Journey Towards Greatness: เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 12
หลังจากไปถึงท่าเรือแล้วเขาก็ขึ้นเรือมุ่งหน้าไปยังเมืองกุเร็นพร้อมจักรยานของเขา เพราะเขาไม่สามารถทิ้งมันไว้ที่นี่ได้ เรือลำนี้เต็มไปด้วยผู้คนมากมายและโปเกมอน ในไม่ช้าจูเลียนก็เบื่อหน่ายเพราะมันไม่มีอะไรเลย เขาเดินเข้าไปในเรือเข้าไปในห้องเพื่อพักผ่อนเล็กน้อย นอกจากนี้ยังมีโทรศัพท์อยู่ในห้องของเขา เขาจึงโทรหาศาสตราจารย์โอคิโดะ
โอคิโดะ “จูเลียนเป็นไงบ้าง”
จูเลียน “ฉันสบายดีศาสตราจารย์ ฉันกำลังมุ่งหน้าไปที่เมืองกุเร็น”
โอคิโดะ “เมืองกุเร็นเหรอ ทำไมเธอถึงไปที่นั่นล่ะ”
จูเลียนหยิบฟอสซิลโดมออกมาและแสดงให้ศาสตราจารย์โอคิโดะเห็นมัน ศาสตราจารย์โอคิโดะกระโดดลงจากที่นั่งและยื่นหน้าไปที่หน้าจอ
โอคิโดะ “นั่นคือฟอสซิลโปเกมอนหายากใช่ไหม”
จูเลียน “คุณคิดถูกแล้ว มันเป็นฟอสซิลรูปโดมและถ้าฉันคิดถูก มันต้องมาจากโปเกมอนที่ชื่อว่าคาบูโตะ ดังนั้นฉันจะไปที่เมืองกุเร็นเพื่อคืนชีพมัน ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาสามารถชุบชีวิตฟอสซิลโบราณได้”
โอคิโดะ “เธอพูดถูก จริงๆ แล้วเมืองกุเร็นคือที่ที่ดีที่สุดในด้านการวิจัยโปเกมอน แม้แต่นักเรียนคนหนึ่งของฉันก็ทำงานที่นั่น ฉันจะแจ้งให้เขาทราบเกี่ยวกับเธอ เขาอาจจะช่วยอะไรได้”
จูเลียน “ขอบคุณครับศาสตราจารย์”
โอคิโดะ “มันไม่ใช่ปัญหาเลย และชิเงรุจะเริ่มการเดินทางของเขาในสัปดาห์หน้าเหมือนกัน”
จูเลียน “โอเคครับ งั้นก็ฝากความคิดถึงกับชิเงรุด้วย”
หน้าจอดับลงและเขาก็นอนลงบนเตียง
จูเลียน “มันจะเป็นสัปดาห์ที่ยาวนานมากแน่ๆ” และเขาก็หลับต่อ
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปจูเลียนนั้นรู้สึกเบื่อหน่าย แต่โชคดีที่เขามาถึงเมืองกุเร็นในที่สุด เขาไม่เสียเวลาและมุ่งตรงไปยังศูนย์วิจัยโปเกมอนทันที เมื่อเขาไปถึงที่นั่นเขาก็ได้รับการต้อนรับจากชายสวมเสื้อแล็บสีขาวผมสีน้ำตาล
จูเลียน “สวัสดี คุณเป็นลูกศิษย์ของศาสตราจารย์โอคิโดะใช่ไหม”
ลูกศิษย์ของโอคิโดะ “ใช่ฉันเอง ฉันชื่อ แทด ศาสตราจารย์โอคิโดะบอกกับฉันว่านายจะมาถึงที่นี่และนำฟอสซิลมาเพื่อคืนชีพมัน”
จูเลียน “ใช่ แล้วเราจะลงมือกันเลยไหม”
แทด “ใช่ ใช่ ฉันก็ตื่นเต้นมากเหมือนกัน เข้ามาข้างในกันดีกว่า”
จูเลียนเข้าไปข้างในและเห็นโปเกมอนจำนวนมากกำลังถูกสังเกตโดยนักวิทยาศาสตร์และทำการทดลองบางอย่างกับพวกมันซึ่งมันไม่เป็นอันตราย พวกโปเกมอนดูมีความสุขมากที่นี่เพราะมันมีสถานที่มากมายที่เหมาะสำหรับการเติบโตที่นี่ เมื่อเขากำลังมองไปรอบๆ เชาก็มาอยู่ตรงหน้าประตูเหล็ก
