Mechanical God Emperor - ตอนที่ 256

256 – เทพธิดานักเต้น ฟลอเรนซ์

การ์ซ่ายิ้มและขยับเข้าไปใกล้หยางเฟย “ฮ่า ฮ่า เอียน เจ้าอยากรู้ว่านางเป็นใครอย่างนั้นรึ!! หลังจากที่ข้าได้ดูการเต้นรำของนางเป็นครั้งแรก ข้าก็พูดประโยคเดียวกันเจ้า”

การ์ซ่ายิ้ม “ถ้าเป็นหญิงสาวคนอื่น ถ้าเจ้าชอบ ข้าจะมอบให้เจ้าทันที น่าเสียดายที่ข้าไม่สามารถมอบนางให้ได้ นางคือฟลอเรนซ์ เทพธิดานักเต้น นอกจากเทพองค์อื่นๆ ไม่มีใครในจักรวรรดิมอร์ริสกล้าขัดใจหรือบังคับให้นางทำสิ่งใด!”

เทพธิดานักเต้น ฟลอเรนซ์ เป็นเทพในบรรดาเหล่าเทพซาลีย่า นางเป็นลูกสาวคนเล็กของเทพธิดาแห่งพื้นพิภพ

เทพแห่งแสง พราโดส ได้ให้กำเนิดลูกสาวทั้งหมด 9 คนกับเทพธิดามาเรีย ลูกสาวทั้ง 6 คนตายในสนามรบ เหลือเพียง 3 คนเท่านั้น ลูกสาวที่เหลือเพียง 3 คนนั้นคือ เทพธิดาแห่งความสุข โดโรธี เทพธิดาแห่งความรัก เมเวส เทพธิดานักเต้น ฟลอเรนซ์

ในบรรดาพวกนางทั้งหมด เทพธิดาโดโรธีและเทพธิดานักเต้น ฟลอเรนซ์เป็นเทพที่มีพลังอ่อนแอที่สุด

สำหรับเทพธิดานักเต้น ฟลอเรนซ์ การเต้นรำของนางทำให้เหล่าเทพหลงไหล ความสามารถในการต่อสู้ของนางเป็นที่รู้กันดีว่าอ่อนแอ แต่ไม่มีใครกล้าข่มขู่นาง เนื่องจากเทพแห่งแสง พราโดส เทพแห่งแสง และเทพธิดามาเรียต่างรักลูกสาวคนนี้มาก

ฟลอเรนซ์ เป็นเทพธิดาที่ไม่มีพลังอำนาจใดๆในจักรวรรดิมอร์ริส อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครกล้าบังคับนาง มิเช่นนั้น พวกเขาจะถูกส่งไปเผาทั้งเป็นที่แท่นกลางเมือง แม้แต่จักรพรรดิมอร์ริสยังไม่กล้าบังคับให้ฟลอเรนซ์ให้กระทำสิ่งใด

หยางเฟยพูดขึ้นด้วยความเสียใจ “เป็นอย่างนั้นสินะ”

หยางเฟยศึกษาดินแดนเฟย์สือ ก่อนที่จะเข้ามา เหล่าผู้ถูกเลือกโดยเทพจะได้ใกล้ชิดและได้รับการสนับสนุนจากเทพโดยตรง สายตาของเหล่าแทพจะจับจ้องไปยังผู้ถูกเลือกของตนเป็นครั้งคราว หยางเฟยจึงไม่กล้าเปิดเผยตัวตนออกมา

การ์ซ่ายิ้มเล็กน้อยและตบมือของเขา “อย่างไรก็ตาม แม้ว่าข้าจะไม่สามารถมอบนางให้กับเจ้าได้ แต่ข้าสามารถขอให้นางมาร่วมดื่มด้วยกันได้”

หญิงสาวคนนึงยืนขึ้นและถอยหลังไปทันที

ทันใดนั้น สาวงามในชุดสีขาวไว้ผมหางม้าสีทอง ผิวขาวราวกับหยก ใบหน้าของเธอแดงกล่ำ เธอมีกลิ่นหอมหลังจากที่ผ่านการอาบน้ำมา หญิงสาวคนนั้นเดินเข้ามาในห้องพร้อมด้วยรอยยิ้ม

