Invincible Divine Dragon’s Cultivation System ระบบฝึกฝนมังกรอมตะ - ตอนที่ 292

ตอนที่ 292 การวิวัฒนาการ?

.

“พวกเจ้าบอกว่าทะเลสาบตงหลิงแห่งนี้จะเป็นที่ฝังศพของพวกเราอย่างนั้นหรือ?” เสียงของเหล่านักรบมังกรที่สวมหน้ากากทมิฬหันไปพูดกับสาวกของสำนักหลอมวิญญาณ

ในตอนนี้น้ำในทะเลสาบค่อนข้างที่จะปั่นป่วนมีศพมากมายลอยอยู่บนผืนน้ำ บรรยากาศโดยรอบนั้นดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก

เหล่าชาวยุทธมองไปที่ชายสวมหน้ากากทั้งสิบคน ด้วยรู้สึกความที่กดดัน

“มันจะเป็นไปได้เหรอ? ที่คนทั้งสิบคนนี้จะสามารถกวาดล้างองค์กรมือสังหารมนต์ดำได้จริงๆ!”

“นี่…นี่…ข้าไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าสถานที่ตั้งขององค์กรมือสังหารมนต์ดำจะอยู่ใต้ทะเลสาบในเทือกเขาตงหลิงแห่งนี้ และที่น่าตกใจมากกว่านั้นก็คือมันถูกทำลายโดยองค์กรมือสังหารอเวจีทมิฬที่เพิ่งก่อตั้งได้เพียงไม่นาน!”

“สำนักหลอมจิตวิญญาณ…พวกเขา!…จะแก้ปัญหาอย่างไร?…”

กลุ่มชาวยุทธแอบกระซิบและพูดคุยกันเบาๆ ในตอนนี้หลายๆคนได้หันไปให้ความสนใจคนจากสำนักหลอมวิญญาณ ว่าพวกเขานั้นจะทำอย่างไรต่อไป

ในตอนนี้เหล่าสาวกและผู้อาวุโสของสำนักหลอกวิญญาณ ค่อนข้างที่จะตื่นตระหนก ความหวาดกลัวฉายชัดอยู่ในแววตาของพวกเขา

พวกเขาไม่มีมาดของสำนักระดับชั้นศักดิ์สิทธิ์ที่วางอำนาจและครอบงำเหมือนที่ได้เคยแสดงออกไว้ในก่อนหน้านี้อยู่อีกเลย

การเผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญที่มีความแข็งแกร่งสิบคนที่สามารถทำลายองค์กรมือสังหารมนต์ดำได้ด้วยคนเพียงแค่สิบคน ถึงแม้ว่าพวกเขานั้นจะเป็นสำนักใหญ่ระดับชั้นศักดิ์สิทธิ์พวกเขาก็ไม่กล้าคิดที่จะเป็นศัตรูกับกลุ่มคนที่แข็งแกร่งระดับนี้อย่างแน่นอน

เมื่อนึกถึงผู้เชี่ยวชาญขององค์กรมือสังหารมนต์ดำทั้งยี่สิบคนที่พึ่งถูกฆ่าทิ้งโดยไม่มีการขัดขืน พวกเขารู้สึกหนาวสั่นกันขึ้นมาในทันที

ในกลุ่มสาวกของสำนักหลอมวิญญาณนั้นมีผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณสี่ถึงห้าคน และผู้เชี่ยวชาญระดับครึ่งขั้นก่อกำเนิดลมปราณอีกยี่สิบคน!

ความแข็งแกร่งของพวกเขาในระดับนี้ถือได้ว่ายอดเยี่ยมเป็นอย่างมากเลยทีเดียวในโลกยุทธภพ

แต่ก็ยังไม่สามารถเทียบได้กับกลุ่มองค์กรมือสังหารมนต์ดำที่พึ่งถูกชายสวมหน้ากากทั้งสิบคนนี้กวาดล้างไป!

