Mechanical God Emperor - ตอนที่ 257

257 – เอาชนะชีลอน

“พูดดีไป ข้าจะเอาชนะเจ้าให้ดู!”

แววตาของชีลอนเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวและถอนหายใจ เขาระเบิดพลังระดับอัศวินออกมา ดาบเปล่งประกายไปด้วยสายฟ้าร้องคำรามออกมา เขาตวัดดาบไปทางหยางเฟย สายฟ้าพุ่งออกมาราวกับจะกลืนกินร่างของหยางเฟย

แววตาของหยางเฟยสงบนิ่ง เขาระเบิดพลังระดับอัศวินออกมา

หลังจากที่เลื่อนขึ้นมาเป็นวอร์ล็อคระดับ 3 ความแข็งแกร่งด้านร่างกายของหยางเฟยเทียบเท่าได้กับสิ่งมีชีวิตระดับ 3 หลังจากที่พลังเวทย์ปกคลุมร่างของชีลอน แต่ร่างกายของเขายังคงอ่อนด้อยกว่าหยางเฟย

ถ้าหยางเฟยร่ายเวทย์ร่างมังกรดำ เขาสามารถบดขยี้ดาบของชีลอนได้ด้วยมือข้างเดียว และระเบิดหัวใจของชีลอนได้ในพริบตา

สไตล์การต่อสู้ที่รุนแรงนี้เป็นสไตล์การต่อสู้ของสิ่งมีชีวิตที่มีร่างกายแข็งแกร่งเช่น มังกร ปีศาจโบราณและโทรลหลายแขน

จุดอ่อนของการต่อสู้ประเภทนี้คือ เมื่อเจอคู่ต่อสู้ที่โจมตีระยะไกล สิ่งมีชีวิตที่มีร่างกายแข็งแกร่งเหล่านี้จะถูกควบคุมโดยวอร์ล็อคมนุษย์ที่มีสมบัติลับมากมาย พวกเขามักจะไม่ได้ใช้พลังในการต่อสู้และถูกสังหารในที่สุด

แน่นอนว่าในสงครามเวทมนตร์ มีวิธีการต่อสู้มากมายและทักษะดาบถือเป็นหนึ่งในนั้น สงครามเวทมนตร์ การใช้ดาบเวทย์ถือเป็นวิธีการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง

หยางเฟยเผยดาบออกมา ใบดาบกว้างถูกเผยออกมาให้เห็น

ประกายแสงจากดาบมังกรของชีลอนส่องสว่างออกมาราวกับสายฟ้า  มันพุ่งเข้าหาร่างของหยางเฟย ไม่ว่าเขาจะตวัดดาบไปในทิศทางใด ดาบของเขาก็ถูกป้องกันได้โดยหยางเฟย

เอเลน่ามองหยางเฟยที่มีประกายแสงสีฉูดฉาดและพูดขึ้น “สุดยอด แข็งแกร่งมาก!! ทักษะดาบของเขาแข็งแกร่งกว่าชีลอนเสียอีก!!”

แววตาของการ์ซ่าเปล่งประกาย เขาตกใจอย่างมาก “บ้าไปแล้ว! นอกจากเทพแล้ว ยังมีคนที่สามารถเรียนรู้เวทมนตร์และเคล็ดวิชาสายที่ 2 ได้อีกงั้นรึ เขาแข็งแกร่งเกินไปแล้ว?”

ในดินแดนเฟย์สือ ผู้ฝึกฝนเคล็ดวิชา 2 สายเป็นเพียงคำพูดในตำนานเท่านั้น มีเพียง เทพ เอลฟ์ มังกร ปีศาจและสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งก้าวล้ำเกินกว่าพรสวรรค์ของมนุษย์ ถึงจะสามารถฝึกฝนเคล็ดวิชาทั้ง 2 สายได้

