Love Comedy Manga ni Haitte shimatta node, Oshi no Make Heroine wo Zenryoku de Shiawase ni Suru - ตอนที่ 55
การแข่งขันทั้งหมดสิ้นสุดลงแล้ว
ในตอนท้ายมีการประกาศห้องเรียนที่ชนะการแข่งขันโดยรวม และแน่นอนว่าเป็นห้องเรียนของเราที่ชนะ
ทั้งทีมเบสบอลชายและบาสเกตบอลหญิงต่างก็ได้อันดับหนึ่ง
ทีมชายของเรามี ยูอิจิ เป็นกำลังสำคัญ เขาทำโฮมรันได้อย่างน้อยหนึ่งครั้งต่อการแข่งขัน และถึงจะตีพลาดแต่ก็ยังตีได้เป็นเบสสอง
ส่วนการขว้างลูกนั้นส่วนใหญ่ผมต้องเป็นคนขว้างเกือบทั้งหมด และผมก็คิดว่าตัวเองทำได้ดีพอสมควร
ส่วนทีมหญิงนั้น แน่นอนว่าต้องเป็นเซย์จังที่เป็นกำลังสำคัญในการแข่งขันครั้งนี้
แมตช์ที่ได้รับความสนใจมากที่สุดจากทั้งผู้ชายและผู้หญิงในการแข่งขันบอลปีนี้คือแมตช์ระหว่างเซย์จังและโทโจอินซัง
ความเร่าร้อนในระหว่างการแข่งขันและความตื่นเต้นหลังจากจบการแข่งขันมันยอดเยี่ยมมาก
ผมคิดว่ามันคงเป็นเรื่องปกติที่จะเป็นเช่นนั้นหลังจากการได้เห็นการแข่งขันสุดมันส์นี้ที่ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาคุณ
ใช่แล้วมันสุดยอดมากเลย เซย์จังนั้นเท่เกินไปจนสุดยอดไปเลย
ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงทุกคนต่างหลงใหลในเซย์จังและโทโจอินซัง
ตอนนี้เวลาน่าจะประมาณ 6 โมงเย็นแล้ว ซึ่งห้องของพวกเราก็กำลังจัดงานเลี้ยงฉลองหลังการแข่งขันกันอยู่
“เอาล่ะทุกคน! ได้แก้วกันครบแล้วใช่ไหม!? ห้ามดื่มแอลกอฮอล์จนกว่าจะอายุ 20 หล่ะ!”
ยูอิจิลุกขึ้นยืนในฐานะตัวแทนและกล่าวนำทุกคนที่นั่งอยู่
“วันนี้ขอบคุณที่เหนื่อยกันนะ! ขอแสดงความยินดีกับชัยชนะของพวกเรา! คัมปาย!”
สักพักก็มีเสียงชายและหญิงผสมกันตะโกนว่า “คัมไป!”
ที่นี่คือร้านอิซากายะขนาดใหญ่ใกล้โรงเรียน ซึ่งเราเช่าห้องโถงใหญ่แบบมีเสื่อทาทามิกัน
ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติสำหรับนักเรียนมัธยมปลายที่จะเข้าร้านอิซากายะได้ตราบใดที่พวกเขาไม่สั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หล่ะนะ…แต่พวกคุณคงจะสงสัยกันว่าทำไมเราถึงสามารถเช่าห้องขนาดใหญ่แบบนี้ได้สินะ?
นักเรียนมัธยมธรรมดาคงทำแบบนี้ไม่ได้หรอก…แต่เรามีนักเรียนมัธยมปลายที่ไม่ธรรมดาคนอยู่คนหนึ่งหน่ะสิ
“ยูอิจิ เหนื่อยหน่อยนะ การกล่าวนำเมื่อกี้ดีมากเลย ฉันถ่ายวิดีโอไว้เรียบร้อยแล้ว”
“ขอบใจนะคาโอริ แต่ช่วยลบวิดีโอด้วยหล่ะ ว่าแต่ทำไมเธอถึงมาในงานเลี้ยงฉลองของห้องเราได้ทั้งๆ ที่อยู่คนละห้องกัน?”
ใช่แล้ว คนที่อยู่ข้างยูอิจิคือ โทโจอิน คาโอริ
“แหม ถ้าฉันไม่อยู่ที่นี่ พวกนายคงเช่าห้องโถงใหญ่แบบนี้ไม่ได้หรอกจริงไหม?”
“ฉันก็รู้สึกขอบคุณมากสำหรับเรื่องนั้นอยู่หรอก แต่…ห้องเธอไม่มีงานเลี้ยงฉลองงั้นเหรอ? ไม่ใช่ว่าห้องเธอได้ที่ 2 หรอกเหรอ?”
“ช่างมันเถอะ งานเลี้ยงที่ยูอิจิไม่อยู่มันไม่มีค่าให้ไปหรอกนะ”
“นี่เธอมีเพื่อนในห้องของตัวเองบ้างไหมเนี่ย? ไม่เป็นอะไรแน่นะ?”
