Mechanical God Emperor - ตอนที่ 318

ตอนที่ 318 พบซิเซโร่อีกครั้ง

เห็นได้ชัดว่ายอดฝีมือของหลายดินแดนที่กระหายจะเป็นเทพเจ้าได้สมรู้ร่วมคิดกับดยุคปีศาจนรก ดรอดด์ และรีบเร่งมายังดินแดนเฟย์สือทันทีที่เกิดคลื่นระนาบ

เหล่าทวยเทพแห่งดินแดนเฟย์สือได้ตั้งม่านพลังคลุมทั้งดินแดนเฟย์สือ เมื่อยอดฝีมือที่มีพลังบ่มเพาะเกินตํานานผ่านม่านพลัง ทวยเทพจะพบและส่งยอดฝีมือภายใต้ไปสังหาร

นิกายสังหารปีศาจของดินแดนทั้งฉีได้ปกปิดช่องทางข้ามดินแดนไว้ที่ดินแดนเฟย์สือ ซึ่งทําให้พวกเขาเดินทางไปมาระหว่างสองดินแดนได้อย่างราบรื่น ถึงกระนั้น ยอดฝีมือของนิกายสังหารปีศาจก็ไม่กล้าใช้ช่องทางนี้ เพื่อทําการค้าข้ามดินแดน กลัวว่าจะกระตุ้นเทพแห่งเฟย์สือ

บนดินแดนเฟย์สือ วอร์ล็อคมนุษย์ของดินแดนทั้งฉีก็ไม่กล้าเปิดเผยตัวตนพวกเขาง่ายๆ ไม่งั้นจะมีแค่ความตายที่รอพวกเขา

ตอนดยุคปีศาจดรอดด์ใช้ประโยชน์จากคลื่นระนาบเพื่อโจมตีและบดขยี้ดินแดน ยอดฝีมือต่างถิ่นที่รอเวลาก็จะได้รับโอกาสทะยานเข้าสู่ดินแดนเฟย์สือ

มีแค่พระเจ้าถึงรู้ว่ามียอดฝีมือมากแค่ไหนของดินแดนอื่นที่เข้าดินแดนเฟย์สือเพื่อแสวงหาโอกาสกลายเป็นเทพ

ตอนคลื่นระนาบมาถึง นั่นคือช่วงเวลาที่ทวยเทพและอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาในหมู่ดาวอยู่ในช่วงอ่อนแอสุด และมีแค่พระเจ้าถึงรู้ว่าจะมีตัวตนที่น่าเกรงขามมากแค่ไหนเลือกโจมตีและฆ่าเทพบนดินแดนเฟย์สือเพื่อเข้ามาแทนที่

ทวยเทพคือสิ่งมีชีวิตที่น่าเกรงขามสุดในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ เมื่อเทพขั้นสูงเข้าอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ของเทพขั้นกลาง พวกเขาอาจโดนเทพขั้นกลางเอาชนะได้ ความสําคัญของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์แห่งทวยเทพจึงจินตนาการได้

อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์คือที่พํานักซึ่งเทพได้สร้างขึ้นโดยใช้ดินแดนเป็นรากฐาน กฎของดินแดนเฟย์สือเป็นแกน พลังศรัทธาของสิ่งมีชีวิตคือแหล่งพลังงาน ในอาณาจักรของพวกเขา ความเข้าใจของเทพเหนือกฏจะเพิ่มขึ้นมาก

โดยปราศจากคลื่นระนาบ ตําแหน่งของทวยเทพบนดินแดนเฟย์สือจะมั่นคง และใครก็ตามที่พยายามเข้าอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา เพื่อฆ่าพวกเขาก็จะตายอย่างสูญเปล่า มีแค่ยอดฝีมือท้าทายสวรรค์อย่างจักรพรรดิวอร์ล็อคแห่งราชวงศ์วอร์ล็อคที่แปดของดินแดนคังฉีถึงสามารถเมินกฏทั้งหมดและนํายอดฝีมือนับไม่ถ้วน เข้าอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์เพื่อฆ่าพวกเขา

