Invincible Divine Dragon’s Cultivation System ระบบฝึกฝนมังกรอมตะ - ตอนที่ 289

ตอนที่ 289 นายใหญ่ฉากเดียว!

 

.

 

เสียงของหญิงชรานั้นแหบแห้งฟังแล้วน่าสยดสยองเป็นอย่างยิ่ง

 

เธอเช็ดเลือดที่มุมปากของเธอ ก่อนที่จะรีบกระโดดขึ้นไปที่บนหลังคา

 

ชายชราทั้งสามคนก็รีบถอยหลังกลับ ออกไปอย่างรวดเร็วด้วยความหวาดกลัว

 

เหล่ามือสังหารขององค์กรมนต์ดำ ที่กำลังปิดล้อมโม่ชิงหลงและเหล่านักรบมังกรคนอื่นๆอยู่ ก็หยุดเคลื่อนไหว พวกเขาค่อยๆถอนตัวกลับออกไปอย่างช้าๆ แต่แววตาของพวกเขานั้นก็ยังแสดงถึงความโกรธแค้นและกระหายเลือดอยู่

 

“ต้องการที่จะหนี? ใครอนุญาตให้พวกเจ้าไปอย่างนั้นรึ?” หวังเสียนจ้องมองไปยังกลุ่มองค์กรมือสังหารมนต์ดำ ขณะที่เดินเข้าไปหาพวกเขาอย่างช้าๆ ก่อนที่เขาจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอันเย็นยะเยือก

 

โม่ชิงหลง, โม่หยวน และเหล่านักรบมังกรคนอื่นๆ เดินมารวมตัวกันอยู่ข้างๆหวังเสียน

 

เมื่อนักฆ่าแห่งอเวจีทั้งสิบคนภายใต้หน้ากากทมิฬมารวมตัวกัน กลิ่นอายแห่งความตายและกระหายเลือดแผ่ออกมาจากพวกเขาอย่างน่ากลัว

 

พวกเขาค่อยๆเดินบุกเข้าไปในใจกลางฐานที่ตั้งขององค์กรมือสังหารมนต์ดำอย่างช้าๆ

 

เหล่าสาวกขององค์กรมือสังหารมนต์ดำรีบถอยรักษาระยะห่างจากกลุ่มของหวังเสียน เพื่อไม่ให้พวกเขาเข้ามาใกล้มากเกินไป

 

“ขออัญเชิญนายท่านบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งองค์กรมนต์ดำ ได้โปรดมากำจัดและสังหารศัตรูผู้รุกรานของพวกเราด้วยเถิด!”

 

“พวกเราเหล่าสาวกแห่งองค์กรมนต์ดำยินดีมอบกายและถวายชีวิตเพื่อองค์กรมนต์ดำ ขอให้นายท่านบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งได้โปรดสงเคราะห์กำจัดภัยพิบัติในครั้งนี้ให้แก่พวกเราเหล่าสาวกด้วยเถิด!”

 

เสียงของหญิงชราดังก้องไปทั่วทั้งฐานที่ตั้งขององค์กรมือสังหารมนต์ดำ

 

เหล่าสาวกที่เหลือขององค์กรมือสังหารมนต์ดำก็ตะโกนพูดตามหญิงชราด้วยเสียงอันดังอย่างพร้อมเพรียงกัน

 

“ขออัญเชิญนายท่านบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งองค์กรมนต์ดำ ได้โปรดเมตตากำจัดภัยพิบัติในครั้งนี้ด้วยเถิด!”

 

คลืนน! ซ่าาา!

 

เหล่าสัตว์และแมลงมีพิษค่อยๆคืบคลานมารวมตัวกันยังตำแหน่งตรงกึ่งกลางของเหล่าสาวกองค์กรมนต์ดำ

 

คลืนนนน!

 

โลงศพสีดำขนาดใหญ่ใบนึงค่อยๆโผล่ขึ้นมาจากตรงกลางที่เหล่าสัตว์และแมลงมีพิษมารวมกัน

 

เสียงของเหล่าสาวกแห่งองค์กรมนต์ดำเงียบลงในทันที พวกเขาทุกคนต่างก้มหน้าลงเพื่อแสดงความเคารพ

 

แอ๊ดดดด!

 

ฝาโลงค่อยๆแง้มเปิดออกมาอย่างช้าๆท่ามกลางเสียงที่เงียบสงบ ฟังแล้วน่าขนลุกเป็นอย่างยิ่ง

 

“มีเรื่องอะไรถึงได้มารบกวนการนอนหลับของข้า!”

