MMORPG: Martial Gamer - ตอนที่ 186
Chapter 186: ศิลปะการต่อสู้การย้อนกลับ
“น…นายเรียนด้วยตัวเองงั้นเหรอ??? นายคิดเหรอว่าฉันนั้นโง่งั้นเหรอ? ศิลปะการต่อสู้ไม่ใช่ของที่มันสามารถไปเอาได้จากทั่วทุกที่นะ!!!”หยางนัวจ้องไปที่หวังหยู่และตะโกน
เจ็ดก้าวดวงดาวนั้นเป็นเทคนิคการเคลื่อนที่สำคัญของตระกูลหยาง มันเป็นการเคลื่อนที่เจ็ดรูปแบบ และมีการเปลี่ยนแปลงหนึ่งร้อยแปดสิบอย่าง เมื่อเชี่ยวชาญมันนั้นจะทำให้มีการเคลื่อนที่หนึ่งหมื่นรูปแบบที่สามารถเลือกได้ แม้กระทั่งสัตว์ประหลาดเฒ่าในตระกูลของเธอก็ไม่สามารถที่จะเชี่ยวชาญมันได้เลยแม้แต่นิดเดียว เมื่อหวังหยู่พูดว่าเขาเรียนด้วยตัวของเองนั้นเหมือนกับการตบไปที่ใบหน้าของหยางนัว
“มันยากตรงไหนกัน? ผมพึ่งจะเห็นเธอใช้ไปหลายครั้งและผมก็เรียนมันยังไงละ!”หวังหยู่ยักไหล่
“นา…นาย…”ถึงแม้ว่าหยางนัวต้องการที่จะกรีดร้องใส่หวังหยู่จากการโอ้อวด เธอก็ตระหนักได้ว่าการเคลื่อนที่ของหวังหยู่ที่พึ่งใช้นั้นก็ไม่ได้เกินไปกว่าที่เธอได้เรียนมา…
“นายเรียนมันจากการดูฉันจริงๆงั้นเหรอ?”หยางนัวอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง
“แน่นอน! ผมรู้ถึงบทลงโทษจากการขโมยศิลปะการต่อสู้!”หวังหยู่ตองกลับอย่างไม่พอใจ
“มัน…มันเป็นไปได้ยังไงกัน…”หยางนัวพึมพำ
หยางนัวนั้นพึ่งจะเรียนเจ็ดก้าวดวงดาวไปครึ่งหนึ่งและมันก็ใช้เวลายี่สิบปีเพื่อที่จะถึงความสำเร็จเล็กๆ ในอีกทางหนึ่ง หวังหยู่พึ่งจะเห็นเธอใช้มันไม่กี่ครั้งและเขานั้นก็ปรับมันเข้ากับตัวตนของเขาได้แล้ว…ความแตกต่างของความสามารถนั้นเห็นได้ชัดเจนมาก…
“มันก็ยังเป็นการขโมยสกิลอยู่ดี! นายโชคดีที่มีแค่ฉันเห็นมัน ถ้ามันเป็นคนอื่นเห็นแล้วละก็ นายก็รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นกับนาย!”หยางนัวหัวเราะเยาะ
“มันไม่ใช่ว่าผมต้องการใช้มัน…แต่ผมไม่มีทางเลือกอื่นแค่นั้นแหละ…”หวังหยู่เกาหัวอย่างอึดอัด
“ฮึ่ม! นายแต่งงานแล้ว ดังนั้น ถ้านายไม่ต้องการที่จะตายแล้วละก็ ทางที่ดีนายอย่าใช้มันอีกละกัน เข้าใจใช่ไหม?”
“ชิ! แน่นอน ผมรู้แล้ว!”หวังหยู่พึมพำ
ในโลกศิลปะการต่อสู้นั้นบทลงโทษของการขโมยศิลปะการต่อสู้นั้นจะถูกประจานให้อับอายก่อนเป็นอย่างแรก และหลังจากนั้น การฝึกฝนที่ได้รับมาก็จะถูกทำลายไป…แน่นอนว่ามันก็มีข้อยกเว้น ถ้ามันเป็นผู้ชาย เขาสามารถที่จะแต่งเข้าไปในตระกูลและศิลปะการต่อสู้ที่เขาขโมยไปนั้นก็จะถูกพิจารณาว่าเป็นสินสอดทองหมั้น…
ถ้าหวังหยู่นั้นต้องการที่จะได้รับเจ็ดก้าวดวงดาวทั้งหมดแล้วละก็ เขาจะไม่แต่งงานกับมู่จี่เซียนเป็นอย่างแรก!
