Journey Towards Greatness: เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 97

ตอนที่ 97 อีเว้นท์

จูเลียนยังอยู่ที่เมืองโทคะเพราะเขาต้องการดูการต่อสู้ระหว่างเทรนเนอร์ระดับสูงของโฮเอน คนหนึ่งเป็นสมาชิกสี่หัวกะทิและอีกคนเป็นแชมป์

จูเลียนจองตั๋วออนไลน์ไว้แล้วและรอวันที่จะมาถึง วันนี้เป็นวันที่เขาเดินออกจากห้องและสังเกตเห็นชายหนุ่มร่างสูงสวมหมวกเบเร่ต์สีขาวมีเสื้อคลุมและผมสีฟ้าเขียวเดินอยู่ข้างหน้าเขา

จูเลียน ฉันไม่คิดว่าเขาจะอยู่ในโรงแรมเดียวกับฉันนะ

ชายหนุ่มคนนี้คือ มิคุริ แชมป์ของโฮเอน จูเลียนเดินตามมาจากด้านหลังเขาในขณะที่เขาคลุมศีรษะด้วยเสื้อคลุมแล้วทั้งสองก็เข้าไปในลิฟต์

มิคุริ มองไปที่จูเลียนแต่ก็ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้เนื่องจากมีหมวกคลุมหน้า

มิคุริ “ชั้นไหนล่ะ”

จูเลียน “ลานจอดรถ

มิคุรก็ต้องการไปที่จอดรถด้วยดังนั้นเขาจึงกดปุ่มขณะที่ลิฟท์ลงไปก็มีเพียงความเงียบเท่านั้น เนื่องจากทั้งคู่นิ่งเงียบและคิดถึงธุระของตัวเองเมื่อไปถึงลานจอดรถ มิคุรก็ออกไปก่อนและมองไปที่จูเลียน แต่เขามองไม่เห็นใบหน้าของเขาอย่างถูกต้อง เขาเพียงแค่เห็นสีตาและผมสีดําตรงหน้าจูเลียนเท่านั้น แต่จูเลียนไม่ได้อยู่ที่นั่นนานและนั่งจักรยานของเขาจากไป

มิคุริ “หืม ฉันเคยเห็นเขาที่ไหนสักแห่งรึเปล่า?”

มิคุริ สงสัยสักพักจากนั้นก็ขึ้นรถและออกไปที่ห้างสรรพสินค้าที่จัดงาน

จูเลียนมาถึงห้างสรรพสินค้าและเห็นผู้คนจํานวนมากพลุกพล่านที่ทางเข้าสนาม จูเลียนไม่จําเป็นต้องเข้าร่วมกับพวกเขาเพราะเขาจองตั๋ววีไอพีไว้ เขาจึงถูกนําไปยังห้องส่วนตัวโดยคนงานคนหนึ่งที่อยู่ที่นั่น แม้ว่าคนงานจะสงสัยว่าชายคนนี้เป็นใครแต่เขาก็ไม่ได้เข้าไปเกี่ยวข้องเพราะ เขารู้ดีว่าการเข้าไปยุ่งในธุรกิจของพวกคนรวยมีความเสี่ยง

จูเลียนนั่งและสังเกตสนามกับสภาพแวดล้อมโดยรอบ เขาเห็นห้องต่าง ๆ เหมือนกับเขาในสนามขณะที่เขากําลังเดินผ่านห้องวีไอพี่เขาก็สังเกตเห็นคนที่น่าสนใจไม่กี่คน คนหนึ่งเป็นชายวัยกลางคนรูปร่างผอมผมสีแดงสวมชุดสีแดง และเสื้อคลุมสีดํา

จูเลียน “ถ้าฉันจําไม่ผิด เขาต้องเป็นหัวหน้าทีมแมกม่า แต่เขามาทําอะไรที่นี่”

จูเลียนคิดต่อและเห็นบุคคลสําคัญอีกคนหนึ่ง เธอมีผมสีบลอนด์และผิวสีขาวซีดมากเธอเป็นหนึ่งในสมาชิกสี่หัวกะทิ พูริม

จูเลียน ‘อืม ดูเหมือนว่างานนี้จะไม่ใช่การต่อสู้ในนิทรรศการธรรมดา ๆ หัวหน้าองค์กร อาชญากรรม สมาชิกสี่หัวกะทิสองคน และแชมป์เปี้ยน มารวมตัวกันในที่เดียวกัน อะไรคือสาเหตุของการรวมตัวครั้งนี้ทีมแมกม่าพบอะไรบางอย่าง?’

จูเลียนอยากรู้อยากเห็นจริง ๆ เกี่ยวกับสถานการณ์นี้ แต่เขาไม่ได้จริงจังมากขนาดนั้น

จูเลียน “ฉันไม่สนใจว่าพวกเขามาทําอะไรที่นี่ ฉันจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างสงบสุขและนี่มันก็ไม่มีอะไรที่ฉันต้องกังวลเพราะฉันไม่ได้มาจากโฮเอนอยู่แล้ว”

จูเลียนใส่ความคิดนี้ไว้ในใจและรอให้การต่อสู้เริ่มขึ้น ในไม่ช้ามิคุริและคาเกซีก็มาข้างหน้าและเริ่มการต่อสู้ มันเป็นการต่อสู้แบบตัวต่อตัว คาเกซีใช้ อับโซล และมิคุริใช้ มิโลคารอสของเขา

การต่อสู้นั้นรุนแรงมากและจูเลียนก็ประทับใจ มิโลคารอส ของมิคุริมาก เธอสวยงามแต่แข็งแกร่งและว่องไว ในช่วงสุดท้ายของการต่อสู้ มิโลคารอส ของมิคุรก็เอาชนะ อับโซล ของคาเกซ์ ด้วย Ice Beam และแช่แข็งอีกฝ่ายอย่างสมบูรณ์

