Mechanical God Emperor - ตอนที่ 294
294 – คำขอร้องของฟลอเรนซ์
หยางเฟยมองไปยังกระดูกมังกรโบราณชั้นสูงในมือ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความดีใจ “โชคดีจริงๆ กระดูกมังกรดำโบราณชั้นสูงระดับวอร์ล็อคแสงจันทร์ ดีที่มันยังไม่ได้ถูกนำไปใช้งาน เป็นความโชคดีของข้าเสียจริง!”
ในสถานที่ที่มีมังกรชั้นสูง จะมีกระดูกของมังกรอยู่ด้วย กระดูกงูของมังกรเป็นวัตถุดิบที่ใช้งานยากที่สุด ส่วนใหญ่พวกเขาจะใช้เกล็ดมังกร เลือดมังกร ซี่โครงมังกรและคริสตัลมังกร
ในความเป็นจริงแล้ว คลังสมบัติของจักรวรรดิมอร์ริสมีวัตถุดิบหายากมากมาย แต่นักปรุงยาในจักรวรรดิมอร์ริสก็หาได้ยากเช่นกัน มีจอมเวทย์นักปรุงยาเพียง 2-3 คนเท่านั้นในราชวงศ์มอร์ริส
หยางเฟยมองไปในเขตมังกรอย่างรอบคอม มีหลายสิ่งหลายอย่างมากมาย น่าเสียดาย สิ่งเหล่านั้นไม่ได้ช่วยในการบ่มเพาะพลังของเขา เขาจึงถอยออกไป
หยางเฟยเดินไปในเขตแร่หายาก เขาพบก้อนแร่ก้อนหนึ่ง หัวใจของเขาเต้นรัวทันที เขาบีบกำปั้นอย่างรวดเร็วด้วยความตื่นเต้น
“นี่คือแร่โลหะเกลียวดารา มันสามารถนำไปใช้ในเครี่องสลายสสารได้”
“นี่คือหินแอนทาลัม สามารถใช้ในการข้ามมิติได้!”
“นี่คือศิลาฟื้นดารา สามารถใช้ในการสร้างเกราะฟื้นฟูอัตโนมัติได้”
“….”
หยางเฟยมองไปยังแร่หายากมากมาย ด้วยหัวใจที่สั่นระรัว เขาต้องการครอบครองก้อนแร่ทั้งหมดนี้
หลังจากที่หยางเฟยได้รับ NR.3796 เขามีเทคโนโลยีอีกมากมายในการสร้างหุ่นยนต์รบ แต่ติดปัญหาอย่างเดียวคือปัญหาเรื่องวัตถุดิบ
ก้อนแร่หายากในนี้ เป็นแร่ล้ำค่าที่ถูกสะสมโดยจักรวรรดิมอร์ริสมาเป็นเวลาหลายหมื่นปี ถ้าเขาสามารถนำแร่ทั้งหมดในนี้ไปได้ เขาจะสามารถสร้างหุ่นยนต์นักล่าระดับครึ่งเทพได้
“นี่คือหินโพนิต้าดำ สามารถใช้เป็นวัตถุดิบหลักในการสร้างมิติปิดกั้น”
ทันใดนั้น หยางเฟยเบิกตากว้าง เขามองดูอย่างระมัดระวังและเผยรอยยิ้ม เขาเอื้อมมือออกไป หินโบนิต้าดำลอยเข้ามาในมือของเขาทันที
ทันใดนั้น หินโบนิต้าดำหายไปจากมือของหยางเฟย แสงสว่างส่องออกมา เขาหายไปจากตรงนั้น
“ไปกันเถอะ!” ไรอันเคาะพื้น ประตูมิติปรากฏขึ้นกลางอากาศอย่างรวดเร็ว
หยางเฟยยิ้มและเดินเข้าไปในประตูมิติและปรากฏตัวในห้องสมุดพระราชวัง
การ์ซ่าเผยรอยยิ้ม “เป็นอย่างไรบ้าง? เอียน เจ้าพอใจกับสมบัติพวกนี้หรือไม่?”
