Journey Towards Greatness: เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 75

ใกล้จะถึงเวลาค่ําแล้ว โปเกมอนของจูเลียนก็กลับมาแล้วเช่นกัน พวกมันกําลังรับประทานอาหารและรอเวลาพลบค่ําเพื่อที่พวกมันจะได้ออกจากปาลึกลับนี้โปเกมอนของเขาเล่าให้เขาฟังเกี่ยวกับประสบการณ์ในป่าแห่งนี้ เขายังประหลาดใจที่ได้รู้เกี่ยวกับครอบครัวของเอเลคเบิล

นอกจากนี้เขายังพบว่า เก็งก้า แอบเข้าไปในบ้านของราชาเขตหญ้าอย่างโดไดโทส และขโมยผลเบอร์รี่ทั้งหมดของมันมามอบให้ฟุจิกิบานะ ในขณะที่มันกําลังสํารวจเขตหญ้า เมื่อโดไดโทสพบฟุชิกิบานะ พร้อมกับผลเบอร์รี่ทั้งหมดของมัน มันก็โจมตีฟุชิกิบานะ และด้วยเหตุนี้จึงนําไปสู่การต่อสู้ระหว่างฟุชิกิบานะ และโดไดโทส แน่นอน ฟุชิกิบานะ ชนะการต่อสู้ครั้งนั้น ในขณะที่ เก็งก้า กําลังดูพวกมันต่อสู้ในขณะที่กินผลเบอร์รี่ที่ขโมยมาราวกับว่ามันกําลังดูการแสดงอยู่

หลังจากนั้น เก็งก้าก็ถูกฟุชิกิบานะไล่ล่าไปทั่วปาเพื่อลงโทษสําหรับการกระทําของมัน แต่เก็งก้าก็แอบเก่งเกินไปสําหรับฟุชิกิบานะ เมื่อจูเลียนได้ยินดังนั้นเขาก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องให้กับความซุกซนของเก็งก้าดี

ในไม่ช้าท้องฟ้าก็กลายเป็นสีส้มจากดวงอาทิตย์ตกและโปเกมอนทั้งหมดของเขาก็เคลื่อนย้ายกลับไปยังปาโทคิวะใกล้ที่ตั้งแคมป์ของพวกมัน เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าและพบว่าดวงอาทิตย์กําลังขึ้นและพบว่าพวกเขาใช้เวลาทั้งวันในปาในตํานาน

จูเลียน “ป่านั้นแปลกจริงๆ เวลาไหลเวียนอยู่ข้างในนั้นชวนสับสนจริงๆ”

จูเลี่ยนตัดสินใจรีบมุ่งหน้าไปสู่ Victory road สําหรับการต่อสู้ครั้งต่อไป

วันรุ่งขึ้นเมื่อเขาไปถึงที่นั่นเขาเห็นป้ายที่อยู่ใกล้ถนนมีการโปรโมตการแข่งขันของเขาแล้วมันก็มีรูปของเขาและคันนะที่มีโปเกมอนอยู่สองสามตัวบนป้าย มันออกแบบมาอย่างฉุดฉาดและมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มองด้วยความคาดหวัง

จูเลียนไม่ได้คิดอะไรมากและเดินตรงไปที่สํานักงานใหญ่ของคณะกรรมการการแข่งขันลีกของคันโต เมื่อเขาไปถึงที่นั้นพนักงานต้อนรับก็บอกเขาว่าพวกเขาจองห้องไว้แล้วเพื่อให้เขาพักในโรงแรมที่อยู่ติดกับสนามกีฬาอินดิโก เขารับคีย์การ์ดและเดินไปที่สนาม Indigo Stadium เขามาถึงโรงแรมที่ระบุไว้ในคีย์การ์ดและพบว่าห้องของเขา เขาเข้าไปพักผ่อนหลังจากพักผ่อนสักพัก เขาก็ตัดสินใจไปเดินเล่น

จูเลียนมาถึงใกล้สนามกีฬาดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเข้าไปข้างในและเขาเดินขึ้นบันไดไปนั่งและ มองไปที่สนาม เขาสังเกตเห็นว่ากลไกในสนามมันเปลี่ยนไป