เนื่องจากสิ่งมีชีวิตในข่ายเวทมนตร์ ทุกครั้งที่จอมเวทย์จดจำแบบจำลองเวทย์ เขาจะลืมในวันถัดไป เป็นเรื่องยากที่มนุษย์จะกลายเป็นจอมเวทย์ที่แท้จริง ซึ่งจำเป็นต้องใช้พลังงานจำนวนมาก สำหรับจอมเวทย์ชั้นสูงและจอมเวทย์ทั่วไป พวกเขาเพียงมุ่งหวังไปที่การคิดค้นวิจัยเวทมนตร์ใหม่ๆ หยางเฟยซึ่งเป็นผู้ฝึกฝนทั้งศิลปะการต่อสู้และเวทมนตร์

ฟลอเรนซ์มองเห็นภาพตรงหน้า สายตาของเธอจ้องไปที่ร่างของหยางเฟย แววตาที่งดงามมีประกายหลงไหลและลึกลับ

การใช้เคล็ดวิชาดาบเวทย์ครั้งแรกของหยางเฟยยังคงติดขัดเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่เขาใช้ดาบหลังจากที่ออกมาจากห้องฝึกซ้อมเสมือนจริง การต่อสู้กับนักดาบมนุษย์ อย่างไรก็ตาม ร่างกกายของเขาได้ผ่านการต่อสู้อย่างหนักผ่านทางห้องฝึกซ้อมเสมือนจริง เขาสามารถควบคุมดาบเวทย์และควบคุมจังหวะการต่อสู้ได้อย่างสมบูรณ์

“ไม่! เจ้าเป็นจอมเวทย์!! ทักษะดาบของเจ้าจะแข็งแกร่งกว่าข้าได้อย่างไร!! ไม่ ข้าไม่เชื่อเด็ดขาด ข้าจะมอบความพ่ายแพ้ให้กับเจ้า!!”

ชีลอนไม่สามารถต่อสู้ได้ เขาถูกกดดันโดยหยางเฟย ประกายตาของเขาเป็นสีแดงเข้ม หัวใจของเขาสูบฉีดเลือดอย่างหนักหน่วง จากนั้นเขาระเบิดพลังระดับอัศวินดวงดาวออกมา ดาบในมือของเขาคำรามออกมาอย่างดุดัน และชี้ไปยังหยางเฟย

“หยุด!! ชีลอน!!” ใบหน้าองการ์ซ่าซีดลง เขาตะโกนด้วยความโกรธ พลังระดับอัศวินนภาถูกระเบิดออกมา สร้างความตกใจให้กับชีลอน

กอยเนอร์นั่งอยู่ถัดจากการ์ซ่า เขาระเบิดพลังระดับอัศวินดวงดาว ดาบชักดาบมังกรออกมา

“ไอ้หน้าโง่!”

หยางเฟยยิ้มอย่างเย็นชา ประกายตาของเขาเยือกเย็นอย่างมาก ดาบในมือของเขาฟาดฟันไปยังดาบของชีลอน ในขณะเดียวกัน พลังที่แข็งแกร่งของร่างมังกรได้ระเบิดออกมา ดาบมังกรในมือของชีลอนแตกกระจาย ทันใดนั้นกำปั้นกระแทกเข้ากับหน้าอกของชีลอน

ใบหน้าของการ์ซ่าบิดเบี้ยว เขาตะโกนเสียงดัง “เอียน อย่า!!”

ใบหน้าของกอยเนอร์ชะงักเล็กน้อย ดาบในมือของเขาฟันไปที่แขนของหยางเฟย หวังหยุดการต่อสู้ในครั้งนี้

ดวงตาของหยางเฟยเปล่งประกายเย็นชา พลังวิญญาณไหลไปทั่วร่างของเขา สนามพลังถูกสร้างขึ้นรอบตัวเขา

กอยเนอร์ถูกกระแทกโดยสนามพลัง เขากระเด็นไปยังฝั่งตรงข้าม ทำได้เพียงมองดูหยางเฟยชกกำปั้นออกไป

พลังวิญญาณไหลเข้าไปยังร่างของชีลอน เขาชกไปที่จุดตันเถียนของชีลอน ทำลายโอกาสการฝึกฝนเคล็ดวิชาของเขาในอนาคต

“โอ้!!”

