MMORPG: Martial Gamer - ตอนที่ 184
Chapter 184: การจัดการหัวใจที่น่าหวาดหวั่น
[พายุแห่งควมมืด]ของคาสเมียร์นั้นเคลื่อนที่เร็วกว่าที่ทุกคนคาดไว้ ไม่มีใครที่มีปฏิกิริยารวดเร็วเท่ากับหวังหยู่ มันจึงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่จะหลบสกิลหมู่แบบนี้
เมื่อพวกเขาได้รับคำสั่งของไร้ความกลัว ขุนนางครอทนั้นก็ยกโล่ของเขาขึ้นในทันทีและป้องกันลำตัวของเขา
นักรบคนอื่นก็ทำตามและอาชีพที่บอบบางก็รีบขยับเข้ามาเบียดร่างกายของพวกเขา
รัศมีฤดูใบไม้ผลิได้เพิม่ค่าสถานะของเขาบางส่วนไปยังค่าพละกำลัง และแม้ว่าเขาจะมีปีศาจหกตัวกับเขา ควบคู่ไปกับขุนนางครอทและแม้กระทั่งไร้ความกลัวนั้นก็กลายเป็นกลุ่มที่มีโอกาสเอาชีวิตรอดสูงที่สุด มันจึงไม่มีปัญหาสำหรับพวกเขาในการเผชิญหน้ากับสกิลนี้
พร้อมกับรูปแบบที่แปลกประหลาดที่พวกเขาแบ่งแยกกัน สกิลก็ตกลงไปยังกลุ่มของไร้ความกลัว แล้วมันก็ผ่านพวกเขาไปโดยไม่โดนพวกเขาเลยแม้แต่นิดเดียว
หลังจากที่พายุนั้นผ่านกลุ่มของไร้ความกลัว มันก็พุ่งตรงเข้าสู่คนที่เหลือ ก่อนที่พวกเขาจะมีเวลาทำอะไร แต่เนื่องจากรูปแบบที่แปลกประหลาดที่พวกเขาปรับแต่ง พายุก็แทบจะไม่ทำความเสียหายกับพวกเขาเลยก่อนที่จะมันจะหายไปในที่สุด
ในดันเจี้ยน การเรียนรู้รูปแบบมันจำเป็นที่จะต้องมี รูปแบบพื้นฐานที่สุดก็คือผู้เล่นจะตั้งแถวสองแถวที่แท็งค์นั้นจะสามารถป้องกันอาชีพต่อสู้และอาชีพรักษาได้ มันเป็นรูปแบบที่จะจัดการกับบอสที่ทำความเสียหายกับเป้าหมายเดี่ยว รูปแบบพวกนี้นั้นได้รับการทดลองมาเป็นเวลาหลายปี และปาร์ตี้และกิลด์ทั้งหมดก็ใช้กัน
ถึงแม้ว่ารูปแบบพวกนี้จะมีดี แต่ก็ไม่มีที่สามารถจัดการกับบอสที่มีสกิลหมู่ได้เลย
ในเกมแบบดั้งเดิม บอสนั้นมีสติปัญญาที่ต่ำมากและมันก็จะร่ายเป็นเวลานานก่อนที่พวกมันจะใช้สกิลหมู่ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีปัญหาในการหลบ อย่างไรก็ตาม ใน{REBIRTH} ตัวตนของบอสในโหมดอิสระนั้นทำลายความคิดและกลยุทธ์ที่ผู้เล่นพัฒนามาทิ้งไปทั้งหมด
ใครจะไปคิดว่ารูปแบบที่แปลกประหลาดและพิลึกแบบนี้จะมีประสิทธิภาพอย่างมากในการหลบหลีก [พายุแห่งความมืด] ของคาสเมียร์กัน
“ผู้นำไร้ความกลัว นายไปเรียนรูปแบบนี้มาได้ยังไงกัน?”ดาร์คนอร์ทฟิชเชอร์ส่งเข้าไปในแชทกิลด์
“หลังจากที่โดนล่ามาหลายร้อยครั้ง นายก็จะเรียนอะไรได้สักอย่างสองอย่างเองละ!”ไร้ความกลัวขำ
“อึ้ก…”น้ำเสียงอันภาคภูมิใจของไร้ความกลัวนั้นทำให้ดาร์คนอร์ทฟิชเชอร์พูดไม่ออก
วิธีที่เขาพูดที่เขาโดนไล่ล่าหลายร้อยครั้งนั้นทำให้มันเหมือนกับว่ามันไม่ได้มากไปกว่าการเดินเล่นในสวน…. นิกายซวนเฉินมีศัตรูมากขนาดไหนกันแน่? ดาร์คนอร์ทฟิชเชอร์นั้นเคยคิดว่าการโดนไล่ล่ามาเป็นเวลาหลายวันมันก็น่าอนาถอย่างไม่น่าเชื่อแล้ว แต่ในสายตาของสัตว์ประหลาดพวกนี้แล้ว ประสบการณ์เช่นนั้นมันไม่ได้ต่างไปจากหยดน้ำที่ตกลงไปในทะเล
