Mechanical God Emperor - ตอนที่ 300

300 – น้ำท่วม

หยางเฟยยิ้มเล็กน้อย “น่าเสียดาย ท่านไม่มีเวลามากพอ! ลองฟังดูสิ เสียงคลื่นน้ำกำลังมาแล้ว”

อังเดรขมวดคิ้ว ทันใดนั้นใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวทันที และชี้ไปที่หยางเฟย ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ “เจ้าทำลายเขื่อนแมนต้า บัดซบ!!!”

คำพูดของอังเดรทำให้ทหารที่เชี่ยวชาญในอาณาจักรนิวทิสมีใบหน้าบิดเบี้ยวทันทีและมองไปที่หยางเฟย ดวงตาของเขาตื่นตระหนกและไม่เชื่อสายตาตนเอง

เขื่อนแมนต้าเป็นเขื่อนที่สร้างขึ้นบนต้นน้ำของแม่น้ำแมนนี่ที่ตัดผ่านอาณาจักรนิวทิส ก่อนที่จะสร้างเขื่อนเพื่อปิดกั้นน้ำ อาณาจักรนิวทิสแต่เดิมมักถูกน้ำท่วมอยู่ตลอดเวลา  หลังจากที่สร้างเขื่อนแมนต้าขึ้นมา อาณาจักรนิวทิสเริ่มมีการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดและรวมเร็วมาก

เมื่อเขื่อนแมนต้าถูกทำลาย ทั้งอาณาจักรนิวทิสจะถูกน้ำท่วม ผู้คนกว่า 10,000,000 คนในอาณาจักรนิวทิสจะถูกน้ำพัดพาไป

อังเดรไม่คิดว่าหยางเฟยจะบ้าดีเดือดกล้าทำลายเขื่อนแมนต้า

หยางเฟยยิ้มเล็กน้อยและไม่สนใจ

คลื่นน้ำสีขาวโหมกระหน่ำมาแต่ไกล น้ำท่วมกวาดล้างทุกสิ่งทุกอย่าง รวมถึงกองทัพฝ่ายกบฏ

“ถอย!! ถอยเดี๋ยวนี้!!”

อังเดรมองเห็นคลื่นน้ำมาแต่ไกล ใบหน้าของเขาซีดเผือด เขาตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ด้านนอกเมืองโบรกัส ทหารของกองทัพแดนใต้เริ่มตื่นตระหนก ภายใต้การนำของแม่ทัพมากมาย พวกเขากระจายตัวหลบหนีกันรวมกับมด

หยางเฟยสั่งการต่อ “ร่ายเวทย์เพิ่มความแข็งแกร่งให้กำแพง!”

“ขอรับ นายท่าน!”

หัวหน้ากลุ่มจอมเวทย์ที่ยืนข้างหยางเฟย บารอส ตอบรับคำสั่งของหยางเฟย

จอมเวทย์ภายในเมืองโบรกัสเริ่มตั้งสมาธิและร่ายเวทย์ที่พวกเขาเตรียมไว้หลายวัน

แสงเวทมนตร์แผ่กระจายไปทั่วกำแพง ทำให้กำแพงดูแข็งแกร่งและหนาแน่นขึ้นมาก

กระแสน้ำพัดพาไปอย่างรวดเร็วและรุนแรง ราวกับพายุเฮอร์ริเคนที่กวาดล้างทุกสิ่งทุกอย่าง พลังทำลายของมันกวาดล้างทุกสิ่งทุกอย่างตั้งแต่ต้นแม่น้ำและบดขยี้กองทัพทั้ง 460,000 นายของอังเดร

กองทัพ 460,000 นายของอังเดรนั้นมาจากการคัดเลือกและฝึกฝนได้กระจายตัวหลบหนีน้ำท่วม

คลื่นน้ำพัดมากระแทกกำแพงเมืองโบรกัส กำแพงเมืองสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แต่กำแพงเมืองโบรกัสถูกเสริมไปด้วยเวทย์ระดับตำนาน ภายใต้เวทย์บทนี้ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับครึ่งเทพก็ไม่สามารถทำลายกำแพงนี้ได้