“เอ่อ…มัน….มันเป็นความเข้าใจผิดเท่านั้นเองท่านจอมยุทธ! เมื่อสักครู่นี้พวกเรานั้นอยู่ในความสับสน ฉะนั้นพวกเราต้องขออภัยพวกท่านเป็นอย่างมากเลยจริงๆ ครั้งนี้เป็นความผิดพลาดของพวกเราเอง ฉะนั้นพวกเราจะรีบออกไปในทันทีเพื่อจะได้ไม่เป็นการรบกวนพวกท่านอีกต่อไป!”

การแสดงออกของชายชราที่เป็นผู้นำกลุ่มของสำนักหลอมวิญญาณ เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เขายิ้มออกมาและโค้งคำนับให้กลุ่มของหวังเสียน ด้วยท่าทางที่นอบน้อม ต่อจากนั้นเขาก็รีบพาเหล่าสาวกทั้งหมดของเขาจากไปในทันที

หวังเสียน มองดูพวกเขาจากไปโดยไม่ได้พูดอะไรออกมา

“ให้ตายเถอะ! นั่นสำนักหลอมวิญญาณรีบจากไปแล้ว นี่เท่ากับว่าพวกเขายอมรับว่าพวกเขานั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชายสวมหน้ากากทั้งสิบคนนี้หรอกหรือ?!”

“นั้นถูกต้องที่สุดแล้วล่ะ! หากข้าตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ข้าก็จะทำเช่นเดียวกันกับพวกเขา เจ้าไม่เห็นหรอกหรือว่าองค์กรมือสังหารมนต์ดำนั้นถูกพวกเขาสังหารลงอย่างง่ายดายเพียงใด!”

“ใช่! ความแข็งแกร่งขององค์กรมือสังหารมนต์ดำน่าเกรงขามเป็นอย่างมากในโลกยุทธภพ ในก่อนหน้านี้สำนักระดับชั้นศักดิ์สิทธิ์สำนักหนึ่งได้เคยต่อสู้กับพวกเขามาก่อน แต่สำนักระดับชั้นศักดิ์สิทธิ์สำนักนั้นไม่สามารถทำอะไรกลุ่มองค์กรมือสังหารมนต์ดำได้ และพวกเขายังต้องสูญเสียผู้อาวุโสระดับขั้นก่อกำเนิดลมปราณของสำนักพวกเขาไปอีกสองคน!”

“เหล่าสาวกของสำนักหลอมวิญญาณรีบจากไปกันอย่างรวดเร็ว! พวกเขาไม่แม้แต่จะหันมามอง เห่าฟ้า สุนัขอสูรจิตวิญญาณที่พวกเขาเสียเวลาตามล่ามันมาเป็นเวลานานเลยแม้แต่น้อย!”

“ข้าไม่รู้ว่าองค์กรมือสังหารอเวจีทมิฬนั้นมีความแข็งแกร่งมากขนาดไหน? แต่จากท่าทางของผู้อาวุโสจากสำนักหลอมวิญญาณเมื่อครู่นี้สามารถบอกได้อย่างชัดเจนเลยว่าพวกเขานั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหล่านักฆ่าแห่งอเวจีอย่างแน่นอน!”

เหล่าชาวยุทธที่อยู่บริเวณโดยรอบต่างมองไปยังสำนักหลอมวิญญาณที่จากไป ก่อนที่พวกเขาจะหันไปมองกลุ่มชายสวมหน้ากากทมิฬทั้งสิบคน

เห่าฟ้า สุนัขอสูรจิตวิญญาณ ยืนเลียบาดแผลตามร่างกายของมันอยู่บนผิวน้ำในทะเลสาบตงหลิง ในตอนนี้มันยังไม่ได้หลบหนีออกไปไหน มันเพียงแค่หันไปมองกลุ่มชาวยุทธที่รวมตัวกันอยู่รอบๆทะเลสาบด้วยสายตาที่เย็นชา

“เจ้า! มาที่นี่ซิ!” หวังเสียน หันไปมองสุนัขอสูรจิตวิญญาณ พร้อมกับตะโกนเรียกมันให้เข้ามาหาเขา

เขาจ้องมองไปยังสุนัขอสูรจิตวิญญาณตัวนั้นพร้อมกับแผ่พลังมังกรของเขาไปที่มันโดยตรง

“โฮ่ง โฮ่ง! หงิงงๆ!”