 

เสียงที่แหบพร่า แต่ชัดเจนและทรงพลัง ดังสะท้อนก้องออกมาจากโลงศพ

 

มือข้างหนึ่งค่อยๆเอื้อมออกมาจับอยู่ที่ขอบของโลงศพ มันไม่ใช่ฝ่ามือของมนุษย์ธรรมดาทั่วไป…แต่มันเป็นเหมือนกับกระดูกมือของมนุษย์เสียมากกว่า

 

ร่างกายที่ผอมบางของชายชราคนนึงค่อยๆลุกยืนขึ้นมาอย่างช้าๆ

 

แขนทั้งสองข้างของเขานั้นยาวมากกว่าคนธรรมดาทั่วไปเกือบ 2 เท่า

 

มีเพียงชั้นผิวหนังบางๆและเส้นเอ็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นที่พันติดอยู่กับรอบโครงกระดูกทั่วร่างกายของเขา

 

เมื่อมองดูแล้วชายคนนี้นั้นคล้ายกับมัมมี่ที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมา ในหนังเรื่องเดอะมัมมี่ภาค 2 เลยทีเดียว

 

“นายท่านบรรพบุรุษ! ขอได้โปรดกำจัดศัตรูให้แก่พวกเราด้วย!”

 

หญิงชราและบรรดาสาวกทั้งหมดขององค์กรมนต์ดำคุกเข่าลงกันในทันที

 

“ผู้ที่กล้าบุกรุกเข้ามาในองค์กรมือสังหารมนต์ดำของข้า จะต้องถูกสังหารทิ้งให้หมด!’

 

ชายชราที่อยู่ในร่างคล้ายกับมัมมี่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ดวงตาของเขานั้นเป็นหลุมลึก เนื้อบนปากของเขาหายไปจนไม่สามารถที่จะปิดฟันของเขาได้

 

เขาหันไปมองกลุ่มของหวังเสียนที่ยืนมองอยู่อย่างสงบ ก่อนที่จะชี้นิ้วพร้อมตะโกนสั่งออกมา

 

“ฆ่าพวกมัน!”

 

ปฏิกิริยาการเคลื่อนไหวของชายชรานั้นค่อนข้างช้าเล็กน้อย คงจะเนื่องมสจากอาการที่เขานอนหลับจำศีลอยู่ในโลงศพเป็นเวลานาน

 

แต่กระนั้นแรงกดดันที่ออกมาจากตัวเขาก็ทรงพลังเป็นอย่างมาก

 

‘ความแข็งแกร่งของเจ้าผีดิบตัวนี้น่าจะพอๆกับตาเฒ่าซุย!’ (จักรพรรดิซุย)

 

หวังเสียน มีสีหน้าที่จริงจังขึ้นมาในทันที เมื่อรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของชายชราที่เหมือนมัมมี่

 

“บุกเข้ามาสังหารคนของข้าแล้วยังมารบกวนการนอนหลับของข้าอีก…ข้าจะฝังพวกเจ้าทั้งหมดเอาไว้ที่นี่!”

 

เสียงอันเย็นยะเยือกของชายชรา ดังขึ้นมาพร้อมกับกลิ่นอายสังหารอันน่ากลัว

 

ดวงตาของเหล่าสาวกองค์กรมนต์ดำ เต็มไปด้วยความเคารพบูชา พวกเขาจ้องมองไปยังชายชราเหมือนดั่งเทพเจ้าของพวกเขา

 

เสียงของชายชรายังคงดังก้องอยู่ในอากาศ แต่ตัวของเขานั้นได้หายไปจากจุดเดิมแล้ว

 

ร่างของเขาโผล่มายืนอยู่ข้างๆหวังเสียน ภายในพริบตา

 

ความเร็วของเขานั้นช่างน่ากลัวเป็นอย่างมาก

 

ฝ่ามือของเขาพุ่งตรงไปยังคอของหวังเสียนอย่างรวดเร็ว

 

การโจมตีของเขาเป็นการโจมตีทางกายภาพโดยตรง แต่ความเร็วที่เขาแสดงออกมานั้นคงจะไม่มีผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณคนใดสามารถเทียบได้อย่างแน่นอน

 

ตึงงง!

 

เหล่ามือสังหารขององค์กรมนต์ดำต่างคิดว่าเจ้านายของพวกเขาคงจะสามารถบดขยี้คอของหวังเสียนให้แหลกเหลวได้ในพริบตา แต่หวังเสียน กลับป้องกันและหยุดการโจมตีของชายชราได้อย่างง่ายดาย

 

“ฮึ! เจ้ามันก็แค่ผีดิบตายซากตัวนึงเท่านั้น ไม่ควรจะออกมาจากโลงศพของเจ้าและมาทำตัวอวดดีเช่นนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าข้า!”