หยางเฟยยิ้มเล็กน้อย “ข้าพอใจมากขอรับ! ข้าหวังว่าจะได้เข้าไปอีกสักครั้ง”
การ์ซ่าหันไปมองอีกด้าน แสงสีฟ้าปรากฏบนหยกชิ้นหนึ่ง รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าของการ์ซ่า
การ์ซ่าเผยรอยยิ้ม “ดีมาก! เอียน ข้าขอแต่งตั้งให้เจ้าเป็นจอมพลแห่งจักรวรรดิมอร์ริส คอยสั่งการทหารเพื่อทำสงครามกับอังเดร”
หยางเฟยตอบรับเบาๆ “ขอรับ ฝ่าบาท!”
เมื่อเดินจากไป หยางเฟยเข้ามาในรถม้าและกลับที่พัก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสุขอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
กระดูกงูของมังกรดำโบราณชั้นสูงระดับวอร์ล็อคแสงจันทร์ เมื่อถูกใช้ร่วมกับเคล็ดวิชาบ่มเพาะพลังมังกรดำของหยางเฟย กระดูกของเขาจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าวอร์ล็อคชั้นสูงและอาจจะเทียบได้กับวอร์ล็อคดวงดาว มันสามารถยกระดับร่างกายของเขาให้แข็งแกร่งขึ้น ด้วยวิธีนี้ ร่างกายของเขาเทียบได้กับอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุด มือของเขาสามารถรับการโจมตีเวทมนตร์ของจอมเวทย์ระดับตำนานได้
ทันใดนั้น รถม้าเริ่มแล่นช้าลง
มีเสียงดังมาจากด้านนอกรถม้า “ดยุคเอียน ข้าเอง ฟลอเรนซ์ ข้ามีบางอย่างอยากจะคุยกับท่าน”
หยางเฟยเปิดผ้าม่านและเห็นฟลอเรนซ์ยืนอยู่ไม่ไกล เธองดงามราวกับหญิงสาวในรูปวาด
หยางเฟยมองไปที่ฟลอเรนซ์และยิ้มเล็กน้อย “แน่นอน ขึ้นมาสิ”
ฟลอเรนซ์ยิ้มและขึ้นไปบนรถม้าและนั่งฝั่งตรงข้ามกับหยางเฟย
เมื่อมองไปที่ดวงตาที่สดใสและงดงามของฟลอเรนซ์ บรรยากาศภายในรถม้าก็สดใสชขึ้นทันที เขาเอ่ยชื่นชมในใจ “นี่คือพลังของเทพธิดานักเต้นสินะ”
ภายใต้สายตาชื่นชมของหยางเฟย ฟลอเรนซ์เริ่มมีใบหน้าสีชมพู เธอเงียบอยู่ขณะหนึ่งและลังเลที่จะพูด “ดยุคเอียน…….”
หยางเฟยขัดขึ้น “เรียกข้าเอียนเถอะ เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรือ?”
ฟลอเรนซ์กัดฟันเบาๆ “เอียน ข้าต้องการให้เจ้าช่วย 2 คนนั้นด้วย!”
หยางเฟยขมวดคิ้วและพูดช้าๆ “ใครกัน?”
