MMORPG: Martial Gamer - ตอนที่ 179
Chapter 179: ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกเธออยู่อย่างสบายๆ
“เธอ ฉันคิดว่าการกระทำของเธอนั้นไม่ดีสักเท่าไหร่ ไม่ใช่ว่าพวกเรานั้นพูดกันแล้วเหรอว่ามันเป็นผลประโยชน์ของทุกคน? ทำไมเธอถึงทำแบบนี้กัน?”ไร้ความกลัวถามอย่างไม่พอใจ
“มันไม่ใช่ว่าพวกเรานั้นอ้อนวอนให้พาฉันมากับพวกนายด้วยซักหน่อย…”โรสอันนองเลือดพึมพำ
“โรส…อย่าทำตัวแบบนี้…”พริมโรสอันนองเลือดแนะนำแล้วเธอก็เหลือบไปมองหวังหยู่ที่เป็นคนชวนเธอ มันเป็นเรื่องโอเค ถ้ายั่วยุไร้ความกลัว สุดท้ายแล้วนักบวชนั้นจะทำอะไรกับพวกเธอได้กัน?
แต่หวังหยู่นั้นแตกต่างออกไป ชายคนนี้มีความสามารถที่จะฆ่ากิลด์ทั้งกิลด์ได้ ถ้าเขาต้องการที่จะทำมันจริงๆ
“อย่ายุ่งกับฉัน พริมโรส ฉันนั้นเบื่อหน่ายกับคนจากนิกายซวนเฉินแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะถามหาพวกเราให้มาท้าทายดันเจี้ยนด้วยกัน พวกเขาก็ได้อุปกรณ์ของดรอปไปทุกชิ้น! ทำไมพวกเราจะต้องทนให้โดนรังแกแบบนี้กัน?”พริมโรสอันนองเลือดถามแล้วเธอก็มองไปยังเสือแห่งความท้าทายและผู้เล่นคนอื่น
“เฮะ เฮะ…”เสือแห่งความท้าทายล้างลำคอ
เมื่อพวกเขาต่อสู้กับบอสตัวแรก เสือแห่งความท้าทายและโรสอันนองเลือดนั้นก็เกือบที่จะทำให้ทั้งทีมนั้นถูกฆ่า ไม่ต้องพูดถึงการลงแรงของพวกเขาเลยแม้แต่นิดเดียว…
บอสตัวที่สองนั้นไมได้ดรอปของดีๆเลยแม้แต่นิดเดียว
“เธอพยายามที่จะลากฉันลงไปกับเธองั้นเหรอ ยัยโง่?”เสือแห่งความท้าทายสาปแช่งเขาอย่างเงียบงันเมื่อเขาเมินเฉยคำถามของเธอ
โรสอันนองเลือดนั้นเป็นใครบางคนที่หวังหยู่เชิญมา ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบที่จะจัดการกับเธอ แล้วก็ก้าวไปด้านหน้าแล้วเขาก็ถามเธอขึ้น “ทำไมเธอถึงไม่ดูการลงแรงของเธอในการต่อสู้ ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นมาละ?”
“แล้วไงละ? นายคิดเหรอว่านายจะสามารถรังแกฉันได้ ตั้งแต่ที่นายเป็นผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งที่อยู่ที่นี่กัน?”โรสอันนองเลือดยังคงพูดไร้สาระต่อ
“เธอกำลังพูดอะไรอยู่กัน…เขานั้นรังแกเธอ พูดตรงๆมาจะดีกว่า?”มู่จี่เซียนพูดขัดอย่างไม่พอใจ เมื่อโรสอันนองเลือดนั้นพูดสิ่งผิดๆกับหวังหยู่
“ดังนั้นพวกเธอก็กำลังจะรุมฉันงั้นเหรอ?”
“…”
หญิงคนนี้แม่งบ้าคลั่งไปแล้ว….
