Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก - ตอนที่ 127

127 – เหตุการณ์พลิกผัน

มือของโจวเจ๋อยื่นออกไป และเล็บสีดําที่แหลมคมก็แทงเข้าที่ฝ่ามือของน้องภรรยาโดยตรง

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ เล็บที่เคยแหลมคมกลับ “บิดเบี้ยว” ในทันใด ผิวหนังในฝ่ามือของผู้ของภรรยาไม่สามารถแทงทะลุได้ต่อให้เป็นเล็บของโจวเจ๋อก็ตาม

” คุณทําไม่ได้หรอก”

นิ้วของน้องภรรยาเกาะกุมมือของโจวเจ๋อไว้อย่างแน่นหนา

จากนั้นโจวเจ๋อก็รู้สึกเจ็บ สิบนิ้วเกี่ยวกัน

และเปลือกตาของโจวเจ้อที่อยู่ใต้ตาก็ค่อยๆเปลี่ยนไป เหมือนกับว่ามีคนถึงเล็บของเขาออกด้วยคีมเหล็ก

ความเจ็บปวดที่เกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณส่วนลึกยิ่งสิ้นหวังและเกินขอบเขตของการทรมานทางกายอย่างสมบูรณ์

น้องภรรยายิ้มกว้างขึ้น

“ฉันมอบสิ่งนี้ให้กับคุณแล้วคุณจะเอามาทําร้ายฉันได้ยังไง”

ในเวลาต่อมานิ้วของน้องภรรยาตัวน้อยก็มีเล็บยาวสีดํางอกออกมา มันเจาะเข้าไปในฝ่ามือของโจวเจ๋อโดยตรง

อย่างแรกคือความเจ็บปวดของเล็บที่ถูกดึงออกจากร่างกาย จากนั้นฝ่ามือของเขาก็ถูกเล็บของน้องภรรยาแทงเข้ามาโดยตรง

การลงโทษลักษณะนี้โจวเจ๋อเคยทํากับคนอื่นมาก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาประสบพบกับเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

“วันนี้เป็นวันที่ดีแท้ๆทําไมคุณถึงต้องทําให้ฉันอารมณ์ไม่ดี”

น้องภรรยายังคงพึมพํากับตัวเองแล้วผลักโจวเจ๋อไปข้างหน้า

“อิ่ม!”

ร่างกายของโจวเจ๋อถูกกระแทกออกไปปะทะกับผนั่งนิ้วขวาของเขามีเลือดไหลหยดลงมาและร่างกายก็เต็มไปด้วยบาดแผลมีรูเล็บถึงห้ารูอยู่บนมือของเขา

“ฉันให้โอกาสคุณแล้วนะทําไมคุณถึงต้องรนหาที่”

น้องภรรยากล่าวเบาๆเหมือนเด็กขี้สงสัย แต่ภาพของเธอในเวลานี้ไม่น่ารักเลยจริงๆ

“ คลิก…”

น้องภรรยายกแขนขึ้นเธออยู่ห่างจากโจวเจ๋อครึ่งเมตร

แต่โจวเจ๋อรู้สึกราวกับว่ามีมือมาจับที่คอของเขาและยกตัวเขาขึ้นความเจ็บปวดที่คอของเขาเริ่มมีความชัดเจนมากขึ้นและเขาหายใจไม่ออก

เท้าของเขาอยู่เหนือพื้นดินและเขาเป็นเหมือนนักโทษบนกองไฟรอคอยการตัดสินโชคชะตาที่กําลังจะเกิดขึ้น

น้องภรรยายิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม

“คุณเป็นแค่หุ่นเชิดในมือของฉันใครให้คุณตั้งคําถามใครให้คุณสามารถคิดเองได้”

*แค่กแค่ก. ”

โจวเจ๋อต้องการพูด แต่เนื่องจากคอของเขาติดขัดเขาจึงไม่สามารถออกเสียงพยางค์ที่ชัดเจน

ในฐานะนักโทษประหารแม้แต่คําพูดสุดท้ายเขาก็ไม่อาจพูดออกมาได้

น้องภรรยากําลังถามคําถามเพียงแต่เธอไม่สนใจคําตอบของโจวเจ๋อ

” หลิน ฉันพยายามอย่างเต็มที่แล้วแต่เกมนี้ไม่สนุกเท่าไหร่”

น้องภรรยาพูดกับตัวเอง

“ พี่สาวของเธอไม่มีความสุขพี่สาวของเธอเสียใจมาก”

แล้วเธอก็เอียงศีรษะไปอีกทางหนึ่ง

“หลังจากที่เราฆ่าเขา เราจะฆ่าพี่สาวของเธอด้วยให้พวกเขาไปอยู่ด้วยกันในนรกดีไหม?”

โจวเจอสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของมือที่อยู่ในตําแหน่งคอของเขา เขารู้สึกหายใจไม่ออก และปอดของเขาก็กําลังจะระเบิด

ดวงตาของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวและอาการกระตุกของร่างกายก็ต้านทานไม่ได้ มันเป็นสัญญาณของการกําลังจะขาดอากาศหายใจตาย

ศีรษะของน้องภรรยาคอยเปลี่ยนทิศทางไปเรื่อยๆมันแทบจะหมุนจนถึง 90 องศาแล้ว เธอกําลังพูดกับตัวเองแต่ก็เหมือนกําลังสนทนากับคนอื่นด้วย

*แค่ก แค่ก. “

น้องภรรยาเงยหน้าขึ้นและมองขึ้นไปที่โจวเจ๋อดูเหมือนว่าเธอตกตะลึงเล็กน้อยที่เขายังมีชีวิตอยู่?

