Limitless Sword God – ฝืนลิขิตฟ้ากระบี่ไร้สรรพสิ่ง - ตอนที่ 241
LSG บทที่ :241 ราชันจักรพรรดิ (XI)
แสงปราณสีดำพุ่งทยานขึ้นสู่ท้องฟ้าราวกับมังกรดำพุ่งทลวงสวรรค์ ทำให้แรงกดดันจากทุกหนทุกแห่งถึงขีดสุด กระบี่นับร้อยรอบๆ ราชัน กระจายตัวออกไป
เส้นผมของราชันลุกฮือขึ้น ดวงตาของเขาส่องแสงใบหน้าของเขาน่าเกลียดด้วยความโกรธ
“ข้าไม่สนว่าแกเป็นใครมาจากไหน! วันนี้แกทำให้โกรธและข้าจะฆ่าแก! “
ราชันเอนตัวไปด้านหน้า ยิงลูกศรแหลมคมสีดำหลายลูกดั่งห่าฝน
“อาคมจอมราชันมาร!”
ซูหยุน คำรามผลักกระบี่มรณะไปด้านหน้าปลดปล่อยลมปราณมารแหวกว่ายเหมือนฝูงปลา ในพริบตาพวกมันสร้างอาคมมารขนาดมหึมา
ซูหยุน สบัดกระบี่ขึ้น หลบลูกศรปราณไปด้านข้างก้าวไปข้างหน้าฟาดกระบี่ลงพื้น
“สบั้นราคะมาร!”
กระบี่ฟาดลงไปปราณมารบนกระบี่ระเบิดออกมา
“ทะเลทรายยิ่งใหญ่แบ่งท้องฟ้า!”
“กำเนิดใจจากความตาย!”
“คว้าโลหิตสุดขีดแห่งสวรรค์!”
เขาฟันกระบี่ในอาคมมาร กระบี่เจาะอาคมอย่างต่อเนื่อง พร้อมกับพูดชื่อท่าไปด้วย ในเสี้ยววินาที่เขามีโอกาสโจมตีราชันจริงๆ
หวูเวียงไม่ได้ลงมือเขาคิดว่ามีบางอย่างแปลหๆ เพราะเขาเป็นคนนอก ซูหยุน ไม่ได้แข็งแกร่งพอ เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่เสี่ยง เขายืนดูอยู่ด้านนอก
ราชันโกรธมากมาก ดูจากสองกระบวนท่าแล้ว ซูหยุน ไม่ได้รับมือง่ายๆ เขาตะโกนสั่งชาวมาอีกสี่คน “ไปจัดการมัน”
“ครับ นายท่าน!”
ชาวมารสี่คนวื่งไปหา ซูหยุน รวมแล้วพวกเขามีนับร้อย ส่วนใหญ่ระดับดวงจิตวิญญาณ ที่แข็งแกร่งที่สุดคือ ดวงจิตวิญญาณขั้นที่หก
แต่ทว่า ซูหยุน ไม่มีความเกรงกลัวเลย
แม้แต่ เฉินอี้หยิน ก้ไม่กลัว
นางได้เห็นสิ่งที่เขาทำมาแล้ว
“อาคมมารนรก เสียงครวญกระหายเลือด นั่นไม่ว่าเป็นท่าที่หกของเพลงกระบี่มารหรือนั่น?”
เฉินอี้หยิน ได้เห็นเพลงกระบี่มารมาเกือบหมดทุกท่าแล้ว แม้ว่านางยังควบคุมมันไม่ได้ แต่นางก็สามารถจดจำพวกมันได้ทั้งหมด แม้ว่ารูปแบบของ อาคมมารนรกเสียงครวญกระหายเลือด จะเหมือนกันแต่มัน็แตกต่างกันมาก ตัวอย่างเช่น หัวใจสำคัญต้องอยู่กลางอาคม แต่ของ ซูหยุน กลับอยู่ด้านข้าง นั่นหมายความว่ามีสองหัวใจสำคัญ!
สองหัวใจสำคัญอาคม!
“เขาไม่กลัวว่าสองหัวใจสำคัญของอาคมจะชนกัน จนระเบิดร่างของเขาหรอกหรือ?”
เฉินอี้หยิน พึมพำ นางรู้แต่นางยังคิดไม่ออก
ชาวมารนับร้อยที่กระโดเข้าไปรับรู้ถึงอาคมนี้ได้ทันที ซูหยุน โยนกระบี่มรณะขึ้นไปมันลอยหมุนไปรอบๆอาคม กระบี่ปล่อยกลิ่นไอมารหนาแน่นราวกับว่ามันสร้างใยมารอาคม ไม่นานเสียงกรีดร้องของอาคมมารก็ดังขึ้น
วูบๆๆ!