ในเวลาที่ทั้งสองคนกำลังโต้เถียงกันอยู่นั้นเอง หมิงตู่และรัศมีฤดูใบไม้ผลินั้นก็เกือบที่จะผลักดันคาสเมียร์ไปยังบ่วงกับดักอันลึกลับได้
เนื่องจากค่าต้านทานเวทย์ที่สูง พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะทำความเสียหายได้มากเท่าไหร่กับสกิลของพวกเขา อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ใช่เจตนาที่แท้จริงของพวกเขาที่จะทำแบบนั้น
แม้ว่า [การจัดการหัวใจ] นั้นจะทรงพลัง มันก็ยังคงเป็นสกิลบางอย่างที่ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนทิศทางได้
ตามปกติแล้ว มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนทิศทางและสกิลหมู่อย่าง [พอยซั่นโนวา] หรือสกิลที่ระบุตำแหน่งบนพื้นอันชัดเจนอย่าง [บิดเบือน] หรือ [เพลิงนรก]
พร้อมกับการร่วมมือกันของหมิงตู่และรัศมีฤดูใบไม้ผลิ พวกเขานั้นก็ใช้สกิลของพวกเขาและจัดการล่ามโซ่ของคาสเมียร์ตามที่พวกเขาต้องการ
เคร๊ง!
พร้อมกับโซ่เหล็กนั้น บ่วงกับดักอันลึกลับก็ใช้งานและลูกบอลเวทย์ทั้งหมดที่ลอยอู่รอบคาสเมียร์นั้นก็หายไป
“ไอ้คนบาปอันน่ารังเกียจ! นายคิดจริงๆเหรอว่านายจะชนะฉันได้แบบนี้กัน?”คาสเมียร์หัวเราะอย่างเย็นชา
หมิงตู่นั้นก็ภูมิใจในตัวเองที่มีพลังโจมตีเวทย์อันรุนแรง อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ที่เวทย์ของเขานั้นไม่ได้มีธาตุแสงในตัวพวกมัน พลังโจมตีของพวกมันที่เผชิญหน้ากับคาสเมียร์นั้นก็จำกัดเป็นอย่างมาก สกิลของรัศมีฤดูใบไม้ผลินั้นต่างเกี่ยวข้องกับพิษหรือธาตุมืด ดังนั้นความเสียหายที่ทำได้จึงย่ำแย่กว่าหมิงตู่
“เฮะ ไอ้บัดซบนี่แข็งแกร่งจริงๆ!”หวังหยู่หัวเราะแล้วเขาก็พุ่งไปพร้อมกับพลองยาวในมือของเขา
“โอ้? เฒ่ากระทิงจะไปโซโลกับบอสอีกครั้งแล้วงั้นเหรอ?”
“ลุงกระทิงนั้นสามารถโจมตีคาสเมียร์โดนงั้นเหรอ?”ความทระนงตัวถามขึ้น
แม้ว่าทุกคนจะเชื่อในตัวหวังหยู่ พวกเขานั้นก็ไม่สามารถที่จะได้รับประโยชน์อะไร เมื่อพวกเขานั้นรุมโจมตีใส่คาสเมียร์ก่อนหน้านี้ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่ยากที่จะจินตนาการว่าหวังหยู่จะชนะได้จริงๆ
“ฉันรู้สึกว่าเขาสามารถทำได้!”รัศมีฤดูใบไม้ผลิพยักหน้า “พวกนายคิดกันยังไง?”
“ฉันรู้สึกว่าเขาทำได้เช่นเดียวกัน!”คนอื่นก็พยักหน้าพร้อมกัน ทุกคนก็รู้ว่ารัศมีฤดูใบไม้ผลิต้องการที่จะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ในการลงพนัน ดังนั้นไม่มีใครต้องการที่จะไม่ตกลงกับเขา
“ชิ! พวกนายนี่น่าเบื่อมากจริงๆ!”
“พวกเราจะสามารถทำอะไรกับนายก็ได้งั้นเหรอ? นายคิดเหรอว่าตัวนายนั้นเป็นอมตะ?”หวังหยู่เยาะเย้ยคาสเมียร์เมื่อเขาเข้ามาใกล้
เมื่อเหลือบตามองไปหวังหยู่ คาสเมียร์ก็หัวเราะออกมา “นายก็แค่โชคดี เนื่องจากว่าฉันนั้นไม่ได้เตรียมตัว! นายคิดเหรอว่าจะสร้างปาฏิหารย์ขึ้นมาได้อีกครั้ง!”