แทด “เข้ามา นี่คือเวิร์กชอปหลักที่มีอุปกรณ์หลักสำหรับห้องแล็บและเครื่องจักรสำหรับการฟื้นคืนชีพ”
จูเลียนเดินเข้าไปข้างในและเห็นห้องขนาดใหญ่ที่มีเครื่องจักรประเภทต่างๆมากมาย และมีนักวิทยาศาสตร์หลายคนกำลังทำงานอยู่
แทด “มาทางนี้ นี่คือเครื่องคืนชีพ”
เขานำจูเลียนมาหน้าเครื่องจักรที่ครึ่งบนเป็นแคปซูลแก้วและครึ่งล่างมีสายไฟที่เชื่อมต่อกับแท่นเล็กๆ
จูเลียน “นี่คือเครื่องจักรที่สามารถชุบชีวิตฟอสซิลได้เหรอ”
แทด “ใช่แล้ว ทำไมนายไม่เอาฟอสซิลของนายออกมาเพื่อที่เราจะได้เริ่มต้นทันทีล่ะ”
จูเลียนนำฟอสซิลโดมออกจากกระเป๋าของเขาและมอบให้กับแทด แทดรับฟอสซิลอย่างระมัดระวังและวางไว้บนแท่นเล็กๆ เมื่อนักวิทยาศาสตร์บางคนเห็นก็ถูกดึงดูดเข้ามาช่วยเนื่องจากมีฟอสซิลไม่มากที่พวกเขาเคยเห็น อย่างมากก็ปีละสองครั้งและมันหายากมาก
แทด “จูเลียนต้องใช้เวลาหนึ่งวันกว่ามันจะฟื้นคืนชีพได้อย่างสมบูรณ์ ทำไมนายไม่ออกไปสำรวจเมืองดูล่ะ”
เมื่อจูเลียนกำลังจะออกจากที่นี่ ผู้ช่วยของแทดก็วิ่งมาและยื่นรายงานให้เขาเมื่อเห็นรายงานเขาก็ขมวดคิ้ว
จูเลียน “เกิดอะไรขึ้นเหรอศาสตราจารย์แทด”
แทดลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงพูดว่า “ภูเขาไฟในเกาะมีอุณหภูมิสูงขึ้นเรื่อยๆ แต่ไม่มีสัญญาณของการปะทุ เราไม่สามารถหาคำอธิบายที่สมเหตุสมผลสำหรับเรื่องนี้ได้”
เมื่อได้ยินอย่างนั้นจูเลียนคนนี้ก็คิดจะไปสำรวจภูเขาไฟและฝึกฮิโคซารุที่นั่นเพราะมันจะเป็นประโยชน์และอาจช่วยให้เขามีวิวัฒนาการ
จูเลียน “อ๊ะ งั้นเหรอ งั้นฉันจะไปที่นั่น ศาสตราจารย์แทดพรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่”
ขณะที่จูเลียนกำลังเดินไปที่ภูเขาไฟเพื่อตรวจสอบเขาก็ถูกชายสวมแว่นกันแดดหนวดยาวคนหนึ่งขัดจังหวะเสียก่อน จูเลียนรู้ว่าชายคนนี้คือคัตซึระหัวหน้ายิมกุเร็น
คัตซึระ “คนอะไรหนา ฮอตและเท่ในเวลาเดียวกัน”
เมื่อฟังคำถามของเขา จูเลียนก็รู้สึกมึนงงและทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่าชายคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเขาชอบให้ปริศนากับโปเกมอนเทรนเนอร์
จูเลียนเพียงแค่ให้คำตอบแบบสุ่มในขณะที่เขายังคงคิดถึงภูเขาไฟ เขาพูดว่า “ภูเขาไฟ”
คัตซึระ “โอ้ย ถูกต้องแล้วพ่อหนุ่มหน้าคม”
จูเลียนเห็นคำตอบของเขาถูกต้องก็เกือบจะเป็นลม ‘ตาแก่นี่แม่งคิดอะไรอยู่เนี่ย’ จูเลียนบ่นในหัวของเขา
คัตซึระ “ฉันเกลียดนักท่องเที่ยวพวกนี้จริงๆ พวกเขาทำลายเกาะและตลาดการค้าที่เงียบสงบแห่งนี้ ฉันคิดถึงสมัยก่อนที่เทรนเนอร์มาสู้กันที่นี่”
จูเลียนนิ่งเงียบ
ตัจซึระ “ไงก็เถอะ นี่คือการ์ดของฉัน ไปที่นี่ได้ทุกเมื่อที่ต้องการ”