อาคมสั่นสะเทือนปล่อยหมอกควันจำนวนมากออกมา มันมืดมาก แม้ว่าชาวมารจะมองในที่มืดได้ดี แต่ความมืดนี้พวกเขาไม่สามารถมองได้
ชาวมารตื่นตระหนก
สวบ!
ทันใดนั้นมีกรงเล็บร้ายกาจสองกรงเล็บผุดขึ้นจากหมอกและรวบไว้ กรงเล็บที่ชั่วร้ายมีขนาดใหญ่และแข็งแรงราวกับว่ามันเป็นกิ่งก้านของต้นไม้พันปี มันรวบชาวมารทั้งหมดไว้ด้วยกัน
“อะไรกัน?”
ราชันตกตะลึง
“นี่มันไม้ดีแล้ว!”
ผู้เฒ่าที่อยู่ข้างๆพูดขึ้นมา
เมื่อหมอกจางลงได้ปรากฏร่างของวิญญาณมารตัวมหึมาอยู่ในอาคม
วิญญาณมารมีเพียงครึ่งร่างเท่านั้น ถึงแม้ว่ามันจะมีเพียงแค่ครึ่ง แต่มันก็ใหญ่โตมหึมามาก มันสูงนับสิบฟุต! แขนอันใหญ่โตขรุขระของมันรวบชาวมารไว้หมายปลิดชีวิต
ปึก! ! ปึก! ! ซี่! !
ชาวมารบางคนไม่สามารถต้านทานได้จึงยอมให้มันทุบจนตาย พวกเขาตายอย่างน่าอนาถมาก
คนที่เหลือต้องต่อสู้ดิ้นรน พวกเขาไม่สามารถทนต่อได้อีกต่อไป
สวบ!
ซูหยุน วิ่งไปหากระบี่ของตัวเอง แสงสว่างวาบหนึ่งปรากฏขึ้นหั่นชาวมารออกเป็นสองส่วน
แค่หนึ่งกระบี่
ทุกคนสับสน กระบี่มรณะบินอยู่ในอากาศกับกระบี่อีกนับร้อยและในมืออีกหนึ่งเล่ม! เขาได้ควบคุมกระบี่มากขนาดไหน?
คมกระบี่สั่นสะเทือน เป็นไปไม่ได้เลยที่ชาวมารจะถูกวิญญาณมารสังหารโดยไร้ทางสู้ มันทิ่มแทงเข้าไปในจิตใจของพวกเขาและตกตายไปทันทีและถูกดูดกลืนหายไป
ในช่าวงเวลาลมหายหายใจ ซูหยุน ได้ยกมือขึ้นรักษากระบี่มรณะไว้ ร้อยร้อยอยู่เหนือเขา อาคมมารนรกเสียงครวญกระหายเลือด’ หยุดทำงาน วิญญาณมารหายไป
ซากศพส่วนใหญยังกระจัดกระจายอยู่บนพื้น สายน้ำเลือดไหลหลั่ง
เหลือเชื่อ!
ซูหยุน ถอนลมหายใจ แต่หัวใจของเขาอยู่ในความงุนงง
เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่า เพลงกระบี่จอมมาร จะเหนือกว่า เพลงกระบี่มาร ขนาดนี้! แม้จะมีเพลงกระบี่คัมภีร์กระบี่ไร้สรรพสิ่งก็ตามเขาก็ไม่สามารถสังหารระดับดวงจิตวิญญาณได้รวดเร็วเช่นนี้!
โดยทั่วไปมันน่าจะเป็นวิชาลับ!
สีหน้าราชันเปลี่ยนไป เขาจ้องมอง ซูหยุน ด้วยเจตนาาฆ่า
“น้องหวูเซียง หยิงอัน! พวกเจ้าสองคนทำอะไรกันอยู่ ไม่รีบมาช่วยพี่ใหญ่ของเจ้า? “
ราชัน พูดด้วยความหดหู่ใจ
หวูเซียง เป็นคนร่างผอมได้ยินดังนั้นเขาก็พร้อมจะเข้าไปโจมตี แต่ หยิงอัน กลับก้าวถอยหลัง”พี่ใหญ่ วันนี้ข้ามาแสดงความยินดีกับท่าน ประการที่สองข้ามาที่เพื่อเข้าร่วมพิธี น่าเสียดายที่เกิดการต่อสู้กันขึ้น เมื่อไม่นานมานี้ ข้าได้รับบาดเจ็บที่เส้นลมปราณในตอนบ่มพลัง ร่างกายของข้าได้รับบาดเจ็บสาหัสดังนั้นข้าจึงไม่สามารถช่วยท่านต่อสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งได้ แต่ข้าเชื่อว่ามันคงไม่มีอะไรสำหรับท่าน!