แล้วรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็ค่อยๆฟื้นคืนกลับมา

เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?

ดวงตาของโจวเจ๋อเริ่มเรืองแสงเป็นสีเขียวประกายทองแดงโอบล้อมร่างกายของเขาช้าๆและเล็บของเขาซึ่งถูกฉีกออกก่อนหน้านี้ก็งอกขึ้นอีกครั้ง

คราวนี้มันไม่เหมือนแต่ก่อนแต่มันแสดงให้เห็นถึงสีต่างๆที่เต็มไปด้วยความผันผวน

ริมฝีปากของโจวเจ๋อเปิดออกเขี้ยวสองอันงอกออกมาอย่างช้าๆ

เขี้ยวเป็นสีน้ําเงินมืดมนและน่าสะพรึงกลัว ด้วยกลิ่นของสิ่งที่น่ารังเกียจ

ในเวลานี้แรงที่บีบคอของโจวเจ๋อก็สลายไปในทันใดโจวเจ๋อค่อยๆล้มลงกับพื้น เขาลุกขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับจ้องไปที่น้องภรรยาด้วยสายตามุ่งร้าย

ดวงตาสีเขียวที่น่าขนลุกคู่นั้นจ้องไปที่น้องสาวคนเล็กที่อยู่ข้างหน้า

“นั่นหมายความว่าอย่างไร? เกิดอะไรขึ้น?”

เธอรู้สึกมึนงงเล็กน้อย

เพราะของเล่นที่เธอมอบให้เป็นของขวัญกับพี่สาวเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันมันเป็นความเปลี่ยนแปลงที่เธอคาดไม่ถึง

“อา…”

เสียงแหบแห้งมาจากโจวเจ๋อ

น้องภรรยามองโจวเจ๋อที่กําลังเดินเข้าหาเธอทีละก้าวเธอสับสนเล็กน้อย

คราวนี้น้องภรรยาต้องการคําตอบจากโจวเจ๋อแต่ตอนนี้โจวเจ๋อขี้เกียจจะให้คําตอบกับเธอ

น้องภรรยายื่นมือผลักโจวเจ๋อออกไปแต่คราวนี้โจวเจ๋อไม่ได้กระเด็นกลับหลังเขายังคงเดินหน้าไปเรื่อยๆ

เล็บของน้องภรรยาแทงเข้าใส่ร่างกายของโจวเจ๋ออีกครั้ง

เล็บของเธอเจาะเข้าไปในร่างกายของเขาได้แต่เล็บเจาะเข้าสู่ผิวเท่านั้น ในทันทีที่นิ้วของเธอทะลุเข้าไปกล้ามเนื้อที่ตําแหน่งบาดแผลก็เริ่มหดตัวทันที่มันทําให้นิ้วของน้องภรรยาติดอยู่ในร่างกายของโจวเจ้อ

เธออยากจะดึงมันออกแต่เธอทําไม่ได้ดูเหมือนว่ามีปากเล็กๆ นับไม่ถ้วนที่ดูดเล็บของเธอไว้

เมื่อมองไปที่โจวเจ๋อและดวงตาสีเขียวของเขาน้องภรรยาก็กล่าวว่า

“คุณเป็นตัวอะไร… “

โจวเจ๋อเอื้อมมือออกไปและคว้าศีรษะของเธอเธอต้องการที่จะต่อต้าน แต่เธอไม่สามารถทําได้

“คลิก คลิ้ก…”

ราวกับเสียงกระดูกขยับช้าๆมือของโจวเจ่อดึงศีรษะของเธอเข้ามาใกล้เรื่อยๆ

ทั้งสองมองหน้ากัน น้องภรรยาต้องการต่อต้านแต่ใบหน้าของเธออยู่ใต้ฝ่ามือของโจวเจ๋อและไม่มีที่ว่างสําหรับการดิ้นรน

ในเวลานี้เธอสัมผัสได้ถึงความรู้สึกสิ้นหวังอย่างแท้จริง

ผีดิบเป็นสิ่งมีชีวิตที่เกิดจากความตายพวกเขาไม่ได้อยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ของสวรรค์และปฐพีดังนั้นสวรรค์จึงไม่อาจควบคุมการดํารงอยู่ของพวกเขาได้

โจวเจ๋อค่อยๆเปิดปากของเขาและเขี้ยวคู่นั้นก็ปรากฏขึ้นซึ่งทําให้เกิดแรงกดดันอย่างมหาศาล น้องภรรยาขมวดคิ้ว ร่างกายสั่นเทาและหวาดกลัว

เดิมที่นี่เป็นเกมของเธอ แต่ฉับพลันเธอกลับไม่สามารถควบคุมเกมนี้ได้เธอไม่สามารถปกป้องชีวิตของตัวเองได้ด้วยซ้ํา ถ้ามันเป็นเกมจริงๆสิ่งที่เธอต้องการที่สุดก็คือถอดปลั้กไฟอออก

เธอไม่รู้ว่าเธอปล่อยตัวประหลาดแบบไหนออกมาแต่เธอก็ยังมั่นใจว่าโจวเจ๋อก็ยังไม่รู้ตัวในเรื่องนี้