Journey Towards Greatness: เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 128

ตอนที่ 128 ฝึกซาโตชิ

จูเลียนกลับไปที่ห้องพักที่โรงแรมก็พบกับนานามิกําลังจดบันทึกพร้อมเคี้ยวขนมที่อยู่ข้างๆ เธอ

จูเลียน “ยังเตรียมตัวอยู่เหรอ ฉันคิดว่าเธอควรพักผ่อนบ้างนะ”

นานามิหันกลับมาและยิ้มให้จูเลียน

นานามิ “ฉันรู้ ฉันเพิ่งเริ่มเอง ฉันนั่งดูทีวีมาทั้งวัน”

จูเลียนไม่พูดอะไรและนั่งข้างเธอ

จูเลียน “พรุ่งนี้เราจะไปงานประกวดกันไหม”

นานาม “แน่นอน ฉันต้องการแรงบันดาลใจใหม่ๆ พวกเขาอาจช่วยฉันได้ในการสอบ

จูเลียน “อย่ากดดันตัวเองมากเกินไปล่ะ”

นานามิ “ฉันเข้าใจ”

วันนั้นผ่านไปในขณะที่ทั้งสองมีความสุขกับช่วงเวลาของกันและกัน

วันรุ่งขึ้นถนนใหญ่ก็แออัดไปด้วยผู้คนที่กําลังมุ่งหน้าไปยังอาคารที่จะจัดงานประกวด จูเลียนกับนานามิก็เข้าร่วมกับฝูงชน พวกเขาเดินไปที่การประกวดแทนที่จะนั่งรถ

เมื่อพวกเขาไปถึงที่นั่นพวกเขาเห็นทางเข้าถูกปิดกั้นโดยผู้คนที่พยายามจะวิ่งเข้าไป จูเลียนรู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นดังนั้นเขาจึงจองตั๋วแบ็คดอร์สําหรับห้องวีไอพีไว้แล้ว หลังจากเข้าไปในห้องวีไอพีพวกเขาก็ได้รับการต้อนรับจากสตาฟที่มอบเครื่องดื่มให้เขาแล้วก็จากไป จูเลียนกับนานามนั่งลงและมองไปที่เวทีที่เจ้าภาพการประกวดเข้ามา เธอเป็นผู้หญิงผมสีส้มจูเลี่ยนเคยเห็นเธอหลายครั้งในอนิเมะ

การประกวดเริ่มขึ้นและผู้เข้าร่วมก็เริ่มขึ้นเวทีและทําการแสดง นานามิก็ตั้งอกตั้งใจดูเธอเริ่มเขียนสิ่งที่น่าสนใจลงไป จูเลียนเริ่มเบื่อหลังจากดูการแสดงไปห้าหกรอบ เขาไม่ใช่คนประเภทที่จะแต่งตัวประหลาดมาประกวด แม้ว่าการแสดงจะดูสวยงามก็ตาม แต่มันไม่ใช่รสนิยมของเขา

ในไม่ช้เด็กที่มีผมสีเขียวก็เข้ามาและทําผลงานได้ดีคะแนนของเขาหายไปแค่ 0.8 คะแนน หลังจากนั้นก็มีผู้หญิงอีกคนชื่อเกรซเข้ามาและเอาชนะคะแนนของเขาไปเพียง 0.3 คะแนน

ถัดไปคือรอบของฮารุกะเธอก็ทําได้ดีเช่นกันและได้คะแนน 25.9 คะแนน จูเลียนดูการแสดงเหล่านี้เพราะเขาคิดว่าพวกเขาดีกว่าพวกที่เหลือ เขายังสังเกตเห็นว่าหนึ่งในแก๊งร็อคเก็ตก็เข้าร่วมการแข่งขันเช่นกัน นั่นคือมูซาชิ แม้ว่าเธอจะโกงแต่จูเลียนก็ประทับใจในความคิดสร้างสรรค์ของเธอ

จูเลียน ‘เอาจริงๆ นะ ทําไมพวกเขาถึงไม่ใช่ความสามารถของตัวเองแทนที่จะมาเป็นหัวขโมยเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้’

