Journey Towards Greatness: เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 100

ตอนที่ 100 การต่อสู้ยิมครั้งที่สอง

ซึซึจิส่ง โกโลน ที่เป็นโปเกมอนตัวแรกของเธอเพื่อไปเผชิญหน้ากับจูเลียน ทางจูเลียนก็มองไปที่โปเกมอนของคู่ต่อสู้แล้วยิ้ม

จูเลียน “คิโมริ เอาเลย”

จูเลียนส่ง คิโมริสีแตกต่าง ของเขาออกไป คิโมริ มองไปที่คู่ต่อสู้ของเขาและแสดงท่าทางว่าพร้อมสู้

ซาโตชิและเพื่อน ๆ ของเขาประหลาดใจที่เห็นจูเลียนมี คิโมริ ด้วย

ซาโคชิ “เฮ้ จูเลียนมี คิโมริ ด้วยล่ะ”

ทาเคชิ “ใช่ แต่มันดูเหมือนโปเกมอนสีแตกต่าง สีพวกนั้นดูสดใสมาก”

มาซาโตะ “เจ๋งเลย นั่นเป็น คิโมริ ที่เงางามมาก ฉันก็อยากได้เมื่อโตขึ้นนะ”

ฮารุกะ “อะไรนะ สีแตกต่าง?”

ทาเคชิ “โปเกมอนสีแตกต่างเป็นสายพันธุ์เดียวกันแต่มีโทนสีที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เหมือนกับ โยรุโนะซุกุ ของซาโตชิ”

ฮารุกะ “งั้นซาโตชิก็มีโปเกมอนสีแตกต่างด้วยเหรอ?”

ซาโตชิ “ใช่ โยรุโนะซุกุ กลับไปที่ห้องทดลองของศาสตราจารย์โอคิโดะในคันโตน่ะ”

เมื่อย้อนกลับไปที่สนามซึซึจิก็เริ่มตื่นตัวเมื่อเธอเสียเปรียบและเธอไม่รู้ว่า คิโมริ มีท่าประเภทใดบ้าง

ซึซึจิ “โกโลน ใช้ Rollout

โกโลน โค้งตัวและกลิ้งเข้าหา คิโมริ ด้วยความเร็วเต็มที่ คิโมริ ยืนอยู่ที่นั่นรอให้คู่ต่อสู้เข้ามาใกล้

จูเลียน “กระโดดแล้วใช้ Bullet Seed”

คิโมริ ใช้หางของมันกระโดดขึ้นและหลบ โกโลน จากนั้นยิง Bullet Seeds ต่อเนื่องไปที่ โกโลน

ซึซึจิ “โกโลน กลิ้งไปเรื่อย ๆ แล้วหลบ Bullet Seeds ไปด้วย

โกโลน ยังคงกลิ้งและหลบ Bullet Seeds ไปด้วยถึงแม้บางเม็ดจะโดนมัน แต่พวกมันไม่ส่งผลเพราะ โกโลน กลิ้งด้วยความเร็วสูงมาก

มาซาโตะ “Bullet Seeds ไม่ส่งผลเลย”

ทาเคชิ “นั่นไม่ใช่อย่างนั้นทางนั้นก็ได้รับความเสียหายจาก Bullet Seeds แต่เนื่องจาก โกโลน หมุนด้วยความเร็วสูงพวกมันจึงดีดกลับออกไปก่อนที่จะสร้างความเสียหายรุนแรง”

มาซาโตะ “จูเลียนจะทํายังไงนะ”

ทาเคชิ “เรากําลังพูดถึงจูเลียนอยู่นะไม่จําเป็นต้องกังวลหรอก จากที่ฉันได้เห็นจนถึงตอนนี้ และวิธีที่จูเลียนต่อสู้มันมักจะลงเอยด้วยการชนะของเขา”

มาซาโตะ “เจ๋งเลย!”

จูเลียน “คิโมริ Bullet Seed จากด้านหน้าดักเส้นทางของ โกโลน”

ในขณะที่ โกโลน กําลังกลิ้งและหลบการโจมตี คิโมริ ก็ใช้ Bullet Seeds หน้าเส้นทางของ โกโลน และทําให้เกิดหลุมเล็ก ๆ ในบริเวณหน้าเส้นทาง และเนื่องจากน้ําหนักของ โกโลน กับพื้น นุ่ม ๆ ก็ทําให้ไม่สามารถกลิ้งต่อไปได้

จูเลียน “Absorb”

คิโมริ เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วและเปิดใช้การดูดซับ แต่เอฟเฟกต์นั้นทรงพลังกว่ามากทําให้จูเลียนสังเกตว่า คิโมริ ได้เรียนรู้ Mega Drain แล้ว

