Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก - ตอนที่ 197

197 – ผ่าตัด

“ผู้หญิงคนนี้ได้รับการอวยพรจากผู้พิทักษ์ระดับสูงทําให้เธอกลายเป็นอาหารล้ําค่าสําหรับพวกเรา?”

“มือใหม่ก็คือมือใหม่ คุณไม่เข้าใจเรื่องนี้จริงๆหรือว่าคุณรู้อยู่แล้วแต่แสร้งทําเป็นไม่รู้ ในตอนแรกพวกเราไม่รู้ว่าเธออยู่ที่นี่แต่โชคดีที่คุณชักนําเรามา รู้หรือเปล่าเพื่อน คุณเป็นคนทําร้ายเธอ”

หญิงสาวที่ใบหน้ามีกระ หยิบหมากฝรั่งซึ่งติดอยู่บนแขนของชายร่างใหญ่กลับมาเคี้ยวอีกครั้งก่อนจะเปิดประตูรถ

“ผีที่สละพลังชีวิตของตัวเองมากมายเพื่ออวยพรเธอมีระดับสูงกว่าเรามาก ฉันไม่เข้าใจว่าเขาทําเรื่องนี้ไปเพื่ออะไร”

โจวเจ๋อรู้ดีว่าผีระดับสูงคนนั้นน่าจะเป็นคนที่สิงอยู่ในร่างกายของน้องภรรยา การที่เธอเธอดีกับหมอหลินก็ถือเป็นเรื่องปกติเพราะในบางครั้งเธอก็ยังสับสนว่าเธอเป็นน้องภรรยาของเขาอยู่เลย

โจวเจ๋อจําได้ว่าตอนที่เขากินเธอคนนั้นเข้าไป หนังสือรับรองของเธอได้รับความเสียหายจนถูกทําลายไปพร้อมกัน บางทีอาจเป็นเพราะว่าเธอใช้พลังของตัวเองไปเพื่อการอวยพรให้กับหมอหลินหรือไม่?

“อย่าแตะต้องเธอ” โจวเจ๋อกล่าว

ชายร่างสูงเอื้อมมือไปบีบคอโจวเจ๋อให้แรงขึ้น เมื่อเห็นว่าโจวเจ๋อยังคงเตือนและข่มขู่ เขาก็อดหัวเราะไม่ได้

“แน่นอน เราจะไม่ฆ่าเธอ ตราบใดที่เราได้รับพรจากเธออยู่ตลอดเวลา ตําแหน่งของเราจะมั่นคงไม่มีใครแย่งมันไปได้

คุณมั่นใจได้ถึงแม้ว่าคุณจะเป็นหน้าใหม่แต่คุณก็ยังเป็นเพื่อนร่วมงานของเรา เห็นแก่หน้าคุณพวกเราจะทําให้เธอป่วยสัก 2-3 ปีแล้วนอนเป็นผักอยู่ที่เมืองนี้คุณคิดว่าไง”

ชายร่างสูงเอื้อมมือไปหาโจวเจ๋อพร้อมกับอุทานออกมา

“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณจะเลือกร่างกายได้ดีขนาดนี้ มันหล่อกว่าผมมาก ผมอิจฉาคุณจริงๆ”

หญิงสาวคนนั้นหยิบเอาหมากฝรั่งในปากของตัวเองมาติดที่หน้าผากของหมอหลินพร้อมกับหัวเราะคิกคัก

“เฮ้ ระวังอย่าดูดวิญญาณเธอ” ชายร่างสูงเตือน

“อย่ากังวลไปเลยนี่เป็นผู้หญิงที่สวยมากฉันไม่กล้าที่จะฆ่าเธอ”

จากนั้นเมื่อหญิงสาวหันกลับมาร่างกายของเธอก็แข็งค้างเพราะเธอมองเห็นใบหน้าที่บิดเบี้ยวของคู่หูของเธอ

ชายร่างสูงรู้สึกถึงความหนาวเย็นที่แล่นเข้ามาตามลําแขนของเขาอย่างรวดเร็ว ความหนาวเย็นนี้แทบจะแช่แข็งวิญญาณของเขาจนไม่สามารถขยับได้

เขาพยายามสลัดมือของตัวเองออกจากคอของโจวเจ๋อ อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถเอามือกลับมาได้

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าตัวเองกําลังบีบคอของโจวเจ๋ออยู่ แต่ในเวลานี้เขารู้แล้วว่าเป็นโจวเจ๋อต่างหากที่เอาคอมาติดกับมือของเขาเอง

หญิงสาวคนนั้นไม่ใช่คนโง่ เธอสามารถมองเห็นความผิดปกติได้อย่างชัดเจน เธอจึงรีบยิ้มประจบออกมาแล้วพูดว่า

“ไม่คิดว่าผู้ตรวจการจะอยู่ที่นี่ พวกเราไม่รู้จริงๆพวกเราถึงได้ล่วงเกินท่าน พวกเราขออภัยท่านด้วยหากมีสิ่งใดที่พวกเราสามารถชดเชยได้พวกเราก็ยินดีจะทํา?”