จูเลียนเห็นการ์ดและมันเป็นการ์ดที่มีชื่อของโรงแรมเล็กๆ เมื่อเห็นแบบนี้จูเลียนก็เกือบจะระเบิด ‘ตอนแรกตาแก่นี่บอกว่าเกลียดนักท่องเที่ยว แต่ตอนนี้นายให้บัตรโรงแรมแก่ฉันเนี่ยนะ’
คัตซึนะ “งั้นฉันไปล่ะ” เขาพูดและวิ่งหายไป
จูเลียนยืนอยู่ที่นั่นเพียงเสี้ยววินาทีจากนั้นเขาก็เก็บการ์ดไว้ในกระเป๋าและมุ่งหน้าไปยังภูเขาไฟ หลังจากไปถึงภูเขาไฟเขาก็นำฮิโคซารุออกจากโปเกบอล เมื่อฮิโคซารุออกมาและรู้สึกถึงสภาพแวดล้อมโดยรอบก็รู้สึกดีมากเมื่อสังเกตเห็นความร้อนจากสภาพแวดล้อม
จูเลียน “คู่หูเข้าไปข้างในและทำการสำรวจจากนั้นก็มาฝึกที่นี่”
ฮิชาาาา ฮิโคซารุผงกศีรษะอย่างมีความสุข
จูเลียนเดินไปรอบๆ ภูเขาไฟจากนั้นก็เข้าไปข้างใน เขาสามารถมองเห็นลาวาได้ทุกที่ภายในนี้ หากเขาก้าวพลาดและตกลงไปเขาจะถูกย่างในหินหนืดที่ร้อนระอุทันที หลังจากใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงภายในภูเขาไฟเขาก็ไม่พบสิ่งใดในภูเขาไฟดังนั้นเขาจึงหยุดและกำลังจะจากไป แต่จู่ๆ เขาก็เหยียบขอบผิดและขอบแตก ‘เชี่ย’
ในขณะที่จูเลียนกำลังล้มลงเขารีบคว้าฮิโคซารุและจับเข้ากับผนักขอบกำแพง ขณะที่เขาทรงตัวอยู่เขาก็เห็นถ้ำและรู้สึกสงสัย
จูเลียน “คู่หูจับไว้ให้แน่นล่ะ” เขาพูดและเริ่มเดินไปที่ถ้ำโดยค่อยๆ จับไปที่หินที่ยื่นออกมา ต้องขอบคุณที่เขาอยู่ในกองทัพในชีวิตก่อนหน้า เขาได้ฝึกฝนทุกด้านซึ่งมันเป็นประโยชน์มากเพื่อความอยู่รอดและการปีนกำแพงก็เป็นหนึ่งในนั้น เมื่อเขาไปถึงถ้ำเขาก็ปีนเข้าไปข้างในและรู้สึกได้ถึงความร้อนที่มาจากข้างใน เขาจึงเดินเข้าไปข้างในและหลังจากเดินไปไม่กี่นาทีเขาก็เห็นหินสีแดงขนาดใหญ่
จูเลียน “มันเป็นหินหนืด ถ้ามีหินหนืดอยู่ที่นี่ก็ เชี่ย”
จูเลียนกระโดดออกจากที่ของเขาอย่างรวดเร็วและหลบการ fire spin ที่ทำให้ตำแหน่งยืนก่อนหน้าของเขาระเบิด เมื่อจูเลียนเห็นโปเกมอนที่โจมตีเขา เขาก็ตื่นเต้น
จูเลียน “ใช่ฮีทรานจริงๆ และดูเหมือนว่ามันจะยังไม่โตเต็มที่ฉันจับมันได้แน่ๆ ระบบแสดงสถิติให้ฉันดูหน่อย”
_________________
สถานะ – ฮีทราน
ระดับ – 15
HP – 90
โจมตี – 90
พลังป้องกัน – 100
Sp. Atk – 120
Sp. Def – 100
ความเร็ว – 70
ย้ายชุด – ancient power, earth power, fire spin, heat wave, iron head, magma storm
_________________
จูเลียน ‘แม่งโคตรเป็นสถิติที่ไร้สาระเลย แต่มันเป็นโปเกมอนโบราณดังนั้นก็บ่นไม่ได้ล่ะนะ ข้อได้เปรียบเพียงอย่างเดียวที่เรามีคือความเร็วและนอกจากฮิโคซารุ โปเกมอนตัวอื่นของฉันก็ไม่สามารถต่อสู้ที่นี่ได้ อา ซวยจริง’
จูเลียน “ฮิโคซารุ ไป”