ทั้งเมืองโบรกัสเปรียบได้กับแนวปะการังที่ต่อต้านกระแสน้ำที่พัดมาอย่างรุนแรง

แสงเวทมนตร์สว่างขึ้น จอมเวทย์ในกองทัพของอังเดรร่ายเวทย์และลอยตัวสูงขึ้น

“ยิงธนูได้!” ภายใต้คำสั่งของหยางเฟย ในเมืองโบรกัส ทั้งห่าฝาธนู หน้าไม้ยักษ์ ทั้งหมดถูกยิงใส่จอมเวทย์ที่ลอยยู่กลางอากาศ

ภายใต้ห่าฝนธนู หนึ่งในกลุ่มจอมเวทย์ของอังเดรร่ายเวทย์ป้องกันขึ้นมา แต่กลับถูกระเบิดกระเด็นตกน้ำไปในทันที

“ยกเลิกคำร่าย!”

บารอสและจอมเวทย์คนอื่นๆในเมืองโบรกัสเริ่มเชื่องโยงจิตวิญญาณและใช้เวทมนตร์ยกเลิกคำร่ายกับจอมเวทย์ที่บินอยู่กลางอากาศ เมื่อผสานกันแล้ว มันกลายเป็นเวทย์ยกเลิกคำร่ายระดับตำนาน

เวทย์ระดับตำนานบทนี้ถูกร่ายใส่จอมเวทย์ที่ลอยอยู่บนอากาศทีละคน จอมเวทย์ของอังเดรเริ่มร่วงหล่นจากท้องฟ้าและถูกกระแสน้ำพัดพาไปอย่างรวดเร็ว

ทันทีที่เหล่าจอมเวทย์ตกลงไปในกระแสน้ำ พวกเขารีบร่ายเวทย์หลบหนีไปในทันที

อย่างไรก็ตาม เหล่าจอมเวทย์ไม่คาดคิดว่าจะมาเจอน้ำท่วม พวกเขาไม่ได้เตรียมบทเวทย์ไว้ล่วงหน้า มีเพียงไม่ถึง 10 คนที่สามารถหลบหนีไปได้ ส่วนคนที่เหลือก็จมลงไปในกระแสน้ำและถูกกลืนหายไป

ในเหตุการณ์น้ำท่วมในครั้งนี้ กองทัพของอังเดรทั้ง 460,000 นายถูกพัดหายไปอย่างสมบูรณ์ มีเพียงยักษ์อสูรเกล็ดดำทั้ง 4 ที่สามารถต้านทานกระแสน้ำได้ ร่างของพวกเขาใหญ่โตราวกับสนามฟุตบอล พวกมันยืนต้านกระแสน้ำให้กับเหล่าแม่ทัพของอังเดร

ยักษ์แปรธาตุทั้ง 8 ถูกกระแสน้ำพัดหายไปในทันที พวกมันทั้งหมดถูกพัดไปรวมกันที่ปลายน้ำ

หลังจากกระแสน้ำเริ่มสงบลงเล็กน้อย หยางเฟยเตรียมตัวเปิดประตูกำแพงเมือง

เรือของเนโด้แล่นกลับเข้ามาภายในเมืองโบรกัส เรืองเหล่านี้เป็นเรือที่สามารถรวบรวมมาได้

เอนนิโอ้ ดูซิโอ้ จีแอน เกียซิโม่ พวกเขานำลูกน้องขึ้นเรือและเดินทางไปหาอังเดรทันที

อาณาจักรนิวทิสเป็นทางผ่านของแม่น้ำแมนนี่ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่กองทัพเรือที่แข็งแกร่ง แต่พวกเขายังมีเรือรบไว้ใช้งานที่ใช้ลูกธนูในการต่อสู้

“มังกรไฟ!”

บารอสและจอมเวทย์คนอื่นๆยืนขึ้นบนดาดฟ้าเรือและร่ายเวทย์เชื่อมโยงจิตใจ จากนั้นพวกเขาร่ายเวทย์และชี้ไปที่ร่างของอังเดร

หัวของมังกรเพลิงปรากฏขึ้น อังเดรและเหล่าแม่ทัพเริ่มสั่งการให้ยักษ์อสูรเกล็ดดำรีบวิ่งอย่างบ้าคลั่ง

“ม่านน้ำดอกฟ้า!”