คนที่ตายไปแล้วและสามารถกลับมามีชีวิตได้ไม่มีใครเป็นคนโง่พวกเขาจะหวงแหนชีวิตที่ได้มาอีกครั้งเป็นอย่างมาก

เห็นได้จากเด็กหญิงตัวน้อยที่กลับมาจากเฉิงตูด้วยอาการบาดเจ็บก็ยินยอมสวามิภักดิ์ต่อโจวเจ๋อเช่นกัน

สิ่งมีชีวิตอย่างพวกเขาเคยตายไปแล้วครั้งหนึ่งดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะหวาดกลัวต่อความโหดร้ายของนรก

นรกเป็นสถานที่ที่น่ากลัวจริงๆ

ถ้าเป็นโจวเจ๋อเมื่อก่อน บางทีพวกเขาอาจจะเอาตัวรอดได้ แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้โจวเจ๋อเสียสติไปอย่างสมบูรณ์แล้ว

ผิวหนังของเขาเปลี่ยนเป็นสีทองแดงอย่างรวดเร็ว เขี้ยวทั้งสองงอกออกมาอย่างช้าๆ สายตาของเขาเหมือนกับนักล่าที่กําลังมองดูเหยื่อด้วยสายตาสงบนิ่ง

“อ๊ะ!”

ชายร่างสูงส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด แขนข้างนั้นของเขาถูกฉีกออกไปโดยตรง

ในช่วงเวลาสั้นๆร่างกายของเขาเริ่มชักกระตุกเขาสามารถสัมผัสได้ว่าวิญญาณของเขากําลังจะออกจากร่าง

ชายร่างสูงกลั้นใจเตะโจวเจ๋ออย่างรุนแรง อย่างน้อยที่สุดก็เพื่อให้ตัวเองหลุดรอดจากการเกาะกุมของโจวเจ๋อ

แต่น่าเสียดายที่เท้าของเขาไม่สามารถขยับ

โจวเจ๋อเงยหน้าขึ้น

“ฮัวลา”

แขนอีกข้างของชายร่างใหญ่ถูกฉีกออกมา ในเวลาเดียวกันโจวเจ๋อก็ก้มตัวลงพร้อมกับหักขาของชายร่างใหญ่

“ป๋า!”

เสียงที่คมชัดเหมือนประทัดเล็กๆที่เด็กๆจุดขึ้นในช่วงวันปีใหม่

รองเท้าหนังทหารรวมไปถึงขาข้างนั้นถูกดึงออกจากร่างทําให้ชายร่างใหญ่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนจะล้มลงกับพื้น

โจวเจ๋อก้มหน้าลงสายตาของเขาสํารวจไปที่ขาข้างนั้นอย่างพินิจพิเคราะห์ หลังจากนั้นชั่วครู่เขาก็โยนขาข้างนั้นทิ้งไปก่อนจะเช็ดมือของตัวเองด้วยความขยะแขยง

ดูเหมือนว่านิสัยบางอย่างแม้ว่าจะไม่มีสติแต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

เช่น นิสัยรักความสะอาด

ชายร่างสูงนอนคว่ําหน้าในตอนนี้เขาเหลือเพียงขาข้างเดียวทําให้เขาไม่สามารถหลบหนีได้

“พูดกันดีๆได้ไหม”

หญิงสาวมีใบหน้ากระสับกระส่าย เธอพยายามอ้อนวอนโจวเจ๋อ

โจวเจ๋อไม่ตอบ ราวกับว่าผู้หญิงคนนั้นไม่มีตัวตนเลย

มือของเขาค่อยๆพลิกตัวชายคนนั้นกลับมาและใช้เล็บมือกรีดหน้าอกของชายคนนั้นจนไปถึงบริเวณลําคอของเขา

เล็บของโจวเจ๋อเหมือนกับมีดผ่าตัดที่แหลมที่สุด หน้าอกของชายร่างสูงถูกตัดขาดอย่างสมบูรณ์ แต่ไม่มีเลือดของเขาไหลออกมาแม้แต่น้อย เพราะเล็บของโจวเจ๋อมีความเย็นมากเกินไป!

ชายร่างสูงมองไปที่ใบหน้าของหญิงสาวที่อยู่ด้านข้างเพื่อขอความช่วยเหลือ

หญิงสาวคนนั้นไม่สามารถสงบลงได้ ฝ่ามือของเธอกางออก อากาศรอบๆหยุดนิ่งอีกครั้ง แรงกดดันมหาศาลเริ่มกดดันโจวเจ๋อ

“โฮก!”