จูเลียน “ฮิโคซารุใช้การต่อสู้ระยะประชิด” ในขณะที่ฮีทรานมีคลาสย่อยอย่าง steel เขาพยายามต่อสู้ด้วยท่าต่อสู้ เนื่องจาก steel type มีความเสี่ยงต่อการเคลื่อนไหวประเภทต่อสู้ และการโจมตีของฮีทรานก็ถูกผลักกลับ แต่มีความเสียหายเพียงเล็กน้อยเนื่องจากมันมีการป้องกันที่สูง
หลังจากได้รับการโจมตี ฮีทรานก็โจมตีด้วย fire spin
จูเลียน “ฮิโคซารุหลบและใช้การต่อสู้ระยะประชิดอีกครั้ง”
สิ่งนี้ยังคงดำเนินต่อไปในขณะที่ฮีทรานเริ่มหงุดหงิด ตอนนี้จู่ๆ เขาก็ใช้ magma storm และฮิโคซารุก็โดนหินหนืดกระแทก
จูเลียน “ฮิโคซารุนายโอเคไหม”
จูเลียนเป็นกังวลขณะที่ฮิโคซารุนอนอยู่บนพื้น แต่ฮิโคซารุค่อยๆ ลุกขึ้นยืน แต่มีบางอย่างที่แตกต่างออกไป รอบตัวของเขาเริ่มร้อนขึ้น เมื่อดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงไฟที่ก้นของเขาก็โตขึ้นเป็นสามเท่าเนื่องจากฮิโคซารุเป็นนั้นหยิ่งผยองและเกลียดการพ่ายแพ้ แต่เขาได้รับบาดเจ็บจากท่าโจมตีไฟซึ่งเขาเก่งในเรื่องนี้มันทำให้เขาโกรธจริงๆ จูเลียนเห็นแบบนี้ก็กังวลเล็กน้อย แต่ก็ตื่นเต้นมากขึ้น
จูเลียน ‘Blaze เหรอ ยอดเยี่ยมนั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการ แต่ก่อนอื่นฉันต้องทำให้เขาอยู่ภายใต้การควบคุม’
ฮิโคซารุในรูปแบบ Blaze ใช้ fire spin และโจมตีฮีทรานส่งมันถอยกลับไป เมื่อเห็นว่าสถานการณ์อาจไม่สามารถควบคุมได้จูเลียนก็ขัดจังหวะ
จูเลียน “ฮิโคซารุ!!” เขาตะโกน
เมื่อได้ยินเขาเรียกว่า ฮิโคซารุก็หันกลับมาและเห็นจูเลียน แต่ก็หันกลับไปอีกครั้งและพร้อมที่จะโจมตี
จูเลียน “ฮิโคซารุถ้านายสูญเสียการควบคุมอีกครั้ง ฉันคงผิดหวังจริงๆ”
เมื่อได้ยินจูเลียน ฮิโคซารุหันกลับมาและมองเข้าไปในดวงตาของเขา หลังจากจ้องมองกันมาระยะหนึ่งดูเหมือนว่าฮิโคซารุจะควบคุมตัวเองได้และเปลวไฟยังคงลุกต่อไป จากนั้นเขาก็มองไปที่จูเลียนและพยักหน้าบอกว่ามันอยู่ภายใต้การควบคุมที่สมบูรณ์แบบของเขาแล้ว
ทันใดนั้นฮิโคซารุก็เริ่มเรืองแสงและมีขนาดใหญ่ขึ้น เขาเติบโตขึ้นหางและแขนของเขาก็หนาขึ้น เขากลายเป็นโมกะซารุ
จูเลียน ‘ในที่สุดเขาก็พัฒนาเป็นโมกะซารุที่ยอดเยี่ยม ระบบแสดงสถิติ’
___________________
สถานะ – โมกะซารุ
ระดับ – 15
HP – 70
โจมตี – 100
พลังป้องกัน – 70
Sp. Atk – 120
Sp. ค่า Def – 80
ความเร็ว – 110
ย้ายชุด – scratch, seer, ember, taunt, fury swipes, flame wheel, fire spin, close combat, focus punch, focus blast
ความสามารถ – Blaze (ปลดล็อค)
_________________
จูเลียน ‘ยอดเยี่ยมมากเขาเรียนรู้ focus punch กับ focus blast แล้ว ทั้งสองประเภทนี้มีประโยชน์มากในการต่อสู้’