“ไม่ใช่ว่ายัยกระหรี่จากพันธมิตรอันนองเลือดจะขโมยรูปแบบนี้ไปงั้นเหรอ? พวกนายก็รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้และนายก็ยังไปแนะนำให้พวกเขาแก้ไขจุดที่ถูกต้องอีก!”ดาร์คนอร์ทฟิชเชอร์ถามอย่างกังวล
“เหอะ พวกเธอสามารถที่จะลองได้! โดยปราศจากการโดนไล่ล่าแบบพวกเรานั้นก็จะส่งตัวเองไปยังหลุมศพ!”ไร้ความกลัวพูด โดยปราศจากนิกายซวนเฉิน มันก็ไม่มีใครที่ได้รับประสบการณ์แบบนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว
หลังจากที่เอาชีวิตรอดจาก [พายุแห่งความมืด]ของคาสเมียร์ได้แล้ว ปาร์ตี้นั้นก็ไม่สนใจที่จะเฉลิมฉลองและก็รีบที่จะสวนกลับในทันที
เมื่อคาสเมียร์ร่ายสกิลของเขา หวังหยู่ก็รีบวิ่งมาหาเขาและเริ่มต้นที่จะโจมตี แม้ว่าคาสเมียร์นั้นจะไม่ได้รวดเร็ว แต่การโจมตีของหวังหยู่ก็ไม่โดนเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียว…
ไม่ใช่คาสเมียร์นั้นหลบพวกเขาด้วยเช่นกัน ทุกครั้งที่หมัดของหวังหยู่นั้นจะสัมผัสกับร่างกายของคาสเมียร์ เขานั้นก็จะสูญเสียการควบคุมตัวเองและก็ต่อยลมในที่สุด สถานการณ์นี้ทำให้หวังหยู่เริ่มที่จะรู้สึกไม่สบายใจ
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง สกิลของปาร์ตี้ก็มาถึงด้านหน้าของคาสเมียร์ด้วยเช่นกัน
การโจมตีที่รวดเร็วที่สุดในหมู่ของพวกเขานั้นก็เป็น [ระเบิดสายฟ้า] ของหมิงตู่ อย่างไรก็ตาม เมื่อสายฟ้านั้นกำลังจะระเบิดเข้าที่หัวของคาสเมียร์ มันก็เลี้ยวไปด้านข้างอย่างไหลลื่นและมันก็ระเบิดเข้ากับกำแพง
หวังหยู่นั้นไม่ได้ค้นพบอะไรที่มันแปลกประหลาดอะไร มันไม่ใช่ว่าหมิงตู่นั้นแม่นยำอย่างสมบูรณ์แบบเสมอๆมาอยู่แล้ว
การโจมตีก็ตามมาอีกสองครั้งจากลูกศรของหยางนัวและจักรพรรดิไอวอรี่ มันก็เป็นอีกครั้งที่การโจมตีของพวกเธอนั้นจะโดนคาสเมียร์ แต่พวกมันก็เลี้ยวออกไปจากร่างกายของเขา อย่างไรก็ตาม ในครั้งนี้ ลูกศรมันก็พุ่งตรงมาที่หวังหยู่แทน!
“เชี่ยไรวะ???”
เมื่อหวังหยู่ก็ยื่นมือไปจับลูกศรทั้งสองดอก การโจมตีที่เหลือก็พุ่งไปยังคาสเมียร์
มันก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ เวทย์พวกนั้นจะโดนตัวของคาสเมียร์ ก่อนที่พวกมันจะเลี้ยวเข้าใส่หวังหยู่แทน
หวังหยู่ก็บิดตัวอย่างเร่งรีบและหลบด้วยมุมที่ไม่เป็นธรรมชาติอย่างมาก แต่เมื่อหวังหยู่จะฟื้นสมดุลได้นั้นเอง ดาร์คนอร์ทฟิชเชอร์และดาบน้ำแข็งที่พยายามจะฟันใส่คาสเมียร์ก็หันมาฟันใส่หวังหยู่ด้วยเช่นกัน! เมื่อมองหน้าตาอันมึนงงบนหน้าของพวกเขานั้นก็เหมือนว่ากริชของพวกเขากำลังลากเขาไปด้านหน้า
การแสดงออกของหวังหยู่มืดมนลงทันที แล้วเขาก็จับพวกเขาทั้งสองคนที่ข้อมือและก็โยนพวกเขากลับไปยังรูปแบบ
หลังจากที่ความทระนงตัวและโบซอนเห็นฉากที่เกิดขึ้นนี้ พวกเขาก็ตัวแข็งทื่อในทันทีและวิ่งกลับไปหาคนที่เหลือ อย่างไรก็ตาม พวกเขานั้นก็เป็นเหมือนกับคนที่เหลือและสูญเสียการควบคุมตัวเอง และพุ่งเข้าใส่หวังหยู่ด้วยเช่นกัน!
