Invincible Divine Dragon’s Cultivation System ระบบฝึกฝนมังกรอมตะ - ตอนที่ 309

ตอนที่ 309 บททดสอบ?

 

พรึบบ!

 

“ถึงเจ้าจะเป็นแขกที่มาร่วมในงานพิธีครั้งนี้ แต่คําพูดของเจ้าที่ดูหมิ่นตระกูลซุยของพวกเรามันก็มากเกินไป หากว่าเจ้าไม่มีคําอธิบายที่ดีพอเจ้าก็ต้องชดใช้ในสิ่งที่เจ้าได้พูดออกมา!”

 

ในทันทีที่หวังเสียนพูดจบสาวกหลายร้อยคนทุกวัยทุกรุ่นก็ลุกขึ้นยืนและแสดงท่าที่คุกคามออกมาในทันที

 

“เจ้าหนุ่มคําพูดของเจ้านั้นมันไม่เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง! เพราะฉะนั้นเจ้าต้องขอโทษพวกเราเสียเดี๋ยวนี้ไม่อย่างนั้น…!”

 

ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกําเนิดลมปราณ วัยกลางคนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน เขาจ้องมองไป ที่หวังเสียน ด้วยสายตาที่เย็นชา

 

สาวกของตระกูลซุยหลายร้อยคนระเบิดพลังของพวกเขาออกมาทันที พลังงานความร้อนหลั่งไหลออกมาจากร่างกายของพวกเขา จนเหมือนกับว่าทั่วบริเวณนี้อยู่ภายในเตาหลอมขนาดใหญ่เลยทีเดียว

 

” ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกําเนิดลมปราณเพียงแค่สองคนเท่านั้นเองรึ?”

 

หวังเสียน ส่ายหัวช้าๆ ในกลุ่มคนที่ลุกขึ้นยืนต่อต้านเขานั้นมีระดับก่อกําเนิดลมปราณเพียงแค่สองคนเท่านั้น

 

เขาจิบชาด้วยท่าทางที่สงบก่อนที่จะค่อยๆวางถ้วยชาลงบนโต๊ะ

 

ฮูมมม!

 

เสียงร้องของมังกรดังออกมาเบาๆจากปากของหวังเสียน หลังจากนั้นผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันตร์ ก็ถูกเขาพ่นลอยออกมาอยู่ตรงหน้าเขา

 

โฮกกกก!

 

เมื่อผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันต์ ลอยออกมาอยู่เบื้องหน้าของหวังเสียน ในทันใดนั้นมันก็กลายเป็นมังกรไฟศักดิ์สิทธิ์ยาวกว่า 7 เมตร พุ่งตรงเข้าไปหาสาวกของตระกูลซุยรุ่นที่ 4 และรุ่นที่ 5 อย่างรวดเร็ว

 

แรงกดดันอันทรงพลังของมังกรไฟศักดิ์สิทธิ์ได้ครอบงําและโอบล้อมเหล่าสาวกของตระกูลซุยจนพวกเขารู้สึกหวาดกลัวและสั่นสะท้านขึ้นมาในทันที

 

“นี่มัน! มังกร? มังกรจริงๆอย่างนั้นรึ?”

 

ชายชรารุ่นที่สองที่เป็นบุตรชายคนโตของผู้เฒ่าซุยหวาง รู้สึกได้ถึงอันตรายที่ออกมาจากมังกรไฟศักดิ์สิทธิ์ เขาจึงรีบลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วและกําลังจะเข้าไปเผชิญหน้ากับมังกรไฟศักดิ์สิทธิ์เพื่อปกป้องลูกหลานในตระกูลซุยของเขา

 

“หืมม?” หวังเสียนขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่เขาจ้องมองไปยังชายชราคนนั้น

 

“นั่งลง!” หวังเสียน พูดออกมาเบาๆแต่น้ำเสียงของเขานั้นทรงพลังเป็นอย่างยิ่ง ร่างกายของชายชราสั่นสะท้านขึ้นมาทันทีพร้อมกับทรุดตัวลงนั่งอย่างอ่อนแรง

 

เขาหันไปจ้องมองที่หวังเสียน ด้วยดวงตาที่เบิกกว้างและแสดงความตื่นตระหนกออกมา

 

ลูกชายที่เหลือของซุยหวางที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมากเช่นเดียวกัน

 

เสียงร้องคํารามของมังกรดังสนั่นไปทั่วทั้งหุบเขา

 

ต่อให้เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกําเนิดลมปราณขั้นสูงสุดก็ยังรู้สึกหนาวสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว

 

ความแข็งแกร่งระดับนี้หรือว่าเขานั้นจะเป็น?