“ฉันจะฆ่ายัยกระ..รี่นี่!”หยางนัวชักคันศณ และก็เล็งลูกศรไปยังโรสอันนองเลือด
“ไม่ อย่า…”หวังหยู่ผลักธนูของหยางนัวลงอย่างนุ่มนวล หญิงสาวคนนี้บ้าไปแล้วงั้นเหรอ? ทำไมเธอถึงพยายามที่จะฆ่าใครบางคนก่อนที่พวกเธอจะเคลียร์ดันเจี้ยนให้เสร็จกัน
ผู้เล่นจากนิกายซวนเฉินมองไปยังไร้ความกลัว สิ่งที่พวกเขาจำเป็นต้องทำก็คือรอคำพูดเพียงคำเดียวจากผู้นำของพวกเขาและหลังจากนั้นพวกเขาก็จะฆ่าหญิงสาวที่โง่เง่านี่ทิ้ง
“โอเค ถ้างั้นเรามาทอยเต๋ากัน! ยังไงมันก็เป็นแค่อุปกรณ์ชิ้นหนึ่งอยู่แล้ว!’ไร้ความกลัวหัวเราะ
ไร้ความกลัวก็ทอยเต๋า เมื่อเขาพูดเสร็จ
90
“โอ้…”คนอื่นมองไปที่ไร้ความกลัวอย่างสงสาร
“ไอ้เหี้…เอ้ย! แค่เตะยัยกระ..รี่นี่ออกจากปาร์ตี้นี่ทิ้งไป!”ขุนนางครอทรีบพูดในช่องแชทกิลด์
ตราบเท่าที่พวกเขานั้นเตะโรสอันนองเลือดออกจากปาร์ตี้ พวกเขาก็สามารถที่จะได้ผ้าคลุมนี่เป็นของพวกเขาเอง
“ไม่จำเป็น!”ไร้ความกลัวหัวเราะ แล้วเขาก็หันเข้าหาโรสอันนองเลือดแล้วเขาก็พูดขึ้น “ผ้าคลุมนั่นเป็นของเธอ!”
โรสอันนองเลือดก็ยื่นมือไปเก็บผ้าคลุมเข้าไปในช่องเก็บของโดยปราศจากความลังเล
“เหี้.. ดังนั้นพวกเราจะโดนเธอโกงง่ายๆแบบนี้นี่นะ?”ผู้เล่นจากนิกายซวนเฉินส่งข้อความอย่างหงุดหงิดเข้าไปในแชทกิลด์ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของพวกเขาที่ผู้เล่นจากนิกายซวนเฉินนั้นโดนเอาเปรียบ
“เธอก็เป็นแค่ผู้หญิง มันคงไม่ดี ถ้าเธอเริ่มกระจายข่าวลือเกี่ยวกับพวกเรา…ฮ่าๆๆ!”ไร้ความกลัวหัวเราะแล้วเขาก็พูดกับพริมโรสอันนองเลือด “ผู้นำกิลด์พริมโรส นิกายซวนเฉินนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพันธมิตรอันนองเลือด ฉันหวังว่ามันจะไม่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ในวันนี้นะ?”
“อ๊า….ไม่ ไม่ ฉันขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนี้จริงๆ…”พริมโรสอันนองเลือดตอบกลับเจื่อนๆ
มันไม่ใช่เรื่องฉลาดที่จะดูถูกไร้ความกลัวเนื่องจากเขานั้นเป็นนักบวช ชายคนนี้เป็นผู้นำของพวกนักเลงในนิกายซวนเฉิน ถ้าพวกเธอนั้นยั่วยุพวกเขาจริงๆแล้วละก็ พวกเธอก็จะได้ลิ้มรสความโกรธแค้นของนิกายซวนเฉินทั้งกิลด์
“จะขอโทษอะไรกัน? ฉันแค่สงสัยว่า การที่พวกเรานั้นมีความสัมพันธ์อันดีกันแบบนี้ ทำไมมันจึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกัน? เธอกำลังพยายามที่จะบอกพวกเราบางสิ่งบางอย่างอยู่เหรอ?”ไร้ความกลัวถามแล้วเขาก็ส่งยิ้มให้กับพริมโรสอันนองเลือด
“โอ้…”ผู้เล่นคนอื่นจากนิกายซวนเฉินนั้นก็ใจเย็นลงในทันทีเมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดนี้ เขานั้นพยายามที่จะหว่านเมล็ดพันธุ์ความบาดหมางระหว่างพวกเธอ
“ไม่อย่างแน่นอนค่ะ! โรสนั้นเป็นหนึ่งในน้องสาวของฉัน มันเป็นแค่อารมณ์ของเธอนั้นรุนแรงมากเกินไป! อย่าให้ความสัมพันธ์ของพวกเรานั้นบาดหมางกับเรื่องเล็กๆเช่นนี้เลย!”พริมโรสอันนองเลือดรีบตอบกลับ
“จริงๆในตอนนี้…ฉันได้ยินว่ากิลด์แผ่นดินอันบริสุทธิ์นั้นอยู่ใกล้ๆกันกับเมืองรัตติกาล…และฉันได้ยินมาว่าพวกเขานั้นรวยเป็นอย่างมาก…..”