จูเลียน “คู่หูนายดูดีมาก”
โมกะซารุพยักหน้าเห็นด้วย
ฮีทรานใช้ fire spin อีกครั้ง
จูเลียน “หลบแล้วใช้การต่อสู้ระยะประชิด” เนื่องจากเขาพัฒนาขึ้นและในสถานะ Blaze การโจมตีในตอนนี้หนักหน่วงและทรงพลังมาก และฮีทรานอยู่ในสถานการณ์ที่เสี่ยงมาก
จูเลียน “โมกะซารุส่งเขาบินไปด้วย focus punch พร้อมอัปเปอร์คัตเลย” ขณะที่โมกะซารุใช้ท่านั้นมือขวาของเขาก็เปล่งประกายพร้อมกับรวบรวมพลังในนั้นและส่งตรงไปที่คางของฮีทราน และส่งมันบินไปในอากาศ
จูเลียน “ตอนนี้ล่ะจบเกมด้วย focus blast เลย” โมกะซารุยืนอีกครั้งและตั้งสมาธิรวบรวมพลังงาน ลูกบอลสีเหลืองรูปแบบอยู่ระหว่างตัวของเขา จากนั้นเขาก็ส่งมันออกอาละวาดไปทางฮีทราน หลังจากนั้นตามด้วยเสียง ตูม ขนาดใหญ่ ฮีทรานตกลงมาที่พื้นดินและไม่สามารถสู้ต่อได้
จูเลียนโยนโปเกบอลของเขาอย่างรวดเร็วแล้วจับมันและรอด้วยความคาดหวังเมื่อโปเกบอลสั่นไปทางซ้ายทีขวาทีและหลังจากนั้นไม่กี่วินาทีโปเกบอลก็หยุดนิ่งและส่งเสียงเตือนว่าจับได้สำเร็จ เมื่อเห็นว่าเขาจับโปเกมอนโบราณได้เขาก็ตื่นเต้นมากจูเลียนเดินไปทางโมกะซารุและกอดพร้อมหัวเราะ
จูเลียน “คู่หูเราทำได้ เราจับฮีทรานได้ และฉันภูมิใจในตัวนายมาก นายสามารถควบคุมตัวเองได้”
โมกะซารุ “โมกาาาาาา” เขามีความสุขมากและภูมิใจในตัวเองเช่นกัน
จูเลียนหยิบโปเกบอลของฮีทรานขึ้นมาและเรียกเขาออกมา เมื่อฮีทรานออกมาเขาก็เห็นจูเลียนและยิ้มให้เขา
จูเลียน “ฮีทรานตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นายเป็นส่วนหนึ่งของทีมของฉัน ฉันจะช่วยให้นายเติบโตอย่างแข็งแกร่ง”
ฮีทรานพยักหน้ากับจูเลียน ในขณะที่มันต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้นตามธรรมชาติของพวกมัน จากนั้นมันก็มองไปที่หินหนืดตามด้วยจูเลียน จูเลียนเดินเข้าไปใกล้หินหนืดและยืนยันว่ามันเป็นสาเหตุที่ทำให้อุณหภูมิของภูเขาไฟเพิ่มขึ้น เขาหยิบกระเป๋าของเขาขึ้นมาและเปิดมันและหันหน้าเข้าหาก้อนหินจากนั้นกระเป๋าก็ดูดมันไปจนหมด จูเลียนมองไปที่ฮีทราน
จูเลียน “เอาหินหนืดไปกับเราล่ะกันเนอะ”
เมื่อเห็นว่าจูเลียนจะนำหินหนืดไปด้วยเขาก็ดีใจมาก
โมกะซารุทักทายเขาและยอมรับเขาเป็นส่วนหนึ่งของทีม จากนั้นจูเลียนก็ส่งโมกะซารุกับฮีทรานกลับไปในโปเกบอล เนื่องจากตอนนี้โมกะซารุเริ่มคุ้นเคยกับการอยู่ในโปเกบอลแล้ว และตอนนี้มันก็โอเคกับการอยู่ในโปเกบอล ทำให้จูเลียนรู้สึกว่ามันง่ายขึ้นมาก
จูเลียน “ณ ตอนนี้ฉันมีโปเกมอนห้าตัวแล้ว กลับไปที่เมืองกันเถอะ” แล้วเขาก็มุ่งหน้ากลับไปที่เมืองโดยทิ้งภูเขาไฟไว้ข้างหลัง และภูเขาไฟก็ลดอุณหภูมิลงสู่ความร้อนเท่าเดิม