 

พวกเขามองไปที่หวังเสียนด้วยความหวาดกลัวจากนั้นก็หันกลับไปมองที่พ่อของพวกเขาอีก

 

ตอนนี้ซุยหวางขมวดคิ้วจนยุ่ง เขามองไปที่หวังเสียน และไม่สามารถเข้าใจได้ว่าเจ้าปีศาจร้ายตัวนี้กําลังคิดจะทําอะไรอยู่กันแน่?

 

แต่ในตอนนี้ซุยหวางก็ไม่ได้แสดงความคิดเห็นหรือท่าที่ใด ๆออกมา เพราะเขารู้ว่าหวังเสียนนั้นไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อคนในตระกูลของเขาอย่างแน่นอน และตัวเขานั้นก็มีต้องการจะดัดนิสัยลูกหลานของตระกูลซุยที่มีแต่ความอวดดีและหยิ่งผยองโดยการยืมมือของเจ้าปีศาจร้ายตัวนี้ ฉะนั้นเขาจึงนั่งมองดูเหตุการณ์อยู่อย่างเงียบๆ

 

โฮกกกก!

 

ในตอนนี้มังกรไฟศักดิ์สิทธิ์ที่บินตรงเข้าไปอยู่เหนือหัวคนของตระกูลซุยรุ่นที่ 4 และรุ่นที่ 5 พลังของมังกรไฟอันร้อนแรงล้อมรอบพวกเขาเอาไว้ด้วยเปลวเพลิงที่ลุกโชติช่วง ใบหน้าของคนเหล่านั้นซีดเซียวลงไปอย่างเห็นได้ชัด

 

“มัง…มังกรไฟ!…”

 

เด็กๆในรุ่นที่ 5 ของตระกูลซุยต่างตกใจ และรีบวิ่งหนีกันออกไปอย่างรวดเร็วในทันที

 

“มังกรศักดิ์สิทธิ์! นี่คือมังกรไฟศักดิ์สิทธิ์ในตํานานอย่างนั้นเหรอ?!”

 

สาวกของตระกูลซุยจํานวนมาก รู้สึกหวาดกลัวกันเป็นอย่างมาก ขาของพวกเขาสั่นอย่างรุนแรงก่อนที่จะล้มลงกับพื้นด้วยท่าทางที่น่าสมเพช

 

โฮกกกกก!

 

มังกรไฟศักดิ์สิทธิ์คํารามออกมาอีกครั้งหนึ่ง สาวกของตระกูลซุยรุ่นที่ 4 และรุ่นที่ 5 ตารางกรีดร้องกันออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะในขณะนี้เปลวเพลิงอันร้อนแรงของมังกรไฟศักดิ์สิทธิ์ได้เริ่มโหมกระหน่ำกระจายความร้อนไปทั่วบริเวณ

 

สาวกของตระกูลซุยในที่นี้ส่วนใหญ่นั้นต่างได้รับบาดเจ็บกันในทันที เนื่องจากพวกเขานั้นหวาดกลัวกันมากเกินไป จนลืมใช้พลังของพวกเขานั้นปกป้องตัวเอง

 

ในความเป็นจริงเปลวเพลิงที่หวังเสียน จงใจให้มังกรไฟศักดิ์สิทธิ์ปลดปล่อยออกมานั้นไม่ได้มีความรุนแรงอะไรมากมายนัก เพียงแค่สร้างรอยไหม้เล็กๆน้อยๆตามร่างกายของพวกเขาเท่านั้นเอง

 

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดนั่นก็คือลูกหลานในตระกูลซุยส่วนใหญ่นั้นกลับร้องไห้คร่ำครวญทรุดตัวลงไปเกลือกกลิ้งกับพื้นและแสดงความเจ็บปวดออกมา เหมือนกับว่าพวกเขานั้นได้รับบาดเจ็บอย่างแสนสาหัสจนเกินจะทนได้

 

มีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้น ที่สามารถยืนหยัดต่อสู้และใช้พลังลมปราณของพวกเขานั้นต้านทานความร้อนจากมังกรไฟศักดิ์สิทธิ์อยู่ในขณะนี้

 

ถึงแม้ว่าใบหน้าของพวกเขาจะซีดราวกับกระดาษขาวและตัวสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว แต่พวกเขาก็กัดฟันต่อสู้และต้านทานโดยไม่คิดหนีหรือร้องไห้คร่ำครวญเลยแม้แต่น้อย

 

” ท่านพ่อท่านแม่ช่วยข้าด้วย!”