“ขอบคุณที่เป็นห่วงนะยูอิจิ ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็มีพูดคุยกับพวกผู้หญิงบ้าง ส่วนผู้ชายก็ไม่ค่อยได้พูดคุยกันเท่าไรหรอก”
ด้วยเหตุนี้โทโจอินซังเลยอยู่ในงานเลี้ยงของห้องเราด้วย แต่ที่เราได้อยู่ในห้องโถงขนาดใหญ่และได้กินอาหารหรูหราและอร่อยขนาดนี้ก็เพราะโทโจอินซังหล่ะนะ
ถ้าเราเป็นนักเรียนธรรมดา เราคงไปจบลงที่ร้านอาหารสำหรับครอบครัวที่ไหนสักแห่งแล้ว
ดูเหมือนว่าร้านนี้จะบริหารงานโดยโทโจอินกรุ๊ป ดังนั้นนักเรียนอย่างพวกเราจึงสามารถจัดปาร์ตี้ได้โดยไม่ต้องเสียเงินสักเยนเลย อำนาจและการเงินของโทโจอินกรุ๊ปนี่ช่างน่าทึ่งจริงๆ
หลังจากนั้น งานเลี้ยงก็ดำเนินไปเรื่อยๆ ทุกคนที่กินกันอิ่มแล้วต่างก็แยกย้ายกันไปพูดคุยกันเป็นกลุ่มๆ
ผมและยูอิจิยังนั่งอยู่ที่เดิม โดยมีโทโจอินซังที่นั่งข้างยูอิจิก็เช่นเดิม
ถึงแม้ทุกคนจะอิ่มแล้ว แต่ยูอิจิก็ยังคงกินต่อไป
“สมกับเป็นยูอิจิ ยังกินได้ต่อเรื่อยๆ เลยสินะ”
“อืม…ก็อาหารมันอร่อยมากนี่นา จะให้เหลือไว้มันก็น่าเสียดาย”
เนื่องจากมีอาหารหลายอย่างที่ทุกคนแบ่งปันกันจึงมักมีอาหารเหลืออยู่
ยูอิจิยังคงกินต่อไปขณะที่คุยกับโทโจอินซังที่นั่งอยู่ข้างๆ
“หุหุ ฉันชอบยูอิจิที่เป็นแบบนี้นะ”
“อุ๊กก! งะ-งั้นเหรอ”
“อ๊ะ เขินหรอ?”
“มะ-ไม่ได้เขินซะหน่อย!”
…และแล้วพวกเขาก็เข้าสู่โลกส่วนตัวกันไป
เหตุผลที่ไม่มีสาวๆ รุมล้อมยูอิจิซึ่งเป็นตัวแบกของทีมตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะโทโจอินซังอยู่ที่นี่
อย่างไรก็ตาม เด็กผู้หญิงเพียงคนเดียวที่กล้าเผชิญหน้ากับเธอในที่สุดก็นั่งลงข้างเขา
“ขอบคุณที่เหนื่อยนะชิเงโมโตะคุง การแข่งขันบอลวันนี้เธอสุดยอดมากจริงๆ!”
“อ๊ะ ขอบใจนะ ฟูจิเซะเองก็เหนื่อยหน่อยนะ ฉันขอโทษที่พูดแบบนี้ แต่เธอเองก็น่าประทับใจมากกว่าที่ฉันคิดไว้มากเหมือนกัน”
“ฮ่าฮ่าฮ่า เทียบกับเซย์จังไม่ได้หรอกจ่ะ”
“ไม่หรอก ชิมาดะนี่เกินมาตรฐานไปแล้วจริงๆ”
พูดแบบนั้นแล้วทั้ง 2 คนก็แอบมองไปที่เซย์จัง
ผมเองก็เผลอมองไปเช่นกัน…ตอนนี้เซย์จังกำลังถูกสาวๆ ล้อมรอบอยู่
“ชิมาดะซัง วันนี้เธอสุดยอดจริง ๆ เท่มากเลย!”
“อะ-อ่า ขอบใจนะ”
“ท่าของเธอตอนยิงมันสุดยอดมาก! ไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไร แต่เธอดูเท่มากเลย”
“ตอนที่บล็อกการชู๊ตของโทโจอินซังก็สุดยอด…เธอเท่กว่าผู้ชายหลายคนเลย!”