ฟลอเรนซ์มองด้วยสายตาน่าสงสารไปที่หยางเฟย เธอพูดช้าๆ “เอริกะและเอมิลี่ ลูกสาวทั้งสองของตระกูลอัลเมล่า พวกเธอทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทของข้า ด้วยเหตุผลของพ่อของพวกนาง พวกนางต้องถูกส่งตัวไปยังหอกุหลาบ ได้โปรดช่วยพวกนางด้วยเถิด”
(หอกุหลาบ คือ เป็นชื่อหนึ่งของหอคณิกา)
ฟลอเรนซ์เป็นเทพธิดานักเต้น เหล่าขุนนางชั้นสูงหรือแม้แต่จักรพรรดิยังไม่กล้าเข้ามายุ่งกับเธอ แต่ทว่าเธอไม่มีอำนาจมากพอที่จะช่วยเหลือเพื่อนสนิทจากขุมนรกตรงหน้า
หอกุหลาบเป็นหนึ่งในสถานที่ที่รวบรวมหญิงสาวของเหล่าขุนนางโดยเฉพาะ พวกเธอจะถูกฝึกให้กลายเป็นหญิงรับแขก เป็นหอคณิกาที่ใหญ่ที่สุดในดมืองโฮลี่ ตราบใดที่คุณมีเงิน คุณสามารถเพลิดเพลินกับความสนุกสนานนี้ได้ไม่รู้เบื่อ เหล่าพ่อค้ามากมายอยากที่จะเข้ามาในหอกุหลาบ และที่สำคัญที่สุด หญิงสาวที่เป็นชนชั้นสูงจะเป็นคนเลือกลูกค้าเอง พวกเขาต้องอดทนที่จะเล่นสนุกกับหญิงสาวเหล่านั้นและลิ้มรสความหอมหวานเย้ายวน
ตระกูลอัลเมล่าเป็นตระกูลระดับกลาง ผู้สนับสนุนตระกูลได้เลือกเข้าร่วมกับขุนนางชั้นสูงที่เข้าร่วมกับเจ้าชายลำดับที่ 1 อังเดร เมื่อเกิดการกวาดล้าง ผู้ชายทั้งหมดจะถูกส่งเข้าไปในคุกและหญิงสาวจะถูกส่งไปยังหอกุหลาบ
หยางเฟยมองไปยังฟลอเรนซ์ และเอามือไปแตะคาง และพูดอย่างมีนัยยะ “ถ้าข้าช่วยพวกนาง แล้วเจ้าจะตอบแทนข้าอย่างไร?”
ฟลอเรนซ์ยิ้มและตอบ “ข้าจะเต้นกับเจ้าหลายๆเพลงเป็นอย่างไร?”
หยางเฟยยิ้มและตอบ “ได้!”
ก่อนหน้าที่รถม้าจะกลับที่พัก หยางเฟยและฟลอเรนซ์มาถึงหอกุหลาบ
ในเวลานี้ แม้จะเป็นช่วงกลางวัน ด้านหน้าหอกุหลาบแออัดไปด้วยรถม้าหรูหรามากมาย
เมื่อเข้าไปในหอกุหลาบ ชายหนุ่มหลายสิบคนมองมายังหยางเฟยและฟลอเรนซ์ พวกเขาไม่สามารถละสายตาไปจากร่างของทั้งสองได้
หญิงสาวอายุราว 31-32 ปีสวมชุดดำรัดรูป เธอเดินออกมาด้วยท่าทางสง่างามพร้อมกับสาวรับใช้ผมสีทอง เดินเข้ามาหาหยางเฟยและกล่าวต้อนรับ “สวัสดี ข้าเป็นผู้จัดการของที่นี่ชื่อ อิน่า ข้าอยากรู้ว่าท่านกำลังมองหาสิ่งใด?”
“คนสวย เจ้าสวยจริงๆ ฮ่า ฮ่า สาวน้อย เจ้าอยากได้เงินเท่าไหร่สำหรับ 1 คืน? เจ้าบอกมาได้เลย ข้ามีมากมาย!!”