จูเลียน ดูเหมือนจะเป็นสนามประเภทน้ําแข็ง

ขณะที่เขากําลังคิดว่าเขาจะส่งใครไปสู้กับสี่หัวกระทิ เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าจากอีกด้านหนึ่ง ของสนามประสาทสัมผัสทั้ง 5 ของเขาไวกว่าโปเกมอนบางตัวเสียอีก เขาจึงสังเกตเห็นฝีเท้าที่มาจากอีกด้านหนึ่งของสนามได้อย่างง่ายดาย มองขึ้นไปก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาเธอมีผมสีม่วงสวมแว่นตาเสื้อด้านในสีแดงใต้แจ็คเก็ตสีน้ําเงินและกระโปรงทรงดินสอสีดํา

เมื่อเห็นผู้หญิงคนนี้จูเลียนก็จําเธอได้ เธอคือคันนะสมาชิกของสี่หัวกระทิและยังเป็นคู่ต่อสู้คนต่อไปของเขา คันนะก็สังเกตเห็นจูเลียนและมองเขาอย่างจริงจัง เธอรู้ว่าจูเลียนไม่ได้เร่งเร้า พวกเขามองกันและกันเป็นเวลานาน ในที่สุดจูเลียนก็หลับตาลงและเพิกเฉยต่อเธอ

คันนะรู้สึกพอใจที่เห็นจูเลียนหลับตาลงก่อน เธอคิดว่าเธอได้เปรียบกว่าในการโต้ตอบครั้งแรก สิ่งที่เธอไม่รู้คือจูเลียนรู้สึกเบื่อที่มองเธอเป็นเวลานาน เขาจึงหลับตาลง

คันนะออกจากสนามหลังจากตรวจสอบสนามเสร็จแล้วปล่อยให้จูเลียนอยู่คนเดียว

จูเลียนกลับไปที่ห้องและดูข้อมูลของคันนะและผลงานบางส่วนของเธอ

จูเลียน ดูเหมือนว่าเธอมีโปเกมอนเพียงห้าตัวจากผลงานการแข่งขันทั้งหมดเท่าที่ดูเธอใช้โปเกมอนห้าตัวนี้เท่านั้น จูกอน พาร์เชน ยาโดรัน รูจูลา และลาพลาซ พวกมันทั้งหมดเป็นประเภท น้ําแข็งยกเว้นยาโดรัน ทีมที่มีประเภทน้ําแข็งเป็นส่วนใหญ่ เทรนเนอร์ที่เป็นเทรนเนอร์ประเภทไฟฟ้าที่มีประสบการณ์สามารถกําจัดทีมของเธอได้อย่างง่ายดาย เธอควรพิจารณาเพิ่มโปเกมอนประเภทดินหรือหินในทีมของเธอบ้างนะ หวังว่าเธอจะสามารถต่อสู้กับเอเลคิเบิลได้”

จูเลียนกําลังจะปิดคอมพิวเตอร์เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากศาสตราจารย์โอคิโดะ

จูเลียน “ศาสตราจารย์?”

โอคิโดะ “จูเลียน ฉันจะอยู่ที่นั่นเพื่อเชียร์เธอในการแข่งขันนะ”

จูเลียน “ไม่จําเป็นหรอก คุณกําลังยุ่งกับงานทั้งหมดในบริษัทของเรา”

โอคิโดะ “ไม่ต้องกังวลไป การเตรียมการทั้งหมดเสร็จสิ้นแล้ว เรารอเพียงเครื่องจักรที่จะส่งมอบและสถานที่ทํางานที่จะได้รับการปรับปรุงใหม่หลังจากนั้นการผลิตจะเริ่มขึ้น”

จูเลียน “งี้นี่เอง ฉันไม่ได้คาดหวังว่าสิ่งต่างๆ จะราบรื่นขนาดนี้”

โอคิโดะ “จิมิใช้เส้นสายได้ดี เขามีสายสัมพันธ์มากมายมันจึงเป็นไปได้”

จูเลียน “เยี่ยมมาก”

โอคิโดะ “และนานามิยังส่งความนับถือมาถึงเธอด้วย เธอบอกว่าเธอต้องชนะสี่หัวกระทินะ”

จูเลียน “นานามิ? บอกเธอไปว่าฉันชนะแน่นอน”

โอคิโดะ “แน่นอน ฉันจะไปที่นั่นก่อนการแข่งขันของเธอ”

จูเลี่ยนตัดสินใจที่จะจบวันนี้และเข้านอน จากนั้นเขาก็ฝึกโปเกมอนของเขาไปอีกไม่กี่วัน เขาไม่ต้องการให้โปเกมอนของเขาทํางานหนักเกินไปก่อนการต่อสู้ของพวกมัน