ใบหน้าของชีลอนซีดขาว เลือดถูกพ่นออกมาจากปากของเขาทันที ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวและล้มลงกับพื้นช้าๆและนอนขดตัวเป็นกุ้ง

หยางเฟยแสยะยิ้มเล็กน้อย “ฝ่าบาท ข้าเสียใจด้วย ชีลอนต้องการสังหารข้า ข้าบังเอิญลงมือหนักเกินไป ทำลายจุดบ่มเพาะพลังของเขา! มิเช่นนั้น ข้าคงสูญเสียมือของข้า”

การ์ซ่ายิ้มเล็กน้อย หยางเฟยใช้เวทมนตร์ตลอดเวลา เห็นได้ชัดว่าหยางเฟยไม่ต้องการปล่อยศัตรูที่เป็นปฏิปักษ์อย่างชีลอนไว้ เมื่อเขาโจมตี เขาทำลายจุดบ่มเพาะพลังของชีลอน แม้แต่การ์ซ่าก็ไม่มีโอกาสหยุดยั้ง

มือของการ์ซ่าโบกขึ้น สาวใช้หลายสิบคนเดินเข้ามา เขาชี้ไปที่ร่างของชีลอนและพูดขึ้น “นำเพื่อนของข้าชีลอนไปรักษาที”

“เจ้าค่ะ!” เหล่าสาวใช้รับคำอย่างสุภาพ และนำร่างของชีลอนออกไป

คิ้วของการ์ซ่าขมวดเล็กน้อย และยิ้มออกมาอย่างข่มขื่น “เอียน เจ้าลงมือหนักเกินไปนะ ชีลอนอาจจะผิด แต่เขาเป็นถึงผู้นำกองทัพดาบสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ของเมืองโฮลี่ เป็นปรมาจารย์ดาบลำดับที่ 15 เจ้าทำร้ายชีลอน กองทัพดาบสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ไม่อยู่เฉยแน่”

หยางเฟยยิ้มเล็กน้อย “ปรมาจารย์ดาบเป็นบุคคลทั่วไปย่างนั้นรึ? เขาถึงกล้าลอบสังหารข้า?”

ในดินแดนระดับต่ำอื่นๆ ปรมาจารย์ดาบถือได้ว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดน ในบรรดาดินแดนเหล่านั้น ตำแหน่งปรมาจารย์ดาบถือได้ว่าสูงมาก

อย่างไรก็ตาม ดินแดนเฟย์สือ แม้ว่าปรมาจารย์ดาบจะถือเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่ง แต่ไม่ได้หาได้ยาก จำนวนของปรมาจารย์ดาบที่มีตำแหน่งในเมืองโฮลี่มีมากกว่า 40 คน นี่ยังไม่นับที่ซ่อนตัวอยู่ในวิหารลักลับ ถ้าในเทือกเขาศักดิ์สิทธิ์ของจักรวรรดิมอร์ริส  จำนวนของปรมาจารย์ดาบมีมากกว่านั้น

ปรมาจารย์ดาบมักได้รับการเคารพจากผู้คนในเมืองโฮลี่ สถานะของพวกเขาถือว่าสูงมาก แต่จำนวนที่แท้จริงนั้นมีมากกว่า 20,000 คน

เมื่อชีลอนมองเห็นหยางเฟย เขาละอายใจอย่างมาก แม้ว่าเขาจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นปรมาจารย์ดาบ เขาก็ยังมีสถานะต่ำกว่าหยางเฟยอย่างมาก

การ์ซ่าเอ่ยขึ้น “ภายใต้สถานการณ์ปกติ เขาเพียงแค่ไม่ลงรอยกัน แต่ถ้าเขาสิ้นหวัง เขาจะกลายเป็นฆาตรกรที่อันตรายที่สุด”

หยางเฟยเอ่ยถาม “กองทัพดาบสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์มีเพียงชีลอนเท่านั้นที่ใกล้จะเป็นปรมาจารย์ดาบอย่างนั้นรึ?”

การ์ซ่าตอบกลับ “ไม่ มีผู้ฝึกฝนหลายสิบคนในกองทัพดาบสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ แต่ชีลอนถือได้ว่าเป็นหนึ่งคนที่แข็งแกร่งที่สุด”

หยางเฟยพูดขึ้นอย่างสับสน “เขามีเพื่อนหรือครอบครัวหรือไม่?”