บนหลังของยักษ์อสูรเกล็ดดำ เหล่าจอมเวทย์ที่อยู่บนหลังยักษ์อสูรเริ่มเชื่อมโยงจิตใจและร่ายเวทย์ม่านน้ำขึ้นมาปกป้องพวกเขาทันที

มังกรเพลิงที่ลอยมาจากบนฟ้า เมื่อปะทะกับม่านพลังน้ำ ก่อให้เกิดเสียงซู่ซ่าและเกิดไอน้ำขึ้นมหาศาล

ในขณะที่จอมเวทย์ของทั้ง 2 ฝ่ายกำลังผลัดกันโจมตีและป้องกัน เรือรบลำหนึ่งแล่นมาพร้อมกับห่าฝนธนูถูกยิงไปยังอังเดรและเหล่าแม่ทัพที่อยู่บนหลังยักษ์อสูรเกล็ดดำ

ภายใต้ห่าฝนธนู แม่ทัพที่แข็งแกร่งของกองทัพแดนใต้ถูกลูกธนูเสียบตายภายใต้ห่าฝนธนู ในเวลาเดียวกัน จอมเวทย์บางส่วนที่ไม่ได้รับการป้องกัน เริ่มถูกห่าฝนธนูยิงและตกลงไปในกระแสน้ำ

อังเดรยืนอยู่บนหลังของยักษ์อสูรเกล็ดดำ เขาดึงดาบเวทมนตร์ออกมาและแกว่งไปมาเพื่อป้องกันลูกธนู ดวงตาของเขาแดงกล่ำ หัวใจของเขาตอนนี้เจ็บปวดราวกับโดนดาบเสียดแทงเข้ามาอย่างช้าๆ

ในศึกครั้งนี้ กองทัพชั้นยอด 100,000 นายที่นำมาจากกองทัพแดนใต้ถูกกวาดล้างไปทั้งหมดโดยหยางเฟยและมีทหารชั้นยอดอีกมากมายถูกสังหารและได้รับบาดเจ็บ เมื่อเขาถอยกลับไปแดนใต้ เขาจำเป็นต้องทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไว้ที่นี่

การ์ซ่าสามารถประวิงเวลาและใช้โอกาสนี้ครองบัลลังก์ได้นานขึ้น และเมื่อเวลาผ่านไป การ์ซ่าได้นั่งบนบัลลังก์นานยิ่งขึ้น ก็ยิ่งมั่นคงยิ่งขึ้น จากนั้นอังเดรจะไม่มีโอกาสอีกต่อไป

แม่ทัพคนหนึ่งที่มีพลังระดับอัศวินดวงดาวตะโกนออกมา “ฝ่าบาท! ท่านต้องหนีไป พวกเราจะถ่วงเวลาให้ท่านเอง ในอนาคตท่านต้องแก้แค้นให้พวกข้าด้วย ย้ากกกก!!!”

“ฝ่าบาท ท่านต้องออกไปจากที่นี่และแก้แค้นให้พวกข้าด้วย!!”

“….”

เหล่าแม่ทัพชั้นสูงของกองทัพแดนใต้ต่างตะโกนออกมาเสียงดัง

ตราบใดที่อังเดรยังไม่ตาย ตระกูลของเหล่าแม่ทัพที่อยู่ในกองทัพแดนใต้ยังมีโอกาสกลับมาได้ หากอังเดรตายที่นี่ แม่ทัพเหล่านี้จะถือได้ว่าเป็นกบฏและตระกูลของพวกเขาจะถูกจับไปเป็นทาส

อังเดรกัดฟันและปล่อยร่างตนเองร่วงลงน้ำทันที เมื่อร่างของเขาตกลงไปในน้ำ เท้าของเขาส่องแสงเวทมนตร์สีฟ้า ปรากฏเป็นครีบปลา

ร่างของอังเดรพุ่งหายไปในกระแสน้ำท่วม เขาเงยหน้ามามองและว่ายหายไปอย่างรวดเร็ว

ด้านนอกเมืองโบรกัส ทหารของอังเดรสู้จนถึงที่สุด หนทางที่ดีที่สุดของพวกเขาคือการเป็นนักโทษ พวกเขาต่างเลือกที่จะถอยอย่างมั่นคง

เนื่องจากทหารของกองทัพทั้ง 4 ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในการรบนน้ำ พวกเขาทำได้เพียงมองดูอังเดรหลบหนีไปตัวคนเดียว

หยางเฟยพูดขึ้นในทันที “ไครอน!”