ถ้าจูเลียนจําไม่ผิดคนงี่เง่าทั้งสามนี้ทําได้ดีในทุกสิ่งที่พวกเขาทํายกเว้นการขโมยโปเกมอน สร้างหุ่นยนต์ พวกเขาก็ทําได้ ทําอาหารพวกเขาก็ทําได้เช่นกันหรือจะหลอกคนโง่และทําให้พวกนั้นซื้อผลิตภัณฑ์ที่พวกเขานี่ก็แปลว่าพวกเขามีพรสวรรค์ทางธุรกิจที่ยอดเยี่ยมอีกต่างหาก

จูเลียนส่ายหัวขณะที่เขาคิดว่าพวกนี้เสียพรสวรรค์ไปแบบนี้ไปได้อย่างไร

แม้ว่ามุซาชิจะโกงในการแข่งขันครั้งนี้ แต่เธอก็ได้คะแนนสูงสุด แต่การแข่งขันก็ดําเนินต่อไปและ ชู ฮารุกะ มุซาชิ และ เกรซ ก็เข้าสู่รอบต่อไป

ฮารุกะชนะมุซาชิและเกรซชนะชู รอบต่อไปฮารุกะชนะเกรซและได้รับริบบิ้นแรกของเธอ

จูเลียน “จบแล้วไปกันเถอะ”

จูเลี่ยนลุกขึ้นตามด้วยนานามิและทั้งคู่ก็เดินออกจากห้องประกวดตอนนี้เป็นเวลาบ่ายและผู้คนยังคงเดินไปรอบ ๆ ห้องโถงและซื้อสินค้า

จูเลียน “นานามิเธอกลับไปที่ห้องก่อนนะ ฉันสัญญาว่าจะฝึกซาโตชิวันนี้”

นานามิ “โอ้ ซาโตชิก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ ถ้าอย่างนั้นฉันฝากส่งความคิดถึงไปให้เขาด้วยนะ”

จูเลียนพยักหน้าและมองนานามิเดินจากไป จากนั้นเขาก็กลับไปยังสถานที่ที่เขาพบกับซาโตชิเมื่อวานนี้ เมื่อเขาไปถึงที่นั่นเขาก็เห็นซาโตชิรอเขาอยู่แล้วกับทาเคชิ ฮารุกะ และ มาซาโตะที่มาพร้อมกับเขา

จูเลียน “ยินดีด้วยนะฮารุกะ”

ฮารุกะ “ขอบคุณนะ”

จูเลียน “โอเคซาโตชิไปในป่ากัน ฉันจะฝึกนายที่นั่น”

เมื่อพูดอย่างนั้นจูเลียนก็เริ่มออกเดินไปและซาโตชิก็วิ่งตามหลังเขาพร้อมกับ ทาเคชิ มาซาโตะ และ ฮารุกะ ป่านี้ใหญ่มากพวกเขาเดินมากว่าสองชั่วโมงก็ยังไม่ถึงจุดหมาย

ฮารุกะเหนื่อยและมีช่วงเวลาที่ยากลําบากในการตามจังหวะของจูเลียนไม่เพียงแค่เธอ ซาโตชิ ทาเคชิ และ มาซาโตะก็รู้สึกเหนื่อยล้าเล็กน้อย แต่พวกเขาก็ยังสามารถติดตามจูเลี่ยนได้

ฮารุกะให้ “คุณจูเลียนเราพักสักหน่อยไม่ได้เหรอ”

จูเลียน “อีกไม่นานเราก็จะไปถึงที่นั่นแล้ว และการเดินก็เป็นสิ่งที่ดีต่อสุขภาพของเธอด้วยนะมันจะทําให้สุขภาพและความแข็งแกร่งของเธอดีขึ้น”

ในที่สุดจูเลียนและพวกพ้องก็มาถึงริมทะเลสาบ จูเลียนเลือกสถานที่แห่งนี้เนื่องจากเขาได้ใช้งานสําหรับการฝึกและเขาจะได้พบกับ อับโซล ที่นี่

จูเลียน “เราถึงแล้ว”

จูเลียนหยุดและมองไปรอบ ๆ สถานที่เขาเห็นเพียงโปเกมอนที่อยู่ใต้น้ําและมีเพียงไม่กี่ตัวที่ซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้

ฮารุกะ “ว้าว ที่นี่สวยมาก”

ทาเคชิ “น้ำสะอาดมาก เหมาะสําหรับการดื่มและทําอาหารจริง ๆ”

ซาโตชิ “จูเลียนมาเริ่มการฝึกกันเถอะ เราจะต่อสู้จําลองใช่ไหม?”