หลังจากการต่อสู้เสร็จสิ้นจูเลียนก็ลุกขึ้นจากที่นั่งและเดินออกไป ขณะที่เขากําลังจะออกจากห้างสรรพสินค้าเขาเห็นทีมแมกม่าสองสามคนเดินไปรอบ ๆ ห้างสรรพสินค้า เนื่องจากจูเลียนไม่มีอะไรจะทําในวันนี้เขาจึงตัดสินใจติดตามหนึ่งในนั้นไป

จูเลียนเลือกหนึ่งในนั้นแล้วเริ่มตามเขาไป สมาชิกทีมแมกม่าเดินจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งเดินเตร่ภายในห้างสรรพสินค้าอย่างไร้แบบแผน ขณะที่จูเลียนกําลังเดินไปรอบ ๆ เขาก็เห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนเฝ้าทางเข้าที่นําไปสู่ห้องมืด เมื่อเห็นเจ้าหน้าที่สมาชิกทีมแมกม่าก็ซ่อนตัวอยู่หลังกําแพงและเริ่มคุยกับไมโครโฟนของเขาที่ติดตั้งอยู่ในหูฟัง

จูเลี่ยนตัดสินใจฟังบทสนทนาของเขา

สมาชิกทีมแมกม่า “บอส ฉันเจอห้องที่เก็บออร์บแล้วแต่มียามอยู่ทุกที่”

อีกด้านหนึ่งของไมโครโฟนคือหัวหน้าทีมแมกม่า

มัตซึบุสะ “รวบรวมทีมมามันอาจเป็นกับดักแต่นี่เป็นความเสี่ยงที่ควรค่าแก่การลงมือถ้าพวกเขามีออร์บจริง ๆ”

จูเลียนประหลาดใจเมื่อได้ยินบทสนทนาระหว่างพวกเขา

จูเลียน “พวกเขากําลังพูดถึง Red Orb ที่สามารถควบคุมกราดอน ได้งั้นเหรอ”

จูเลียนเกิดความสงสัยและใช้ Onniforce ของเขาส่งมันเข้าไปในห้องที่มีผู้คุมซึ่งเขาเห็น Red Orb อยู่ตรงกลางโดยมีเลเซอร์ล้อมรอบทั้งออร์บไว้

จูเลียน ‘ดูเหมือนจะเป็นสัญญาณเตือนภัย แต่ไม่มีประโยชน์’

Omniforce ทะลุผ่านชั้นเลเซอร์และสัมผัสออร์บเพื่อตรวจสอบ

จูเลียน ‘ฮ่าฮ่าฮ่า มันเป็นของปลอมจริง ๆ ดูเหมือนว่าพวกเขาพยายามจะจับมัตซีสุบะด้วยการหลอกล่อเขาด้วยออร์บปลอม’

ตอนนี้จูเลียนสงสัยหัวหน้าทีมแม็กม่าคนนี้มาก แม้ว่าเขาจะรู้ว่านี่อาจเป็นกับดักแต่เขาก็ยังลงมือ

จูเลียน ‘เขาโง่จริง ๆ หรือมั่นใจการหลบหนีของพวกเขากันแน่’

จูเลี่ยนตัดสินใจรอดูสิ่งนี้ ในไม่ช้าเขาก็ได้ยินเสียงดังมาจากภายในห้องที่มีผู้คุ้มกันดูเหมือนว่า ทีมแม็กม่าจะระเบิดหลังคาและพยายามที่จะขโมยออร์บ ในไม่ช้าสัญญาณเตือนภัยก็ดับลงและสมาชิกสี่หัวกะทิสองคนและมิคุรก็เข้ามาล้อมมัดซึบุสะ

มัตซึบุสะ “มันเป็นกับดักจริง ๆ แต่พวกแกก็จับฉันไม่ได้ฮ่า ๆ ๆ ๆ”

ทันใดนั้นเฮลิคอปเตอร์ก็บินมาและยิงกระสุนหลายนัดลงบนพื้น ทันใดนั้นมัตซึบุสะก็กดปุ่ม และเขาก็ถูกล้อมรอบด้วยสนามพลังสีแดงเมื่อกระสุนตกลงมาและระเบิดทําให้พื้นที่ทั้งหมดปกคลุมไปด้วยก๊าซที่มีพิษอ่อน ๆ จนรู้สึกยากที่จะหายใจ ทั้งสามคนติดอยู่ข้างนอกพวกเขาเห็นมัตซึบุสะเข้าไปในเครื่องเฮลิคอปเตอร์และหนีออกไป

จูเลียนมองไปที่พวกเขาและอดส่ายหัวไม่ได้

จูเลียน “พวกเขาคาดหวังอะไรกัน พวกเขาคิดว่าการอยู่รอบ ๆ ตัวเขาจะทําให้เขายอมจํานนเหรอ เขาเป็นตัวร้ายที่จะใช้กลอุบายสกปรกเมื่อใดก็ตามที่เขาต้องการเชียวนะ”

ตอนนี้กับดักล้มเหลวจูเลียนก็หมดความสนใจและกลับไปที่ห้องพักในโรงแรมของเขา

เมื่อเขาไปถึงห้องของเขา เขาก็เปิดโทรศัพท์และดูแผนที่

จูเลียน “เมืองที่ใกล้ที่สุดจากโทคะคือเมืองคานาซุมิ และดูเหมือนว่าที่นั่นจะมียิมด้วย ดังนั้น จุดหมายต่อไปคือเมืองคานาซุมิ”

จูเลียนรอให้ผ่านพ้นไปอีกหนึ่งวันและตัดสินใจที่จะพักผ่อน