โจวเจ๋อส่งเสียงคํารามและหมอกสีดําบนร่างกายของเขาก็เดือดพล่านในทันที อากาศบริเวณรอบๆที่ตอนแรกเต็มไปด้วยความหนาวเย็นเปลี่ยนเป็นร้อนฉับพลันอย่างรวดเร็ว

หญิงสาวที่ตกกระสะดุดล้มลง เธอถอยกลับไปแล้วนั่งลงบนพื้น เธอมองไปที่ดวงตาของโจวเจ๋อด้วยความกลัว

ให้ตายสิ นี่มันผีดิบ! ผีดิบกลายเป็นผู้พิทักษ์ได้ยังไง!

หญิงสาวสับสนและหวาดกลัว แม้ว่าผีดิบและผีจะมีบางอย่างที่เหมือนกันนั่นก็คือพวกเขาเป็นคนตาย แต่ผีด้วยกันไม่มีทางที่จะกินผีตัวอื่นเพื่อเพิ่มพลังของตัวเองเหมือนที่ผีดิบทําแน่นอน

โจวเจ๋อนั่งยองๆข้างชายร่างสูง ร่างกายของเขาปลดปล่อยควันดําออกมาอย่างต่อเนื่อง หากสังเกตดีๆจะพบว่าร่างกายของชายร่างสูงนั้นถูกควบคุมไว้โดยควันสีดําและไม่มีทางที่จะขยับตัวได้

โจวเจ๋อเคยเป็นหมอเขาดังนั้นเขาจึงมีประสบการณ์อย่างมากในเรื่องการผ่าตัด เขาตรวจดูอวัยวะภายในของชายร่างสูงอย่างต่อเนื่อง

ตับ

ปอด

ลําไส้

เขาหยิบทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในร่างกายชายร่างสูงออกมาเขย่าเล่นก่อนจะโยนทิ้งไปด้านข้าง

ในเวลานี้ จะให้ดีที่สุดควรมีนักศึกษาแพทย์สักสองสามคอยจดบันทึกและถ่ายรูปพร้อมกับพูดยกย่องในความชํานาญของเขาด้วยสีหน้าประจบประแจง

ชายร่างสูงมีสภาพน่าสังเวชอย่างยิ่ง เขาเห็นทุกอย่างผ่านดวงตาของเขาแต่เขาไม่สามารถดิ้นรนได้นี่คือการทรมานที่เจ็บปวดที่สุด!

โจวเจ๋อยังคงยังคงชําแหละร่างกายของชายร่างสูงด้วยความมุ่งมั่นเหมือนกับเด็กที่ได้ของเล่นชิ้นใหม่

เขาไม่ได้สํารวจกายวิภาคของมนุษย์มานานแล้วดังนั้นความรู้สึกเดิมๆของเขาจึงเริ่มกลับมา

ร่างกายมนุษย์เป็นการดํารงอยู่ที่สวยงามที่สุดในโลกจริงๆ ความกลมกลืนความงามที่ไม่เหมือนใคร รวมไปถึงโครงสร้างเส้นเลือดทุกเส้นช่างแยบยล บรรจบโครงสร้างของชีวิตและแบกรับน้ําหนักของจิตวิญญาณ

“พวกเราเป็นผู้พิทักษ์คุณฆ่าเราไม่ได้ คุณไม่กลัวการลงโทษจากสิบห้องโถงหลักเหรอ?”

หญิงสาวซึ่งทรุดตัวอยู่บนพื้นกรีดร้องออกมา เธอกําลังจะเสียสติ ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้านี้โหดร้ายยิ่งกว่าตอนที่เธออยู่ในนรกเสียอีก!

“เราไม่ได้อยากฆ่าเธอ เราบอกแล้วไงว่าเราจะไม่ฆ่าเธอ แม้ว่าเราจะทําผิดแต่โทษของเราก็ไม่ควรตาย! ต่อให้เราฆ่าเธอจริงๆเราก็ไม่ผิดเพราะว่าคุณข้ามเขตมาเองคุณก็เป็นคนผิดเหมือนกัน!”

หญิงสาวเต็มไปด้วยความกระสับกระส่าย

โจวเจ๋อไม่สนใจเธอแม้แต่น้อย หลังจากค้นหาอยู่นานในที่สุดเขาก็ได้ลูกแก้วสีดําที่อยู่ในร่างกายของชายร่างสูงออกมา

“ฮึก…”

วิญญาณสีดําของชายร่างสูงถูกยัดเข้าไปในปากของโจวเจ๋อโดยตรง

ช่างเป็นรสชาติที่ชวนให้คิดถึงจริงๆ