ตอนนี้ที่คลื่นระนาบมาถึง แกนของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ที่เหล่าทวยเทพสร้างขึ้นจึงอ่อนกําลังลงมาก และพลังของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ต่างๆก็จะลดลงถึงขีดสุด นี่คือโอกาสที่ยอดฝีมือของดินแดนอื่นรออยู่

คลื่นระนาบเป็นที่รู้จักในนามสนธยาแห่งทวยเทพเพราะยอดฝีมือของหลายดินแดนจะฉวยโอกาสนี้เพื่อล่า เทพที่เสียการคุ้มครองของอาณาจักรตัวเอง เมื่อใดก็ตามที่มีคลื่นระนาบจะมีเทพหลายองค์ตาย นี่คือความหมายเบื้องหลังของสนธยาแห่งทวยเทพ แม้กระทั่งยอดฝีมือระดับเทพขั้นสูงก็อาจต่อต้านการโอบล้อมของยอดฝีมือหลายคนของดินแดนอื่นไม่ได้

เกิดเสียงคาถาดังจากต้นแสงจันทร์

“ฟลาดิน่า!”หยางเฟยสะบัดข้อมือ นําเอาเกราะมังกรดําออกมาสวม และพุ่งไปทางส่วนลึกของต้นแสงจันทร์

สิบลมหายใจต่อมา หยางเฟยก็มาถึงบ้านต้นไม้

ภายในบ้านต้นไม้มีปี

หกตัวกําลังล้อมฟลาดิน่า

ปีศาจขุมนรกแบ่งเป็นขั้นต้น(วอร์ล็อคระดับหนึ่ง) ขั้นกลาง(วอร์ล็อคระดับสอง)และขั้นสูง(วอร์ล็อคระดับสาม) ปีศาจขั้นสูงเป็นตัวตนที่น่ากลัวมาก และเชี่ยวชาญในคาถามืด

คาถามืดที่ปลดปล่อยโดยปีศาจขั้นสูงหกตัวกําลังระเบิดใส่ฟลาดิน่า

ในช่วงวิกฤตนี้ ฟลาดิน่าแสดงพลังซ่อนเร้นของนางออกมา ผลึกวนเวียนรอบตัวนาง จากนั้นก็จุดประกาย และโล่ก็ก่อตัวขึ้น ต่อต้านการโจมตีของปีศาจทั้งหก ในเวลาเดียวกัน ราวกับลอยล่องในสายลม ร่างบอบบางของนางขยับหลบหนีปีศาจทั้งหก

ตอนหยางเฟยพุ่งเข้าบ้านต้นไม้ เขาก็หายตัว ปรากฏต่อหน้าปีศาจตัวหนึ่ง ปล่อยหมัดที่อัดแน่นด้วยพลังมังกรใส่หัวของอีกฝ่าย

หัวของปีศาจระเบิด เลือดสาดกระเซ็น และมันก็ตายคาที่

ตอนเขาฆ่าปีศาจขั้นสูง หยางเฟยก็หายตัวอีกครั้งและปรากฏต่อหน้าปีศาจอีกตัว เขาทําฝ่ามือเป็นมีดแทงทะลุหน้าอกของปีศาจและควักหัวใจมันออกมา

สีหน้าของปีศาจเปลี่ยนไป มันกระอักเลือด จากนั้นก็ชี้หยางเฟย และพลันปลดปล่อยคาถาเนตรปีศาจระดับสาม

ดวงตาโตปรากฏออกจากมิติ แผ่พลังมืดมิดสุดขั้วออกมาและจับจ้องหยางเฟย

เมื่อคาถาเนตรปีศาจระดับสามสําแดงฤทธิ์ แม้กระทั่งยอดฝีมือระดับตํานานก็ต้องหยุดชั่วขณะ ความคิดพวกเขาจะโดนความชั่วร้ายรุกราน ถ้าพลังจิตไม่แกร่งกล้าพอ พวกเขาจะคลุ้มคลั่ง