 

“ฮือๆๆ~ ข้าเจ็บบบ ฮืออๆ!”

 

“ข้ายังไม่อยากตาย! ได้โปรดเถอะ ได้โปรดยกโทษให้พวกเราด้วย!”

 

” ท่านผู้อาวุโสได้โปรดอย่าลงโทษพวกเราอีกเลยพวกเรากลัวแล้ว!”

 

เด็กวัยรุ่นหนุ่มสาวหลายร้อยคนของตระกูลซุย ต่างร้องไห้กันออกมาเสียงดังพร้อมกับขอร้องให้หวังเสียน ยกโทษให้กับพวกเขา

 

ทั้งๆที่ในตอนนี้ร่างกายของพวกเขานั้นบาดเจ็บเพียงแค่เล็กน้อย มันไม่มีอะไรที่น่าจะต้องเป็นห่วงเลยแม้แต่น้อย แต่พวกเขากลับแสดงความหวาดกลัวกันออกมาอย่างน่าสมเพชเวทนาเป็นที่สุด

 

ในตอนนี้ไม่ใช่แค่ซุยหวางเพียงเท่านั้นแม้แต่ผู้อาวุโสรุ่นที่ 2 และรุ่นที่ 3 ของตระกูลซุย ก็ยังมีสีหน้าที่มืดมนและเต็มไปด้วยความอับอาย เมื่อเห็นสถานการณ์ของลูกหลานในตระกูลซุยที่แสดงออกมาในตอนนี้

 

พวกเขา ถอนหายใจกันออกมาด้วยความหดหูใจเมื่อนึกถึงคําพูดของหวังเสียนก่อนหน้านี้ ในตอนนี้พวกเขานั้นไม่ได้โกรธหวังเสียน ที่พูดจาดูหมิ่นคนในตระกูลซุยของพวกเขาอีกต่อไปแล้ว เพราะพวกเขาเข้าใจแล้วว่าสิ่งที่หวังเสียน พูดออกมานั้นเป็นเรื่องจริง ความสามารถของเด็กในตระกูลซุยรุ่นนี้นั้นต่ำกว่าที่ควรจะเป็นอย่างมากเลยทีเดียว

 

พวกเขารู้สึกผิดหวังกับเด็กรุ่นหลังของตระกูลซุยกันเป็นอย่างยิ่ง

 

” ช่างขี้ขลาดตาขาวยิ่งนัก!”

 

“น่าอับอายมากจริงๆ! นี่คือลูกหลานของตระกูลซุยที่อยู่ในระดับชั้นศักดิ์สิทธิ์อย่างนั้นเหรอ?”

 

“ฮึ่มม! เจ้าเด็กพวกนี้ช่างทําตัวได้น่าอับอายและน่าสมเพชยิ่งนัก!”

 

เหล่าผู้อาวุโสระดับสูงของตระกูลซุย กัดฟันพูดออกมาด้วยความขุ่นเคืองและอับอาย

 

ผู้นําตระกูลซุยก็รู้สึกอับอายเป็นอย่างยิ่งเช่นเดียวกัน เขาส่ายหน้าด้วยท่าทางที่ผิดหวัง

 

“เฮ้อ!” ทันใดนั้นหวังเสียน ก็ถอนหายใจออกมาและส่ายหัวเบาๆ ก่อนที่เขาจะดึงลูกแก้วเรืองแสงเล็กๆหกลูกออกมาจากฝ่ามือของเขา

 

ลูกแก้วทั้งหกลูกส่องแสงสีแดงสว่างออกมา มันดูลึกลับจนน่าประหลาดใจ

 

ซุยหวางมองดูลูกแก้วสีแดงเพลิงในมือของหวังเสียน ด้วยความสงสัย

 

“ตาเฒ่าซุย! นี่คือลูกแก้วจิตวิญญาณกายาสวรรค์ คุณสมบัติของมันสามารถทะลวงจุดชีพจรและปลดล็อคเส้นลมปราณได้ กว่าข้าจะได้พวกมันมาแทบจะต้องแลกมาด้วยชีวิตน้อยๆของข้า ในครั้งนี้ข้าต้องตัดใจนําสิ่งของดีๆเช่นนี้ออกมามอบให้แก่ชนรุ่นหลังในตระกูลของท่าน เพราะความสัมพันธ์ที่ดีของพวกเราหรอกนะ! ไม่เช่นนั้นข้าจะไม่นํามันออกมาอย่างแน่นอน!”

 

หวังเสียนแสร้งทําเป็นลําบากใจและเสียดายลูกแก้วสมบัติจิตวิญญาณทั้งหกลูกนี้เป็นอย่างมาก

 

แท้จริงแล้วลูกแก้วทั้งหกลูกนี้เกิดจากการกลั่นและควบแน่นของพลังงานมังกรศักดิ์สิทธิ์ของเขาเอง โดยใช้เทคนิคการบ่มเพาะของมังกรแสงศักดิ์สิทธิ์และมังกรไฟศักดิ์สิทธิ์สร้างเป็นองค์ประกอบขึ้นมาเพื่อลวงตากลายมาเป็นสมบัติจิตวิญญาณ

 

ด้วยการขยับตัวเพียงเล็กน้อยของหวังเสียน เขาได้ไปปรากฏตัวอยู่บนกลางลานพิธีอย่างรวดเร็ว

 

ในเวลานี้มีเพียงกลุ่มชนรุ่นเยาว์ของตระกูลซุยเพียงแค่หกคนเท่านั้นที่ยังยืนอยู่ในกลางลานพิธีได้

 

โดยมีชายวัยกลางคนสองคน ชายหนุ่มสองคน เด็กหนุ่มและเด็กสาววัยรุ่นอย่างละหนึ่งคน

 

โฮกกกกก!

 

มังกรไฟศักดิ์สิทธิ์ที่ลอยอยู่กลางอากาศส่งเสียงคํารามออกมาและส่งพลังห่อหุ้มพวกเขาทั้งหกคนเอาไว้พร้อมกับส่งเปลวเพลิงสีแดงเข้ม 6 ดวงลอยไปอยู่บนร่างกายของพวกเขา

 

ในตอนนี้พวกเขาทั้งหกคนกําลังถูกเปลวเพลิงหลอมกลั่นร่างกายของพวกเขาอย่างรวดเร็ว

 

ใบหน้าของพวกเขาบิดเบี้ยวแสดงออกถึงความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ในขณะที่ถูกเปลวเพลิงของมังกรไฟศักดิ์สิทธิ์แทรกซึมเข้าไปในร่างกายและอวัยวะภายในของพวกเขา

 

ลูกแก้วเปลวเพลิงทั้ง 6 ลูกที่อยู่บนฝ่ามือของหวังเสียน ถูกส่งตรงเข้าไปในปากของพวกเขาในทันที

 

บรูมมมม!

 

เปลวไฟอันร้อนแรงพวยพุ่งออกมาจากร่างกายของคนทั้งหก เหมือนกับลูกระเบิดเพลิง 

 

หวังเสียน เดินตรงเข้าไปหาชายวัยกลางคนหนึ่งในสองคน ก่อนที่เขาจะโบกมือพร้อมกับชักนําพลังงานมังกรศักดิ์สิทธิ์ของเขาเพื่อทะลวงเส้นลมปราณสองเส้นที่เหลือของเขาที่ยังไม่ได้ถูกปลดล็อคให้เปิดออกได้อย่างราบรื่น!

 

ตูมมม!

 

ระดับพลังขั้นก่อกําเนิดลมปราณ แผ่ขยายกระจายตัวออกมาจากร่างกายของชายวัยกลางคนในทันที

 

ต่อจากนั้นหวังเสียนก็โบกมือเข้าหาชายวัยกลางคนอีกคนหนึ่งและทําซ้ำเหมือนเดิมอีกครั้ง

 

ตูมมม!

 

ตระกูลซุยก็ได้รับผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกําเนิดลมปราณเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน

 

ในตอนนี้สาวกที่เหลือของตระกูลซุยที่ล้มลงและกรีดร้องอยู่บนพื้นเพราะบาดแผลเพียงเล็กน้อยบนร่างกาย ต่างจ้องมองไปยังคนทั้งหกด้วยสายตาที่มึนงง พวกเขารู้สึกไม่สบายใจและวิตกกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้เป็นอย่างมาก

 

“นี่มัน?..”

 

ผู้เชี่ยวชาญระดับครึ่งขั้นก่อกําเนิดลมปราณ สามารถก้าวเข้าสู่ระดับก่อกําเนิดลมปราณได้ในทันที?

 

ในเวลานี้ หวังเสียน ยังคงทํางานของเขาอย่างต่อเนื่อง เขาเดินเข้าไปหาชายหนุ่มทั้งสองคนและเด็กหนุ่มกับเด็กสาวที่เหลือ และทําซ้ำในสิ่งที่เขาได้เพิ่งทําก่อนหน้านี้

 

“ข้า! … เส้นลมปราณของข้า!ถูกเปิดออกหมดแล้ว! …”

 

เสียงตะโกนอันตื่นเต้นดังมาจากเด็กสาวที่เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ยืนอยู่ในสนาม

 

เธอดูเหมือนจะอายุไม่เกินสิบเก้าปี เธอตัวสั่นด้วยความสุขเมื่อสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของเธอ

 

” ของข้าด้วย! ในตอนนี้ข้าก้าวเข้าสู่ระดับครึ่งขั้นก่อกําเนิดลมปราณแล้ว!”

