Journey Towards Greatness: เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 119

ตอนที่ 119 การสอบสวน

ผู้ดูแลค่อย ๆ ลืมตาขึ้นแล้วมองจูเลี่ยนที่นั่งอยู่ตรงหน้า เธอสะดุ้งและพยายามขยับตัวแต่ก็ทําไม่ได้ เธอสังเกตว่าเธอถูกมัดอยู่เธอมองไปทางซ้ายก็พบว่าแกรนท์ถูกมัดและหมดสติอยู่

ผู้ดูแล “ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”

เธอตะโกนใส่จูเลียน จูเลียนปิดหูเพื่อไม่ให้ได้ยินเสียงกรีดร้องของเธอ

จูเลียน “หุบปากเถอะคุณผู้หญิง”

ผู้ดูแลจ้องมองจูเลียนอย่างโกรธเกรี้ยว

จูเลียน “งั้นบอกชื่อมาสิ”

ผู้ดูแล “ทําไมต้องบอกนาย”

จูเลียน “ก็ไม่มีอะไรเป็นการส่วนตัวก็แค่ถามชื่อพนักงานของเพื่อนเท่านั้น”

ไม่นานนักแกรนท์ก็ตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองถูกมัดติดกับเก้าอี้ เขาพยายามดิ้นรนแต่เขาก็ล้มเหลว เขาจ้องไปที่จูเลียนด้วยความโกรธเช่นกัน

แกรนท์ “แกจะต้องชดใช้สําหรับเรื่องนี้”

จูเลียน “ฮ่า ๆ ๆ”

จูเลียนระเบิดเสียงหัวเราะเมื่อได้ยินแกรนท์

จูเลียน “แล้วนายจะทํายังไง นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ฉันอยู่ที่ไหน”

แกรนท์ก็นิ่งเงียบชายตรงหน้าสวมหน้ากากและมีโปเกมอนแปลก ๆ ที่เขาไม่เคยเห็น

จูเลียน “โอเค ตอนนี้ถึงตาฉันแล้วที่จะเริ่มถามคําถาม”

จูเลียนยิ้มและดึงเก้าอี้เข้ามาใกล้พวกเขาแล้วมองไปที่ผู้ดูแล

จูเลียน “ชื่อของเธอ?”

ผู้ดูแล “ฉันจะไม่บอกนายแม้ว่านายจะฆ่าฉัน”

จูเลียน “โอเคเลย”

จูเลียนเพียงแค่ยิ้มและจับนิ้วมือซ้ายของแกรนท์แล้วกระชากมัน ในขณะที่ยังมองไปที่ผู้ดูแล พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

แกรนท์ “อ๊ากกกก นิ้วของฉัน นิ้วของฉัน อ๊ากกก!”

แกรนท์กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขณะ ที่นิ้วก้อยของเขาถูกจูเลียนดึงหลุดออกไปอย่างสิ้นเชิง ผู้ดูแลรู้สึกกลัวเมื่อเธอได้ยินเสียงกรีดร้องของแกรนท์เธอเห็นใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขามองเธอด้วยความเกลียดชัง

จูเลียน “ชื่อของเธอ!”

ผู้ดูแล “เซอร์ซี”

เธอพูดด้วยเสียงต่ําเธอรู้สึกกลัวเป็นครั้งแรก มันเป็นการพลิกบทบาทเธอจากเป็นคนที่คอยทรมานผู้บริสุทธิ์มาตลอด แต่เธอก็ไม่ถึงขนาดที่จะทําให้นิ้วหลุด

จูเลียน “ดูสิไม่ยากเลย ดูเขาสิเพราะเธอทําให้เขาอาจจะเสียนิ้วไปหนึ่งข้าง”

เซอร์ซีไม่ได้พูดอะไรเลยในทางกลับกันแกรนท์ก็กัดฟัน เขาสาปแช่งเซอร์ซีสําหรับเรื่องนี้ เขาหวังว่าเขาจะไม่ย้อนอดีตไปและไม่มาที่เกาะนี้

จูเลียน “เอาล่ะคําถามต่อไป ทําไม Shadow Legion ถึงสะสม Mega stone ได้มากมายขนาดนี้”

เซอร์ซีเงียบไปเนื่องจากเธอไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลลับสุดยอดขององค์กรสู่ภายนอกได้ ไม่เช่นนั้นเธออาจตาย

จูเลียน “โอเค ไม่พูด”

ในไม่ช้าก็ได้ยินเสียงกระชากอีกครั้งและแกรนท์ก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง เซอร์ซีหันกลับไปเห็นอีกนิ้วหนึ่งของแกรนท์หลุดออกอย่างสมบูรณ์

แกรนท์ “ยัยบ้า บอกเขาซะไม่งั้นฉันจะฆ่าแก”