สุนัขอสูรจิตวิญญาณเห่าและร้องครางเสียงต่ำ มันก้มหัวลงเล็กน้อยพร้อมกับชำเลืองมองไปยังหวังเสียน ด้วยความหวาดกลัว

“ฮึๆๆ! เจ้าค่อนข้างฉลาดมากเลยทีเดียว!”

หวังเสียน มองไปที่สุนัขอสูรจิตวิญญาณพร้อมกับยิ้มและพยักหน้าเบาๆให้กับมัน

“โฮ่งๆ! หงิงง!”

เห่าฟ้าหรือสุนัขอสูรจิตวิญญาณ เดินเข้ามาหาหวังเสียน ช้าๆพร้อมกับแกว่งหางของมันไปมาเบาๆ

“ดีมาก!” หวังเสียนยิ้มและลูบหัวของมันเบาๆ ในขณะเดียวกันเขาก็ส่งพลังงานชีวิตแห่งธาตุไม้เข้าไปเพื่อรักษาบาดแผลให้มันด้วย

“โฮ่งๆๆ!”

สุนัขอสูรจิตวิญญาณแลบลิ้นออกมาเลียมือของหวังเสียน ก่อนที่มันจะเอาหัวของมันถูกับขาของเขาอย่างประจบเอาใจ

“ให้ตายเถอะ! ทำไมสวรรค์ถึงได้ลำเอียงมากขนาดนี้ พวกเราหลายร้อยคนใช้เวลาหลายวันเพื่อตามล่าและจับมัน ไม่เพียงแต่จะจับมันไม่ได้แต่มันยังต่อสู้อย่างสุดชีวิตกับพวกเรา แต่ชายสวมหน้ากากคนนั้นเพียงแค่โบกมือเรียกมันอย่างง่ายๆ สุนัขอสูรจิตวิญญาณตัวนั้นก็รีบวิ่งตรงเข้าไปหาเขาในทันที มิหนำซ้ำยังแสดงท่าทางประจบเอาใจเขาอีกด้วย!”

“เฮ้อออ! ครั้งนี้เสียเวลาเปล่าอย่างแท้จริง !”

“ข้ารู้สึกว่าสุนัขอสูรจิตวิญญาณตัวนี้มันก็หวาดกลัวผู้ที่แข็งแกร่งเช่นเดียวกัน!”

“มันน่าจะเป็นสัญชาตญาณของสัตว์อสูรที่จะยอมสยบให้กับผู้ที่แข็งแกร่งกว่ามันในทันทีละมั้ง!”

เหล่าชาวยุทธที่อยู่บริเวณโดยรอบต่างคิดว่าสุนัขอสูรจิตวิญญาณตัวนี้ยอมสยบให้แก่หวังเสียน เพียงเพราะหวาดกลัวในความแข็งแกร่งของเขาเพียงเท่านั้น

ในความเป็นจริงแล้วสัตว์อสูรจิตวิญญาณที่เปิดภูมิปัญญาแล้ว หากใช้เพียงแค่ความแข็งแกร่งกดขี่ข่มเหงมันโดยตรงพวกมันจะไม่ยอมสยบอย่างเด็ดขาด พวกมันจะยอมสู้ตายกับศัตรูเหล่านั้นในทันที

