Journey Towards Greatness: เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 62

วันรุ่งขึ้นจูเลียนตื่นแต่เช้าเพื่อที่เขาจะได้ไปดูว่าใครจะเป็นคู่ต่อสู้คนต่อไปของเขาพร้อมกับประเภทของสนามที่เขาจะต้องเจอ

เขาไปยังสถานที่ที่เขาเช็คอินเมื่อวานนี้ เขาเดินเข้าไปก็พบว่าที่นี่เต็มไปด้วยเทรนเนอร์แม้ว่าจะเป็นช่วงเช้าก็ตาม เขาเดินไปหาพนักงานต้อนรับและเช็คอินด้วยตัวเอง

จูเลียน “ใครจะเป็นคู่ต่อสู้คนต่อไปของฉัน”

จูเลียนถามและกดปุ่มในขณะที่คอมพิวเตอร์เริ่มสุ่มสนามกับคู่ต่อสู้สำหรับการต่อสู้ครั้งต่อไปของเขา เมื่อกล่องเลือกหยุดก็แสดงสนามประเภทหินพร้อมกับคู่ต่อสู้ของเขา นั่นคือผู้หญิงที่ชื่อคาสซันดรา

พนักงานต้อนรับ “คุณมีนัดตอน 13.00 น. ที่สนามประเภทหิน หวังว่าคุณจะไปทันเวลานะคะ”

จูเลียน “แน่นอน”

จูเลียนเดินออกไปและพบว่าตัวเองอยู่ต่อหน้าซาโตชิกับผองเพื่อน จูเลียนถอนหายใจให้กับความโชคร้ายของเขา แต่เขาก็ไม่ได้แสดงมันบนใบหน้า

ซาโตชิ “เฮ้ จูเลียน”

ซาโตชิเรียกหาและโบกมือเพื่อดึงดูดความสนใจของจูเลียน จูเลียนไม่มีทางเลือกจึงมองไปหาเขา

จูเลียน “เฮ้ซาโตชิ สบายดีไหม”

ซาโตชิ “ฉันสบายดี ฉันเห็นการต่อสู้ของนายเมื่อวานนี้แล้ว นายยอดเยี่ยมมากและฟุชิกิบานะของนายก็แข็งแกร่งมาก ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่านายจะเอาชนะคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดาย…”

จูเลียน ‘แม่ง ไอเด็กนี่พูดมากเกินไป เขาจะหยุดเมื่อไหร่เนี่ย?’

จูเลียนรออย่างอดทนจนกว่าซาโตชิจะพูดจบ

ซาโตชิ “…และฉันก็อยากจะถามนายว่า เราจะสู้กันได้ไหม”

จูเลียน ‘เขาไม่เลิกจริงๆ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขาจะไม่ชนะ แต่เขาก็เป็นตัวละครหลักและถูกทำให้นิสัยเป็นแบบนี้ ฉันไม่สามารถเปลี่ยนเขาได้แม้ว่าฉันจะต้องการก็ตาม’

จูเลียน “ถ้าเราพบกันในสนาม ฉันถึงจะต่อสู้กับนายเท่านั้น ดังนั้นพยายามอย่างน้อยให้เข้าถึง 16 อันดับล่ะ”

จากนั้นจูเลียนก็มองไปที่พิคาชูของเขาและตบเบาๆ

จูเลียน ‘พิคาชูตัวนี้ถูกศาสตราจารย์โอคิโดะเก็บไว้และไม่ได้ปล่อยมันออกมาบ่อยนัก ฉันมักจะสงสัยอยู่เสมอว่าทำไมพิคาชูตัวนี้ถึงแข็งแกร่งมากแม้ว่ามันจะดูไม่แตกต่างจากตัวอื่นมากนัก’

จูเลียน “นายมีพิคาชูที่ไม่เหมือนใคร ฉันหวังว่านายจะดูแลมันเป็นอย่างดี”

จูเลียนลูบแก้มของพิคาชูแล้วเดินจากไปโดยปล่อยให้ซาโตชิกับเพื่อนๆ จ้องด้านหลังของเขา

ทาเคชิ “ซาโตชิไปเช็คกันเถอะว่านายกำลังจะได้สู้กับใคร”