จูเลียน Mega Drain ที่ได้รับการอัพเกรดจาก Absorb”

คิโมริ ดูดพลังงานไปครึ่งหนึ่งของ โกโลน ทําให้ โกโลน เริ่มเหนื่อยจนไม่สามารถออกจากหลุม ที่ติดอยู่ได้ แม้จะพยายามลุกแล้วก็ตามแต่ยิ่งพยายามมากขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งเหนื่อยล้า

ซีซึจิ ตกอยู่ในความสับสนเธอไม่คิดว่าสนามที่ถูกสร้างขึ้นโดยเฉพาะเพื่อให้โปเกมอนประเภทหินของเธอมีความได้เปรียบจะกลายเป็นความหายนะของพวกเธอเอง

ซีซึจิ “โกโลน ใช้แขนของนายแทนการดันตัวเพื่อลุกออกไปข้างนอก!”

โกโลน เริ่มใช้มือปืนขึ้นไปจากหลุม

จูเลียน “คิโมริ ใช้ Pound”

โกโลน มีความเสี่ยงเนื่องจากแขนของมันไม่ว่างเพราะหากปล่อยเพื่อป้องกันตัวเองมันก็จะกลับไปในหลุมอีกครั้ง แต่ถ้าไม่ทํามันก็จะยังคงตกลงไปในหลุมจากการถูกโจมตีอยู่ดี

ซึซึจิไม่ต้องการให้มันถูกโจมตีอีก แต่ก็ไม่ต้องการติดอยู่ในหลุมเช่นกันแต่ในไม่ช้าเธอก็ตัดสินใจ

ซีซึจิ “โกโลน ปล่อย”

โกโลน ปล่อยมือและกลิ้งกลับไปที่ก้นหลุม คิโมริ หยุดนิ่งและมองไปที่คู่ต่อสู้ที่ติดอยู่

จูเลียน “Mega Drain”

คิโมริ ใช้ Mega Drain อีกครั้งและดูดพลังงานที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งของ โกโลน ออกมา

ผู้ตัดสิน “โกโลน ไม่สามารถสู้ต่อได้ คิโมริ ชนะ”

มาซาโตะ “จูเลียนชนะล่ะ!!”

ซาโตชิ “คิโมริ นั่นแข็งแกร่งจริง ๆ ฉันควรเริ่มฝึกให้หนักขึ้นถ้าเราต้องการต่อสู้กับพวกเขา”

มาซาโตะ “ฝันเถอะ นายไม่สามารถเข้าใกล้แชมป์ได้หรอก”

ย้อนกลับไปที่สนามซึซึจิเรียก โกโลน กลับมาและมองไปที่จูเลียน ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าอะไรคือความแตกต่างระหว่างการต่อสู้กับเทรนเนอร์ธรรมดาและแชมป์เปี้ยน แม้ว่าจูเลียนจะมีโปเกมอน ตัวใหม่แต่ก็ยังมีสัญชาตญาณการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมและมันไม่สามารถเชี่ยวชาญได้ด้วยเพียงแค่การ ฝึกและการต่อสู้ตามปกติ

ซีซึจิ “ฉันเลือกเธอ โคโดรา”

ซึซึจิสง โคโดรา ประเภท เหล็ก / หิน ออกมา จูเลียนดูโปเกมอนตัวใหม่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น โคโดระ ในชีวิตจริง ดังนั้นเขาจึงไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับมันยกเว้นสิ่งที่เขียนในหนังสือและเอกสารการวิจัย

จูเลียนเรียก คิโมริ กลับ เขาไม่ต้องการให้มันทํางานหนักเกินไป

จูเลียน “โยกิราส ขึ้นอยู่กับนายแล้ว”

โยกิราส เข้าสู่สนามและมองไปที่คู่ต่อสู้ของมัน

ทาเคชิ “นี่จะเป็นการต่อสู้ที่น่าสนใจทั้งคู่ต่างมีประเภทที่ได้เปรียบกว่าอีกฝ่าย”

ซีซึจิ “โคโดรา ใช้ Mud Slap”

จูเลียน “Dig”

โยกิราส ขุดแล้วหลบ Mud Slap ได้ทัน

จูเลียน “Iron Head”

ทันใดนั้น โยกิราส ก็พุ่งออกมาจากข้างใต้ โคโดรา และโจมตีเข้าใส่มันโดยใช้หัวเหล็ก โคโดรา ถูกส่งกลิ้งไปบนพื้นแต่มันก็ลุกขึ้นหลังจากสลัดความเจ็บปวดออกไป

ซึซึจิ “Body Slam”

ซึซึจสังเกตเห็นว่า โยกิราส ไม่เร็วนักดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะเข้าใกล้มันด้วยการโจมตีทางกายภาพที่ทรงพลัง

จูเลียน “โยกิราส ใช้ Sand Storm”

ทันใดนั้นสนามทั้งหมดก็ถูกปกคลุมไปด้วยพายุทรายไปทั่วทุกที่ ทําให้โคโดรา ตกใจเมื่อสูญเสียเป้าหมายไปกลางพายุทราย

ซึซึจิ “อย่าตกใจไปใช้ Shock Wave!”

