Mechanical God Emperor - ตอนที่ 246

246 – เจรจรา

“ท่านเอียน พวกเธอเป็นแค่เด็กผู้หญิง ทำไมท่านต้องไปสนใจเด็กผู้หญิงเหล่านี้ด้วยล่ะ?”

น้ำเสียงที่น่าดึงดูดและนุ่มนวลพูดออกมาอย่างช้าๆ ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหล่า ร่างกายปกคลุมไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ ดึงดูดสายตาของทุกคน เขาสวมชุดอาร์ชบิชอปแห่งวิหารพระอาทิตย์ ชายหนุ่มอายุเพียง 22 ปีเดินออกมาจากวิหารช้าๆ ด้านหลังชายหนุ่มมีบิชอป 5 คนเดินตามออกมา แสงสว่างส่องสว่างออกมาจากร่างของชายหนุ่ม

หยางเฟยกล่าวชื่นชมในจิตใจ “ช่างเป็นคนที่มีพลังศรัทธาสูงมาก!”

ในฐานะที่เป็นหนึ่งในผู้ศรัทธาระดับสูง ร่างกายของพวกเขาต้องมีแสงศักดิ์สิทธิ์ส่องสว่างออกมา ความเคารพ ศรัทธาและความยำเกรง ทำให้สามารถทำภารกิจได้สะดวกมากขึ้น

เมื่อถึงคราวจำเป็น หยางเฟยจะแสดงพลังศักดิ์สิทธิ์ เพื่อสร้างความน่าเกรงขามและยำเกรงต่อตัวเขา

วิหารมากมาย มีเกณฑ์การคัดเลือกเป็นนักบวชและนักบวชหญิงมากมาย พวกเขาต้องรูปร่างหลาอสวยและสง่างาม ยิ่งคนที่หล่อสวยมากเพียงใด จะได้รับเลือกจากทางวิหารง่ายขึ้น

ในความเป็นจริง ในด้านรูปร่างแล้ว ชายหนุ่มคนนี้หล่อเหลากว่าหยางเฟย อีกทั้งยังเป็นผู้ศรัทธาระดับสูง

นักบวชหญิงหลายสิบคนมองเห็นชายหนุ่มที่ปกคลุมไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ แววตาของพวกเธอเปล่งประกายความชื่นชม พวกเธอหันมาแสดงความเคารพให้เขา “ท่านอาร์ชบิชอป เอสตาร์!”

บิชอปทั้ง 5 ที่เดินตามหลังมากวาดตามองแอคโตที่นอนอยู่บนพื้น จากนั้นแววตาของพวกเขาหันมามองหยางเฟย ปรากฎความโกรธซ่อนอยู่ภายใน

เอสตาร์พูดขึ้นอย่างสุภาพ “ท่านเอียน คนของข้าหยาบคายกับท่านแล้ว ได้โปรดอภัยให้ข้าด้วย”

หยางเฟยยิ้มเล็กน้อย และไม่แสดงท่าทีอะไรออกมา เมื่อบิชอปแอคโตออกมา เอสตาร์แอบดูจากด้านในวิหาร

หยางเฟยเอ่ยขึ้น “ข้าเป็นผู้ศรัทธาแห่งเทพธิดามนตรา แต่ข้ายังเคารพต่อเหล่าเทพของเทพซาลีย่า แอคโตได้กล้าท้าทายต่อท่านเทพธิดามนตรา ข้าคาดว่าเขาตั้งใจยั่วยุให้วิหารพระอาทิตย์แตกคอกับเทพธิดามนตราและกล่าวหาว่าข้าเป็นคนเถื่อน ข้าเลยลงโทษเขาด้วยความตาย!”