ซาโตชิ “เอ้อ ไปกันเถอะ”

พวกเขาวิ่งไปที่ห้องโถงลงทะเบียนเพื่อเช็คอินสำหรับวันนี้ ขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปใกล้พนักงานต้อนรับ พวกเขาก็เห็นผู้หญิงผมสีม่วงเข้มมองไปที่คู่ต่อสู้คนต่อไปของเธอ เมื่อเห็นคู่ต่อสู้ของเธอบนหน้าจอซาโตชิก็จำเขาได้

ซาโตชิ “นั่นจูเลียนนี่นา”

ผู้หญิงที่กำลังมองไปที่หน้าจอหันไปรอบๆ ก็เห็นซาโตชิกำลังมองคู่ต่อสู้ของเธอบนหน้าจอและเดินเข้าไปหาเขา ทาเคชิที่เห็นสาวสวยคนนี้เดินมาหาพวกเขาก็แสดงอารมณ์ที่ตื่นเต้นตามปกติของเขา แต่เขาก็ถูกปลุกให้ตื่นโดยคาสุมิ

คาสซันดรา “เฮ้ ฉันชื่อคาสซันดรา นายรู้จักกับคู่ต่อสู้คนต่อไปของฉันเป็นการส่วนตัวเหรอ”

ซาโตชิ “สวัสดีฉันชื่อซาโตชิและนี่คือพิคาชูเพื่อนของฉัน”

คาสุมิ “ฉันชื่อคาสุมิ”

ทาเคชิ “และเธอสามารถเรียกผมว่า ทาเคจัง ได้ถ้าเธอต้องการ”

ซาโตชิ “ใช่ ฉันรู้จักจูเลียนเราอาศัยอยู่ในเมืองเดียวกัน”

คาสซันดรา “อ้อ นายช่วยเล่าเรื่องของเขาให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม”

ซาโตชิ “จูเลียนน่ะแข็งแกร่งจริงๆ ฉันเคยเห็นเก็งก้าของเขาที่แข็งแกร่งมากเหมือนกันและเธออาจรู้เกี่ยวกับเรื่องเมื่อวานว่า ฟุชิกิบานะ ของจูเลียนก็จัดการกวาดเลียบด้วยตัวคนเดียว”

คาสุมิ “เฮ้ซาโตชินายกำลังทำอะไรเนี่ย นายไม่สามารถบอกคนอื่นเกี่ยวกับข้อมูลของคนอื่นได้นะ”

ซาโตชิ “อ่า ขอโทษทีลืมไป”

คาสซันดรา “ไม่ ไม่ ฉันสิต้องขอโทษ ฉันไม่ควรถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันแค่อยากรู้เกี่ยวกับคู่ต่อสู้ของฉันแค่นั้น ฉันไปล่ะ”

คาสซันดราเดินจากไปโดยทิ้งซาโตชิกับเพื่อนไว้ข้างหลัง

คาสุมิ “ดูสิ่งที่นายทำสิ ฉลาดมากนายเพิ่งให้ข้อมูลเกี่ยวกับทีมของจูเลียนไป นายจะโง่อะไรขนาดนี้เนี่ย”

ซาโตชิก้มหน้าลงด้วยความลำบากใจ

ทาเคชิ “คาสุมิอย่าว่าเขาเลย ถึงแม้ว่าเธอจะรู้เกี่ยวกับโปเกมอนสองตัวของจูเลียน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะชนะนะ”

คาสุมิ “ฉันคิดว่านายพูดถูก”

ทาเคชิ “ซาโตชิ ไปดูกันว่าใครคือคู่ต่อสู้คนต่อไปของนาย”

ซาโตชิกับเพื่อนของเขามุ่งหน้าไปเช็คอินในขณะที่คู่ต่อสู้คนต่อไปของจูเลียนอย่างคาสซันดรากำลังนั่งอยู่ในร้านอาหารและคิดเกี่ยวกับกลยุทธ์ของเธอในการเผชิญหน้ากับจูเลียน