โคโดรา ส่ง Shock Wave ไปทั่วทั้งสนาม แต่พวกเขาไม่รู้ว่ามันได้ผลหรือไม่ แต่พวกเขาก็โชคร้ายเนื่องจากความสามารถที่ซ่อนอยู่ของ โยกิราส คือ Sand Veil และมันทําให้ โยกิราส สามารถหลบหลีกการโจมตีใด ๆ ใน Sand Storm ได้

จูเลียน “ใช้ Bite”

โยกิราสใช้ Bite และ Dark Kenine ที่สร้างจากพลังแห่งความมืดโจมตีมาที่ โคโดรา จนมันได้รับบาดเจ็บ แต่มันก็ยังคงมีความแข็งแกร่งเหลืออยู่แต่จนกว่าพายุทรายจะหมดก็ไม่มีทางที่จะโจมตี โยกิราส ได้

จูเลียน “จบด้วย Iron Head”

โยกิราส โจมตีใส่ โคโดราเป็นครั้งสุดท้ายจากด้านข้างโดยใช้หัวเหล็กและส่งมันบินออกจากสนามจนสลบไป

ผู้ตัดสิน “โคโดรา ไม่สามารถสู้ต่อได้โยกิราส เป็นผู้ชนะ ดังนั้นผู้ชนะในชาเลนจ์นี้คือเทรนเนอร์จูเลียน”

มาซาโตะ “เขาชนะง่ายเกินไปไหม มันไม่มีอะไรเหมือนซาโตชิเลย”

ซาโตชิ “เฮ้ นายหมายความว่าไง”

มาซาโตะ “ฉันกําลังบอกว่าการต่อสู้ของนายเทียบกับจูเลียนไม่ได้เลย”

ทาเคชิ “พอแล้วน่าพวกนายสองคน”

ฮารุกะ “มาซาโตะเงียบหน่อย”

มาซาโตะ “ขอโทษครับ”

ซึซึจิเดินไปข้างหน้าและมอบ Stone Badge ให้กับจูเลียน

ซีซึจิ “ไม่น่าแปลกใจที่คุณได้เป็นแชมป์ คุณสามารถเอาชนะฉันได้อย่างง่ายดายด้วยโปเกมอนตัวใหม่ที่ไม่มีประสบการณ์”

จูเลียน “เธอก็ไม่ได้แย่นะ ถ้าเธอพัฒนากลยุทธ์การต่อสู้ของเธอให้สมบูรณ์แบบเธอก็อาจจะกลายเป็นสี่หัวกะทิเลย และ โคโดรา ของเธอก็มีศักยภาพที่ยอดเยี่ยมแบบนี้มันจะเติบโตเป็นบอส โกโดรา ที่ดีในสักวันหนึ่ง”

ซีซ์จิ “ขอบคุณนะ”

จูเลียน “ฉันจะไปแล้วล่ะนะ”

จูเลียนเดินออกจากยิมและตามมาด้วยซาโตชิและเพื่อน ๆ

ซาโตชิ “จูเลียนแล้วนายจะไปที่ไหนต่อ”

จูเลียน “เมืองมุโระ มียิมที่ใกล้ที่สุดมันน่าจะอยู่ที่นั่น”

ซาโตชิ “เข้าใจล้ว เราก็จะมุ่งหน้าไปที่เมืองมุโระ”

จูเลียน “โอเค ฉันยังมีงานต้องทําพวกนายควรไปดูรอบ ๆ เมืองนายจะเจอทุกอย่างที่นี่”

ในไม่ช้าจูเลียนก็หนีออกจากที่นั่นโดยปล่อยให้พวกเขาจ้องมองด้านหลังของเขาอย่างว่างเปล่า

มาซาโตะ “เดี๋ยวก่อนสิ ฉันยังไม่ได้ทักทายเขาเลย”

มาซาโตะเริ่มบ่นเสียงดังในขณะที่เขารู้สึกหดหูเพราะเขาไม่สามารถพูดคุยกับไอดอลของเขาได้

ฮารุกะ “ไม่ต้องห่วงมาซาโตะ เราจะได้พบเขาในวันหลัง”

มาซาโตะ “อาจจะแบบนั้น”

และพวกเขาก็ไปตามทางของตัวเองเช่นกัน