หวูเซียง ได้ยินคำตอบของ หยิงอัน ริมฝีปากของเขาสั่นและเงียบลง
“เจ้า…” ตอนนี้ ราชัน โกรธมาก เขาจ้องคนทั้งสองแล้วไม่พูดอะไรอีกแล้วสั่งคนข้างๆ
ผู้อาวุโสด้านข้างพยักหน้าและวิ่งออกไป
เขามีพลังยุทธระดับดวงจิตวิญญาณขั้นที่แปด!
ซูหยุน จ้องมองเขาอย่างจดจ่อ
แม้ว่าเขาจะสัหารชาวมารหลายคน แต่ส่วนมากก็ขั้นสองหรือสามเท่านั้น แม้ว่าพวกเขาจะมีจำนวนมาก แต่พวกเขาเทียบครึ่งหนึ่งไม่ได้ของขั้นที่แปด การจัดการขั้นสองขั้นสามมันง่ายต่อขั้นที่แปดมาก
ลมปราณของผู้อาวุโสแข็งแกร่งมาก จังหวะการกระโดดของเขาชัดเจนมาก ซูหยุน คิดได้ว่าครึ่งร่างของเขาสร้างมาจากสมบัติหมอก
ดวงตาของเขาเปล่งรัศมีหยิน ซัดฝ่ามือเหี่ยวแห้งออกมาสองฝ่ามือ เป็นผนึกมารมี่มีปราณมารรุนแรงและโหดเหี้ยมไปทาง ซูหยุน
ซูหยุน ตั้งใจหลบ
ตูมๆๆ!
ผนึกฝ่ามือจำนวนมากปรากฏบนพื้นดินทำให้สถานที่นั้นสั่นสะเทือน
ซูหยุน เหวี่ยงมือของเขาขึ้นมาปลดปล่อย ผนึกมารโดยการวาดไปทางชายชรา ปราณดาบจันทร์เสี้ยวขนาดใหญ่กวาดผ่านท้องฟ้า
จากนั้นสิ่งแปลกประหลาดที่เกิดขึ้น ร่างของชายชราก็แยกออกเป็นหลายชิ้นแล้วกลับมารวมกันอย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้รับบาดเจ็บเลย
“นั่นมันวิชาอะไร? “
ซูหยุน แปลกใจมาก
ชายชรารีบซัดฝ่ามือไปทางซูนหยางภาพฝ่ามือของเขาปะทะกับภาพดาบของ ซูหยุน ทั้งสองจ้องตากันและกัน
สภาพแวดล้อมของแท่นบูชานั้นพังยับเยิน ไม่มีใครกล้าอยู่ข้างหลังเพื่อดูนักสู้สู้ที่แข็งแกร่งสู้กัน เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าจะมีวิชาลับใดบ้าง พวกเขาอาจจะตายได้มันไม่คุ้มค่า
คนดูรีบสลายตัวอย่างรวดเร็ว บางคนวื่งกลับไปบอกเจ้านายของตัวเอง ในเมือง
ซูหยุน ร่ายกระบี่มรณะและดาบสลักมังกรวารี สองมือเจ็บปวดไม่ว่าจะฟัน แทง เจาะ ทั้งสองดาบด้วยความโกรธเขาโจมตีไม่หยุด ร้อยกระบี่หมุนรอบเป็นดั่งผู้เชี่ยวชาญนับร้อยพวกมันบินปะทะกับกับชายชราอย่างไม่ลดละ ชายชราที่ถูกทำลายโดยพายุเจตจำนงกระบี่จากด้านบนรู้สึกเหมือนถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ
“วิญญาณมารคำราม!”
เสียงดังก้องทำให้ ซูหยุน ต้องหนีออกไปการโจมตีถูกขัดจังหวะ วิญญาณของเขาเหมือนจะออกจากร่าง
ดวงตาหยินของชายชราปลดปล่อยเจตนาฆ่า เขากระโดดขึ้นสองมือกลายเป็นกรงเล็บตรงไปหวังควักหัวใจของ ซูหยุน
แต่ในตอนนั้น ซูหยุน ตั้งหลักได้เขายืนมองชายชราที่กำลังเข้ามาเขาไม่ได้ป้องกันหรือโจมตี เพียงแค่ยืนคอย
ซูหยุนเก็บดาบสลักมังกรวารีไว้ในฝักกระบี่ไร้สรรพสิ่งและเก็บกระบี่มรณะไว้ในฝัก
“อะไร?”
