Mechanical God Emperor - ตอนที่ 296

296 – จอมพลเอียน

หนึ่งวันหลังจากที่การ์ซ่าได้แต่งตั้งหยางเฟยเป็นจอมพลแห่งจักรวรรดิมอร์ริส เพื่อต่อต้านการโจมตีของกลุ่มกบฏที่นำโดยจอมพลอังเดร เจ้าชายลำดับที่ 1 เขาได้รับทหารวังหลวง 20,000 นายและทหารจากเมืองข้างเคียง 40,000 นายและทหารจากเมืองอื่นๆอีก 40,000 นาย รวมกองทัพทั้งหมด 100,000 นาย ทั้งหมดเป็นกองทัพของหยางเฟย

นอกเหนือจากกองทัพ 100,000 นายแล้ว หยางเฟยยังสามารถควบคุมกองทัพของอาณาจักรทันดู อาณาจักรนิวทิส อาณาจักรโบวี่  ทั้ง 3 อาณาจักรมีกองทัพรวมกันกว่า 500,000 นายและกองทัพแต่เดิมของเจ้าชายลำดับที่ 6 อีก 120,000 นาย

ด้วยวิธีนี้ หยางเฟยจึงมีกองทัพมากกว่า 340,000 นายและมีกองทัพอื่นๆอีกมากมาย เช่น กองกำลังเสริม จำนวนทหารภายใต้การควบคุมของเขาทั้งสิ้นเกินกว่า 1,000,000 นาย หลังจากที่ได้รับตำแหน่งจอมพล เขาเป็นบุคคลที่มีอำนาจเกือบจะสูงที่สุดในจักรวรรดิ

ก่อนที่จะเดินทางออกไป หยางเฟยยุ่งทั้งวัน ผู้คนมากมายเข้ามาพบเขานับไม่ถ้วน

หยางเฟยอยู่ในเมืองเป็นวันที่ 3 เขาสั่งเคลื่อนพล ทหาร 100,000 นายไปยังอาณาจักรทันดู

หยางเฟยกลายเป็นจอมพลของจักรวรรดิ ข่าวนี้ได้แพร่กระจายไปทั่วฝั่งกบฏ กองทัพทั้งหมดไม่มีใครไม่รู้จักชื่อของหยางเฟย

กองทัพนับไม่ถ้วนเริ่มส่งคนมาหาข้อมูลของหยางเฟย

ตอนนี้กองทัพทั้งหมดของจักรวรรดิมอร์ริสต่างให้ความสนใจกับหยางเฟยอย่างมาก

ณ กองทหารแดนใต้ของจักรวรรดิมอร์ริส ศูนย์บัญชาการหลัก

“เอียน เป็นเจ้าสินะ”

อังเดรหยิบเอกสารออกมา คิ้วเขาขมวดเล็กน้อย น้ำเสียงของหยางเฟยปรากฎขึ้นในความคิดของเขา

อังเดรครุ่นคิดและพูดขึ้นช้าๆ “แอนโซเลฟ เจ้าคิดว่าเอียนเป็นคนอย่างไร?”

แอนโซเลฟยิ้มเล็กน้อย “จากข้อมูลที่ได้รับมา เอียนไม่ใช่ผู้บ่มเพาะพลัง 2 สาย เขาเพียงฝึกฝนกับกองทัพ ในอดีตเขาสามารถเอาชนะกองทัพนักล่าและกองทัพดาบสีเงินภายใต้การสั่งการของจักรวรรดิได้ เขาเป็นอัจฉริยะที่เก่งมากขอรับ เก่งกว่าฝ่าบาทนิดเดียวขอรับ”

อังเดรพูดเสียงเรียบ “พวกเราควรจะจัดการกับเขาอย่างไรดี?”