เซอร์ซีกลัวมาก เธอไม่สามารถพูดข้อมูลลับขององค์กรได้ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกกลัว เธอไม่รู้ว่าทําไม แต่เธอคิดว่าถ้าเธอไม่บอกจูเลียนเกี่ยวกับเรื่องนี้เธออาจต้องทนทุกข์ทรมานกับสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย

เซอร์ซี “มันมีไว้สําหรับเพิ่มพลังให้กับอุปกรณ์ที่จะช่วยให้เราครองโลก”

จูเลียนรู้สึกว่าเธอยังซ่อนอะไรบางอย่างไว้

จูเลียน “งั้นบอกฉันเกี่ยวกับอุปกรณ์นี้สิว่ามันจะใช้อย่างไรหรือจะใช้ที่ไหน”

เซอร์ซี่ไม่รู้จะทําอย่างไรดี เธอคิดว่าเธออาจเปิดเผยความลับและหลบหนีไปแต่จเลียนไม่ยอมปล่อยเธอง่าย

จูเลียน “บอกฉัน”

จูเลียนพูดขณะที่เขาจับนิ้วของแกรนท์อีกนิ้ว

แกรนท์ “ยัยกระหรี่เอ้ย!! บอกเขาตอนนี้ซะไม่งั้นฉันสัญญาว่าฉันจะฆ่าแกด้วยตัวเอง!”

จูเลียน “หุบปาก”

แกรนท์ปิดปากและจ้องไปที่เซอร์ซี จูเลียนรอซักพัก

จูเลียน “ช้าเกินไป”

แกรัก

กระชากนิ้วอีกหนึ่งนิ้วของแกรนท์ไป

แกรนท์ “ยัยสารเลว ฉันจะฆ่าแก อําากกก!!!”

เซอร์ซีตัวสั่นเป้าของเธอถึงกับเปียกแต่เธอสวมแผ่นอนามัยไว้มันจึงไม่มีการรั่วไหล

จูเลียน “ดูเหมือนเธอจะไม่พูดอะไรเลย งั้นฉันควรใช้วิธีอื่น”

เซอร์ซีพังทลายในที่สุด

เซอร์ซี “ไม่ต้องแล้ว! ฉันจะบอกคุณทุกอย่างที่ฉันรู้ โปรดอย่าทําอะไรฉันเลย”

จูเลียนยิ้มและเชิดคางขึ้น

จูเลียน “เด็กดี เริ่มพูดได้แล้ว”

แกรนท์หมดสติไปแล้วจากความเจ็บปวด เซอร์ซีกระแอมในคอและเริ่มพูด

เซอร์ซี “อุปกรณ์นี้มีการกล่าวถึงการถ่ายทอดพลังงานทั้งหมดจาก Mega Stone และคริสตัลเหล่านั้นและนํา ไปใส่ไว้ใน Jade Orb ที่บอสพบ เขากําลังจะใช้ Jade Orb เพื่อควบคุมโปเกมอนโบราณ เขากําลังรวบรวมสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดเพื่อที่เขาจะสามารถบังคับโปเกมอนโบราณตัวนี้ให้ยอมจํานนและควบคุมมันได้อย่างสมบูรณ์ ฉันไม่รู้ว่าโปเกมอนโบราณตัวนี้คืออะไร แต่จากการเดาของฉันมันอาจจะเป็น เรย์ควาซา หรืออาจเป็นโปเกมอนลึกลับที่เคยต่อสู้กับมันเมื่อสี่ปีก่อนที่เมืองลารูซ”

จูเลียนขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเรื่องนี้

จูเลียน “คุณพูดว่าโปเกมอนลึกลับที่ต่อสู้กับ เรย์ควาซา งั้นเหรอ?”

เซอร์ซี “ใช่ ไม่รู้ว่ามันมาจากไหน ผู้คนคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องหลอกลวงแต่บอสของเราก็พยายามมองหามันทุกที่”

จูเลียน “งั้นบอสของเธอก็กําลังรวบรวม Mega Stone ทั้งหมดและใช้พลังของมันเพื่อทําให้เรย์ควาซายอมจํานนต่อเขา และใช้มันเพื่อครอบครองโลก?”

เซอร์ซีพยักหน้า

จูเลียน “ฮ่า ๆ ๆ ๆ”

จูเลียนระเบิดเสียงหัวเราะ

จูเลียน “ฉันคิดว่า Shadow Legion นี้จะเป็นอะไรใหม่ ๆ บ้างแต่มันก็เหมือนกับพวกโง่ทีมแม็กม่าและทีมอควาพวกนั้น นอกจากจะต่างกันในสิ่งที่พวกเขาต้องการที่จะบรรลุมันก็น่าผิดหวัง แต่ฉันก็ยังต้องหยุดบอสของเธอ เขากําลังจะทําลายเวลาพักผ่อนของฉันในโฮเอนและฉันจะปล่อยให้เขาทําแบบนั้นต่อไปไม่ได้จริงไหม?”