เมื่อพูดจบ ใบหน้าของเหล่านักบวชหญิงและบิชอปทั้ง 5 บิดเบี้ยวทันที

คนเถื่อนเป็นหนึ่งในภัยที่ใหญ่หลวงของวิหารต่างๆในดินแดนเฟย์สือ เมื่อมีคนหนึ่งกล่าวหาว่าพวกเขาเป็นคนเถื่อน เมื่อมีคนบาป พวกเขาจะจับคนบาปเผาทั้งเป็น

บิชอปของวิหารพระอาทิตย์ แอคโต ได้กล่าวหาว่าหยางเฟยเป็นคนเถื่อน เมื่อมีการกล่าวหากับเกิดขึ้นและจบลงด้วยความตายของแอคโต วิญญาณของแอคโตไม่ได้กลับคืนสู่อาณาจักรเทพของเทพพระอาทิตย์ ดราโก้ แต่กลับตกลงสู่นรกใต้พิภพ

เอสตาร์สั่นไหวเล็กน้อยในจิตใจ แต่ใบหน้าของเขายังเปลี่ยนไปด้วยรอยยิ้ม “แอคโตเป็นคนหน้าบาง เขาทำผิดพลาดอยู่บ่อยๆ แต่อย่างไรก็ตาม ข้าสามารถรับประกันได้ว่าเขาไม่ใช่คนเลวแต่อย่างใด แต่ก่อนหน้านี้เขาผิดจริง ข้าขออภัยแทนเขาด้วย”

หยางเฟยพูดด้วยใบหน้าเย็นชา “ท่านเอสตาร์ ข้ามีกองทัพทหารม้า 2,000 นาย ทหารอีก 5,000 นาย จอมเวทย์กลุ่มหนึ่ง เมื่อใดที่ข้าสั่ง วิหารพระอาทิตย์ในเมืองบาโรแมนจะถูกลบหายไป ใครต้องการเป็นศัตรูกับแอคโตแห่งวิหารพระอาทิตย์หรือไม่?  ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับวิหารพระอาทิตย์ ทุกคนที่อยู่ที่นี่ ข้ากลัวว่าพวกท่านทุกคนจะไม่ได้กลับอาณาจักรเทพหลังจากตายแล้ว!”

ทุกคนในวิหารพระอาทิตย์ใบหน้าเปลี่ยนสีทันที แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัว

ดินแดนเฟย์สือเป็นโลกของเหล่าเทพ ในดินแดนแห่งนี้ นักบวชแห่งวิหารเทพ เมื่อมีศรัทธามากพอ คนๆนั้นจะได้รับคำสอนจากเทพและเมื่อตายไป เขาจะไปเกิดใหม่ในอาณาจักรเทพ

เทพพระอาทิตย์ดราโก้เป็นเทพที่ทรงพลัง เขามีอาณาจักรเทพเป็นของตนเอง เขาสามารถนำผู้ศรัทธากลับไปเกิดยังอาณาจักรเทพได้

นักบวชมากมายจากวิหารพระอาทิตย์สามารถยอมแพ้ได้ในสนามรบ พวกเขาสามารถกลับไปยังอาณาจักรเทพได้เมื่อพวกเขาตาย แต่เมื่อวิหารพระอาทิตย์ถูกทำลาย พวกเขาจะกลายเป็นคนเถื่อนไร้ศาสนาและไม่สามารถกลับไปเกิดยังอาณาจักรเทพได้ นี่เป็นบทลงโทษที่ร้ายแรงที่สุดของพวกเขา

เอสตาร์ยังคงยิ้มและมองอย่างไร้อารมณ์ เขายอมถอยกลับ “ท่านเอียน วิหารพระอาทิตย์ของพวกเราไม่ได้ตั้งใจสร้างความร้าวฉานกับท่าน ตราบเท่าที่ท่านไม่ทำร้ายเรา พวกเราจะไม่เข้ากับฝ่ายใดและจะอยู่เป็นกลาง” เดิมทีเอสตาร์วางแผนจะนำหยางเฟยมาเป็นผู้ศรัทธาต่อเทพซาลีย่า แต่ด้วยความดุดันของหยางเฟย  พวกเขาทำได้เพียงปกป้องวิหารพระอาทิตย์เท่านั้น

หยางเฟยถามขึ้น “ท่านบอกได้อย่างไรว่าใครเป็นหนึ่งในผู้ศรัทธาในเทพพระอาทิตย์?”

เอสตาร์ตอบช้าๆ “ผู้ศรัทธาทุกคนจะได้รับตราวิหารจากวิหารพระอาทิตย์ ได้โปรดบอกนักรบของท่าน อย่าทำร้ายคนของเรา”

หยางเฟยโบกมือและร่ายเวทย์ ปกคลุมร่างของเขาและเอสตาร์เอาไว้ “ข้าคิดค่าเรียกเก็บ 50,000 เหรียญทองต่อตราวิหาร 1 เหรียญ!”

