Journey Towards Greatness: เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 116

ตอนที่ 116 เก็งก่าอย่าทําแบบนั้นอีก 

จูเลียนกระโดดลงมาจากต้นไม้และค่อย ๆ ย่องไปทางศาลเจ้าข้างหน้า ในขณะที่ทําเช่นนั้นเขาก็ต้องระวัง เพราะเขาไม่ต้องการให้สมาชิกขององค์กรรู้ตัว เมื่อเขาไปถึงใกล้ศาลเจ้าเขาก็เห็นสมาชิกสี่คนเฝ้าทางเข้าศาลเจ้า เขาซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้และมองดูสภาพแวดล้อม

จูเลียน ไม่มีทางที่ฉันจะแอบเข้าไปโดยไม่มีใครสังเกตเห็นได้ ดูเหมือนว่าฉันต้องได้รับความช่วยเหลือ

จูเลียนหยิบโปเกบอลออกมาและเรียกเก็งก้ออกมา

จูเลียน [เก็งก้า ไปหันเหความสนใจพวกนั้นที่]

เก็งกว่ามองไปที่คนทั้งสี่ที่เฝ้าทางเข้าและยิ้มก่อนหายไปจากจุดเดิม

จูเลียนยิ้มอย่างร่าเริงและเริ่มสังเกตเก็งก้า

เก้งก้าปรากฏตัวอีกครั้งด้านหลังสมาชิกเฝ้าทางเข้าคนหนึ่งและตีหัวเขาอย่างแรง คนเฝ้าทางเข้าคนนั้นสะดุ้งด้วยความเจ็บปวดอย่างฉับพลันที่บนศีรษะและเงยหน้าขึ้นมอง เขาคิดว่ามันคงเป็นหินแต่ก็ไม่เห็นอะไรที่อาจ ตกลงมาใส่หัวได้ จากนั้นมองไปที่สมาชิกคนอื่น ๆ ก็เห็นพวกนั้นทั้งหมดยืนอยู่พร้อมกับปืนของพวกเขา

คนเฝ้า หรือฉันคิดไปเอง?”

ชายคนนั้นลูบหัวของเขาในขณะที่เขายังรู้สึกเจ็บปวด แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อมัน แต่เก็งก้า ก็สร้างไฟขนาดเล็กขึ้นที่มือของมันและวางมันลงบนพื้นตรงหว่างขาของเขา ตอนแรกก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่แล้ว เขาก็เริ่มรู้สึกร้อน

คนเฝ้า ทําไมฉันถึงรู้สึกร้อนตรงนั้นเป็นเพราะอากาศเหรอ?”

แต่ความทรมานของเขาเพิ่งเริ่มต้นขึ้นทันใดนั้นอุณหภูมิก็สูงขึ้นและเขารู้สึกว่ามีบางอย่างลุกไหม้ เขามองลงไปก็เห็นเป้าของเขาถูกไฟลุกไหม้อยู่

คนเฝ้า “อ๊ากกกกกกกกกกกก

ชายคนนั้นรู้สึกเจ็บปวดอย่างมากเพราะลูกบอลของเขาถูกเผา คนอื่น ๆ มองมาที่เขาและพวกเขาก็ตกใจ พวกเขาจับบอลของพวกเขาไว้โดยไม่รู้ตัว

คนเฝ้า “เจ้างเง่ามัวทําอะไรอยู่อย่าเอาแต่ยืนเซ่! ช่วยฉันด้วย!!”

คนอื่น ๆ ก็มองหน้ากัน

คนเฝ้า 2 “ฉันไม่มีน้ําหรือโปเกมอนน้ํานะ”

คนเฝ้า 3 “เราไม่มีผ้าด้วย”

พวกคนเฝ้ามองหน้ากันอีกครั้งและพยักหน้าให้กัน ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดได้ข้อสรุปเหมือนกัน พวกเขาก้าวไปข้างหน้าและเริ่มกระทืบเป้าของคนเฝ้าที่ลุกเป็นไฟซ้ํา ๆ

ปีก ปีก ปีก

คนเฝ้า “อ้ากก แกไอสารเลวเฮ้ย!! พวกแกกําลังทําอะไร อ้ากกก อ๊ากกกก”

จูเลี่ยนที่อยู่ห่างออกไปเห็นฉากนี้ก็รู้สึกตัวสั่นความเย็นวิ่งไปตามกระดูกสันหลัง เขาสังเกตเห็นว่าพวกนั้นกําลังยุ่งอยู่กับการทําสิ่งที่พวกเขากําลังทําอยู่ เมื่อเห็นโอกาสเขาก็เข้าไปในทางเข้าโดยไม่มีใครสังเกตเห็น

เมื่อเขาเข้าไปข้างในเขาก็มองย้อนกลับไปที่ทางเข้าและได้ยินเสียงกรีดร้องของคนเฝ้าทางเข้า เก็งก้า ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขาและหัวเราะออกมา

จูเลียนอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวเขาภาวนาให้คนเฝ้าทางเข้าฟื้นคืนจากประสบการณ์อันบอบช้ํานี้ได้

เขามองไปที่เก้งก้าที่ยังคงหัวเราะ

จูเลียน [เก้งก้า ครั้งหน้าอย่าทําลายส่วนที่มีค่าของผู้คนอีกนะ]