“นายกำลังพยายามที่จะพูดอะไรอยู่กัน? โรสนั้นไม่เคยทำสิ่งที่น่ารังเกียจแบบนั้น!”อาซาเลียอันนองเลือดตะโกนใส่ไร้ความกลัว
“ผู้คนในเวลานี้นั้นไม่เข้าใจเพื่อนของพวกเขาเองเลยจริงๆ ไม่ต้องพูดถึงเพื่อนที่พบกันในโลกออนไลน์เลย เธอนั้นรับประกันกับตัวตนของเธอจริงๆได้งั้นเหรอ? ใครบางคนนั้นเคยเห็นความจริงหรือเปล่า..”
“เลิกปั่นฉันได้แล้ว!”โรสอันนองเลือดโต้กลับอย่างโกรธเคือง
“ฮ่าๆๆ ก็ได้ ถ้างั้น ทำไมพวกเราไม่เคลียร์ดันเจี้ยนนี้ให้เสร็จเสียก่อนละ…โอ้ แต่ผู้นำกิลด์พริมโรส ฉันจำได้เกี่ยวกับเกมก่อนหน้านี้ที่เรียกว่า {Creation Myth} ที่กองทัพพริมโรสนั้นเป็นที่รู้จักกันดีในนามหอกและพริมโรส”ไร้ความกลัวหัวเราะแล้วเขาก็หันกลับ เดินไปยังส่วนลึกของโบสถ์
พริมโรสอันนองเลือดตัวแข็งทื่อ…เหมือนกับไร้ความกลัวนั้นแตะไปที่จุดอ่อนของเธอ
“พี่ใหญ่ พี่ไม่เชื่อไอ้พวกนักเลงนี่ใช่ไหม?”โรสอันนองเลือดถามอย่างกังวลกับพริมโรสอันนองเลือด
“ฉันจะเชื่อได้ยังไง?”พริมโรสอันนองเลือดหัวเราะ
“ถูกแล้ว! ทุกคนในนิกายซวนเฉินนั้นก็ไม่ได้แตกต่างไปจากพวกขยะขี้โกหก!”อาซาเลียอันนองเลือดเพิ่มเข้าไป “ก็ได้ รีบตามพวกเขาไปเร็ว!”
“อื้ม!”พริมโรสอันนองเลือพยักหน้า และยังคิดเกี่ยวกับคำพูดของไร้ความกลัวอยู่ “หอกและพริมโรส…. ฮ่าๆๆ หอกนั้นหักไปแล้วแต่พริมโรสนั้นยังคงมีชีวิตอยู่ต่อไป…ฉันสงสัยว่าชายคนนั้นรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ยังไง?”
“หญิงสาวคนนั้นยอมหรือยัง?”ขุนนางครอท
“พวกเธอนั้นเป็นพวกโง่! นายคิดว่าไงละ?”ไร้ความกลัวตอบกลับอย่างโกรธเคือง “พวกเธอกล้าที่จะเอาไอเทมของฉันไปงั้นเหรอ? ฉันจะไม่ปล่อยพวกเธอมีชีวิตอยู่สบายๆแน่!”
“โอ้…..ฉันเชื่อนาย”ขุนนางครอทตอบกลับ
“หอกและพริมโรส นั่นเป็นบางสิ่งที่พวกเธอได้ต่อสู้กัน……อ๊า เงินนั้นเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมแม้กระทั่งหมาก็สามารถกินโลกได้…ความภักดีนั้นเป็นบางสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตเท่านั้น…”ดาร์คนอร์ทฟิชเชอร์ถอนหายใจ
“เฒ่าปลา ไม่ต้องเศร้าไป….ฉันจะทำให้มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นเอง!”หมิงตู่หัวเราะ
“นายทำอะไรกับจักรพรรดิไอวอรี่กัน?”ทุกคนอ้าปากค้าง
“ชิ เลิกพูดถึงไอ้ชายที่น่าขยะแขยงนั่นได้แล้ว! ดูนี่สิ มันเป็นบางสิ่งที่ดีกว่าอุปกรณ์นั่นนับร้อยเท่า!”หมิงตู่หัวเราะแล้วเขาก็ส่งรูปภาพเข้าไปในแชทกิลด์
“เหี้…!”ทุกคนอุทาน แม้ว่ามือใหม่ในการเล่นเกมแบบหวังหยู่ก็ตกตะลึงกับรูปภาพที่หมิงตู่ส่งมา