ดวงตาของหยางเฟยเบิกกว้างเล็กน้อย หลังจากที่เธออาบน้ำ แม้จะไม่ได้งดงามเหือนครั้งที่อยู่บนเวที แต่เธอก็ยังเป็นหญิงงามที่มีเสน่ห์เย้ายวนใจ

หลังจากที่ฟลอเรนซ์เข้ามาในห้อง สายตาของเธอหันมองไปรอบๆ และยิ้มเล็กน้อย เธอนั่งลงบนที่นั่งด้านข้างหยางเฟยที่ยังว่างอยู่

ดวงตาของบูโซ่และชีลอนเต็มไปด้วยความผิดหวัง

การ์ซ่ายิมและพูดขึ้น “ฟลอเรนซ์ คนเหล่านี้คือเพื่อนของข้า ข้าจะแนะนำให้เจ้าได้รู้จักเพื่อนใหม่ของข้า นี่คือวีรบุรุษในตำนาน ผู้บุกเบิกดินแดนรกร้างเรดเคลย์ และก่อตั้งเมืองแห่งปาฏิหาริย์ขึ้นภายในดินแดนรกร้างเรดเคลย์ เอิร์ลแห่งดินแดนรกร้างเรดเคลย์ เอิร์ลเอียน”

ฟลอเรนซ์เหลือบมองไปยังหยางเฟย ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยประกายตาอยากรู้อยากเห็น จากนั้นเธอยิ้มหวาน “เจ้าคือเอิร์ลแห่งดินแดนรกร้างเรดเคลย์ เอิร์ลเอียน สวัสดี ข้า ฟลอเรนซ์ นักเต้นทั่วไป ดีใจที่ได้พบเจ้ามากๆ!”

หยางเฟยแสดงท่าทางราวกับขุนนางที่รู้ขนบธรรมเนียมดี “ข้า เอียน ท่านหญิงฟลอเรนซ์ผู้งดงาม เป็นเกียรติของข้าที่ได้รู้จักกับท่าน”

ฟลอเรนซ์มองด้วยความอยากรู้และถามขึ้น “ดินแดนรกร้างเรดเคลย์ ข้าเคยไปที่นั่นมาครั้งหนึ่ง ที่นั่นแห้งแล้งมาก ไม่มีแหล่งน้ำและอาหาร เอียน เจ้าสร้างเมืองที่นั่นได้อย่างไร?”

หยางเฟยเผยรอยยิ้มออกมา “ภายใต้คำแนะนำของเทพธิดามนตรา เพื่อเผยแผ่ความรู้โรจน์ของท่านเทพธิดาออกไป หัวใจของเมืองแห่งปาฏิหาริย์ได้ถือกำเนิดขึ้น และในที่สุดเมืองแห่งปาฏิหาริย์ก็ถูกสร้างขึ้น”

ฟลอเรนซ์จับมือและมีบรรยากาศแปลกประหลาดออกมา ไม่เคยมีชายคนใดไม่ต้องการพูดกับเธอหลังจากแสดงเสร็จ ในอดีต ตราบเท่าที่เธอพูดคุยด้วยเพียงน้อยนิด ชายเหล่านั้นจะพูดโอ้อวดความสำเร็จของตน บอกทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อแสดงความยิ่งใหญ่ออกมา

การ์ซ่ายิ้มและพูดแทรกขึ้น “ฟลอเรนซ์ เจ้าไม่ต้องถามเขาหรอก ทุกคนมีความลับด้วยกันทั้งนั้น ไม่จริงหรือ?”

ฟลอเรนซ์มีสีหน้าเศร้าและน่าสงสาร “ข้าไม่ถามเขาก็ได้ ใช่ว่าข้าจะอยากรู้”

เอเลน่ายิ้มขึ้นมาในทันทีและถามขึ้น “เอียน ข้าได้ยินมาว่าท่านเป็นอัลเคมิสต์และสร้างอาวุธเช่น ดาบเวทมนตร์ได้ ตอนนี้ เจ้ามีดาบนั่นอยู่ในมือหรือไม่?”