“เอียนเป็นคนเก่ง แต่เขามีจุดอ่อนร้ายแรงอยู่ 2 ข้อขอรับ ข้อแรก เขาไม่ใช่คนของจักรวรรดิ เขาไม่รู้จักจักรวรรดิแห่งนี้มากมาย เป็นเรื่องยากที่จะควบคุมกองทัพของอาณาจักรทันดู นิวทิสและโบวี่ รวมถึงกองทัพทั้ง 6 ได้อย่างคล่องแคล่ว”

“ข้อสอง การ์ซ่าฉลาดมาก แต่เขาฉลาดเกินไป เขาเป็นคนขี้ระแวง เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเชื่อใจเอียน มิเช่นนั้นเขาคงให้เอียนควบคุมกองทัพนับล้านคนแล้วขอรับ พวกเราเพียงส่งคนไปสร้างข่าวลือภายในเมืองโฮลี่ เพื่อสร้างความเชื่อ เมื่อคำโกหกถูกพูดนับพันครั้ง มันจะกลายเป็นความจริง เมื่อทั้งสองไม่ไว้ใจกัน การ์ซ่าจะดึงตัวเขากลับ” แอนโซเลฟพูดตามลำดับ

อังเดรเต็มไปด้วยความมั่นใจ เขาพูดขึ้น “ดี น้องชายของข้าฉลาดมาก แต่เขาฉลาดเกินไป เขาไม่เชื่อใจใครเลย สิ่งที่เชื่อมีเพียงแต่ตัวเองเท่านั้น ข้ามีกองทัพ 100,000 นายอยู่ในมือ และต้องมาเจอกับกองทัพทั่วไปที่ไม่เคยได้สัมผัสกับเลือดงั้นรึ? แม้จะเป็นเช่นนั้นจริง กองทัพทั้ง 100,000 นายของข้าก็ไม่สามารถเอาชนะกองทัพนับล้านได้อยู่ดี”

ทหารชั้นยอด 100,000 นายของอังเดรต้องต่อสู้กับกองทัพของจักรวรรดิทะเลทราย กองทัพนี้ได้สังหารทหารชั้นยอดมากมายมาเป็นเวลาหลายสิบปี ความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาไร้เทียมทาน นี่เป็นรากฐานของกบฏกลุ่มนี้

การรบในครั้งนี้ จักรวรรดิมอร์ริสได้ส่งกองทัพชั้นยอดมาเพียงหยิบมือเดียว เพื่อมากำจัดกองทัพของอังเดร

กองทัพทั้ง 12 ของอาณาจักรต่างๆไม่อยู่ในความคิดของอังเดร

แอนโซเลฟเผยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความยินดี “ขอรับ ฝ่าบาท!”

อังเดรเผยรอยยิ้ม “ก่อนที่เขาจะมา ข้าจะส่งของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับเขา!”

3 วันต่อมา อังเดรสั่งกองทัพ 30,000 นายบุกโจมตีอาณาจักรทันดู ด้วยการสนับสนุนของจอมเวทย์ในกองทัพ เป็นเรื่องง่ายมากที่จะยึดครองเมืองหลายสิบเมืองในอาณาจักรทันดู และสั่งบุกโจมตีเมืองหลวงของอาณาจักร เมืองบัททอนทาวน์

เจ้าอาณาจักรทันดูตกตะลึงอย่างมาก เขาส่งหนังสือเลือดไปหาหยางเฟยหลายสิบฉบับ เพื่อขอร้องให้หยางเฟยส่งกองทัพมาสนับสนุน

ด้านหลังอาณาจักรทันดู คือ อาณาจักรนิวทิส ภายในอาณาจักรนิวทิส มีกองทัพอยู่ 4 แต่เมื่อรวมกองทัพจากเมืองข้างเคียง รวมกับเป็น 10 กองทัพ

หยางเฟยมองไปยังหนังสือเลือดของเจ้าอาณาจักรทันดู จากนั้นเขาโยนมันลงไปในขยะ เมื่อได้รับคำสั่งจากเจ้าอาณาจักรทันดู เขาเร่งเดินทางจากอาณาจักรนิวทิสอย่างรวดเร็ว

อังเดรได้เคลื่อนพลไปทั่วอาณาจักรทันดู เมื่อเขาไปถึงที่ใด ที่นั่นต้องล่มสลาย

ตามความคิดของหยางเฟย เจ้าอาณาจักรทันดูต้องเรียกรวมพลกองทัพ 100,000 นายและเมื่อรวมกับทหารประจำเมือง 80,000 นาย เขาจะเลือกใช้ทหาร 180,000 นายตั้งรับที่เมืองบัททอนทาวน์

