Journey Towards Greatness: เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 13
ในขณะที่จูเลียนกำลังเดินไปตามถนนเพื่อสำรวจเกาะและเยี่ยมชมสถานที่ต่างๆ แต่เขาก็รู้สึกรำคาญที่เขาไม่สามารถหาที่พักได้ เนื่องจากมีนักท่องเที่ยวจำนวนมากมาที่นี่ ทั้งโรงแรมทั่วไป โรงแรมขนาดเล็ก หรือแม้แต่ศูนย์โปเกมอนต่างก็เต็มไปหมด จูเลียนไม่มีทางเลือกนอกจากไปที่ Blaine’s Inn ที่ตั้งอยู่ใกล้กับภูเขาไฟ เขาจึงตัดสินใจไปที่นั่นในตอนกลางคืนหลังจากสำรวจเมือง
จูเลียน “ถ้าฉันคิดถูกนี่คือเกาะที่มิวทูถูกสร้างขึ้นโดยนักวิทยาศาสตร์ของทีม
ร็อคเก็ต ฉันคิดว่าควรจะไปค้นหามัน บางทีฉันอาจจะเจออะไรบางอย่าง”
จูเลียนปั่นไปรอบๆ เกาะและในที่สุดก็พบคฤหาสน์ร้างที่ชานเมืองของเกาะ
จูเลียน “ฉันคิดว่านี่คือสถานที่ที่ว่า”
จูเลียนเดินเข้าไปในคฤหาสน์เห็นว่ามีบันไดสองขั้นที่นำไปสู่ด้านบนและอีกบันไดหนึ่งไปยังฐาน e.m.e.nt
จูเลียน “ตรวจดูชั้นบนก่อนแล้วไปที่ชั้นล่าง e.m.e.nt”
เขาเริ่มขึ้นบันไดและไปถึงชั้น 1 ที่ชั้นหนึ่งไม่มีอะไรเลยนอกจากห้องว่าง จากนั้นเขาก็เริ่มเดินไปที่ชั้นสองและพบว่ากลุ่มโดกาซนั้นเห็นจูเลียน พวกมันวิ่งหนีไปโดยไม่ทำอะไร เขาค้นหาชั้นนี้และพบเพียง doc.u.ments ที่ไร้ประโยชน์ในขณะที่เขาสำรวจชั้นอื่นๆ และเขาก็พบเมตามอนแต่มันก็หนีออกไปพร้อมปลอมตัวเป็นโปเกมอนแบบสุ่ม จูเลียนรู้สึกผิดหวังเมื่อเขาไม่พบโกสท์หรือ โปเกมอนประเภทความมืดเนื่องจากมันอาจมีประโยชน์กับเขามาก เขาคาดหวังว่าจะพบอย่างน้อยหนึ่งตัวในอาคารร้างแห่งนี้ แต่ก็ไม่มีประโยชน์
จูเลียน “ไม่มีโปเกมอนผี แต่ถึงแม้ว่าฉันจะไม่มีโปเกมอนตัวใดที่สามารถหยุดพวกมันได้เราก็ลงไปดูกันดีกว่าว่า e.m.e.nt มีอะไรอยู่”
จูเลียนเดินลงมาและในที่สุดก็มาถึงฐาน e.m.e.nt เขาเห็นเครื่องมือในห้องทดลองมากมาย เขาเริ่มค้นหาและพบเอกสารบางอย่างเกี่ยวกับพันธุศาสตร์โปเกมอน แต่ไม่มีประโยชน์มากนักเมื่อเห็นว่าไม่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์เขาก็ขมวดคิ้ว
จูเลียน “ฉันมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่านี่คือสถานที่ที่มิวทูถูกสร้างขึ้น แต่เมื่อเห็นห้องทดลองนี้ดูเหมือนว่ามันเป็นสถานที่วิจัยทั่วไป แต่เอกสารเกี่ยวกับพันธุศาสตร์โปเกมอนนี้พิสูจน์ไม่ได้ ใช่แล้ว อาจจะมีทางลับอยู่”