เซอร์ซีเพียงแค่พยักหน้า เธอไม่ต้องการที่จะไม่เห็นด้วยกับปีศาจตัวนี้ต่อหน้าเขา

จูเลียน “แล้วสํานักงานใหญ่ของเธออยู่ที่ไหน”

เซอร์ซี “ใกล้เมืองลารูซในป่าใกล้ ๆ”

จูเลียน “การสอบสวนจบลงแล้ว ฉันคิดว่าเธอควรออกไปได้แล้ว”

จูเลียนที่เธอให้สลบอีกครั้ง

จูเลียน “ตอนนี้ฉันจะเอาคนงี่เง่าทั้งหมดนี้ออกไปจากเกาะนี้ได้ยังไงหว่า ฉันเรียกพวกเขามาช่วยด้วยแล้วกัน”

จูเลียนเรียกโปเกมอนของเขาอีกครั้งและขอให้พวกมันนําพวกแกรนท์ที่หมดสติออกจากศาลเจ้า เมื่อเขาออกมา เขาก็เห็นคนกําลังต่อสู้อยู่ แต่ทุกคนในค่ายต่างก็พ่ายแพ้และมีเพียงโคซาบุโร่และเกจิโอะเท่านั้นที่ต่อสู้กับลาทีอาส และ ลาทีออสอยู่

จูเลียน “โฮ่ เกิดอะไรขึ้นที่นี่ล่ะเนี่ย”

โคซาบุโร่และเทจิโอะหันกลับมาเห็นจูเลียนก็ตกใจ

โคซาบุโร่ “นาย นายเป็นใคร!?”

เทจิโอะเห็นผู้ดูแลที่หมดสติอยู่ข้าง ๆ เขาก็ขมวดคิ้วก่อนที่พวกเขาจะทําอะไร จู่ๆ พวกเขาก็รู้สึกเย็นที่ใต้กางเกงพวกเขามองลงไปและเห็นเป้าของพวกเขาถูกแช่แข็งไปหมด พวกเขารู้สึกเจ็บปวดอย่างมากและสลบไป ผู้ร้ายก็คือ เก็งก้า ที่ปรากฏตัวข้างหลังพวกเขาอย่างกะทันหันและทําให้เป้าของพวกเขาถูกแช่แข็ง

จูเลียนมองไปที่ฉากนี้ก็ยิ้มอย่างเชื่องช้า เขาบอ เก็งก้าว่าอย่าเผาอวัยวะเพศของคนอื่น แต่ใครจะคิดว่าเก้งก้าจะแช่แข็งพวกมันแทน

จูเลียน “เก็งก้ นายได้สิ่งที่ต้องการหรือไม่”

เก็งก้าพยักหน้าและแสดงหินอ่อนแวววาวให้กับจเลียนซึ่งมันเป็นหินอ่อนสีเทาที่มีลวดลายสีม่วงและสีแดงอยู่ข้างใน

จูเลียน “ดี”

เขาหยิบ Mega Stone และเก็บไว้ในกระเป๋าจากนั้นเขาก็มองไปที่ที่ตั้งแคมป์และสังเกตว่าสมาชิกเหล่านี้ ส่วนใหญ่ได้รับการดูแลโดยเก็งก้าแล้ว จากนั้นเขาก็มองไปที่ ลาทีออส และ ลาทีอาส ที่บินเป็นวงกลมรอบตัวเขา เขาพยักหน้าให้ และเอาตาข่ายขนาดใหญ่ออกมา

จูเลียน “เอาพวกเขาใส่ตาข่ายทั้งหมดแล้วส่งพวกเขาออกจากเกาะนี้”

โปเกมอนทั้งหมดของเขาเริ่มนําสมาชิกองค์กรวางไว้บนตาข่ายหลังจากทําเช่นนั้น ลาทีออส ลาทีอาส และ พีจอต ก็แบกตาข่ายขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยมนุษย์นําไปทิ้งนอกเกาะ

จูเลียนขอให้ คาบิกอน ทําลายเรือเลื่อนขนาดใหญ่

หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเขาก็ตัดสินใจออกเดินทาง

จูเลียน “โอเคงั้นฉันไปล่ะนะ”

จูเลียนพูดกับ ลาทีออส และ ลาทีอาส พวกมันก็พยักหน้า

จูเลียน “นายจะโอเคไหมนะ พวกเขาอาจจะกลับมาซักวัน”

ลาทีออส [อย่ากังวลเลย เมื่อมนุษย์ออกจากเกาะพวกเขาจะไม่พบมันอีกเลยหากเราไม่อนุญาต ตอนแรกพวกเขาใช้บางสิ่งเพื่อค้นหาเกาะ แต่ตอนนี้มันถูกทําลายแล้ว]

จูเลียน “ฉันเข้าใจแล้ว งั้นฉันไปล่ะ”

จูเลียนกระโดดขึ้น พีจ๊อต และบินไปยังเมืองไคน่า