หลังจากที่กองทัพอังเดรถูกสังหารที่เมืองบัททอนทาวน์ กองทัพของอังเดรต้องหยุดชะงัก เขาถูกหยุดไว้โดยเจ้าอาณาจักรทันดู

อังเดรหยุดการโจมตี เขาส่งกองทัพไปด้านหลังและล้อมรอบเมืองยูเนี่ยน

ด้านนอกเมืองโบรกัส เมืองหลวงของอาณาจักรนิวทิส มีค่ายทหารชนาดใหญ่และขนาดเล็กมากมายตั้งอยู่ ทั้งหมดเรียงยาวไปไกลหลายสิบกิโลเมตร

ก่อนที่หยางเฟยจะเข้ามาถึงค่าย เขามองเห็นทหารรักษาการณ์ 8 คนยืนอยู่อย่างขี้เกียจหน้าค่าย ทหารทั้ง 8 กำลังจับกลุ่มคุยกันโดยไม่ใส่ใจ

คิ้วของหยางเฟยกระตุกเล็กน้อย เขาร่ายเวทย์ล่องหนทันทีและเดินผ่านทั้ง 8 คนเข้าไปในทันที

ทันทีที่เข้ามาในค่าย หยางเฟยได้ยินเสียงการพนัน ในค่ายมากมายมีเสียงของผู้หญิงและผู้ชายหัวเราะออกมา

หยางเฟยเดินผ่านไปตลอดทาง เขาขมวดคิ้ว แววตาของเขาเต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน “นี่คือกองทัพที่ข้าต้องสั่งการงั้นรึ กองทัพเช่นนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงแพ้ให้กับอังเดร”

จักรวรรดิมอร์ริสนั้นเน่าเฟะและเสื่อมโทรม กองทัพเองก็เช่นกัน นอกจากกองทัพที่ได้รับการคัดสรรจากจักรวรรดิแล้ว ทหารส่วนใหญ่ที่คัดเลือกมาจากอาณาจักรอื่นๆล้วนแล้วแต่มาเพื่อเงิน พวกเขาต้องการเพียงอาหารและที่หลับนอน

ในเวลาเดียวกัน กองทัพที่หยางเฟยสั่งการในเมืองแห่งปาฏิหาริย์ กองทัพเหล่านั้นสามารถเอาชนะกองทัพที่จักรวรรดิมอร์ริสส่งมา เนื่องจากกองทัพของจักรวรรดิมอร์ริสไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนกับกองทัพหลักของจักรวรรดิ

ใจกลางค่ายทหาร หยางเฟยหันกลับและเดินออกไป

2 วันต่อมา ผู้ส่งสารเข้ามาในเมืองโบรกัส

ไม่นานนัก ขุนนางต่างๆในเมืองโบรกัสถูกนำมาโดยเจ้าอาณาจักรนิวทิส ไครอน มารอห่างจากตัวเมือง 10 ไมล์

หลังจากที่รอไป 1 ชั่วโมง กองทัพที่จำนวนมากเดินทางเข้ามา แถวของกองทัพยาวมากกว่าหลายสิบไมล์มาปรากฎอยู่ต่อหน้าทุกคน ด้านหน้ากองทัพจำนวนมหาศาลคือหยางเฟยซึ่งกำลังขี่ม้าสีดำเดินนำอยู่

หยางเฟยขี่ม้าสีดำสนิท เขาอยู่ภายใต้การคุ้มกันของปรมาจารย์ดาบถึง 3 คน เขาเดินมาด้านหน้าไครอน เขาลงจากม้าและยิ้ม ก่อนจะเดินไปหาไครอน

ไครอนมองหยางเฟยอย่างระมัดระวัง เขาก้าวออกมาและพูดกับหยางเฟย “เจ้าอาณาจักรนิวทิส ไครอน ยินดีที่ได้พบท่านจอมพลเอียนขอรับ!”

ขุนนางคนอื่นๆที่อยู้ด้านหลังเจ้าอาณาจักรนิวทิส ไครอนต่างพูดขึ้นพร้อมกัน “ยินดีที่ได้พบท่านจอมพลขอรับ!”

