู๋เซียงไว้ที่นี่?
“ไอ้พวกบัดซบนิกายดาบวิญญาณ ข้ารู้อยู่แล้วว่าไว้ใจพวกมันไม่ได้!”
เหวินเหยา ที่ค้นพบว่า เฟิงฉิวผิง หลบหนีไป ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ
“ฆ่าพวกมันให้หมด!”
แม้ว่าเขาจะโกรธมากแค่ไหน เขาก็ทำได้เพียงฝ่าวงล้อมทัพของเสี่ยวจือออกไป
เสี่ยวจือ ที่บุกตีทัพมังกรอู๋เซียง ในตอนนี้ ทัพมังกรอู๋เซียง ก็อยู่ห่างจากความพ่ายแพ้อีกเพียงก้าวเดียวเท่านั้น!
YOU MAY ALSO LIKE