เอสตาร์พูดอย่างสับสน “วิหารพระอาทิตย์ของพวกเราไม่มีเงินทองมากมายนัก”

หยางเฟยพูดด้วยน้ำเสียงดึงดูด “เจ้าสามารถบอกได้ว่าเมืองแห่งปาฏิหาริย์ของพวกเราบังคับให้เจ้าจ่ายเงิน! มีขุนนางมากมายในเมืองบาโรแมน ตราวิหารราคา 50,000 เหรียญทองเป็นอย่างไรกัน? เจ้าสามารถเรียกเก็บ 100,000 เหรียญทองจากพวกเขาได้!! 50,000 เหรียญทองก็ตกอยู่ในมือของวิหารพระอาทิตย์ไม่ใช่หรือ? ทั้งหมดเจ้าสามารถบอกได้ว่าเมืองแห่งปาฏิหาริย์ของพวกเราบังคับวิหารพระอาทิตย์อย่างหมดหนทาง”

“เจ้ามันปีศาจ!” เอสตาร์พูดเสียงสูง และยิ้มออกมา “เพื่อเผยแผ่ความยิ่งใหญ่ของวิหารพระอาทิตย์ ข้าจำเป็นต้องร่วมมือกับปีศาจสินะ”

เทพไม่ต้องการเหรียญทอง แต่ต้องการศรัทธา แต่นักบวชของวิหารไม่สามารถขาดแคลนเงินทองได้  ถ้าไม่มีเงินทอง พวกเขาจะไม่สามารถเผยแผ่ศรัทธาของเทพได้

หยางเฟยและเอสตาร์ยิ้ม พวกเขาพูดคุยกันอย่างสนิทสนม

หยางเฟยพูดขึ้น “เอสตาร์ ข้าต้องการตราสัญลักษณ์ของบิชอปแห่งวิหารพระอาทิตย์”

เอสตาร์ยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เขาขมวดคิ้วและพูดขึ้น “ท่านต้องการทำอะไรงั้นรึ?”

“ข้าต้องการเห็นเจ้าอาณาจักรโมรินสันในอีกมุมหนึ่ง หนทางที่ดีที่สุดคือการมองดูเขาอย่างเงียบงสงบ”

“ท่านต้องการเห็นอะไรจากเขา?”

หยางเฟยยิ้มเล็กน้อย “ข้าคิดว่าเจ้าอาณาจักรโมรินสันจะเป็นวีรบุรุษที่จะสามารถเอาชนะปีศาจเอียน วีรบุรุษคนนี้ ข้าอยากให้เป็นเจ้าอาณาจักรโมรินสัน”

เอสตาร์เงียบไปครู่หนึ่งและยิ้มออกมาอย่างชื่นชม “ท่านเป็นคนฉลาด!”

เจ้าอาณาจักรโมรินสันเป็นขยะยิ่งกว่าขยะ เดิมทีเอสตาร์ตั้งใจจะยึดเมืองบาโรแมนด้วยวิหารพระอาทิตย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเมือง แต่ด้วยการมาของหยางเฟยทำให้เจ้าอาณาจักรต้องหลบหนีออกไป และยังทิ้งกองทหารกว่า 100,000 นายไว้ โดยที่วิหารพระอาทิตย์ของเอสตาร์ไม่จำเป็นต้องทำสิ่งใด

ถ้าหากเจ้าอาณาจักรโมรินสันเป็นวีรบุรุษของอาณาจักรโมรินสัน สำหรับหยางเฟยมันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ด้วยวิธีนี้ หยางเฟยสามารถกลับเมืองแห่งปาฏิหาริย์ได้อย่างง่ายดาย พักฟื้นกองทัพและร่างกายของเขา

จักรวรรดิมอร์ริสเป็นหนึ่งในจักรวรรดิที่ทรงพลังมากที่สุดในดินแดนเฟย์สือ ความแข็งแกร่งทั้งหมดมีมากกว่าเมืองแห่งปาฏิหาริย์ 10,000 เท่า เมื่อต้องเผชิญหน้ากัน อาวุธสงครามมากมายของจักรวรรดิมอร์ริสจะบดขยี้เมืองแห่งปาฏิหาริย์ของหยางเฟยอย่างง่ายดาย