จูเลียน “ไม่ เราจะออกกําลังกายสักหน่อยยืดกล้ามเนื้อโปเกมอนของนายก่อนที่จะไปฝึกหนัก”

ซาโตชิ “อะไรนะ ฟังดูน่าเบื่อจัง”

มาซาโตะ “นายควรฟังคุณจูเลียนนะ การยืดกล้ามเนื้อก่อนการฝึกจะป้องกันไม่ให้โปเกมอนของนายได้รับความเสียหายของกล้ามเนื้อ ใช่ไหมครับคุณจูเลียน”

จูเลียนพยักหน้าและไม่พูดอะไร

จูเลียน “เอาล่ะ นําโปเกมอนของนายออกมาดูกัน”

ซาโตชิ “โอเค ทุกคนออกมา”

ซาโตชิ้นําโปเกมอนทั้งหมดของเขาทั้ง สึบาเมะ คิโมริ เฮกานิ และ โคเทส ออกมาแน่นอนว่ามีพิคาชุด้วยเช่นกัน

จูเลียนมองไปที่พวกมันและเห็นว่าพวกมันทุกตัวมีรูปร่างที่ดีการมีทาเคชิเป็นเพื่อนช่วยให้ซาโตชิพัฒนาพวกมันไปพร้อมกับการเดินทางของเขา

จูเลียน “โปเกมอนของนายอยู่ในสภาพดี แต่ขาดพลังและการควบคุมและไม่ค่อยเข้ากันกับนาย”

ซาโตชิพยักหน้า มาซาโตะก็เริ่มจดบันทึกทุกสิ่งที่จูเลียนอธิบายให้ซาโตชิฟัง

จูเลียน “ฉันจะโฟกัสไปที่นายกับพิคาชูโปเกมอนตัวอื่น ๆ ของนายจะได้รับการดูแลจากโปเกมอนของฉัน”

จูเลียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและนําโปเกมอนของเขาออกมา

โกกะซารุ จุปไทล์ คาบุทอปส์ และ พี่จ๊อต ก็ออกมา เขาเลือก จุปไทล์ มากกว่า ฟุชิกิบานะ เพราะมันจะเข้า กับ คิโมริ ได้มากกว่า โกกะซารุ ก็จะดูแล โคเทสคาบุทอปส์ จะสอน เฮกานิ และ พี่จ๊อตจะสอน สึบาเมะ

จูเลียนมองไปที่โปเกมอนของซาโตชิที่ตกใจเมื่อได้รับแรงกดดันอันทรงพลังจากโปเกมอนทั้งสามที่อยู่ตรงหน้า จุปไทล์ ยังห่างไกลจากโปเกมอนตัวอื่น ๆ แต่ก็ยังแข็งแกร่งกว่าโปเกมอนของซาโตชิ

จูเลียน “พวกนายจะต้องผ่านการฝึกฝนอย่างจริงจังและจะไม่ได้รับอนุญาตให้หย่อนยานแม้แต่น้อย”

เมื่อได้ยินเสียงที่หนักแน่นของจูเลียนโปเกมอนทั้งหมดของซาโตชิก็ยืดตัวขึ้นและพยักหน้า

จูเลียน “ดี”

คิโมริ ของซาโตชิรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าตัวอื่น ๆ ที่จะได้พิสูจน์พลังของมันในแบบของมันเอง

จูเลียน “เริ่มต้นด้วยการยืดกล้ามเนื้อแล้วก้าวไปสู่การสร้างความแข็งแกร่ง”

โปเกมอนของจูเลียนพยักหน้าและเริ่มสอนโปเกมอนของซาโตชิ

จูเลียนมองไปที่ซาโตชิและพิคาชู

จูเลียน “สําหรับนายสองคน นายจะได้รับการฝึกฝนส่วนตัวจากฉันและหนึ่งในโปเกมอนของฉัน”

ซาโตชิพยักหน้า

ซาโตชิ “ไปกันเถอะพิคาชู”

พิคาชู “ปิกะ ปิกะ”

