Journey Towards Greatness: เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 70

จูเลียนยกแก้วไวน์ขึ้นจิบแล้วมองไปที่ Jimi Brawn

จูเลียน “ฉันมีแผนจะก่อตั้งบริษัทและผลิตภัณฑ์แรกคืออาหารโปเกมอน”

Jimi Brown ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินเรื่องนี้ มันมีผู้ผลิตอาหารโปเกมอนจำนวนมากอยู่แล้วดังนั้นการดึงดูดความสนใจของเทรนเนอร์ไปยังแบรนด์ใดแบรนด์หนึ่งนั้นเป็นเรื่องยากมาก

Jimi “ผมไม่อยากฟังแบบผิวเผิน แต่คุณจะวางแผนดึงดูดลูกค้ามายังผลิตภัณฑ์ใหม่ของคุณได้อย่างไร”

จูเลียน “ฉันรู้ว่าคุณคิดยังไงมิสเตอร์ Jimi บอกฉันทีว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อผู้คนพบว่าอาหารที่พวกเขาเลี้ยงโปเกมอนของพวกเขานั้นเหมือนกับโปเกมอนของแชมป์เปี้ยนที่กินเข้าไป”

ดวงตาของ Jimi Brown เปล่งประกายเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขาต้องการสร้างความสัมพันธ์กับจูเลียนเพราะจูเลียนมีชื่อเสียงอยู่แล้วและการที่เขาเกี่ยวข้องกับจูเลียนในทางใดทางหนึ่งก็เป็นผลกำไรและตอนนี้เขาได้รับโอกาสครั้งใหญ่อีกครั้งในการทำความคุ้นเคยกับศาสตราจารย์โอคิโดะ

Jimi “เซอร์จูเลียน คุณกำลังบอกว่าจะเผยแพร่สูตรลับของคุณสู่สาธารณะและศาสตราจารย์โอคิโดะก็จะให้ทำจริงหรือ?”

จูเลียน “อ้อ ฉันลืมบอกไปว่าศาสตราจารย์โอคิโดะจะเป็นหนึ่งในคณะกรรมการบริษัทและจะดูแลบริษัทนี้”

เมื่อ Jimi ได้ยินว่าศาสตราจารย์โอคิโดะจะเป็นหนึ่งในสมาชิกของคณะกรรมการบริษัทเขารู้สึกประหลาดใจมาก เขาไม่เคยคิดว่าสิ่งนี้จะเป็นไปได้ศาสตราจารย์โอคิโดะเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงระดับโลกและตอนนี้เขาจะมาเป็นหนึ่งในเสาหลักของบริษัทในอนาคตนี้แล้ว โอกาสการเริ่มต้นเพิ่มขึ้นอย่างมากสำหรับเรื่องนี้

Jimi Brown ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจเข้าร่วมในที่สุด เขาพลาดโอกาสทองเช่นนี้ไม่ได้และแม้ว่าธุรกิจนี้จะไปได้ไม่ดี แต่ก็ไม่สำคัญสำหรับเขามากนักเพราะเขายังคงได้รับโอกาสใกล้ชิดกับศาสตราจารย์โอคิโดะและจูเลียนมากขึ้น

Jimi “โอเคเซอร์จูเลียนฉันจะลงทุนในบริษัทใหม่ของคุณด้วย”

จูเลียน “เยี่ยมมาก เราจะเริ่มต้นด้วยการหาสำนักงานใหญ่ที่สมบูรณ์แบบให้ได้อย่างไร”

Jimi “คุณฝากเรื่องนี้ไว้กับฉันได้เลยเซอร์จูเลียน เพื่อนของฉันอยู่ในอสังหาริมทรัพย์ฉันจะถามเขาว่ามีตึกไหนลดราคาบ้าง”

จูเลียน “โอเค ฉันจะกลับแล้วนี่คือเบอร์ติดต่อของฉันและอันนี้เป็นของศาสตราจารย์ คุณสามารถติดต่อเราได้หลังจากหาที่ที่เหมาะสมได้แล้ว”

Jimi Brown หยิบการ์ดและมอบให้กับเลขาของเขาเพื่อรักษาความปลอดภัยจูเลียน จูเลียนลุกขึ้นและถูกพาตัวออกไปโดย Jimi เอง เมื่อพวกเขาเดินออกไปผู้คนที่เห็นพวกเขาอยู่ด้วยกันต่างก็อยากรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขาคนหนึ่งเป็นดาวรุ่งและอีกคนเป็นมหาเศรษฐี

จูเลียนขี่รถกลับไปที่เมืองมาซาระเพื่อบอกข่าวให้ศาสตราจารย์โอคิโดะ เมื่อไปถึงที่นั่นเขาได้ยินศาสตราจารย์คุยโทรศัพท์กับใครบางคน

โอคิโดะ “ขอบคุณสตีฟที่ให้ความช่วยเหลือ ฉันจะโทรกลับหลังจากยืนยันบางอย่างแล้ว”

จูเลียน “ศาสตราจารย์ คนๆ นั้นคือ”