“ผมเดาว่าพวกเราควรที่จะรอดูกันเถอะ!”หวังหยู่หัวเราะแล้วเขาก็หันกลับและปล่อย [ระลอกคลื่น] ใส่คาสเมียร์
“เหี้..! ลุงกระทิงกำลังทำอะไรอยู่กัน?”ความทระนงตัวก็แทบจะกระอัดเลือดเมื่อเห็นหวังหยู่ต่อสู้แบบนั้น เขากล้าที่จะหันหลังให้กับNPCระดับสูงและโจมตีแบบนั้นนี่นะ? เขากำลังจะฆ่าตัวตายงั้นเหรอ?
อย่างไรก็ตาม ในวินาทีต่อมา สิ่งที่ทุกคนเห็นนั้นก็ทำให้ทุกคนอ้าปากค้าง
ตั้งแต่ที่หวังหยู่นั้นพูดไร้สาระกับคาสเมียร์เป็นเวลานาน ผลกระทบยับยั้งจากบ่วงกับดักอันลึกลับนั้นก็หมดลง เมื่อหวังหยู่หันกลับไป คาสเมียร์นั้นก็พยายามที่จะหลบหนีไปในทันที…
“โอ้? มันเหมือนกับว่ากระทิงเหล็กสามารถที่จะค้นพบจุดบอดของคาสเมียร์ได้แล้ว!”ไร้ความกลัวลูบคางแล้วก็หัวเราะ
ถ้าเขานั้นเผชิญหน้ากับคาสเมียร์ ในขณะที่กำลังโจมตี ถ้าอย่างงั้นเขาก็จะไม่สามารถที่จะโจมตีโดนได้ เขานั้นจะต้องหันหลังเข้าใส่คาสเมียร์! ผู้เล่นปกติคงพึ่งสกิลหมู่หรือเวทย์แสงระดับสูงในการที่จะทำให้คาสเมียร์ช้าลง
อย่างไรก็ตาม หวังหยู่ก็ไม่ใช่ผู้เล่นธรรมดา มันก็แค่การต่อสู้โดยหันหลังอยู่แค่นั้นไม่ใช่เหรอ? มันก็เป็นแค่เล่ห์เหลี่ยมกระจอกๆสำหรับเขาเท่านั้นเอง!
หวังหยู่นั้นก็ใช้ [ระลอกคลื่น] เป็นสกิลเคลื่อนที่แทนการโจมตีอยู่เสมอๆ ดังนั้นเขาจึงมีประสบการณ์ในการใช้มันโจมตีเป้าหมายที่เคลื่อนที่ได้ เมื่อเขาหันกลับไป คาสเมียร์ก็หลบหนีออกมาจากระยะการโจมตีของเขาแล้ว
ทันใดนั้น หวังหยู่ก็เหวี่ยงพลองยาวไปด้านหลังและซัดเข้าใส่คาสเมียร์ ทำให้เขามึนงงไปชั่วขณะ
หลังจากนั้น หวังหยู่ก็แทงพลองยาวลงที่พื้นและกระโดดเตะใส่คาสเมียร์ ในขณะที่ใช้ [เทพเจ้าสายฟ้าเหยียบย่ำ]
-2789
การโจมตีของหวังหยู่นั้นเกือบที่จะทำให้คาสเมียร์ล้มลงกับพื้น อย่างไรก็ตามก่อนที่คาสเมียร์จะได้โอกาสยืนอย่างสมดุล หวังหยู่ก็ส่งลูกเตะอันรุนแรงใส่หลังของเขาอีกครั้ง
หลังจากที่โดนการโจมตีสองครั้งโดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้นั้น คาสเมียร์ก็พยายามที่จะหันหลังหนีในทันที อย่างไรก็ตาม หวังหยู่นั้นก็ได้เตรียมการสำหรับสิ่งนี้ไว้แล้วและก็ใช้ [ขย้ำอันรุนแรง] เพื่อดึงเขากลับมาก่อนที่จะส่งลูกเตะเข้าใส่เขา
หลังจากนั้น หวังหยู่ก็ใช้ [หมัดกระแทก] เข้าที่หน้าของคาสเมียร์ แล้วก็ตามด้วยลูกเตะอีกสี่ครั้งที่ท้องของเขา และก็ทำความเสียหายเกินหนึ่งหมื่นหน่วย!