จูเลียนเริ่มค้นหาทุกซอกทุกมุมและในที่สุดเขาก็พบด้านข้างของกำแพงซึ่งดูเหมือนว่าอีกด้านมันกลวง
จูเลียน “โมกะซารุออกมา โมกะซารุทำลายกำแพงนี้ด้วย focus punch” โมกะซารุทำลายกำแพงและตามที่คาดไว้ มันมีทางอยู่เบื้องหลังกำแพงที่พังทลาย เขาเรียกโมกะซารุกลับมาและเริ่มลงไป หลังจากเดินไปหนึ่งนาทีในที่สุดเขาก็ถึงจุดสิ้นสุด และด้านหน้าของเขาคือประตูเหล็กที่ปิดกั้นเส้นทางของเขา
จูเลียน “นั่นเป็นทางยาวลงและตอนนี้ฉันต้องผ่านประตูนี้ไป โชคดีจริงๆ ที่ฉันมีฮีทราน”
จูเลียนเรียกฮีทรานออกมาและบอกให้เขาหลอมประตูเหล็กต่อหน้า ฮีทรานทำตามคำสั่งโดยการเป่าไฟที่ร้อนจัดซึ่งทำให้ประตูเหล็กหลอมละลายอย่างง่ายดาย
จูเลียน “งานดีฮีทราน ไปพักผ่อนก่อนเถอะ” เขาส่งฮีทรานกลับไปและเริ่มมองไปรอบๆ เขาเห็นอุปกรณ์ห้องแล็บหลายประเภทที่ก้าวหน้ามากและกลางห้องทดลองเขาเห็นภาชนะแก้วขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยของเหลว และสายไฟที่ยื่นออกมา
จูเลียน “ในที่สุดก็พบเสียที นี่คือหลอดที่มิวทูถูกสร้างขึ้นแม้ว่าพวกเขาจะละทิ้งสถานที่นี้กับทิ้งเครื่องจักรไว้ที่นี่แต่ดูเหมือนว่ามันจะยังใช้งานได้อยู่” เขาเดินไปรอบๆ และตรวจสอบว่าเขาจะสามารถหาข้อมูลได้หรือไม่และเขาก็ทำ แม้ว่ามันจะไม่ใช่ทั้งหมด แต่ก็ถือได้ว่าเป็นครึ่งหนึ่งของมัน ข้อมูลนั้นมีชื่อว่าโครงการมิวทูที่ระบุกระบวนการดัดแปลงพันธุกรรมของมิวไปถึงมิวทู เมื่อเห็นสิ่งนี้เขาก็ขมวดคิ้ว
จูเลียน “ถ้าพวกเขาละทิ้งสถานที่แห่งนี้และโครงการประสบความสำเร็จแล้วทำไมต้องทิ้ง doc.u.ments นี้ไว้ที่นี่ พวกเขาไม่กลัวว่าจะมีคนค้นพบสถานที่นี้และขโมยข้อมูลนี้เหรอ” เขาดูเอกสาร doc.u.ments และเก็บไว้ในกระเป๋าของเขาและเขาเริ่มตรวจสอบอุปกรณ์อื่นๆ และเมื่อเขาตรวจดูเขาก็ขมวดคิ้ว
จูเลียน “ทำไมเครื่องมือบางเครื่องถึงยังร้อนอยู่ ดูเหมือนมีคนมาที่นี่มาก่อนและใช้อุปกรณ์” ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงคลิกของสวิตซ์ที่ซ่อนอยู่หลังเครื่อง ทันใดนั้นเขาก็เห็นกำแพงอีกด้านหนึ่งค่อยๆ เปิดออก
จูเลียน ‘ประตูลับอีกบาน’