ตอนนี้หยางเฟยได้ปล้นทรัยากรมากมายจากอาณาจักรโทรินสัน ทรัพยากรและเหรียญทองมากมายถูกปล้นไปมีมูลค่ากว่าหลายพันล้าน ตราบเท่าที่เขากลับเมืองแห่งปาฏิหาริย์ เขาจะหยุดสงครามนี้และกลับไปสร้างกองทัพที่แข็งแกร่ง ตอนนี้ การถอยกลับเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

นี่เป็นการสมรู้ร่วมคิดกัน หยางเฟยไม่จำเป็นต้องกังวลกับเอสตาร์

ตราบเท่าที่เจ้าอาณาจักรโมรินสันรู้ความตั้งใจของหยางเฟย เขาก้ห่วงเพียงชีวิตของเขา เขาเป็นเพียงขยะคนหนึ่ง ต่อให้มีกองทัพมหาศาลอยู่ด้านหลังเขา เขาก็ไม่กล้าออกมาเผชิญหน้าด้วยตัวเอง

เอสตาร์พูดขึ้น “ข้าจะไปพบบูโซ่พร้อมกับเจ้า ถ้าเป็นข้า เจ้าสามารถเข้าพบเขาได้ง่าย”

หยางเฟยตกตะลึง “ท่านจะไปเองอย่างนั้นรึ?”

เอสตาร์เอ่ยต่อ “ใช่ แม้ว่าบูโซ่จะเป็นขยะ แต่เซาท์ แครอลไลน่าและคาทาลิน่าเป็นพันธมิตรของข้า ข้าต้องไปดึงพวกเขามาด้วยตัวเอง”

ขุนนางบางคนในราชวังเป็นขุนนางที่ดี แต่เพื่ออำนาจที่ยิ่งใหญ่ในจักรวรรดิมอร์ริส พวกเขาจะส่งตัวแทนเข้ามาในวิหารต่างๆ

เห็นได้ชัดว่าคาทาลิน่าไม่ใช่ผู้ศรัทธาในเทพพระอาทิตย์ แต่เป็นพันธมิตรท่แข็งแกร่งของวิหารพระอาทิตย์ นอกจากวิหารพระอาทิตย์ เหล่าวิหารต่างส่งคนเข้าไปแทรกซึมในจักรวรรดิมอร์ริส ทำให้เกิดการต่อสู้กันระหว่างจักรวรรดิและศาสนาอย่างไร้ที่สิ้นสุด

ถ้าไม่ใช่ว่าจักรวรรดิมอร์ริสมีขุนนางสายเลือดของเทพ จักรวรรดิมอร์ริสคงตกอยู่ในการควบคุมของเหล่าวิหารแน่นอน ตอนนี้แม้ว่าพลังอำนาจของราชวงศ์จะลดน้อยถอยลง แต่อย่างไรก็ตาม อำนาจของจักรพรรดิยังคงแข็งแกร่งและไม่เคยหยุดนิ่ง

ทางตอนเหนือของเมืองบาโรแมน

กองทัพ 20,000 นายกำลังหลบหนี บางคนเก็บเสื้อเกราะหนังและเก็บอาวุธเพื่อง่ายต่อการหลบหนี ถ้าในสถานการณ์ปกติ การกระทำเช่นนี้จะถูกเหล่าขุนนางแปละแม่ทัพลงโทษ แต่กองทัพเหล่านี้ไม่อยู่ในการควบคุมของใคร ทุกคนทำได้เพียงแค่หลบหนี

“เร็ว!! วิ่งเร็ว!! ไอ้พวกขยะ ปกป้องนายท่าน มากับข้า!!” ชายร่างอ้วนนั่งอยู่บนถังเบียร์กำลังถือแส้ตะโกนออกมา

แม่ทัพคนหนึ่งพูดขึ้นแนะนำ “เจ้าอาณาจักรบูโซ่ ความเร็วในตอนนี้คือความเร็วที่ทหารราบทำได้เร็วที่สุดแล้วขอรับ! ต่อให้ท่านเร่งพวกเขามากกว่านี้ พวกเขาก็ไม่สามารถทำได้ขอรับ!”

