MPESIH-ระบบจักรพรรดิไร้เปรียบ - ตอนที่ 198

“ฝ่าบาท เฟิงเชี่ยน บุกเดี่ยวเข้าไปยังทัพของศัตรูแล้วพะยะค่ะ!”

เมิ่งเถียน มองเห็นฉากนี้จากระยะไกลสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก”รูปแบบกองทัพของศัตรูยังไม่กระจัดกระจายหากเขาบุ่มบ่ามเข้าไปในเวลานี้ก็เท่ากับนำตัวเองไปเผชิญอันตราย”

ลู่เฟิง ขมวดคิ้วแน่น เขามองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว แม้ว่า ตอนนี้ ลิโป้ จะมีชุดเกราะพยัคฆ์ดำ ที่เขามอบให้ แต่ชุดเกราะพยัคฆ์ดำสามารถต้านทานลูกศรปราณได้เท่านั้นไม่ใช่กองทัพ

ลิโป้ ได้พุ่งเข้าเผชิญหน้ากับกองทัพอย่างน้อย 300,000 นาย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าอีกฝ่ายเปรียบเสมือนก้อนหินใหญ่ส่วนลิโป้เป็นเพียงแค่ก้อนกรวด

“ส่งผ่านคำสั่งให้ทัพกลางและทัพขวาบุกโจมตีทัพกลางของศัตรูทันที พวกเราไม่อาจปล่อยให้ เฟิงเชี่ยนตกอยู่ในการปิดล้อมของศัตรูได้!”ลู่เฟิงได้ออกคำสั่ง

“ขอรับ!”

เมิ่งเถียน ได้ออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว

ในเวลานี้ทัพขวาและทัพกลางของพวกเขาก็เริ่มเอนเอียงไปยังทัพกลางของศัตรู

ในเวลานี้ทัพซ้ายของพวกเขาแน่นอนว่ายังคงบีบรัดศัตรูไปยังทัพกลางอย่างต่อเนื่อง

เพราะแบบนี้ ทัพทางด้านขวาของ ลู่เฟิง จึงเป็นทัพที่มีกองกำลังเหลือเยอะมากที่สุด

เขาได้จัดการวางแผนที่จะกดดันทัพกลางของศัตรูไม่ให้อีกฝ่ายทำการปิดล้อมลิโป้ได้

สิ่งนี้ทำให้ ลิโป้ พุ่งเข้าไปยังทัพของศัตรูได้อย่างง่ายดาย

“ตายซะ!”

ลิโป้ ที่ไม่ได้ถูกกองทัพกดดัน เขาราวกับเทพอสูรที่บ้าคลั่ง ที่ต้องการสูบเลือดและวิญญาณของมนุษย์

ศัตรูที่เข้าขวางเขาทุกรายล้วนมีจุดจบที่น่าเศร้าทุกคน!

“ฝ่าบาท พวกเราไม่อาจต่อกรกับ ลิโป้ได้ หากอีกฝ่ายพุ่งตรงมาถึงเบื้องหน้าของพวกเรา พวกเราจะต้องตายอย่างแน่นอน พวกเราจะต้อง ใช้ทัพขวากดดันกองทัพของลู่เฟิง ไม่ให้พวกเขากล้าที่จะโจมตีทัพกลางของพวกเราด้วยกองกำลังทั้งหมด!”

รัฐมนตรีข้าง ๆ ชูจิน ได้พูดแนะนำ

ชูจิน มองไปที่ ลิโป้ ที่อาจหาญบุกเข้ามาในทัพของศัตรู หากอีกฝ่ายปรากฏตัวตรงหน้าเขา ก็จะมีแต่เพียงความตายที่รอเขาอยู่

เขาได้กัดฟันแน่นและพูดเสียงดัง”ส่งคำสั่งของข้าลงไป ให้กองทัพทั้งหมดปิดล้อม ลิโป้ และสังหารมันลงให้ได้!”

“ขอรับ!”

แม่ทัพที่อยู่ด้านข้างหลายคนได้ลงไปจัดการทันที

“ทัพขวา พยายามโจมตีกดดันกองทัพของลู่เฟิง อย่าปล่อยให้พวกมันโถมกำลังมาที่ทัพกลางของพวกเราทั้งหมด พวกเราเพียงแค่ซื้อเวลาให้มากพอที่จะสังหาร ลิโป้ ก็พอ!”

