Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก - ตอนที่ 132

132 – เพลงที่บรรเลงเพื่อพวกคุณ

เมื่อกุญแจถูกสอดเข้าไปในตัวล็อคประตู สาวไร้หน้าก็หันกลับไป

เด็กหญิงตัวน้อยยึดตัวตรงขึ้นราวกับเป็นผู้ใหญ่ กระดาษยันต์ที่อยู่บนหน้าผากของทุกคนในร้านหายไปแล้ว ตอนนี้พวกเขาลืมตาตื่นขึ้นและมองไปทางประตู

“แกรก”

ประตูถูกผลักเปิดจากด้านนอก

เด็กหญิงตัวน้อยมองชายที่อยู่ด้านนอกพร้อมกับยิ้มสดใส

“ในที่สุดฉันก็จะได้จัดการคุณสักที”

ชายคนนั้นส่ายหัวเล็กน้อยและแก้ไขว่า

“ไม่ใช่! ผมต่างหากที่มาจัดการพวกคุณ”

โจวเจ๋อกําลังเหม่อมองใบรับรองในมือของเขารวมทั้งกุญแจสู่นรกสลับกันไปกันมา เดิมทีของทั้งสองสิ่งนี้เด็กหญิงตัวน้อยต้องมอบมันให้เขาพร้อมกัน แต่เธอไม่ได้ทําอย่างนั้น

ความตายของคนขับรถที่มีลูก 4 คนยังคงเป็นปริศนา อย่างน้อยๆเรื่องนี้ก็แสดงให้เห็นว่าเด็กหญิงตัวน้อยไม่มีความจริงใจ เธอไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่เธอกล่าวอ้าง

แต่นี่ก็เป็นธรรมดาของชีวิต ต่อให้คนที่ตายไปแล้วก็ยังคิดถึงผลประโยชน์ของตัวเอง

ก่อนหน้านี้ที่คุณหนูไป๋จะไปนรก เธอขอร้องให้เขาจัดการร่างกายของเธอ เพราะเธอกลัวว่าร่างกายนี้อาจจะสร้างกรรมบางอย่างขึ้นซึ่งส่งผลกระทบต่อเธอที่อยู่ในนรก

ดังนั้นเธอจึงขอร้องให้โจวเจ๋อเผาไปยิ่งเมื่อหน้าหนาวครั้งต่อไปมาถึง

ในบรรดาตํานานและเรื่องเล่ามากมาย เทพเจ้าบนท้องฟ้าก็มีความเห็นแก่ตัวเหมือนมนุษย์ ดังนั้นอย่าคาดหวังว่าผีจะอุทิศชีวิตของตนเพื่อผู้อื่น

โจวเจ๋อหันไปมองถังซื้อที่ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วถามว่า

“เขายังไม่ติดต่อมาเหรอ”

การต่อสู้ที่เฉิงตูจะต้องรุนแรงเป็นอย่างมาก เด็กหญิงตัวน้อยเตรียมการไว้มากมายแม้กระทั่งสาวไร้หน้าก็ยังถูกพามาด้วย แต่อีกฝั่งนึ่งดูเหมือนจะมีแค่ชายคนนั้นและแมวของเขาเท่านั้น

“พวกเราคุยกันแล้ว ฉันถามเขาว่าต้องให้ฉันกลับไปด้วยไหมแต่เขาปฏิเสธ

“บางทีเขาอาจจะกังวลว่าคุณจะกลับไปเผชิญหน้ากับอันตรายอีกครั้ง”

ถังซื้อยิ้ม รอยยิ้มของเธองดงามเหมือนกับดอกไม้

โจวเจ๋อตกตะลึงเล็กน้อย เขาไม่เคยเห็นด้านนี้ของเธอมาก่อน

จากนั้นยังซื้อก็กุมหน้าท้องของตัวเองและหัวเราะ หัวเราะจนน้ำหูน้ำตาไหลออกมา

“เขาบอกว่าไม่มีเงินค่าตั๋วให้”

ที่ร้านของเหล่าเต๋

ผีที่ยืนอยู่สองแถวด้านหลังต่างลืมตาตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์ ฝนที่ตกอยู่ด้านนอกรวมถึงน้ำขังบนพื้นกลายเป็นน้ำแข็งทันที

พลังหยินที่น่าเกรงขามกดดันทุกสิ่งทุกอย่างในห้องนี้จนแทบจะทําให้ผู้คนหายใจไม่ออก โชคดีที่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ไม่มีใครที่เป็นคนเป็นแม่แต่คนเดียว

เหลียงชวนขมวดคิ้ว เขาไม่มีความสุขเล็กน้อย เนื่องจากบ้านของเขาถูกทําให้แปดเปื้อนโดยไม่ได้รับอนุญาต คนพวกนั้นนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้มะฮอกกานีที่เขาเพิ่งซื้อมาใหม่

มันเป็นเรื่องน่าอึดอัดที่มีใครบางคนมาทําให้บ้านของคุณสกปรก โดยเฉพาะแขกที่ไม่ได้รับเชิญ

“พวกเรารอคุณมานานแล้ว”

ชายชราเครายาวลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าหาเหลียงชวน

สถานการณ์ของที่นี่จะต้องได้รับการแก้ไขในวันนี้ ปฏิบัติการจับกุมที่ต้องใช้เจ้าหน้าที่ระดับสูงของนรกมากมายกําลังจะจบลง

ชายคนนี้ทําตัวเป็นผู้พิพากษาของนรกด้วยการพิพากษาวิญญาณมากมายโดยไม่ได้รับอนุญาต เขาทําหน้าที่แทนสวรรค์ทั้งที่เขาเป็นเพียงวิญญาณหลบหนี

นี่เป็นความหยิ่งผยองที่นรกไม่สามารถยอมรับได้ ชายคนนี้รนหาที่ตายเอง!