แต่ที่สุนัขอสูรจิตวิญญาณตัวนี้ยอมสยบให้กับหวังเสียน ไม่ใช่เพราะความแข็งแกร่งของเขาเพียงอย่างเดียวเท่านั้น เพราะตามสัญชาตญาณการรับรู้ของมัน หวังเสียนที่มีสายเลือดแห่งราชันย์มังกรศักดิ์สิทธิ์ ถือได้ว่าเป็นสายเลือดของสัตว์อสูรระดับชั้นศักดิ์สิทธิ์ที่สูงส่งและเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูรทั้งปวง ถึงแม้ว่าในตอนนี้หวังเสียน จะเป็นเพียงแค่มังกรเกิดใหม่ก็ตาม แต่มันก็ยินดีและยอมรับหวังเสียนเป็นเจ้านายของมันอย่างเต็มใจ

“ลงไปค้นหาข้อมูลฐานที่ตั้งสาขาย่อยและสมาชิกที่เหลือของกลุ่มองค์กรมือสังหารมนต์ดำทั้งหมด รวมทั้งข้อมูลเกี่ยวกับการจ้างงานของพวกเขาด้วย!”

หวังเสียน สั่งเหล่านักรบมังกรในขณะที่เขากำลังลูบหัวของสุนัขอสูรจิตวิญญาณ

“ขอรับนายท่าน!” กลุ่มนักรบมังกรทั้งหมดตอบรับในทันที

หวังเสียน เคลื่อนตัวลงไปที่ก้นทะเลสาบพร้อมกับสุนัขอสูรจิตวิญญาณ

วงเวทย์อาคมใต้ทะเลสาบที่ปกป้องฐานที่ตั้งขององค์กรมือสังหารมนต์ดำได้เสียหายไปหมดแล้ว ฐานที่ตั้งของพวกเขาจึงถูกน้ำท่วมจนเหลือแต่เศษซากอาคารบางส่วนเพียงเท่านั้น

สุนัขอสูรจิตวิญญาณได้รับการปกป้องโดยพลังแห่งธาตุน้ำของหวังเสียน มันมองไปรอบๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น

หวังเสียนยิ้มออกมาในขณะที่เขาเดินไปที่งูยักษ์โลหิตทั้งสองตัว

งูยักษ์โลหิตระดับ 10 ทั้งสองตัวถูกสะกดด้วยเวทมนต์มืดขององค์กรมือสังหารมนต์ดำ

พวกมันจึงมีสติปัญญาที่ต่ำมาก เนื่องจากพวกมันถูกเลี้ยงดูและใช้เวทมนตร์มืดบังคับจิตวิญญาณของพวกมัน เพื่อให้งูโลหิตยักษ์ทั้งสองตัวปฏิบัติตามคำสั่ง

พวกมันมีแต่สัญชาตญาณของนักล่าที่กระหายเลือด หากปล่อยให้พวกมันอยู่ตามธรรมชาติต่อไป มันจึงเป็นเรื่องยากมากที่พวกมันจะสามารถพัฒนาขึ้นสู่ระดับที่สูงกว่านี้ได้

แต่ตราบใดที่พวกมันได้รับการชำระล้างเวทมนต์แห่งความมืดที่ควบคุมพวกมันอยู่และได้รับการเปิดภูมิปัญญาขึ้นอีกครั้ง ระดับของพวกมันก็จะสามารถพัฒนาขึ้นได้อย่างรวดเร็ว

และหากพวกมันได้รับการเพิ่มความสามารถทางสายเลือดมันก็จะเปลี่ยนจากงูยักษ์โลหิต กลายเป็นนาคาสายเลือดมังกร และท้ายที่สุดมันก็จะสามารถกลายเป็นมังกรสายเลือดศักดิ์สิทธิ์ได้

หวังเสียน มีความตั้งใจที่จะเก็บงูยักษ์โลหิตทั้งสองตัวนี้เอาไว้เพื่อให้มันกลายเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา

เขาขยับนิ้วมือของเขาเล็กน้อยแก่นหยดเลือดหลากสีสองหยดตกลงบนที่หัวของงูยักษ์โลหิตทั้งสองตัว และถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายของพวกมันในทันที

ก่อนหน้านี้งูยักษ์โลหิตทั้งสองตัวได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง พวกมันจึงไม่สามารถต้านทานการบังคับให้ดูดซับแก่นหยดเลือดของหวังเสียนได้เลยแม้แต่น้อย

ฟ่อออ! Azzzz!