หวังหยู่ก็ยืดแขนของเขาและจับที่เข็มขัดพวกเขาทั้งสองครั้งและก็ขว้างพวกเขากลับไปยังคนที่เหลือด้วยเช่นกัน
ตลอดเวลา คาสเมียร์นั้นก็ยืนจ้องหวังหยู่พร้อมกับการแสดงออกที่สงสัย ในอีกทางหนึ่ง หวังหยู่นั้นก็มึนงงในทันที
หวังหยู่นั้นได้สู้กับบอสนับไม่ถ้วนตั้งแต่ที่เขาเริ่มเล่นเกม อย่างไรก็ตาม มันเป็นครั้งแรกของเขาที่เห็นบอสที่เลวทรามและแปลกประหลาดเช่นนี้! ถ้าการโจมตีของพวกเขาทั้งหมดนั้นไร้ประโยชน์ แล้วพวกเขาจะเอาชนะได้ยังไงกัน?
สมาชิกคนอื่นของปาร์ตี้ต่างมีการแสดงออกที่ตกตะลึงแบบเดียวกันกับหวังหยู่ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาตกตะลึงไม่ใช่คาสเมียร์ แต่เป็นความสามารถของหวังหยู่
เขานั้นอยู่ภายใต้การโจมตีของผู้เชี่ยวชาญมากมายและเขาก็ยังสามารถที่จะหลบหลีกทุกอย่างและส่งพวกเขากลับมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ…ใครกันแน่ที่เป็นบอสตัวจริง
“เชี่ยเอ้ย! บอสตัวนี้จัดการไม่ง่ายเลยแม้แต่น้อย!”นี่เป็นครั้งแรกที่หวังหยู่นั้นพบว่ามันเป็นการจัดการบอสนั้นยาก
ถึงแม้ว่าบอสตัวอื่นที่หวังหยู่สู้มาก่อนหน้านี้จะแข็งแกร่งกว่า เขาก็ยังคงพึ่งพาปฏิกิริยาอันสุดยอดและศิลปะการต่อสู้ของเขาในการกดดันพวกมัน อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญหน้ากับคาสเมียร์ พวกมันก็ไร้ประโยชน์ทั้งหมด ถ้าเขานั้นไม่สามารถที่จะโจมตีได้โดน
“ฉันคิดว่า [การจัดการหัวใจ] นั้นทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น! พวกเราจะต้องหาจุดบอดของมัน!”ไร้ความกลัวตะโกนใส่หวังหยู่
“จุดบอด?”
“ใช่! บอสส่วนมากนั้นมีสกิลควบคุมหมู่ที่พิเศษแบบนี้ ถึงแม้ว่าพวกมันจะแข็งแกร่ง พวกมันก็ยังคงมีจุดอ่อน! ตราบเท่าที่พวกเราสามารถที่จะหามันได้เจอ พวกเราก็สามารถจัดการมันได้!”ไร้ความกลัวตอบกลับ
หวังหยู่นั้นคุ้นเคยกับบอสแบบนี้ ราชาซอมบี้ เจสนั้นก็เป็นบอสแบบนั้น
ถึงแม้ว่า [จ้องเป็นหิน] ของเขาสามารถที่จะฆ่าผู้เล่นได้ในทันที มันก็จะทำงานเมื่อผู้เล่นเผชิญหน้ากับมัน อย่างไรก็ตาม แม้ว่าหวังหยู่จะรู้เรื่องนี้ [การจัดการหัวใจ]ของคาสเมียร์นั้นก็อยู่กันในคนละระดับ…
“ถ้างั้นจุดบอดมันอยู่ที่ไหนกัน?”หวังหยู่ถามไร้ความกลัว
“ฉันไม่ใช่GM ซะหน่อย! นายจะถามฉันทำไมกัน?”
“แล้วมันอยู่ที่ไหนกัน ที่รัก?”หวังหยู่ถามอีกครั้ง
“ฉันไม่รู้….ไม่มีใครที่เคยเคลียร์บอสตัวนี้ในช่วงเบต้าเทสต์ ดังนั้นมันจึงไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเขาเลย…”มู่จี่เซียนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้
“อึ้ก…”ไอ้หมอนี่มันยิ่งทำให้พวกเขานั้นมีปัญหามากขึ้นเรื่อยๆ
“ไอ้พวกโง่ เวลาของพวกนายหมดลงแล้ว! ลิ้มรสความกราดเกรี้ยวของฉันซะ!!!”
เมื่อเห็นพวกเขายังกล้าที่จะโจมตีเขา คาสเมียร์ก็คำรามอีกครั้ง พร้อมกับการโบกมือ พลังงานมืดก็ก่อตัวขึ้นมาและวนรอบตัวคาสเมียร์ เมื่อเขาตะโกนออกมาอีกครั้ง คาสเมียร์ก็พุ่งเข้าใส่ปาร์ตี้ที่เหลือ