ชายหนุ่มใบหน้าอวบ เขามีร่างสูง เขามองมาด้วยสายตาเจ้าชู้และเดินมาคว้ามือของฟลอเรนซ์
ฟลอเรนซ์ขมวดคิ้วและดึงมือกลับ เธอถอยหลังไปหลายก้าวไปชนกับแผ่นหลังของหยางเฟย
หยางเฟยเห็น เขาก้าวออกมาและตบไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มคนนั้น เลือดสาดกระจายออกมาจากปากของเขา ฟันหลายซี่หลุดร่วงลงมา
“เจ้ากล้าทำร้ายคนในหอกุหลาบ!! เป็นมัน!! มันกล้าทำร้ายคนในหอกุหลาบ!!” ชายหนุ่มใบหน้าอวบมองหยางเฟยด้วยความกลัว จากนั้นเขาตะโกนออกมา
แรงกดดันในห้องเริ่มรุนแรงขึ้น คนส่วนใหญ่ที่มีพลังระดับอัศวินชั้นสูง มีเพียงไม่กี่คนที่มีระดับอัศวินดวงดาว
มีสาวงามนับไม่ถ้วนในหอกุหลาบ ดังนั้นจึงมีเจ้าหน้าที่มากมายคอยคุ้มกัน เพื่อป้องกันการปล้น นอกจากนี้ยังมีผู้เชี่ยวชาญอีกหลายคนที่คอยคุ้มกันที่หอกุหลาบแห่งนี้
ไม่นาน ชายวัยกลางคน ร่างอ้วนเดินออกมา เขามีพลังอยู่ในระดับอัศวินดวงดาว เขาเดินมาพร้อมกับทหาร 20 นาย
เมื่อชายวัยกลางคนปรากฏตัว เขาหนี่ตาเล็กน้อยและมองไปที่ฟลอเรนซ์และพูดขึ้น “ใครกล้าใช้กำลังในหอกุหลาบแห่งนี้?”
หยางเฟยคำรามเสียงต่ำ “ข้าเอง คาโย!”
“เป็นท่าน ท่านดยุ-ค ……” คาโยยิ้มขึ้นมาอย่างเยือกเย็น เขาอยากสั่งการออกไป แต่ปากของเขาแข็งค้าง หัวของเขามึนงงไปหมด จากนั้นเขาเผยรอยยิ้มออกมา “ที่แท้เป็นท่านดยุคเอียนนี่เอง เป็นท่านดยุคแห่งดินแดนรกร้างเรดเคลย์ ถ้าเป็นท่าน ท่านสามารถใช้กำลังในหอกุหลาบแห่งนี้ได้ขอรับ”
ชายหนุ่มที่โดนตบมีใบหน้าโง่งมทันที เขาไม่อยากเชื่อสายตาตนเอง คาโยเป็นถึงผู้ดูแลหอกุหลาบแห่งนี้ ในสายตาของเด็กหนุ่ม ตัวเขาเป็นเพียงคนที่ได้รับสิทธิ์จากขุนนางชั้นสูงให้สามารถเข้ามาที่นี่ได้ ไม่เหมือนกับชายหนุ่มตรงหน้าที่สามารถเข้า-ออกที่นี่ได้ตามต้องการ ตอนนี้เขาเห็นคาโยกำลังแสดงท่าทีอ่อนน้อมต่อหยางเฟย เขาไม่เชื่อสายตาตัวเองเด็ดขาด
คาโยมองไปที่เด็กหนุ่มและเผยรอยยิ้มอย่างเย็นชา เขาโบกมือ “มดปลวกตัวนี้ สร้างความรำคาญให้ท่านหรือขอรับ? ให้ข้าจัดการให้นะขอรับ! เจ้ากล้ายั่วยุท่านดยุคเอียน การกระทำของเจ้าช่างหยาบคายยิ่งนัก!”
ทหารสองคนหยิบกระบองออกมา พวกเขาฟาดไปยังร่างของเด็กหนุ่ม เด็กหนุ่มคนนั้นกรีดร้องออกมา
“ท่านดยุค ท่านดยุคขอรับ ได้โปรดมากับข้าเถอะ” เขากวาดตามองฟลอเรนซ์และหันไปพูดกับหยางเฟย