“งะ-งั้นเหรอ…”
สาวๆ ที่หลงใหลในเซย์จังล้อมรอบเธอและพูดคุยอย่างสนุกสนานเกี่ยวกับเหตุการณ์ในการแข่งขันวันนี้
แม้ว่าเซย์จังจะรู้สึกตื้นตันใจกับความกระตือรือร้นของพวกสาวๆ แต่เธอก็ยิ้มอย่างเขินอายเล็กน้อย
น่ารัก…อย่างไรก็ตาม ผมรู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ไม่สามารถพูดคุยกับเซย์จังได้เลยตั้งแต่มาถึงงานเลี้ยง
มันก็ช่วยไม่ได้หล่ะนะ ถ้าเธอแสดงความสามารถไปขนาดนั้น เธอก็ต้องได้รับความสนใจเป็นธรรมดา
“คาโอริก็เก่งมากเลยนะ ถึงจะแพ้ชิมาดะก็เถอะ”
…อุ๊บ สมกับเป็นยูอิจิ นายนี่มันเหยียบกับระเบิดเก่งจริงๆ
รู้สึกเหมือนบริเวณรอบๆ ของยูอิจิจะอุณหภูมิลดลงเล็กน้อย
คิดว่าทุกคนคงหลีกเลี่ยงที่จะพูดถึงเรื่องนี้กัน แต่อยู่ๆ ยูอิจิก็พูดมันออกมาง่ายๆ เลย
“นั่นสินะ คราวนี้ฉันแพ้อย่างหมดรูปเลย”
โทโจอิน คาโอริ ที่เคยเป็นผู้ชนะในทุกด้านทั้งการเรียนและกีฬา ตั้งแต่ประถมถึงมัธยมเธอไม่เคยได้ที่อื่นนอกจากที่หนึ่งในการสอบ
ในด้านกีฬาแม้ไม่ได้เข้าชมรมกีฬาแต่เธอก็ชนะคนที่อยู่ในชมรมกีฬาได้
แต่คราวนี้เธอกลับแพ้เป็นครั้งแรกในด้านกีฬาอย่างสิ้นเชิง คงจะทำให้เธอรู้สึกหดหู่อยู่บ้าง
“ฉันไม่คิดเลยชิมาดะซังจะทำได้ขนาดนี้ แต่ครั้งหน้าฉันจะชนะให้ได้ เพราะฉันคือโทโจอิน คาโอริยังไงหล่ะ”
โทโจอินซังยิ้มอย่างไม่เกรงกลัวขณะที่เธอพูดแบบนั้น
ความแข็งแกร่งและความเยือกเย็นนี่แหละคือโทโจอิน คาโอริ
“งั้นก็สู้ๆ นะ”
“อืม ขอบใจ”
คำพูดของยูอิจิทำให้โทโจอินยิ้มอย่างน่ารัก สร้างโลกส่วนตัวอีกครั้ง…แต่แล้วก็
“อ๊ะ ชิเงโมโตะคุง มีเม็ดข้าวติดอยู่ที่แก้มเธอหน่ะจ่ะ”
“ห้ะ จริงหรอ? ตรงไหน?”
“ตรงนี้ไงจ๊ะ”
ฟูจิเสะหยิบเมล็ดข้าวจากแก้มของยูอิจิด้วยนิ้วของเขาแล้วกินเข้าไป
“ฮิฮิ น่ารักจังนะ”
“…!”
ฟูจิเสะกินข้าวบนแก้มของยูอิจิพร้อมกับยิ้มอย่างซุกซนในระยะใกล้
แม้แต่ยูอิจิผู้มีชื่อเสียงในเรื่องความซื่อบื้อก็ยังหน้าแดง
“…ฟูจิเสะ การกินข้าวที่ติดแก้มของผู้ชายมันไม่สุภาพนะ”
“เอ๋ จริงเหรอ? แต่ถ้าเป็นโทโจอินซังก็คงจะทำเหมือนกันใช่ไหม?”
“ฉันจะไม่หยิบมันขึ้นมากินหรอก ในกรณีนี้ คงจะดีกว่าถ้ากินโดยเอาปากแนบแก้มโดยตรง”
“อืม แบบนั่นก็ดีเหมือนกันแฮะ”
“ไม่ๆๆ อย่าทำอะไรแบบนั้นเลยนะ มันจะน่าอายเกินไปแล้ว”
ยูอิจิซึ่งหน้าแดงและตกตะลึงอยู่ถูกดึงกลับมาด้วยการสนทนาของพวกเธอ
“ยูอิจิ เอาข้าวมาติดแก้มข้างนี้ด้วยสิ ฉันจะเอาออกให้”
“ไม่ ฉันไม่ได้ตั้งใจเอามันมาติดแก้มตัวเองซักหน่อย อีกอย่างถ้าฉันทำแบบนั้น เธอก็จะเอาปากมากินข้าวที่แก้มฉันตรงๆ ใช่ไหมหล่ะ?”
“เอ๋? ทำไมถึงไม่ได้หล่ะ?”
“ไม่ได้เพราะมันน่าอายในหลายๆ ด้านหน่ะสิ”
“ฮิฮิ น่าเสียดายเนอะโทโจอินซัง”
…ทำไมผมต้องมาเห็นอะไรแบบนี้ด้วยกันนะ
ยูอิจิทำหน้ามองผมเหมือนขอความช่วยเหลือ แต่ผมทำเป็นไม่สนใจคงจะดีกว่า
-Facebook Fanpage-
Translarator
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต