Invincible Divine Dragon’s Cultivation System ระบบฝึกฝนมังกรอมตะ - ตอนที่ 316

ตอนที่ 316 กองทัพวานรปีศาจ!

บนเกาะลอยน้ําผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกําเนิดลมปราณ จากตระกูลเล่ย สํานักเฟิงเฉินและสํานักพายุเทพ ก้าวไปยืนอยู่ตรงหน้าของโมชิงหลง,โม่หยวนและอสูรที่ 15 พร้อมกับจ้องมองพวกเขาด้วยความดูถูก

พวกเขาเดินช้าๆพร้อมกับอาวุธในมือที่สะท้อนกับแสงจันทร์จนเปล่งแสงอันหนาวเย็นออกมา

“ถ้าพวกเจ้าอยากจะตายนักก็เข้ามา!”

ดวงตาของโม่ชิงหลงเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟัน ในขณะที่เขาจ้องมองไปยังผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกําเนิดลมปราณที่กําลังเดินเข้ามา ออร่าปีศาจสีดําทมิฬเริ่มไหลเวียนอยู่รอบร่างกายของเขา

โม่หยวนขยับกลางฝ่ามือของเขาเล็กน้อย ก่อนที่มันจะเปลี่ยนกลายเป็นกรงเล็บอันแหลมคมพร้อมกับเกล็ดสีดํา เขาจ้องมองไปยังกลุ่มคนที่กําลังเดินใกล้เข้ามาด้วยสายตาที่ดุร้าย

“ฮ่าๆๆ! ผู้บ่มเพราะสายปีศาจอย่างนั้นรึ? ดูเหมือนว่าครั้งนี้พวกเราคงจะต้องช่วยโลกโดยการกําจัดปีศาจร้ายพวกนี้เสียแล้วล่ะ ฮึๆๆ”

หลังจากนั้นหวังเสียน ก็จ้องมองไปยังเกาะลอยน้ําด้วยดวงตาเป็นประกาย

“เจ้านำทางข้าไปดูที่ด้านล่างของเกาะลอยน้ํา ข้าต้องการจะรู้ว่าเกาะแห่งนี้นั้นมันสามารถลอยอยู่บนผิวน้ําได้อย่างไร!” หวังเสียนหันไปพูดกับ อ๋าวเยี่ยฉ๋า

” พะยะค่ะองค์ราชามังกร!”

หลังจากที่ดูดซับแกนเลือดมังกรศักดิ์สิทธิ์ของหวังเสียน เข้าสู่ร่างกายของมันแล้ว ความแข็งแกร่งและความสามารถพลังแห่งธาตุน้ําของ อ๋าวเยี่ยฉ๋าก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้แต่การว่ายน้ําของมันก็รวดเร็วมากกว่าเดิมเกือบ 2 เท่า

“ที่ใต้เกาะลอยน้ําแห่งนี้คือสถานที่พักของพวกเรา พะยะค่ะองค์ราชา!”

หลังจากที่พวกเขาได้มาถึงด้านล่างของเกาะลอยน้ํา อ๋าวเยี่ยฉ๋า ก็ชี้ไปยังบริเวณส่วนหนึ่งของพื้นที่ใต้เกาะ

หวังเสียน จ้องมองตามไปอย่างอยากรู้อยากเห็นฐานที่ตั้งของเกาะลอยน้ําแห่งนี้นั้นไม่ได้เชื่อมต่ออยู่กับพื้นทะเล และที่ด้านใต้ของเกาะลอยน้ําแห่งนี้มีพืชชนิดหนึ่งที่เติบโตอยู่มากมายจนกลายเป็นฐานของเกาะลอยน้ําแห่งนี้

พืชชนิดนี้มีลักษณะคล้ายกับเถาวัลย์ขนาดใหญ่มันมีสีดําคล้ายกับสีผิวของเหล่ายักษ์มัจฉา พืชน้ําชนิดนี้อยู่อย่างหนาแน่นใต้เกาะลอยน้ํา

และยิ่งไปกว่านั้นพืชน้ําชนิดนี้ไม่ได้มีอยู่เพียงแค่ชั้นเดียวแต่กลับมีพื้นที่ทับซ้อนกันอยู่เป็นชั้นๆ และระหว่างชั้นก็มีพื้นที่ว่างคล้ายกับช่องว่างของตึกใหญ่ๆของโลกมนุษย์

หวังเสียน รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นว่ามียักษ์มัจฉาตัวเล็กๆที่มีความสูงประมาณ 1 เมตร อาศัยอยู่ในช่องว่างเหล่านั้นหลายสิบตัวเลยทีเดียว

“สถานที่นี้คือที่พักของพวกเจ้าอย่างนั้นหรือ?” หวังเสียน ถามออกมาทันทีด้วยความสงสัย

“พะยะค่ะองค์ราชา! สถานที่แห่งนี้นั้นเป็นที่พักของพวกเรา และบางส่วนของพืชน้ําชนิดนี้ยังเป็นอาหารของพวกเราอีกด้วย!”

อ๋าวเยี่ยฉ๋า ว่ายน้ําไปที่พืชน้ําที่อยู่ใกล้ที่สุดมันใช้แขนที่คล้ายกับอาวุธของมันตัดเถาวัลย์พืชน้ําออกมา 1 ท่อนและส่งให้หวังเสียนด้วยความเคารพ

หวังเสียน รับเครือเถาวัลย์ท่อนนั้นมาพิจารณาดู และเขาตระหนักได้ในทันทีเลยว่าเครือเถาวัลย์ของพืชน้ําชนิดนี้มีแรงผลักให้ลอยตัวที่สูงมาก

“ดังนั้นพืชชนิดนี้จึงเป็นสาเหตุที่ทําให้เกาะลอยน้ําแห่งนี้นั้นสามารถลอยและเคลื่อนที่ได้!”

หวังเสียน รู้สึกว่าโลกใต้ทะเลนั้นช่างมหัศจรรย์และลึกลับมากจริงๆ มันมีสิ่งแปลกๆมากมายให้ค้นหา

“ถ้าฉันสามารถเปลี่ยนเกาะลอยน้ําแห่งนี้เป็นที่พักส่วนตัวของฉันได้มันคงจะยอดเยี่ยมมากเลยทีเดียว!”

ดวงตาของหวังเสียนเป็นประกายขึ้นมาในทันที เขาต้องการเปลี่ยนเกาะลอยน้ําแห่งนี้ให้เป็นฐานที่ตั้งของสํานักมังกร และเขาสามารถนําเกาะลอยน้ําแห่งนี้กลับไปที่ทะเลบัวไห่ ในเมืองเจียงเฉิงได้

และหากเขาต้องการไปท่องเที่ยวที่อื่นเขาก็สามารถนําเกาะลอยน้ําแห่งนี้ไปได้ด้วยเช่นเดียวกัน เกาะแห่งนี้จึงเหมือนบ้านพักตากอากาศส่วนตัวของเขาที่สามารถพกพาไปได้ทุกที่ในมหาสมุทรเลยทีเดียว

นี่คือฐานที่ตั้งที่ยอดเยี่ยมมากที่สุด และเมื่ออยู่ในทะเลเขาก็ไม่มีสิ่งใดที่จะต้องหวาดกลัว เพราะท้องทะเลและมหาสมุทรนั้นเป็นถิ่นของเขา!

หวังเสียน แสดงความกระตือรือร้นออกมาในทันทีเมื่อเขาได้ตัดสินใจแล้ว ” พวกเจ้ารอข้าอยู่ที่นี้ ข้าจะขึ้นไปตรวจดูที่ด้านบนของเกาะก่อน!”

หลังจากที่เขาพูดจบหวังเสียน ก็พุ่งตัวขึ้นไปยังบนพื้นเกาะอย่างรวดเร็ว

ในฐานะที่นี่นั้นเคยเป็นสํานักโบราณ มันควรจะต้องมีสมบัติจิตวิญญาณอยู่อย่างมากมาย ฉะนั้นเขาจึงสั่งให้กลุ่มของโม่ชิงหลง ทําการค้นหาแหล่งสมบัติแห่งจิตวิญญาณรวมถึงสวนยาจิตวิญญาณในขณะที่เขาอยู่ใต้น้ํา

หวังเสียน เชื่อว่าในขณะนี้คนของเขานั้นต้องได้รับสมบัติทางจิตวิญญาณมาอย่างมากมายแล้วแน่นอน

“การเก็บเกี่ยวในครั้งนี้ถือว่ายอดเยี่ยมมากเลยจริงๆ!” หวังเสียน แสดงรอยยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่เขากําลังเดินเล่นอยู่บนเกาะ

บรูมมม!

“ไอ้พวกบัดซบ! แกกล้าทําร้ายคนของตระกูลเล่ยอย่างนั้นเหรอ! พวกแกทุกคนจะต้องตายอยู่ที่นี่!”

ขณะที่หวังเสียน กําลังเดินเล่นและคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียงการต่อสู้ที่รุนแรงพร้อมกับเสียงตะโกนที่โกรธแค้นดังขึ้นมา

ใบหน้าของหวังเสียน เปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นมาในทันที เมื่อเขาใช้พลังแห่งจิตวิญญาณของเขาครอบคลุมไปทั่วทั้งเกาะเพื่อตรวจดูสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

“อ๊อก!แค่กๆๆ ! รอ..รอก่อนเถอะอีกไม่นาน…พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องตายอย่างแน่นอน!” โม่ชิงหลงพูดออกมาอย่างอ่อนแรงเพราะในขณะนี้เขานั้นบาดเจ็บค่อนข้างสาหัสเลยทีเดียว

“ฮ่าๆๆ! ข้าก็อยากจะรู้ยิ่งนักว่าพวกเจ้าจะทําให้พวกเราตายอยู่ที่นี่ได้อย่างไร เพราะอีกไม่นานพวกเจ้าทั้งหมดก็จะต้องตายอยู่แล้ว ฮ่าๆๆ!” เสียงหัวเราะเยาะเย้ยอันเย่อหยิ่งดังขึ้นมา 

“ไอ้พวกลูกเต่า มีกันอยู่เพียงแค่สามคน ยังคิดหวังอยากจะได้สมบัติจิตวิญญาณอยู่อีกอย่างนั้นรี ช่างไม่เจียมตัวเลยจริงๆ!” ชายชราที่เหลือของทั้งสามกองกําลัง ต่างยิ้มเยาะกลุ่มของโม่ชิงหลงอย่างดูถูก

“ฮึ! ดูเหมือนว่าในวันนี้สวนยาจิตวิญญาณ จะมีปุ๋ยชั้นดีเพิ่มขึ้นอีกหลายร้อยศพเลยทีเดียว!” กลิ่นอายสังหารฟุ้งกระจายออกมาจากตัวของหวังเสียนอย่างรุนแรง

จากกฎเดิมที่อสูรที่ 15 ได้บอกกับเขาไว้ว่าเหล่าชาวยุทธทั้งหมดนี้ต่างตกลงกันว่าจะแบ่งทรัพยากรบนเกาะลอยน้ําแห่งนี้ตามความสามารถและความแข็งแกร่ง

และในความคิดของหวังเสียน ไม่มีใครในสามกองกําลังที่จะสามารถเทียบได้กับโม่ชิงหลงและโม่หยวน เพราะฉะนั้นเมื่อถึงเวลาแบ่งปันทรัพยากรกลุ่มของโม่ชิงหลงน่าจะได้รับทรัพยากรส่วนใหญ่อย่างแน่นอน

แต่หลังจากที่หวังเสียน ใช้พลังจิตวิญญาณเพื่อตรวจดูสถานการณ์บนเกาะแล้วนั้น เขาพบว่า ในขณะนี้โม่ชิงหลงและคนอื่นๆได้รับบาดเจ็บค่อนข้างสาหัสเลยทีเดียว

ในกรณีนี้มีความเป็นไปได้อย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือทั้งสามกองกําลังได้ใช้วิธีสกปรกร่วมมือกันรุมทําร้ายพวกเขา

หวังเสียน หลับตาลงเล็กน้อย ออร่าและพลังจิตวิญญาณของเขาถ่ายทอดคําสั่งลงไปยังที่ใต้ท้องทะเลในทันที

คลื่นนน!

ในขณะนั้นเองบนผิวน้ํา อ๋าวฉีเทียน ก็ลอยตัวขึ้นมาจากน้ําทะเลอย่างรวดเร็ว

ที่ด้านหลังมีวานรปีศาจ 800 ตัวตาม อ๋าวฉีเทียนมาอย่างใกล้ชิด เมื่อพวกมันทุกตัวโผล่พ้นออกมาจากผิวน้ําทะเล พวกมันก็เหมือนกับสัตว์อสูรร้ายกระหายเลือด เปลวไฟนรกลุกโชนออกมาอยู่รอบๆตัวของพวกมันดูแล้วน่าหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง

โอว๊กกกก!

อ๋าวฉีเทียนเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างๆหวังเสียน พร้อมกับเงยหน้าส่งเสียงคํารามจนดังสนั่นไปทั่วทั้งเกาะ

ด้วยรูปร่างที่มีความสูงมากกว่า 6 เมตร พร้อมกับกล้ามเนื้อบนร่างกายที่ใหญ่โตของมัน และในมือยังถือกระบองโลหะสีทอง รูปลักษณ์ของมันจึงดูทรงพลังและดูดุร้ายเป็นอย่างยิ่ง

ทางด้านหลังมีวานรปีศาจอีกกว่า 800 ตัว ได้ปลดปล่อยพลังของพวกมันออกมา แรง กดดันอันทรงพลังของพวกมันทําให้บรรยากาศรอบๆเกาะถึงกับบิดเบี้ยวและสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงเลยทีเดียว

“ไปกันเถอะ!”

หวังเสียน พูดออกมาด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึมก่อนที่จะนํากองทัพวานรปีศาจพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

กว่ากกก!

กองทัพวานรปีศาจส่งเสียงร้องคํารามออกมาพร้อมๆกันทั้งกองทัพ จนเกาะลอยน้ําทั้งเกาะสั่นสะเทือนเลื่อนลั่น!

จบบท