แววตาของไครอนเต็มไปด้วยความสับสนและตอบรับด้วยความเคารพ “ขอรับ ท่านจอมพล!”

แม่ทัพมากมายที่อยู่บนกำแพงต่างยืนมองหยางเฟยด้วยแววตาซับซ้อน

กองทัพที่ทรงพลังของอังเดรก่อนหน้านี้ถูกทำลายอย่างราบคาบ มีคนตายและได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก อย่างไรก็ตาม การทำลายเขื่อนแมนต้าทำให้อาณาจักรนิวทิสกลายเป็นอาณาจักรรกร้างตามเดิม ผู้คนมากกว่า 10,000,000 คนในอาณาจักรนิวทิสกลายเป็นผู้ลี้ภัย แม้ว่าสงครามในครั้งนี้ พวกเขาจะเป็นผู้ชนะสงคราม แต่อาณาจักรนิวทิสเกรงว่าจะต้องใช้เวลาหลายสิบปีในการฟื้นฟูอาณาจักรขึ้นมาใหม่

อย่างไรก็ตาม ชัยชนะคือสิ่งสำคัญ หยางเฟยทำลายกองทัพหลักของอังเดรและพลิกสถานการณ์ ไม่มีใครสามารถปฏิเสธคำสั่งของเขาได้ ความน่าเชื่อถือในกองทัพของเขาขึ้นไปสู่จุดสูงสุด

หยางเฟยพูดเบาๆ “ข้าให้เจ้าจัดการที่นี่ต่อ ข้าจะกลับที่พักหน่อย”

ไครอนพูดด้วยความเคารพ “ขอรับ! ท่านจอมพล!”

เมื่อมาถึงจุดนี้ กองทัพของอังเดรที่อยู่บนหลังของยักษ์อสูรเกล็ดดำต่างหลบหนีจากทุรนทุรายและพ่ายแพ้ไปโดยที่หยางเฟยไม่จำเป็นต้องสั่งการ

หยางเฟยผ่านกำแพงเมืองโบรกัสออกมา ร่างของเขากลายเป็นกลุ่มควันสีขาวและสลายหายไป

อังเดรหลบหนีน้ำท่วมมาอย่างรวดเร็ว เขาหลบหนีไปไกลหลายสิบกิโลเมตร แต่ในสายตาของเขา กระแสน้ำปรากฏทั่วทุกพื้นที่ ไม่ว่าจะมองไปที่น้ำท่วมที่ใด เขาเจ็บปวดราวกับมีมีดมากรีดแผล กองทัพอื่นๆถูกทำลายไม่เป็นไร แต่กองทัพชั้นยอดทั้ง 100,000 นายของเขาที่เขานำมาจากกองทหารแดนใต้ นั้นเป็นรากฐานที่สร้างขึ้นมา ตอนนี้การสูญเสียในเมืองโบรกัสเป็นระเบิดลูกใหญ่ที่ระเบิดกลางใจของเขา

“ฝ่าบาท หยุดก่อน”

แสงสีดำสว่างขึ้นบนท้องฟ้า และลงสู่ด้านหน้าของอังเดร ปรากฏร่างของหยางเฟยยืนขวางทางของอังเดรพร้อมรอยยิ้ม

แววตาของอังเดรมีประกายตาหม่นหมอง ดวงตาของเขาเริ่มโกรธเกรี้ยว “เอียน เจ้ามาพาข้าไปหาการ์ซ่าอย่างนั้นรึ? น่าสนใจ ข้าจะดูว่าเจ้าเก่งขนาดไหนเชียว ถึงกล้ามาไล่ล่าข้าด้วยตัวคนเดียวแบบนี้!”