ถ้าคนอื่นถามเขา เขาจะไม่ตอบ แต่เนื่องจากเอเลน่าเป็นคนถามเขา แม้จะไม่อยากตอบ เขาก็ต้องตอบ!

หยางเฟยเผยรอยยิ้มออกมา เขาสะบัดมือ ดาบเวทมนตร์ ดาบแห่งนักรบปรากฎขึ้นในมือของเขา ประกายแสงเวทมนตร์ปกคลุมตัวดาบ ทำให้ดาบแห่งนักรบดูลึกลับและทรงพลัง

ทันทีที่เธอเห็นดาบแห่งนักรบ ดวงตาของเธอไม่สามารถละสายตาออกไปได้ ราวกับมองหญิงสาวที่งดงามที่สุดในโลก

หยางเฟยยิ้มเบาๆและส่งดาบแห่งนักรบให้กับเอเลน่า

เอเลน่ามองไปที่ดาบแห่งนักรบ ประกายในดวงตาของเธอเปล่งปลั่ง เธอหยิบมีดสั้นตวัดไปที่ดาบแห่งนักรบ

เพล้ง!

เสียงใสๆดังขึ้น มีดสั้นที่ทำจากสแตนเลสแตกเป็น 2 ท่อน

“นี่คือดาบแห่งนักรบ เป็นดาบที่ดี!” เอเลน่าตกหลุมรักดาบแห่งนักรบ เธอพูดขึ้นอย่างช้าๆ “ดาบเวทย์เล่มนี้เหมาะกับนักรบเป็นที่สุด ดาบแห่งนักรบเล่มนี้ใช้ในการเอาชนะดาบศักดิ์สิทธิ์ฟาวิล่า ท่านเอียน ดาบเล่มนี้สร้างขึ้นมาเพื่อนักรบ ดาบแห่งนักรบของท่านในตอนนี้เป็นที่ต้องการมากที่สุดภายในเมืองโฮลี่แห่งนี้”

หยางเฟยยิ้มเบาๆ “ถ้าเจ้าหญิงเอเลน่าชอบมัน ดาบเล่มนี้ ข้ามอบให้ท่าน”

ดาบแห่งนักรบตรงหน้า ถูกตีขึ้นจากเหล็กที่ล้ำค่ามากที่สุด เหล็กโลหิตเทพผสานอยู่ในดาบ หยางเฟยมีดาบอยู่ในมือมากมาย ถ้าเขาไม่กลัวว่าจะถูกสงสัยและกลัวว่าราคาจะตกกลง ตอนนี้เมืองแห่งปาฏิหาริย์คงเต็มไปด้วยดาบแห่งนักรบ

“ให้ข้า?” เอเลน่ามองไปด้านหน้าและมองหยางเฟย ทันใดนั้นเธอยิ้ม “เอียน ในตอนนี้ดาบแห่งนักรบหาได้ยากมากในเมืองโฮลี่แห่งนี้ ราคาของมันสูงเกินกว่า 3 ล้านเหรียญทอง ท่านยินดีให้ข้าอย่างนั้นหรือ?”

หยางเฟยไม่สนใจ “ตราบใดที่ท่านเอเลน่าชอบมัน ดาบเล่มนี้เป็นของท่าน”

เอเลน่าถือดาบแห่งนักรบ เธอตกหลุมรักมันในทันที

3 ล้านเหรียญทองเป็นทรัพยากรที่ถือได้ว่ามหาศาลมากในดินแดนเฟย์สือ ถ้าเขาใช้เงินเหล่านี้ไปซื้อทาส เขาจะสามารถซื้อทาสได้อย่างน้อย 300,000 คน

เอเลน่าลังเลและส่ายศีรษะ เธอส่งดาบคืนให้กลับหยางเฟย “มันมากเกินไป ข้าไม่สามารถยอมรับรับได้!”