“ขอรับ!”

ด้วยคำสั่งของชูจิน กองทัพกลางของพวกเขาเริ่มรวมตัวกันเพื่อที่จะปิดล้อมลิโป้

ในเวลานี้ ลิโป้ สัมผัสได้ถึงแรงกดดันของกองทัพ

เขาได้มองไปที่ ทหารเหล่านี้และบ่นพึมพัมออกมา”ฝ่าบาท ข้าน้อยหลอกล่อศัตรูให้พระองค์ได้เพียงเท่านี้ ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับ แม่ทัพเมิ่งเถียน แล้วว่าจะสามารถโต้กลับศัตรูได้หรือไม่”

“ฆ่า!”

“ฆ่า ลิโป้!”

“ฆ่า ลิโป้!”

ทหารรอบข้างได้ตะโกนขึ้น พวกเขาได้พุ่งเข้าหา ลิโป้ ทีละก้าว แรงกดดันมหาศาลของกองทัพทำให้ ลิโป้ ไม่อาจใช้ปราณแท้จริงของเขาได้

“หึ่ม,เจ้าพวกเศษสวะคิดจะสังหารข้าหรือไม่?”

ลิโป้ ได้ส่งเสียงคำรามอย่างเย็นชา เขาได้ควบม้าสีแดงแน่นและหยุดอยู่ที่เดิม

“ข้าจะกุดหัวพวกเจ้าทุกคน!”

ลิโป้ ได้ยกง้าวฟางเทียนขึ้น เขาได้ร่ายรำทักษะออกมาและเด็ดศีรษะของศัตรูที่กล้าเข้ามาหาเขา

ฟวั่บ!

ศีรษะจำนวนมากได้กระเด็นหลุดลอยไปบนฟ้า

“ฆ่า!”

เสียงที่เต็มไปด้วยแววตาอาฆาตได้ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ลิโป้ เองก็เคลื่อนไหวได้อย่างยากลำบาก แขนของเขาได้สั่นเครือจากแรงกดดัน แต่เขาก็ต้องพยายามกุมอาการเหล่านี้เอาไว้

“ฮ่าฮ่า,ใครกล้าเข้ามา ข้าจะเด็ดศีรษะของพวกมัน”

ลิโป้ บนหลังม้าสีแดง ได้หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ทหารรอบตัวของเขาแลดูหวาดกลัวเล็กน้อย

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่เคยปิดล้อมและสังหารนักรบที่ทรงพลังมาก่อน แต่นักรบเหล่านั้นที่ถูกปราบปรามโดยกองทัพล้วนถูกสังหารโดยทันที

แต่ลิโป้ ผู้นี้ แม้จะถูกปราบปรามโดยกองทัพแต่ยังคงมีความสามารถที่ร้ายกาจอยู่คู่ต่อสู้เช่นนี้ใครบ้างที่ไม่กลัว?

นี่คือจิตใต้สำนึกของมนุษย์!

พวกเขาตระหนักได้ถึงตนเองว่าไร้พลังไม่อาจหาญต่อกรกับศัตรูที่แข็งแกร่งได้ด้วยลำพัง

ดังนั้นจิตใต้สำนึกจึงสั่งการให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัว!

ผนวกกับตัวตนของลิโป้ที่ข่มขวัญทางใจได้มากขนาดนี้

แต่ว่า…

แม้จะเป็นเช่นนั้น ลิโป้ ก็ยังเหน็ดเหนื่อยอยู่ดี เขาได้ใช้พลังกายเป็นจำนวนมากในการเหวี่ยงง้าวแต่ละครั้งหากไม่มีพลังปราณแท้จริงคอยเกื้อหนุนเมื่อพลังกายของเขาหมด เขาจะล้มลงและไม่ต่างจากการนอนรอความตาย

เมื่อ ชูจิน เห็น ทหารที่กำลังปิดล้อม ลิโป้ ถูกฆ่าไปเรื่อย ๆ และคนเหล่านี้ กล้าที่จะถอยกลับมา เขาเต็มไปด้วยความกลัว”ใครมันกล้าที่จะก้าวถอยหลัง ข้าจะฆ่าอย่างไร้ความปราณี!”