“สลาย!”ฟลาดิน่ายกมือ จากนั้นลําแสงเวทย์ก็ตกลงบนดวงตาโตและดวงตานั้นก็สลายหายไป

หยางเฟยสะบัดข้อมือแทงหน้าอกปีศาจอีกสองตัว ควักหัวใจพวกมันออกมา

สีหน้าของปีศาจที่เหลืออีกสองตัวเปลี่ยนไป พวกมันลอบร่ายคาถาสําแดงคาถามืดลี้ลับระดับสามออกมาเปลี่ยนเป็นหมอกดําและหลบหนีไป

ความมืดลี้ลับคือคาถาเอาตัวรอดของพวกปีศาจ และยังเป็นอะไรที่น่าปวดหัวของปรมาจารย์ดาบหลายคน เมื่อปีศาจร่ายคาถานี้ ปรมาจารย์ดาบหลายคนจะไม่อาจป้องกันพวกมันจากการหลบหนีได้

“อสรพิษเพลิง!” ฟลาดิน่าชี้นิ้ว ทันใดนั้น จูไฟตัวยาวก็ปรากฏ อ้าปากกว้างและกลืนกินหมอกดําเข้าไป

หมอกดําทั้งสองสายส่งเสียงกรีดร้องน่าสังเวช จากนั้นก็กลับร่างเดิมและถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน

เสื้อคลุมจักรกลวิเศษบนหลังหยางเฟยสั่นเล็กน้อยและยื่นเส้นด้ายโปร่งใสไปเจาะศพปีศาจ ดูดพวกมันจนแห้งเงียบๆ

ดวงตาโตและไร้เดียงสาของฟลาดิน่าแสดงความเศร้าขณะที่นางพูดอย่างน่าสงสาร”เจ้ามาช้า!ถ้าเจ้ามาช้ากว่านี้ ข้าคงโดนพวกมันรุมฉีกแล้ว นี่คือวิธีที่เจ้าปฏิบัติต่อผู้หญิงของเจ้าเหรอ?”

หยางเฟยมองฟลาดิน่าที่มีเสน่ห์เหลือล้นและยิ้ม“เจ้ากลายเป็นผู้หญิงของข้าตอนไหน?ทําไมข้าจําไม่ได้?”

ฟลาดิน่าพดหน้าจริงจัง“เจ้ามันหน้าด้านเจ้าเข้าใจข้า แต่ก็ยังแกล้งโง่!”

“เอาล่ะ หยุดเล่นได้แล้ว!ตอนนี้สถานการณ์แย่มาก!เราดูเหมือนจะเข้ามาพัวพันกับพายุ!เจ้ามีเบาะแสเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นไหม” หยางเฟยเลิกคิ้ว จากนั้นจึงเดินไปบ้านต้นไม้ที่พวกแคสซัสอยู่

ฟลาดิสน่าถอนหายใจด้วยท่าทางเย้ายวนและวิเคราะห์“เรามีข้อมูลไม่มากพอ!แต่ข้าบอกได้แค่ว่าพวกเอลฟ์กําลังลําบากเนื่องจากตัวประหลาดเหล่านี้กล้าปรากฏตัวอย่างโจ่งแจ้ง งั้นนี้ก็คงเป็นการรุกรานของพวกปีศาจ”

ตอนดินแดนนรกรุกรานดินแดนเฟย์สือ นั่นคือหายนะที่จะปกคลุมทวีปหลักทั้งหมดของดินแดนเฟย์สือ(ดินแดนในเรื่องนี้หมายถึงมิติ คนละโลก)

ปีศาจจะออกจากดินแดนนรกและฆ่าทุกสิ่งมีชีวิตที่พวกมันต้องตา ภารกิจพวกมันดูเหมือนจะเป็นการสังหารอย่างเดียว

ความคิดของหยางเฟยหมุนวนและเขาก็พึมพําการรุกรานของปีศาจ? ราคาของอาหารและอาวุธบนทวีปหลักควรจะเพิ่มขึ้น ใช่ไหม?”