บูโซ่ตะโกนเสียงดัง “งั้นข้าจะทิ้งทหารราบเอาไว้! พวกเรามีกองทัพทหารม้า 2,000 นาย ตราบเท่าที่ให้ทหารม้า 2,000 นายปกป้องข้าไปหาจักรพรรดิได้ พวกเจ้าจะได้รางวัลอย่างงาม ถ้าเดินทางช้า ไอ้ปีศาจเอียนมันจะนำกองทัพมาตามล่าข้า! ตอนนี้ต้องรวดเร็ว เข้าใจหรือไม่? ไอ้พวกขยะ!!”

ใบหน้าของแม่ทัพที่อยู่รอบๆบูโซ่ซีดลงทันที พวกเขามองบูโซ่ด้วยความโกรธ

ถ้าไม่ใช่เพราะตำแหน่งเจ้าอาณาจักร ทหารคงทิ้งเขาเอาไว้และเมืองบาโรแมนคงไม่ล่มสลาย แม่ทัพเหล่านี้วิเคราะห์สถานการณ์แล้ว บูโซ่จะไม่ล้มเหลวถ้าเขาตั้งรับอยู่ในเมือง แต่เขากลับสั่งให้หลบหนี เมืองบาโรแมนจึงตกอยู่ในน้ำมือของหยางเฟยอย่างง่ายดาย

แม่ทัพหนุ่มตะโกนขึ้นทันที “ขอรับ ท่านบูโซ่พูดถูกแล้ว! กองทหารราบ พวกเราสามารถหลบหนีได้ที่ไหน? ตอนนี้พวกเราควรทิ้งทหารราบไว้ พวกเราจะเคลื่อนที่ไปด้วยกองทหารม้า ถึงตอนนั้นเราก็สามารถหลบหนีห่างจากกองทัพของเมืองแห่งปาฏิหารย์ได้”

บูโซ่ตะโกนเสียงดัง “โอ้! โอวาโน่ เจ้าพูดได้ดี! เมื่อข้าปลอดภัย ข้าจะให้เจ้าเป็นแม่ทัพ!!”

โอวาโน่พูดตอบ “ขอบพระคุณ ท่านเจ้าอาณาจักร!”

โอวาโน่กวาดตามองอย่างไม่เกรงกลัว “พวกเจ้า รีบปฏิบัติตามคำสั่ง! เช่นนี่น พวกเจ้าจะถือว่าเป็นกบฏ มันจะส่งผลถึงตระกูลของพวกเจ้า!”

“ขอรับ! ท่านเจ้าอาณาจักร!”

นายทหารหลายคนรับคำ

ภายใต้คำสั่งของบูโซ่ กองทหารม้า 2,000 นายเคลื่อนที่ไปพร้อมกับแม่ทัพระดับสูงและบูโซ่ได้หลบหนีออกไปอย่างรวดเร็ว

“ไอ้พวกชั่ว!!”

“พวกเราถูกทิ้งแล้ว!!”

“ไปแล้ว พวกเราถูกทิ้ง ตัวใครตัวมัน!!”

“….”

กองทหารราบ 20,000 นายถูกทิ้งและหลบหนีไป

“ชายคนนี้ เป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง!”

บนท้องฟ้า หยางเฟยสวมชุดสีดำยืนมองกองทหารราบ 20,000 นายถูกทิ้ง เขาอดไม่ได้ที่จะชื่นชม

กองทหารราบ 20,000 นายเป็นทหารที่เหลือจากอาณาจักรโมรินสัน หยางเฟยต้องการบดขยี้กองทหารราบเหล่านี้ แต่ตอนนี้เขายังไม่ได้ทำสิ่งใด กองทหารราบกลับแตกสลายไปต่อหน้าต่อตา

เอสตาร์ยิ้มอย่างข่มขื่นและส่ายศีรษะเบาๆ “เขาทำผลงานได้ดีเสมอ ตอนเขายังเด็ก เขาเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์ในเหล่าชนชั้นสูง ไม่คิดว่าเมื่อเผชิญสถานการร์จริงๆ เขากลับทนไม่ได้”