“ผู้ที่เด็ดศีรษะลิโป้ได้ ข้าจะมอบเงิน หนึ่งล้านเหรียญทอง ให้!”

ทหารที่ตกใจและได้ยินเรื่องนี้พวกเขาราวกับได้ความกล้าเพิ่มขึ้น

แน่นอนว่าอาศัยความกล้าอย่างเดียวไม่พอ จะต้องมีความละโมบโลภมากอีกด้วย ทหารจำนวนมากก็เป็นเช่นนี้

ลิโป้ บนหลังม้าสีแดง เองก็อาศัยความกล้าหาญของเขาในการยืนหยัดอยู่

เบื้องหน้าของเขาคือศัตรู 300,000 นาย!

กองทัพ 300,000 นายนั้นแข็งแกร่งมาก

ในเวลานี้ เขาได้ถูกกองทัพเหล่านี้ปิดกั้นโดยสมบูรณ์

“ฆ่า!”

เนื่องจากที่เขาไม่มีทางถอยที่ทำได้ก็มีแต่ต้องสังหารศัตรูเพิ่มขึ้น

ง้าวฟางเทียนในมือได้จบชีวิตผู้คนจำนวนมาก

ลู่เฟิง มองไปที่ ข้างหน้าและเหมือนจะมองแผนของลิโป้ออกเขาได้พูดขึ้น”เฟิงเชี่ยน กำลังซื้อเวลากองทัพของศัตรูให้พวกเรามีโอกาสปิดล้อม”

“เมิ่งเถียน!”

“ขอรับ”

“สั่งทัพซ้ายของพวกเราให้หยุดสังหารศัตรูที่ไร้รูปแบบทัพ นำกำลังทั้งหมดโจมตีทัพกลางของอีกฝ่าย และกดดันพวกมันจากรอบนอก ทัพขวาของเราให้ปิดกั้นทัพขวาของศัตรูที่พยายามจะขัดขวาง”

“ขอรับ!”

เมิ่งเถียน ได้ตอบกลับอย่างรวดเร็ว

หลังจากได้รับพลังเนตรสวรรค์ การมองของเขาก็ได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

ด้วยคำสั่งของ ลู่เฟิง พลังต่อสู้ของกองทัพของเขาได้ระเบิดออกมาอย่างสมบูรณ์กองทัพของอาณาจักรซีหยางเริ่มถอยกลับไปเรื่อย ๆ

แม้ว่า กองทัพที่อยู่ตรงหน้าจะเป็นกองทัพอาณาจักรซีหยางนับล้านแต่ในเวลานี้ กลับถูกกองทัพของอาณาจักรหนานหยานกุดหัวไปอย่างต่อเนื่องสร้างความหวาดกลัวให้ทหารคนอื่น ๆ

“ฝ่าบาท พวกเราต้องถอนกำลังออกมาแล้ว หากดื้อดึงต่อไปพวกเราจะพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย”

รัฐมนตรีคนหนึ่งได้กล่าวแนะนำชูจิน

ตอนนี้กองทัพของพวกเขากำลังถอยร่นกลับมา หากพวกเขาไม่ถอนตัวในเวลานี้ และ รูปแบบกองทัพแตกลงชีวิตของพวกเขาก็คงจะถึงคราวสูญสิ้น

ใบหน้าของ ชูจิน มืดลงอย่างมาก

เห็นได้ชัดว่าเขามีกองทัพ 1.5 ล้านนาย แต่ ลู่เฟิงมีแค่ 600,000 นาย ทำไมเขาถึงยังถูกกดดันได้อีก

เหตุใดกองทัพ 1.5 ล้านของเขาจึงทำได้เพียงแค่ล่าถอยภายใต้การโจมตีของกองทัพ 600,000 นาย ของลู่เฟิง?

เขาคิดไม่ออกเรื่องนี้!

เขาไม่อยากจะเชื่อ!

มันเป็นไปได้ยังไง?

กองทัพ 1.5 ล้านนายของเขาไร้ประโยชน์ถึงขนาดนั้นเชียว?

เขาไม่เคยคิดเลยว่า เขาที่เป็นถึงจักรพรรดิจะไร้ความสามารถในการสั่งการทัพ 1.5 ล้านนายเพื่อตอบโต้ศัตรูได้