โอคิโดะ “โอ้ จูเลียนตั้งแต่เธอออกไป ฉันก็ตัดสินใจติดต่อเพื่อนของฉันสองสามคนที่ปลูกเบอร์รี่ ทางสตีฟก็เป็นหนึ่งในนั้นและฉันบอกเขาเกี่ยวกับแผนของเราเขาจึงตกลงที่จะส่งเบอร์รี่ที่จำเป็นสำหรับการเตรียมอาหารโปเกมอนให้เรา”

จูเลียน “เยี่ยมเลย ฉันไปถาม Jimi Brown และเขาก็ตกลงที่จะลงทุน ฉันให้ข้อมูลติดต่อกับเขาเพื่อเขาจะได้โทรหาคุณได้”

โอคิโดะ “ก็ดีแล้วที่เธอคิดจะวางแผนเริ่มต้นธุรกิจและฉันขอบคุณที่เธอชวนให้ฉันมาร่วมงานกับเธอ เธอก็รู้ว่าการทำวิจัยของฉันให้เสร็จนั้นยากแค่ไหนหากไม่ใช้เงิน แต่ตอนนี้ถ้าธุรกิจของเราดำเนินไปได้ด้วยดีฉันจะสามารถทำงานวิจัยที่ถูกทิ้งร้างของฉันต่อไปได้”

จูเลียน “ไม่ต้องขอบคุณฉันศาสตราจารย์ เราทั้งสองต่างก็ตักตวงจากกันและกันดังนั้นก็ไม่เป็นไรหรอก”

โอคิโดะ “สิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง เราทั้งสองต่างก็แสวงหาผลประโยชน์ซึ่งกันและกัน”

ไม่นานหลังจากนั้นไม่กี่วัน Jimi Brown ก็โทรมาบอกว่าเขาพบอาคารที่สมบูรณ์แบบเพื่อสร้างสำนักงานใหญ่และยังเป็นสถานที่ผลิตอาหารทั้งจูเลียนและศาสตราจารย์โอคิโดะก็ได้ไปดูสถานที่และพอใจกับมัน Jimi Brown เริ่มลงทุนเงินเป็นจำนวนมากในโครงการนี้เพราะเขารู้ว่าอัตราส่วนกำไรของเขาจะมากกว่าขาดทุนดังนั้นเขาจึงไม่ลังเล จูเลียนตัดสินใจให้เขาเป็นคณะกรรมการบริหารด้วยหุ้นบริษัท 10% Jimi พอใจกับเรื่องนี้มาก แม้ว่าตอนนี้จะดูน้อยแต่ 10% นี้เขารู้ว่าการปันส่วนผลกำไรของเขาจะเติบโตต่อไปกับบริษัทนี้ส่วนศาสตราจารย์โอคิโดะได้รับหุ้นไป 30% และจูเลียนรับไป 50%

ในไม่ช้าพวกเขาก็เซ็นสัญญาและทำงานด้านกฎหมายซึ่งใช้เวลาหนึ่งเดือนเนื่องจากคอนเนคชั่นของ Jimi จึงได้จบลงอย่างรวดเร็ว พันธมิตรทางธุรกิจเพียงไม่กี่รายของ Jimi ก็ลงทุนในบริษัทนี้หลังจากทราบว่าจูเลียนและศาสตราจารย์โอคิโดะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย พวกเขาใช้หุ้นอีก 10 % ของหุ้นระหว่างพวกเขาหลังจากการทำงานด้านกฎหมายทั้งหมดจูเลียนก็ได้ส่งมอบสูตรอาหารและการดูแลของศาสตราจารย์โอคิโดะ เขาไม่ต้องกังวลว่ามันจะถูกขโมย

ในที่สุดจูเลียนก็ตัดสินใจว่าถึงเวลาที่จะท้าทายสี่หัวกระทิเพื่อให้ชื่อเสียงของเขาเพิ่มขึ้นซึ่งมันจะช่วยเพิ่มชื่อบริษัทใหม่ของเขาอย่าง JC Corporations กระบวนการผลิตยังไม่เริ่มต้นเนื่องจากต้องนำเข้าเครื่องจักรขนาดใหญ่จากภูมิภาคอื่น ดังนั้นพวกเขาจึงติดอยู่ในการปรับปรุงอาคารภายใต้ชื่อ JC Corporations

เป็นเวลากว่าหนึ่งเดือนแล้วที่จูเลียนได้รับชัยชนะในลีก ดังนั้นเขาจึงได้ประชุมกับคณะกรรมการและบอกพวกเขาเกี่ยวกับแผนการของเขาที่จะท้าทายสี่หัวกระทิซึ่งพวกเขาทั้งหมดสนับสนุนการตัดสินใจนี้เป็นอย่างดี เพราะพวกเขารู้ว่าหากจูเลียนเอาชนะทั้งสี่ได้เขาจะกลายเป็นแชมป์ และการเป็นแชมป์ก็หมายถึงตำแหน่งสูงสุดที่จะมีในภูมิภาค เมื่อจูเลียนเป็นแชมป์จะเป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับบริษัทใหม่นี้