ราชันกับทุกคนประหลาดใจ เฉินอี้หยิน อ้าปากค้าง มองทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความกลัว
เขาอยากตายงั้นหรือ?
“อาจจะเป็นเพราะว่า ดาบสลักมังกรสลักวารี อ่อนแอเกินกว่าที่จะสู้กับพวกเจ้า ข้าควรจะเปลี่ยนดาบที่ดีสู้กับเจ้าแทนดีกว่า”
ชายชรา ได้เห็นใบหน้าหมอกจางๆในผ้าคลุมและรอยยิ้มแปลก ๆ ที่มาพร้อมกับมัน
เปรี๊ยะ….
ในพริบตามีเสียงแหวกอากาศถูกฉีกเป็นชิ้นๆมาจากฟากฟ้าหลังจากนั้นได้มีไฟสีแดงลุกโชนบินมา
ฉึก!!
แสงสีแดงมีความเร็วที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าเจาะเข้าไปในหัวใจของชายชราและบินกลับไปหา ซูหยุน
ทุกคนมองใกล้ ๆ เเห็นว่ามันเป็นกระบี่ยาวสีแดง
กระบี่ยังไม่ได้รับการตรวจสอบ แต่รอบๆตัวของมันก็ปล่อยกลิ่นอายที่น่าสยดสยองราวกับว่ามันสามารถแยกแผ่นดินฉีกสวรรค์ได้ มันน่ากลัวมาก!
“ไม่ใช่อาวุธที่ถูกนำออกไป?”
เฉินอี้หยิน คิดในใจ
หัวใจของชายชราแตกเป็นชิ้น ๆกำลังทรุดเข่าลงมือกุมหน้าอกสายตาจับจ้อง ซูหยุน ไม่กระพริบค่อยๆคืบคลานไปโจมตี
ซูหยุน ค่อยๆดึงด้ามกระบี่สีแดงขึ้นมาช้าๆ
กึก!ชิ้ง!
กระบี่ออกจากฝัก
ขณะที่กระบี่ถูกดึงขึ้นมา ชายชราก็หยุดนิ่งแข็งเหมือนก้อนหิน
ใบหน้าของราชันจักรพรรดิดูหน้าเกลียดจนทำให้คนรอบข้างกลัว
ซูหยุน กุมกระบี่สีแดงพร้อมกับเหยียบเท้าบนร่างชายชราที่กำลังแข็งตัวระหว่างราชัน
บูมๆๆๆๆๆๆ
จากนั้นร่างของชายชราก็แตกเป็นล้านชิ้นบนพื้น ร่างกายของเขาถูกหั่นเป็นชิ้นๆ!
“เจตจำนงกระบี่?”
กระบี่ที่ปลดปล่อยเจตจำนงกระบี่เทียบเท่าได้กับหมื่นกระบี่ที่หั่นชายชราเป็นชิ้นๆ !!
นักสู้ระดับดวงจิตวิญญาณขั้นที่แปดถูกสังหารภายในพริบตา!
เขาแข็งแกร่งแค่ไหน? หรือว่าเป็นเพราะกระบี่ปริศนานั่น?
ทุกคนขวัญผวา นี่มันอะไรกัน?
เขาเป็นใคร?
“ไม่!!!!!!!!!!!!!!
ราชันจักรพรรดิไม่อาจระงับสติได้
ผู้ชายคนนี้! กระบีเล่มนี้ มันอยู่นอกเหนือจินตนาการของเขา
“ความจริงแล้วข้าไม่อยากสู้กับเจ้า”
ซูหยุน จับกระบี่โลหิตแดงอมตะลึกลับพูดกับราชันจักรพรรดิ”ที่ข้ามาในวันนี้เพียงเพราะแค่หวังว่าเจ้าจะมอบ ธาตุเหล็กอาคมให้กับข้าเท่านั้น”
ราชันจักรพรรดิ ได้ยินอย่างนั้นถึงกับตกตะลึง ขณะที่เขามองสายตาที่ใต้ผ้าคลุมราวกับกับปีศาจที่จ้องมองมา
ที่เขามาที่นี่เพียงแค่ ธาตุเหล็กอาคม อย่างนั้นหรือ?