เก็งก้า หัวเราะและพยักหน้าให้จูเลียน

จูเลียน [เอาล่ะ เก็งก้า พยายามหากลุ่มคนที่สวมเครื่องแบบเดียวกันในศาลเจ้านะ ศาลเจ้านี้มีขนาดใหญ่ ดังนั้นระวังอย่าหลงทางละคอยรายงานให้ฉันทราบทันทีที่นายเห็นพวกเขาและก็อย่าเล่นแผลง ๆ]

เก็งก้ายิ้มและพยักหน้าจากนั้นมันก็หายไปจากจูเลียน จากนั้นจูเลียนก็มุ่งหน้าค้นหาผู้ดูแลขององค์กรเงา

จูเลียนเริ่มมองไปรอบ ๆ ศาลเจ้าเขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งภายในศาลได้อย่างง่ายดาย ที่นี่ถูกประดับด้วยหินประหลาดบางก้อนที่เปล่งแสงติดอยู่บนพื้นผิวของศาล เขาตรวจดูหินเหล่านี้ก็พบว่าเป็น ember stones พวกมันมีธาตุไฟอยู่จํานวนเล็กน้อย ในสมัยก่อนผู้คนจะใช้เป็นแหล่งกําเนิดแสงในบ้าน

จูเลียน “คิดว่าคงมีคนวางหินพวกนี้ไว้บนกําแพง

ember stones มีราคาแพงมากเนื่องจากสามารถใช้เป็นแหล่งพลังงานหรือทําเครื่องประดับราคาแพงได้ หินเหล่านี้ยังมีประโยชน์ต่อโปเกมอนประเภทไฟด้วย

จูเลียนสังเกตภาพแกะสลักบนผนังอย่างระมัดระวังและเห็นรูปแกะสลักของ ลาทีอาส และ ลาทีออสบนนั้น และมีผู้คนบูชาพวกมัน เขาเห็นภาพกลุ่มคนเต้นรํารอบกองไฟและยังเห็นการแกะสลักของทั้งสามสภาพอากาศในร่างพื้นฐานและร่างเมก้า และวิธีการที่ผู้คนในสมัยโบราณบูชาพวกมันในฐานะเทพเจ้า

จากนั้นจูเลียนก็เริ่มเดินเข้าไปในศาลเจ้ามากขึ้นและสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ใช้บูชาโปเกมอนเหล่านี้ และการใช้เครื่องบูชา

นอกจากนี้เขายังเห็นข้อความที่เป็นลายลักษณ์อักษรบนการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ซึ่งดูเหมือนการอธิษฐานบางอย่าง หลังจากใช้เวลาอยู่กับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เขาก็พบว่าผู้คนที่มาที่เกาะนี้ครั้งแรกได้ค้นพบมันด้วยความบังเอิญและได้เข้ามาตั้งรกรากในไม่ช้า พวกเขาก็รู้เช่นกันว่ามีหินที่ใช่วิวัฒนาการร่างเมก้าได้ แต่ตอนนี้ก ลับไม่มีร่องรอยของคนเหล่านี้

จซิเลียน พวกเขาล่มสลายได้ยังไง?

เขาสงสัยเพระาเขาไม่เห็นภัยคุกคามใด ๆ บนเกาะที่สามารถกวาดล้างผู้คนรุ่นหลังที่อาศัยอยู่ที่นี่ได้เลย

เมื่อหาคําตอบไม่ได้เขาก็เริ่มเดินลึกเข้าไปในศาลเจ้าและเห็นถ้ํามากมายที่นําไปสู่ทิศทางที่แตกต่างกัน

จูเลียน ฉันควรตรวจสอบถ้ําเหล่านี้หรือฉันควรรอ เก็งก้า ดี?’

หลังจากคิดอยู่พักหนึ่งเขาก็ตัดสินใจมองไปรอบ ๆ ถ้ํา เขาเข้าไปในถ้ําหนึ่งและเดินไปสักพักจนมาถึงทางตัน เขาเจอโต๊ะไม้ขนาดเล็กและกระถางที่ทําจากดินเหนียวอยู่บนพื้น แต่ที่สะดุดตาที่สุดคือโครงกระดูกที่อยู่บนเก้าอี้ข้างโต๊ะไม้ จูเลียนเดินไปข้างหน้าและตรวจดูกระดูก

จูเลียน กระดูกยังคงแข็งแรงดี มนุษย์ในโลกนี้มีกระดูกที่แข็งแรงมากดังนั้นฉันคิดว่านี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร โครงกระดูกมีผ้าคลุมร่างกายส่วนบนมีเครื่องประดับบางส่วนบนร่างของเขาที่ประกอบด้วย ember stone

จูเลียนรู้สึกผิดหวังเมื่อไม่พบอะไรบนโครงกระดูก เขามองเข้าไปในกระถางและไม่พบอะไรเลยนอกจากฝุ่นในนั้น

จูเลียน ถ้ามีของอะไรในนี้พวก Shadow Legion เหล่านั้นคงเอาไปแล้ว มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหาอะไร จากที่นี่

จูเลียนเดินกลับไปยังบริเวณที่มีทางเข้าถ้ําทั้งหมดและยืนรอ เก็งก่า กลับมา

การรอคอยของเขาสิ้นสุดลงทันทีเมื่อเก็งก้าปรากฏตัวต่อหน้าเขาและชี้ไปที่ถ้ําทางด้านขวา

จูเลียน “งั้นไปกันเถอะ”