เมื่อพวกมันดูดซับแก่นหยดเลือดหลากสีเข้าสู่ร่างกายของพวกมันแล้ว ของเหลวสีเขียวและสีดำเหนียวข้นก็ถูกขับออกมาจากร่างกายพร้อมกับเลือดของพวกมัน

‘พวกมันทั้งสองตัวมีคุณสมบัติแห่งธาตุดิน ฉะนั้นฉันจะมอบเทคนิคการบ่มเพาะของมังกรศักดิ์สิทธิ์ธาตุปฐพีให้แก่พวกมัน!’

หวังเสียนคิดกับตัวเองในขณะที่เขาถ่ายทอดเทคนิคการบ่มเพาะลงในจิตวิญญาณของงูยักษ์โลหิตโดยตรง

หลังจากนั้นหวังเสียน ก็หันมองไปยังสุนัขอสูรจิตวิญญาณ และส่งแก่นหยดเลือดหลากสีของเขาไปทางมัน

โฮ่งโฮ่ง!

สุนัขอสูรจิตวิญญาณ จ้องมองไปที่แก่นหยดเลือดด้วยความตื่นเต้น ก่อนที่มันจะอ้าปากกลืนหยดเลือดของหวังเสียน และดูดซับมันลงไปอย่างรวดเร็ว

“หือ!” หวังเสียนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขารู้สึกว่าความกระตือรือร้นในการดูดซับแก่นหยดเลือดของมันนั้นมากจนเกินไป

“มีอะไรผิดปกติกับมันอย่างนั้นรึ?” เขาจ้องมองและสังเกตมันอย่างละเอียดในทันที

หงิงงง!

มันจ้องมองไปที่หวังเสียนเล็กน้อย หลังจากนั้นไม่นานร่างกายของมันเริ่มสั่นสะท้านอย่างรุนแรง

โอวู้ววววว!

มันแสดงท่าทางที่เจ็บปวดพร้อมกับส่งเสียงหอนยาวออกมา

ขนที่ด้านหลังของมันค่อยๆขยายตัวยืดยาวและเปล่งแสงสีทองจางๆออกมา

หลังจากนั้นไม่นานมันก็หยุดหอน มันส่ายหัวของมันเบาๆและหอบหายใจหนักๆออกมาหลายครั้ง ก่อนที่มันจะรีบวิ่งไปหมอบอยู่ที่เท้าของหวังเสียน พร้อมกับใช้หัวซุกไปมาที่เท้าของเขาอย่างรักใคร่สนิทสนม

“นี่มัน…?” หวังเสียน ก้มลงไปมองที่หลังของสุนัขอสูรจิตวิญญาณ ด้วยความตกตะลึง

ขนสีทองที่ยาวอยู่ด้านหลังของสุนัขอสูรจิตวิญญาณตัวนี้มีลักษณะคล้ายกับปีกของนกอินทรีย์

เขาเอื้อมมือไปสัมผัสปีกที่ด้านหลังของสุนัขอสูรจิตวิญญาณด้วยความมึนงง

‘นี่มันปีกจริงๆเสียด้วย! หมามีปีก? ไอ้เจ้านี่มันดูดซับสายเลือดของฉัน และวิวัฒนาการขึ้นมาจนมีปีกอย่างนั้นรึ?’

หวังเสียน รู้สึกตกใจกับลักษณะการวิวัฒนาการทางกายภาพของสุนัขอสูรจิตวิญญาณตัวนี้เป็นอย่างมาก!

………

จบบท