หลังจากที่ผนังเปิดออกอย่างสมบูรณ์ชายชราคนหนึ่งก็เข้ามาในชุดเสื้อคลุมสีขาวจูเลียนไม่เคยเห็นชายคนนี้ แต่นั่นคือเงื่อนงำบางอย่างว่าทำไมเขาถึงมาที่นี่เขาจึงเรียกฟุชิกิโซอย่างเงียบๆ และบอกให้มันเงียบเมื่อชายชราเข้ามาและ ทันทีที่เห็นประตูถูกหลอมเหลวเขาก็เริ่มตกใจ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว
จูเลียนมองเห็นโอกาสจึงลงมืออย่างรวดเร็ว “ฟุชิกิโซใช้ vine whip มัดเขา”
เมื่อได้ยินเสียงที่มาจากด้านหลังชายชราก็หันไป แต่เขาก็ถูกเถาวัลย์ของฟุชิกิโซมัดไปแล้ว ชายชราพยายามดิ้นรนเพื่อหลุดออกไป แต่ก็ไร้ผลเขาจ้องมองจูเลียนอย่างโกรธๆ
ชายชรา “แกเป็นใคร แม่งเอ้ย ทำไมแกถึงมาที่นี่”
จูเลียน “เย็นไว้ตาแก่ ฉันคิดว่านายคงไม่เข้าใจสถานการณ์ที่เป็นอยู่ ตอนนี้ให้ฉันเคลียร์มันก่อน ตอนนี้นายเป็นตัวประกันของฉันและฉันเป็นคนเดียวที่ได้รับอนุญาตให้ตั้งคำถาม”
จูเลียนพูดแบบนี้และเดินไปหาชายชราที่ยังคงดิ้นรน เขาเข้าไปใกล้และยิ้ม หลังจากนั้นจูเลียนก็หยิบโปเกบอลและเทเซอร์ที่อยู่ในกระเป๋าหลังของเขาออกมา หลังจากยืนยันว่าชายชราคนนี้ไม่มีทางอื่นที่จะหลบหนีได้เขาสับหลังศีรษะและทำให้ชายชราหมดสติ เขาก็ส่งฟุชิกิโซกลับไปที่โปเกบอลของเขา จากนั้นเขาก็เอาเชือกออกจากกระเป๋าและเริ่มมัดชายชราแล้วโยนเขาไปที่มุมห้องแล้ว เริ่มเตรียมตัวก่อนที่ชายชราจะตื่น
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมงในที่สุดชายชราก็ตื่นขึ้นมาและเห็นว่าเขายังถูกมัดอยู่ส่วนจูเลียนก็นั่งอยู่ตรงหน้าเขาบนเก้าอี้และยิ้มให้เขา เมื่อเห็นรอยยิ้มนั้นชายชราก็ขนลุกไปถึงกระดูกสันหลังราวกับว่าดิเวลกำลังยิ้มให้ตัวเขา
จูเลียน “ม0าตรงประเด็นกันดีกว่า นายชื่ออะไร”
ชายชราคิดว่ามันจะไม่ใช่ประสบการณ์ที่ดีถ้าเขาโกหกจูเลียน
ชายชรา “ฉันชื่อจอห์น”
จูเลียน “จอห์น นายเป็นสมาชิกของทีมร็อคเก็ตเหรอ”
ตอนนี้จอห์นรู้สึกกลัวมากเมื่อชายคนนี้รู้ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของทีมร็อคเก็ต เขาลังเลที่จะตอบ แต่จู่ๆ เขาก็รู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างกายราวกับว่าไฟฟ้าช็อต จอห์นกลับสู่ความเป็นจริงและเห็นว่าจูเลียนถือคีมสองอันไว้ในมือและมันมีประกายไฟฟ้าพุ่งออกมา จอห์นก็รู้ว่าตอนนี้เขาถูกไฟฟ้าดูด