ขณะนี้จูเลียนกำลังมุ่งหน้ากลับไปที่ Champion Road (チャンピオンロード) เพื่อพบกับประธานทามารันเซะ เขาจะเป็นคนหนึ่งที่จะแจ้งให้สี่หัวกระทิทราบเกี่ยวกับคำท้าทายและพวกเขาต้องมาถึง Indigo Plateau เพื่อต่อสู้กับจูเลียน

หลังจากเดินทางไปได้ไม่กี่วันในที่สุดจูเลียนก็มาถึง Champion Road และตรงไปที่สำนักงานใหญ่ของ League Competition Committee เพื่อพบกับทามารันเซะเมื่อเขาไปถึงที่นั่นเขาได้รับการต้อนรับจากพนักงานต้อนรับและเธอก็ติดต่อประธานอย่างรวดเร็วเกี่ยวกับการมาถึงของจูเลียน

พนักงานต้อนรับพาจูเลียนไปที่ห้องประชุมซึ่งเขาพบทามะรันเซะนั่งอยู่บนเก้าอี้และยิ้มให้เขา จูเลียนเดินไปข้างหน้าและนั่งตรงข้ามกับเขาและเริ่มพูด

จูเลียน “คุณทามารันเซะฉันพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับพวกเขาแล้ว”

ทามะรันเซะ “ฉันคิดว่าเธอไม่ต้องการเป็นแชมป์และเดินทางไปที่อื่น”

จูเลียน “เกี่ยวกับเรื่องนั้นแม้ว่าฉันจะเอาชนะพวกเขาทั้งสี่คนได้ฉันก็จะไม่รับตำแหน่งแชมป์”

ทามารันเซะประหลาดใจกับคำตอบนี้

ทามะรันเซะ “ทำไมล่ะ”

จูเลียน “ฉันยังเด็กและฉันต้องการเดินทางต่อไป ดังนั้นการเป็นแชมป์จึงไม่ใช่ถ้วยรางวัลของฉันจริงๆ”

ทามะรันเซะ “อ่า ฉันเข้าใจ ฉันรู้ว่าการได้ครองแชมป์ภูมิภาคเป็นงานที่ยากมากและเธอจะได้พักร้อนเพียงไม่กี่เดือน ฉันเข้าใจ แต่เธอจะยังคงถูกเรียกว่าแชมป์หลังจากการชนะของเธอ แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการก็ตาม”

จูเลียน “ฉันเข้าใจ แต่การถูกเรียกและการเป็นนั้นมันแตกต่างกันและฉันก็มีความสุขกับสิ่งนั้น”

ทามะรันเซะ “ฉันเห็นว่าเธอได้ตัดสินใจเส้นทางของเธอแล้ว ฉันก็ไม่มีสิทธิ์หยุดเธอ ฉันจะแจ้งสี่หัวกระทิและเริ่มเตรียมการสำหรับการต่อสู้เหล่านี้”

จูเลียน “เมื่อไหร่ถึงจะเริ่ม”

ทามะรันเซะ “เธอไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้นภายในสองสัปดาห์การเตรียมการทั้งหมดจะเสร็จสิ้นและเราต้องประกาศเรื่องนี้ให้คนทั้งคันโตได้รับทราบ ดังนั้นจงใช้เวลาในการฝึกของเธอ”

จูเลียน “ขอบคุณ ฉันจะกลับก่อน”

จูเลียนเดินจากไปโดยทิ้งทามะรันเซะไว้ข้างหลังให้อยู่คนเดียวในห้องทำงานของเขา

ทามะรันเซะ ‘ชายหนุ่มที่มีแววตาเช่นนี้ เห็นได้ว่าเขาจะทำให้โลกเต็มไปด้วยพายุ’

จูเลียนตัดสินใจที่จะกลับไปฝึกฝนโปเกมอนของเขาในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะมั่นใจในการเอาชนะสี่หัวกระทิด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของโปเกมอนของเขา แต่เขาก็ไม่ชอบที่จะประมาท

หลังจากกลับไปที่เมืองมาซาระ จูเลียนก็เริ่มฝึกโปเกมอนของเขา

ตอนนี้โกกะซารุกำลังฝึกกับฮีทรานเพื่ออัพเลเวลพวกมัน ทั้งคู่มักจะแข่งขันกันเองและแสดงความเชี่ยวชาญด้านเปลวไฟซึ่งกันและกัน แม้ว่าพวกมันจะเป็นเพื่อนสนิทแต่ก็เป็นคู่แข่งกัน แต่เอเลคิเบิลก็พยายามที่จะฝึกฝนทักษะใหม่ที่จูเลียนคิด มันต้องจ่ายให้กับพลังงานของมันแต่ความเสียหายที่เกิดจากมันจะทำลายล้างได้มาก เกียราดอสยังเริ่มฝึกฝนพลังธาตุของมัน เก้งก้าสามารถควบคุมพลังงานผีได้อย่างเต็มที่และตอนนี้สามารถควบคุมคนอื่นได้บ้าง โปเกมอนตัวอื่นของเขาก็ทำเช่นกัน การฝึกฝนพิเศษของพวกมันนั้นเพื่อเพิ่มพลังธาตุในขณะที่พวกมันรอวันต่อสู้มาถึง