การ์ซ่าตอบกลับ “ใช่ เขาอยู่ในเมืองโฮลี่  เขามีเพื่อนและครอบครัวมากมาย”

ปรมาจารย์ดาบสายฟ้ากังวลต่อเมืองโฮลี่อย่างมาก เขาไม่กล้าเสี่ยงเป็นมือสังหาร เพื่อไปลอบสังหารหยางเฟย เขาจะถูกจับโดยเหล่าขุนนาง มิเช่นนั้นเขาต้องหลบซ่อน เพื่อน และตระกูลของเขาจะได้รับโทษไม่ต่างจากตายไปแล้ว

ในความเป็นจริง จักรวรรดิมอร์ริส ถ้าไม่ถูกบังคับหรือมีเหตุผลเพียงพอ เหล่าปรมาจารย์ดาบเหล่านี้คงลงมือสังหารขุนนางชั้นสูงด้วยตัวเอง แน่นอนว่าจะทำให้ประชาชนเกิดความไม่พอใจอย่างมาก

หยางเฟยพูดขึ้น “สถานการณ์ของชีลอนในตอนนี้ไม่มีใครสามารถช่วยได้ ถ้าปรมาจารย์ดาบสายฟ้าต้องการช่วยชีลอน ให้เขามาพบข้า”

การ์ซ่ายิ้มและพูดขึ้น “ข้าจะนำคำพูดของเข้าไปบอกเขา!”

งานเลี้ยงดำเนินต่อไป

ในระหว่างงานเลี้ยง ผู้คนพูดคุยกันมากมาย

ช่วงเวลาสั้นๆหลังงานเลี้ยงสิ้นสุด หยางเฟยปิดผนึกพลังวิญญาณทั้งหมด ฟลาดิน่ากำลังหลับอยู่ในห้องลืมตาขึ้น เขาเผยรอยยิ้มและกระโดดออกจากเตียง

ปากของฟลาดิน่าร่ายเวทมนตร์ออกมาและโบกมือเบาๆ กระดาษแผ่นนึงลอยออกไปเปลี่ยนรูปร่างเหมือนกับเธอ

ฟลาดิน่าชี้นิ้วไปที่ประตูและเปิดออก เธอเดินออกไปจากห้องอย่างสง่างาม ทันทีที่เธอก้าวเท้าออกจากห้อง ร่างของเธอหายตัวไป

ไม่มีใครรับรู้ถึงการหายตัวไปของฟลาดิน่า

ภายในห้องพักที่หรูหราไม่ไกลจากที่พักของหยางเฟย ไอดิสกำลังเดินไปมาอย่างวิตกกังวล

ทันใดนั้นประตูเปิดออกโดยอัตโนมัติ

ฟลาดิน่าปรากฎตัวออกมาและวิ่งเข้าไปในอ้อมกอดของไอดิส เธอพูดขึ้น “ที่รัก ข้าคิดถึงเจ้า เจ้าคิดถึงข้าบ้างหรือไม่?”

ไอดิสมองไปยังฟลาดิน่า เขาพูดตอบกลับด้วยความรัก “แน่นอน เพียงไม่ได้เห็นเจ้า 2-3 วัน หัวใจของเขาเกือบแตกสลาย เจ้าเปรียบเสมือนน้ำ ข้าเปรียบเสมือนปลา เมื่อไม่มีเจ้า ข้าไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้”

ฟลาดิน่ามองไปยังไอดิสและพูดขึ้น “ที่รัก เจ้าพร้อมหรือไม่? ข้าไม่ต้องการอยู่กับไอ้ปีศาจเอียนนั้นอีกแม้แต่วันเดียว”

แววตาของไอดิสเปล่งประกายด้วยความโกรธ “แน่นอน ข้าพร้อมแล้ว ตระกูลเอรีดิสบ้านั่น ถ้าไม่ใช่เพราะพวกมัน จักรพรรดิคงไม่บังคับตระกูลข้าจับตัวเจ้า ข้าต้องทำให้พวกเขาต้องชดใช้”