จูเลียนน “ดี พิคาชูเรามาสอนวิธีควบคุมพลังงานไฟฟ้ากันเถอะ เอเลคเบิล ออกมา”

เอเลคิเบิล ออกมาและมองไปที่ พิคาชู ตัวเล็ก ๆ ตรงหน้าและยิ้มให้มัน พิคาชู รู้สึกได้ถึงกระแสไฟฟ้าจํานวนมหาศาลที่แผ่ออกมาจาก เอเลคิเบิล

จูเลียน “เอเลคิเบิล สาธิตวิธีควบคุมไฟฟ้าสิ”

เอเลคิเบิล พยักหน้าและยื่นมือไปข้างหน้าจากนั้นมันก็เริ่มปล่อยกระแสไฟฟ้าทั้งหมดในจุดเดียวโดยทําให้มันไหลผ่านร่างกายของมันและรวมตัวกันที่จุดเดียว

จูเลียน “วิธีที่ดีที่สุดสําหรับ พิคาชู ในการเรียนรู้การควบคุมกระแสไฟฟ้าคือทําให้ร่างของเขามีกระแสไฟฟ้าไปยังทุกส่วนของร่างกายและนํากลับมารวมกันในจุดเดียว มาเริ่มกันเลย”

ในขณะที่จูเลียนอธิบายกระบวนการนี้ เอเลคเบิล ก็ได้สร้างลูกบอลไฟฟ้าขนาดเล็กขึ้นระหว่างมือของมันบอลแต่ละแม้มีขนาดเล็กแต่มีความเข้มข้นมาก มันสามารถทําลายพื้นที่นี้ได้ในไม่กี่วินาทีพลังไฟฟ้านั้นแรงมากจนหญ้าที่อยู่ข้างใต้ยืนตรงเนื่องจากไฟฟ้าสถิต ไฟฟ้านี้แม้แต่ไฟฟ้าในตัว พิคาชู ก็วูบวาบ

จูเลียน “โอเค เอเลคเบิล หยุด นายต้องการทําลายพื้นที่แถวนี้เหรอ”

เอเลคเบิล หยุดและดูดซับลูกบอลไฟฟ้ากลับเข้าสู่ร่างกายของมัน

ทุกคนตกตะลึงกับพลังที่อยู่เบื้องหลังไฟฟ้าลูกเล็ก ๆ นั้น

ซาโตชิ ฉันจะต้องแข็งแกร่งแบบนี้!!

พิคาชู ก็คิดเช่นเดียวกัน

จูเลียน “นายไม่ต้องรู้สึกกดดัน พิคาชู มีศักยภาพที่ไร้ขีดจํากัดและถ่านายฝึกฝนเขาอย่างถูกต้องวันหนึ่ง เขาอาจจะไปถึงระดับเดียวกับเอเลคิเบิล”

ซาโตชิพยักหน้าและพิคาชูก็มุ่งมั่นมาก

มาซาโตะ “ว้าว โปเกมอนระดับแชมป์มากมายเลย!”

ทาเคชิ “อันที่จริงพวกเขาแต่ละตัวสามารถทําลายเมืองต่าง ๆ ได้เลยหากปล่อยให้หลุดมือ”

ฮารุกะ “น่ากลัว!”

จูเลี่ยนกําลังมองไปที่ กําลังพยายามปล่อยกระแสไฟฟ้า แต่เขาก็สังเกตเห็นอย่างอื่นเช่นกัน มีสองฝ่ายกําลังสอดแนมพวกเขาและจูเลียนก็จําทุกคนได้ดี

ฝ่ายแรกคือ อับโซล เขากลับมาและก็ต้องตกใจเมื่อเห็นพลังที่ เอเลคเบิล สร้างขึ้น มันไม่เคยเห็นโปเกมอนในระดับนี้มาก่อน

อีกสามคนเป็นแก๊งร็อคเก็ตแน่นอนว่าพวกเขามาเพราะพยายามติดตามซาโตชิ

จูเลียนถอนหายใจเมื่อเห็นแบบนี้

จูเลียน หมอนี่เป็นแม่เหล็กดึงดูดปัญหาจริงๆ ปัญหามักตามเขามาไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนแต่ก็มีข่าวดีเช่นกัน อับโซล อยู่ที่นี่และฉันจะจับเขาให้ได้ในครั้งนี้อย่างแน่นอน