ดวงตาคู่งามของฟลาดิน่าเปล่งประกายและนางก็พูดด้วยรอยยิ้ม”ใช่ พอข่าวนี้กระจาย ราคาของอาหารกับอาวุธทั่วทั้งทวีปหลักจะเพิ่มขึ้น เราสามารถทําเงินมหาศาลได้”

หยางเฟยยิ้ม

ตอนพวกเขามาถึงบ้านต้นไม้ที่แคสซัสกับอีกสองอาศัย พวกเขาก็เห็นศพนับสิบรอบบ้านต้นไม้ทั้งสาม

ปีศาจทั้งสิบนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของสามปรมาจารย์ดาบ

ตอนแคสซัสกับอีกสองเห็นหยางเฟย พวกเขาก็ก้มหัวเคารพท่านลอร์ด!”

“เอียน เอียน นี่ข้าเอง คาริน่า!”จากนั้น คาริน่าก็กระโดดลงจากบ้านต้นไม้เหมือนกวางเริงร่าและพูดด้วยสีหน้าหงุดหงิดสถานการณ์แย่มาก เอียน จัตุรัสแสงจันทร์โดนปีศาจยึด ข้าขอร้องเจ้า โปรดช่วยเผ่าเอลฟ์เราด้วย”

หยางเฟยขมวดคิ้วพอได้ยิน เขาพึมพําก่อนถามอย่างสับสน “ไม่ใช่ว่าฝ่าบาทเอสราเมียรวมถึงยอดฝีมือหลายคนของเผ่าเอลฟ์เจ้าอยู่ในต้นไม้แสงจันทร์หรอกหรือ ทําไมเจ้าถึงต้องให้ข้าช่วย?”

คาริน่ามองหยางเฟยอย่างน่าสงสารราวกับเป็นลูกสุนัขที่ทําอะไรไม่ถูกและได้แต่อ้อนวอน ดวงตาของนางมีน้ําตาไหลพรากแม่ของข้าไปที่จัตุรัสแสงจันทร์ เพื่อต่อสู้กับพวกปีศาจ แต่ทว่า ท่านป้าคนอื่นกลับโดนผนึกไว้ในบ้าน ตอนนี้ข้ามีแค่เจ้าเท่านั้น ข้าขอร้อง เอียน โปรดช่วยข้าด้วย!”

หยางเฟยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ความคิดของเขาหมุนอย่างรวดเร็ว เขามองดูใบหน้าของคาริน่าและพูดอย่างเคร่งขรึมได้ไข้าจะช่วยเจ้า!”

คาริน่าฉีกยิ้ม“ขอบใจ!ขอบใจเจ้ามาก!”

ภายใต้การนําทางของคาริน่า หยางเฟยและพรรคพวกได้เดินทางไปยังจัตุรัสแสงจันทร์

ตลอดทาง ปีศาจตัวใดที่ปรากฏจะโดนฟลาดิน่ากับสามปรมาจารย์ดาบฆ่าทันที

ภายในโถงกว้างขวาง ซิเซโร่ได้พบกับกลุ่มของหยางเฟย ตอนเขาเห็นพวกเขา ดวงตาของเขาก็สว่างวาบ และระเบิดเสียงหัวเราะลั่น“เราเจอกันอีกแล้ว เอียน ช่างน่าขันนัก!ดูเหมือนมันจะเป็นโชคชะตา!โชคชะตาที่ทําให้เราได้พบกันอีกครั้งก่อน เพราะภาพรวม ข้าจึงไม่มีทางเลือกนอกจากให้เจ้าชนะ แต่ตอนนี้ เขามีโอกาสแก้แค้นแล้ว และต้องขอบคุณที่เจ้าพาสาวงามทั้งสองมาที่นี่กับเจ้าด้วย หลังข้าหักแขนขาเจ้า ข้าจะให้เจ้าได้ดูข้าเล่นสนุกกับพวกนาง ฮ่าๆ