 

ชายหนุ่มอีกคนก็ตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้นเช่นเดียวกัน

 

“เส้นลมปราณพิเศษทั้ง 8 เส้นถูกชําระล้างและเปิดจนหมด และก้าวเข้าสู่ระดับขั้นต่อไปได้โดยตรงเลยอย่างนั้นเหรอ?”

 

สมาชิกทั้งหมดของตระกูลซุยต่างตกตะลึง พวกเขามองไปยังกลุ่มคนทั้งหกด้วยดวงตาเบิกกว้าง

 

จากนั้นพวกเขาก็ค่อยๆหันมองไปยังหวังเสียน ที่ยืนยิ้มอย่างสดใส ด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาและท่วงท่าที่สง่างาม ในตอนนี้เขาดูราวกับเทพบุตรเลยทีเดียว

 

หวังเสียนยังคงยิ้มในขณะที่โบกมือขึ้นอีกครั้ง ออร่าสีเขียวซึ่งเป็นพลังชีวิตแห่งธาตุไม้กระจายตัวออกไป ไหลซึมเข้าสู่ร่างกายของเหล่าสาวกแห่งตระกูลซุยที่ได้รับบาดเจ็บ ในทันใดนั้นบาดแผลตามร่างกายของพวกเขาก็ได้รับการรักษาและฟื้นคืนอย่างสมบูรณ์ในทันที

 

หลังจากนั้นร่างกายของหวังเสียนก็เลือนหายไปจากกลางลานพิธี เขากลับไปนั่งอยู่ข้างๆผู้เฒ่าซุยหวางและจิบชาอย่างสบายอารมณ์

 

” หายแล้ว!…พวกเราหายจากอาการบาดเจ็บแล้ว! แม้แต่รอยแผลเป็นก็ไม่เหลืออยู่เลย!”

 

” ความสามารถทางการแพทย์ระดับนี้! ช่างน่าอัศจรรย์มากจริงๆ!”

 

สาวกแห่งตระกูลซุยรุ่นที่ 4 และรุ่นที่ 5 ที่ได้รับบาดเจ็บ ต่างลุกขึ้นยืนและสํารวจร่างกายของพวกเขาด้วยความอัศจรรย์ใจ

 

“ดูเหมือนว่าพวกเราจะพลาดโอกาสดีๆไปเสียแล้วล่ะ!” ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดพึมพําออกมาด้วยความเสียใจ

 

ในตอนนี้กลุ่มสาวกที่อยู่กลางลานพิธีต่างนึกกันขึ้นมาได้ พวกเขาหันไปมองยังคนทั้งหกด้วยความอิจฉา

 

มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่อดทนจนถึงที่สุด และในตอนนี้เส้นลมปราณของพวกเขาได้ถูกเปิดออกทั้งหมดแล้ว

 

คอขวดในการฝึกฝนและบ่มเพาะของพวกเขาจะไม่มีอีกต่อไปจนกว่าจะก้าวไปถึงระดับขอบเขตครึ่งขั้นเม็ดยาเซียน

 

นี่คือโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุด!

 

” ขอบคุณท่านผู้อาวุโสสําหรับความเมตตา!”

 

กลุ่มผู้อาวุโสระดับสูงของตระกูลซุยรุ่นที่ 2 และรุ่นที่ 3 ต่างรีบลุกขึ้นจากโต๊ะและโค้งตัวคํานับหวังเสียนด้วยความเคารพ

 

ในตอนนี้ความรู้สึกของพวกเขาที่มีต่อหวังเสียน ไม่หลงเหลือร่องรอยของความโกรธเคืองอยู่อีกต่อไป การแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยนไปเป็นเคารพและนอบน้อมอย่างสูง

 

ในความคิดของพวกเขานั้นชายหนุ่มคนนี้อาจจะเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงที่อยู่ในระดับเดียวกันกับบรรพบุรุษของพวกเขา และการกระทําในก่อนหน้านี้ของเขานั้นเป็นการทดสอบความสามารถและความอดทนของเด็กๆในตระกูลซุย เพื่อที่จะได้คัดเลือกบุคคลที่เหมาะสมและมอบโอกาสที่ยิ่งใหญ่ให้กับพวกเขานั่นเอง!