หยางเฟยประหลาดใจเล็กน้อย แต่เขายิ้มและรับดาบแห่งนักรบคืนกลับมา

ชีลอนพูดต่อในทันที “ท่านเอียน ข้าได้ยินมาว่าท่านเป็นจอมเวทย์ ไม่เพียงแต่เป็นจอมเวทย์ชั้นสูง แต่ยังเป็นนักดาบอีกด้วย พวกเราแลกเปลี่ยนวิชาดาบกันที่นี่ได้หรือไม่? แน่นอนว่าข้าจะใช้พลังระดับอัศวิน”

เมื่อได้ยินคำพูดของชีลอน การ์ซ่าขมวดคิ้วเล็กน้อยและมองไปที่ชีลอน เขากำหมัด ใบหน้าของเขาเริ่มเอียงอาย

ในห้องนี้ ฟลอเรนซ์และเอเลน่าเป็นที่ชื่นชอบของหยางเฟย ศูนย์กลางของบทสนทนาคือหยางเฟย สิ่งที่ชีลอนทำคือการพยายามแสดงความสามารถออกมา  หลังจากที่ได้ยินหยางเฟยยินดีมอบดาบแห่งนักรบมูลค่ากว่า 3 ล้านเหรียญทองให้กับเอเลน่า จิตใจของชีลอนไม่สามารถหยุดยั้งไว้ได้

“ได้! ข้าต้องการลองเช่นกัน อยากรู้ความแข็งแกร่งของตัวข้าเอง”

หยางเฟยมองงชีลอน ใบหน้าของชีลอนบิดเบี้ยวเล็กน้อย หยางเฟยลุกขึ้นและเดินไปยังที่ว่างด้านนอกและหยิบดาบเหล็กธรรมดาออกมา

หลังจากที่มองเห็นหยางเฟยเดินออกไปหยิบดาบเหล็กธรรมดา ชีลอนแอบถอนหายใจอย่างโล่งอก ดาบในมือของเขาคือดาบเหล็กชั้นยอด ซึ่งแข็งแรงมากกว่าดาบเหล็กพื้นฐานที่ทางกองทัพใช้ มันแข็งแกร่งกว่า แต่ไม่สามารถเทียบได้กับดาบแห่งนักรบ เมื่อหยางเฟยเปลี่ยนเป็นดาบเหล็กทั่วไป เขาจึงโล่งอก

“หึ แม้แต่ดาบแห่งนักรบก็ไม่ใช้ เห็นข้าอ่อนแอถึงเพียงนั้นรึ!! ข้าจะทำให้รู้ถึงโทษของการดูถูกข้า!!”

ชีลอนถอนหายใจออกมา เขาเริ่มโกรธขึ้น ในใจของเขา เขาคิดถึงแต่ความตายของหยางเฟย แววตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว เขาดึงดาบยาวออกมาจากเอว เขาเดินไปฝั่งตรงข้ามกับหยางเฟย

ชีลอนพูดเพิ่มเติมขึ้น “พวกเราจะใช้เพียงทักษะดาบเท่านั้น ท่านเอียน หวังว่าท่านจะไม่ใช้เวทมนตร์ในยามวิกฤตินะ!!”

เอเลน่าและฟลอเรนซ์มองด้วยแววตาลึกซึ้ง

จอมเวทย์เป็นตัวตนที่ไม่สามารถต่อสู้ในระยะประชิดได้ เป็นเรื่องน่าอายที่ชีลอนซึ่งเป็นอัศวินจะต่อสู้ในระยะประชิดกันจอมเวทย์ แต่อย่างไรก็ตาม หากหยางเฟยใช้เวทมนตร์กลับไม่มีความผิดแต่อย่างใด

คิ้วของการ์ซ่ากระตุกเล็กน้อย เขามองไปยังชีลอนด้วยแววตาลึกซึ้ง

หยางเฟยเริ่มมีประกายความร้อนในดวงตาและยิ้มเบาๆ “ไม่มีปัญหา! ข้ายินดีไม่ใช้เวทมนตร์ หรือเจ้าคิดว่าเจ้าจะบีบบังคับให้ข้าใช้เวทมนตร์ได้อย่างนั้นรึ!!”