“สวัสดี ข้าชื่อเอียน” หยางเฟยมองไปยังเหล่าขุนนางด้วยรอยยิ้ม “ไปกันเถอะ กลับเมือง!”

ทันทีที่เขากลับเมืองโบรกัส ไครอนได้จัดงานเลี้ยงต้อนรับการมาของหยางเฟย

ในงานเลี้ยง บรรดาชนชั้นสูงและขุนนางในเมืองโบรกัสต่างมางานนี้ เหล่าขุนนางหนุ่มสาวมากมายเข้ามารุมล้อมหยางเฟยและพูดคัยกับเขา

ภายใต้การแนะนำของไครอน หยางเฟยได้พบกับผู้บัญชาการกองทัพโอลีฟ เอนนิโอ้ ผู้บัญชาการกองทัพหมีขาว ดูซิโอ้ ผู้บัญชาการกองทัพอินทรีย์คราม จีแอน ผู้บัญชาการกองทัพไม้เหล็ก เกียโคโม่

ผู้บัญชาการกองทัพทั้ง 4 เป็นผู้บัญชาการกองทัพในอาณาจักรนิวทิสและโบวี่ ได้มาเข้าพบหยางเฟย

สำหรับอีก 6 กองทัพที่เหลือ เหล่าผู้บัญชาการกองทัพต่างไม่สนใจในตัวหยางเฟย ไม่มีสักคนที่เข้ามาพบหยายงเฟย

เช้าวันต่อมา

ศูนย์บัญชาการกองทัพต่อต้านกบฏ

หยางเฟยนั่งอยู่ในค่ายหลัก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา เขาเหลือบตามองเนโด้และพูดขึ้น “ตีกลอง!”

เนโด้พูดกลับเสียงดัง “ขอรับ! ท่านจอมพล!”

เสียงกลองรวมพลดังขึ้นทั่วทั้งค่ายทหาร

หลังจากที่ได้ยินเสียงกลอง เหล่าแม่ทัพทั้งหมดเข้ามารวมตัวกันในค่ายจอมพล

ทันทีที่เหล่าแม่ทัพเข้ามาในค่ายจอมพล พวกเขามองเห็นหยางเฟยที่มีใบหน้ามืดมนนั่งอยู่บนที่นั่งจอมพล พวกเขานิ่งเงียบ

เอนนิโอ้ ดูซิโอ้ จีแอนและเกียซิโม่ ผู้บัญชาการทั้ง 4 กองทัพรีบวิ่งเข้าไปในค่ายทหาร ก่อนที่เสียงกลองจะหายไป

หลังจากที่เสียงกลองหยุดลง ในค่ายทหารมีเพียงผู้บัญชาการกองทัพโอลีฟ ผู้บัญชาการกองทัพหมีขาว ผู้บัญชาการอินทรีย์คราม ผู้บัญชาการไม้เหล็กและทหารวังหลวงที่มาในค่ายหลัก

แม่ทัพทุกคนมองไปยังหยางเฟยที่นั่งอยู่บนตำแหน่งจอมพลด้วยสายตาเป็นประกาย

หยางเฟยเด็กเกินไป แต่เขาเป็นถึงจอมพลแห่งจักรวรรดิ เป็นเรื่องปกติที่เหล่าแม่ทัพไม่พอใจ แม้ว่าหยางเฟยจะเป็นเจ้าเมืองปาฏิหาริย์ และเขาจะเอาชนะกองทัพนักล่าและกองทัพดาบสีเงินได้ แต่แม่ทัพของจักรวรรดิต่างเห็นเขาไม่อยู่ในสายตา

“ขอโทษที พวกเรามาสาย!! ฮ่า ฮ่า ข้าขอโทษ!”

เสียงหัวเราะดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แม่ทัพร่างกำยำราวกับหมีเดินเข้ามาในค่ายและยิ้มออกมาอย่างน่ารังเกียจและมองมาที่หยางเฟยที่อยู่บนที่นั่งจอมพล

แม่ทัพวัยกลางคนคนนี้ชื่อ จูลิโอ ผู้บัญชาการกองทัพเขี้ยวหมี ซึ่งถูกส่งมาจากที่อื่น