สาวไร้หน้ายืนอยู่ข้างเหลียงชวนเธอจําเขาได้ เขาคือวิญญาณที่หลบหนีไปจากเงื้อมมือของเธออีกคนหนึ่ง

สายตาของเหลียงชวนมองไปรอบๆทุกคนด้วยสีหน้าว่างเปล่า ข้างหลังเขา แมวขาวส่ายหางอย่างน่าเบื่อ แม้กระทั่งเลียอุ้งเท้าเป็นครั้งคราว

“ฉันมีทางเลือกให้คุณ”

เด็กหญิงตัวน้อยก้าวไปข้างหน้าและยืนอยู่ต่อหน้าเหลียงชวน

“เราไม่อยากให้มีการต่อสู้ขึ้น วิญญาณของคุณออกมาจากร่างกายนี้ด้วยตัวเองแล้วเราจะพาคุณกลับไปที่นรก คุณหนีออกมานานหลายปีแล้วดังนั้นคุณต้องกลับไปสักที”

ชายชราเครายาวกล่าวเสริมอีกว่า

“อย่าให้พวกเราต้องบังคับ คุณเพียงติดตามพวกเรากลับไปและอยู่ในนรกไม่กี่ปี หลังจากนั้นคุณจะมีโอกาสไปเกิดใหม่ นี่เป็นข้อเสนอที่ดีที่สุดแล้ว คุณไม่สามารถหนีรอดไปจากพวกเราได้”

“โอ้”

เหลียงชวนตอบกลับหน้าตาย

เขารู้ว่าผีกลุ่มนี้พยายามจะประหยัดเรี่ยวแรงของตัวเองให้มากที่สุด พวกเขาไม่มีกายเนื้อที่แท้จริงดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถใช้อิทธิฤทธิ์ของตัวเองได้อย่างเต็มที่

ผ่านไปสักพักเหลียงชวนก็หันไปมองสาวไร้หน้าและกล่าวว่า

“คุณจับเธอได้เหรอ”

สาวไร้หน้าเงยหน้าขึ้น ผมของเธอกางออกและใบหน้าที่ว่างเปล่าของเธอก็เริ่มแสดงใบหน้าของผู้หญิงคนหนึ่ง เธออยู่ในความเจ็บปวด เธอกําลังดิ้นรน

เธอตายแล้ว วิญญาณถูกพรากไปโดยสาวไร้หน้า

เหลียงชวนเลียริมฝีปากของตัวเองค่อยๆก้มศีรษะลง

“แล้วทางเลือกที่สองล่ะ”

ผีพวกนี้เอาชีวิตเพื่อนๆของเขามาข่มขู่เพื่อให้เขาปรากฏตัวขึ้น

และพวกเขาก็ทําสําเร็จแล้ว

“การฆ่าคนจะส่งผลเสียต่อคุณธรรมของเรา และเราก็ไม่เต็มใจที่จะทําเช่นนั้น เราจะช่วยเหลือคุณให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ คุณจะไม่ได้รับโทษในนรกนานเกินไปก่อนที่จะไปเกิดใหม่”

เด็กหญิงตัวน้อยกล่าวต่อ

“ถ้าคุณไม่ต่อต้านในตอนแรก พวกเขาสองคนจะไม่ตาย และเรารู้ด้วยว่าคุณยังมีคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีอยู่อีกสองสามคน”

“นี่เป็นคําขู่เหรอ?”

เหลียงชวนถามโดยก้มหน้าลง

“ฉันแค่พูดถึงความจริง เราคือผู้พิทักษ์หยินหยาง คุณไม่สามารถต่อต้านเราได้”

“ฮ่าๆๆๆ………”

เหลียงชวนค่อยๆเงยหน้าขึ้น ตาของเขาแดง!!

ทันใดนั้นเด็กหญิงตัวน้อยก็ใจสั่น และผีทุกตัวที่อยู่ด้านหลังก็รีบกระโดดมาข้างหน้าเพื่อปกป้องเธอ

อย่างไรก็ตามร่างกายของเธอก็ยังสั่นสะท้าน

เธอไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่มือกระดูกขาวข้างหนึ่งแทงเขาใส่วิญญาณของเธอโดยตรง เธอหันศีรษะไปด้านข้างพร้อมกับมองไปที่ชายชราเครายาวอย่างเหลือเชื่อ มันเป็นการลงมือจากเขานั้นเอง

ชายชราดวงตาเปลี่ยนเป็นสีแดงฉานใบหน้าของเขาแสดงออกถึงการดิ้นรน เห็นได้ชัดว่ามีใครบางคนกําลังควบคุมการกระทําของเขาอยู่!

แต่เป็นไปได้ยังไง!

ควบคุมผีที่อาวุโสที่สุดได้โดยตรง! ทําไมสิ่งนี้จึงเกิดขึ้น

มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?

เหลียงชวนเงยหน้าขึ้นอ้าปากเอียงคอเล็กน้อย นิ้วทั้งสิบของเขาโบกพริ้วไปในอากาศคล้ายกับกําลังเล่นเปียโน

“ได้ยินเพลงนี้ไหม? นี่คือเพลงอําลาที่ผมบรรเลงเพื่อพวกคุณ”