คาสซันดรา ‘คู่ต่อสู้คนต่อไปของฉันไม่ใช่สิ่งที่ฉันสามารถชนะได้อย่างง่ายๆ ฉันต้องใช้พลังทั้งหมดเพื่อเอาชนะเขา สิ่งที่ฉันรู้เกี่ยวกับเขาก็คือเขามีฟุชิกิบานะและเก็งก้าที่แข็งแกร่ง ฉันไม่สามารถสร้างกลยุทธ์การต่อสู้โดยใช้ข้อมูลเพียงอย่างเดียวแบบนี้ ฉันต้องหาอย่างอื่น’

ขณะที่คาสซันดรากำลังคิดว่าจะทำอะไรดี เธอก็เห็นคู่ต่อสู้คนต่อไปเดินเข้ามาในร้านอาหารด้วยท่าทางสบายๆ

จูเลียนเดินไปที่เคาน์เตอร์และสั่งของกิน เขาจ่ายเงินจากนั้นก็นั่งใกล้หน้าต่างพร้อมกับอาหาร ขณะที่เขากำลังจะกินก็ได้ยินเสียงทัก

คาสซันดรา “ฉันขอนั่งตรงนี้ด้วยได้ไหม”

จูเลียนหันไปมองผู้หญิงคนหนึ่งและนั่นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคาสซันดรา คู่ต่อสู้คนต่อไปของเขา เมื่อเห็นเธอเขาก็พยักหน้าบ่งบอกให้เธอนั่งได้

คาสซันดรา “คุณคงเป็นจูเลียน ฉันเป็นคู่ต่อสู้คนต่อไปของคุณ มันคงเป็นเรื่องบังเอิญที่เราจะได้พบกันที่นี่?”

จูเลียน “แน่นอน แล้วมีอะไรให้ผมช่วยล่ะมิสคาสซันดรา”

คาสซันดรา “ฉันแค่อยากคุยกับคู่ต่อสู้คนต่อไปเท่านั้น”

จูเลียน “อ่า เข้าใจละ เธอมาที่นี่เพื่อรับข้อมูลจากฉัน งั้นฉันจะบอกเธอเอง”

คาสซันดราเริ่มจริงจังหลังจากได้ยินจูเลียนพูด เธอไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะถูกมองออกอย่างง่ายดาย แต่สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจยิ่งกว่านั้นคือ เขาบอกว่าเขาจะเปิดเผยกลยุทธ์ของเขาให้เธอรู้

จูเลียน “เธอรู้ไหมมิสคาสซันดรา ผมจะใช้ พีจ็อต ของฉันในการต่อสู้เท่านั้น ถ้าเธอสามารถเอาชนะ พีจ็อต ของฉันได้ ฉันจะยอมแพ้เอง”

จูเลียนพูดแบบนี้และจ้องตาของเธอ คาสซันดราตะลึงกับคำตอบของจูเลียน แต่เธอเริ่มรู้สึกถึงความรู้สึกแปลกๆ ราวกับว่าเธอกำลังติดอยู่ในบางสิ่ง แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่ามันคืออะไร เมื่อเธอมองไปที่ดวงตาสีแดงเข้มของจูเลียนก็รู้สึกราวกับว่าเธอกำลังถูกนักล่ากำหนดเป้าหมาย แต่จิตใจของเธอกำลังคิดถึงอย่างอื่น

คาสซันดรา ‘เขาล้อเล่นหรือเปล่า เขาคิดว่าฉันจะไม่เหมาะกับเขา เขาจะใช้แค่ พีจ็อต ของเขาเหรอ นั่นเป็นเรื่องไร้สาระ เขาแค่พยายามหลอกให้ฉันคิดแบบนั้น รอดูเถอะฉันจะเอาชนะคุณในการต่อสู้ของเรา’

คาสซันดราลุกขึ้นอย่างโกรธจัดและเดินจากไป ขณะที่จูเลียนเพลิดเพลินกับอาหาร

จูเลียน ‘ฉันบอกเธอแล้วว่าฉันจะทำอะไร ฉันไม่รู้ว่าเธอจะรับคำแนะนำหรือเปล่านะ’

จูเลียนกลับมารับประทานอาหารอีกครั้งในขณะที่รอเวลาผ่านไปเพื่อการต่อสู้ครั้งต่อไป