จูเลียน “ตาแก่ฉันไม่ใช่คนอดทน และฉันไม่ชอบให้คนอื่นพูดโกหก ดังนั้นถ้านายลังเลหรือโกหกเกี่ยวกับสิ่งใดก็ตาม ฉันจะให้ไฟฟ้าช็อตนายและจะเพิ่มระดับทุกครั้ง” จูเลียนพูดด้วยใบหน้าที่เย็นชา เมื่อเห็นใบหน้าที่เย็นชานี้จอห์นก็คิดว่าเขานั้นเห็นปีศาจ แม้แต่เจ้านายเก่าของเขาก็ยังดูไม่น่ากลัวขนาดนั้นเขาจึงเริ่มตอบ
จอห์น “ใช่ ฉันเป็นสมาชิกของแก๊งร็อคเก็ต แต่ฉันหนีจากพวกเขามา”
จูเลียน “ทำไมถึงทำแบบนั้น”
จอห์น “หลังจากเพื่อนร่วมทีมของฉันแก้ไขยีนของมิวเป็นมิวทูเสร็จแล้วเขาไม่เพียงแต่ไม่ให้สิ่งที่เขาสัญญากับเราเท่านั้น แต่ยังขังเพื่อนร่วมทีมของฉันไว้ในสำนักงานใหญ่ มีเพียงไม่กี่คนที่รู้เกี่ยวกับการทดลองนี้ในสำนักงานใหญ่ รวมถึงฉันด้วย ดังนั้นฉันจึงขโมยข้อมูลทั้งหมดจากพวกเขาและหนีมา”
จูเลียนหยิบเอกสาร doc.u.ments ที่เขามีออกมาและแสดงให้จอห์นดู “นี่เป็นข้อมูลเดียวที่นายมีเหรอ”
จอห์นลังเล แต่ไม่อยากถูกไฟฟ้าดูดอีกดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะคายมันออกทั้งหมด
จอห์น “ไม่ มันเป็นเพียงข้อมูลภายนอกเกี่ยวกับโครงการ ฉันมีข้อมูลทั้งหมดที่เก็บไว้ที่นี่ในคอมพิวเตอร์หลัก”
จูเลียน “แล้วนายกำลังพยายามทำอะไรกับข้อมูลที่ถูกขโมยนี้”
จอห์น “แน่นอนว่าฉันต้องการเริ่มโครงการใหม่และร่ำรวยกับมัน”
จูเลียน “โอเคพอ เปิดสวิตช์บนคอมพิวเตอร์แล้วให้ฉันเข้าถึงมัน”
จูเลียนแก้เชือกของจอห์นและพาเขาไปที่คอมพิวเตอร์หลัก จอห์นเปิดคอมพิวเตอร์อย่างรวดเร็วและส่งไปที่จูเลียนทันที จากนั้นจูเลียนก็ทำให้เขาหมดสติอีกครั้งแล้วเขาก็เรียกดูข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับโครงการมิวทู เขาพบข้อมูลมากมายเกี่ยวกับแก๊งร็อคเก็ต เขาคัดลอกไฟล์ทั้งหมดลงในไดรฟ์และใส่ไว้ในกระเป๋าของเขาและออกจากคฤหาสน์ส่วนจอห์นก็หมดสติ ก่อนที่จะลบข้อมูลทั้งหมดที่มีอยู่ในคอมพิวเตอร์
จูเลียนมองกลับไปที่คฤหาสน์ถอนหายใจและจากไป
จูเลียน “ไม่ว่าจะอยู่ในโลกไหนก็จะมีผู้คนที่ถูกขับเคลื่อนด้วยความโลภและความอยากร่ำรวยเสมอ มันเป็นเรื่องดีที่จอห์นคนนี้อายุมากแล้วเขาจึงไม่ต่อต้านมากนัก ไม่เช่นนั้นฉันจะต้องใช้วิธีทรมานเหล่านั้นที่ฉันเรียนรู้มาจากเมื่อสมัยก่อนของฉันในช่วงเวลาที่ฉันอยู่ในกองทัพ”