 

น้ำเสียงและท่าทางที่หยิ่งทรนงของหวังเสียน ดังก้องไปทั่วทั้งฐานขององค์กรมือสังหารมนต์ดำ

 

“นี่มันอะไรกัน? มันจะเป็นไปได้อย่างไร?”

 

เหล่าสาวกขององค์กรมนต์ดำ ต่างตกใจเมื่อเห็นว่าหวังเสียน รับการโจมตีจากเจ้านายของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

 

“นักฆ่าแห่งอเวจีทมิฬคนนั้น สามารถรับการโจมตีของท่านบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งได้อย่างไรกัน?”

 

ถึงแม้ในตอนแรกพวกเขาเหล่าสาวกแห่งองค์กรมือสังหารมนต์ดำ จะถูกโจมตีและสังหารจนเสียชีวิตไปหลายร้อยคนจนต้องถอยร่นกลับไป

 

แต่ในตอนนี้บรรพบุรุษผู้ก่อตั้งของพวกเขานั้นได้ออกมาต่อสู้ด้วยตัวเอง

 

พวกเขาทั้งหมดทุกคนต่างเชื่อมั่นว่าบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งของพวกเขาจะสามารถสังหารกลุ่มคนพวกนี้ได้อย่างแน่นอน

 

แต่ดูเหมือนว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ มันจะไม่เป็นอย่างที่พวกเขาได้คาดคิดเอาไว้ ความกลัวและความวิตกกังวลเริ่มปรากฏขึ้นมาในแววตาของพวกเขา

 

พวกเขาจ้องมองไปที่แขนของหวังเสียน ที่รับการโจมตีของชายชราด้วยความตกใจ

 

แขนของหวังเสียนในตอนนี้มันคงจะไม่สามารถเรียกว่าแขนของมนุษย์ได้ มันดูเหมือนแขนของสัตว์ประหลาดเสียมากกว่า เพราะแขนของหวังเสียน ในตอนนี้เต็มไปด้วยเกล็ดสีทองแวววาว พร้อมกับกรงเล็บของมังกรที่ดูคล้ายกับดาบโลหะ

 

“เจ้าผีดิบตายซาก! เจ้าจะเป็นคนแรกที่สามารถทำให้ข้าใช้ความสามารถอย่างเต็มที่ในร่างของมนุษย์!”

 

หวังเสียน จ้องมองไปยังชายชราที่เหมือนมัมมี่ พร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อย ในขณะเดียวกันแขนของเขาในตอนนี้ก็กลายเป็นกรงเล็บมังกรที่สมบูรณ์เต็มที่แล้ว

 

กรงเล็บของหวังเสียนนั้นไม่ได้เกิดจากผลึกแก้วมังกรเพลิง

 

แต่มันเป็นส่วนหนึ่งของความสามารถในร่างมนุษย์ของเขา มันคล้ายกับที่เหล่านักรบมังกรใช้กัน

 

โดยส่วนมากเหล่านักรบมังกรจะเรียกความสามารถนี้ว่า ‘ชุดรบเกราะมังกร’

 

แต่ความสามารถของหวังเสียน ในการแสดงชุดรบเกราะมังกรออกมานั้นแตกต่างจากเหล่านักรบมังกรที่เป็นสาวกของเขามาก ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์หรือความสามารถ มันย่อมเหนือกว่าเหล่านักรบมังกรที่เป็นสาวกของเขาอย่างเทียบกันไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

 

“แก!….”

 

ใบหน้าของชายชราบิดเบี้ยวขึ้นมาในทันทีเขานั้นรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าใบหน้าของเขาในตอนนี้จะไม่สามารถแสดงสีหน้าใดๆออกมาได้เนื่องจากใบหน้าของเขานั้นบิดเบี้ยวเหมือนซากศพอยู่แล้ว… (●__●)

 

“เจ้าแปลกใจอย่างนั้นเหรอ!”

 

ในขณะที่หวังเสียนพูดแขนอีกข้างนึงของเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป เกล็ดมังกรค่อยๆปรากฏขึ้นมาอย่างช้าๆ

 

“ข้าไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเจ้านั้นจะมีความสามารถในระดับเดียวกันกับข้า!”

 

ชายชราที่เหมือนมัมมี่กำลังดูดกลืน จิตวิญญาณของสัตว์และแมลงมีพิษที่อยู่โดยรอบอย่างรวดเร็ว

 

ร่างกายของเขาเริ่มฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว เลือดและเนื้อบนร่างกายของเขาถูกเติมเต็มขึ้นมาทีละส่วนจนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

 

“ไม่! เราไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน! เจ้านั้นมันอ่อนแอกว่าข้ามากเลยล่ะ!”

 

แขนทั้งสองข้างของหวังเสียน กลายเป็นกรงเล็บมังกรที่สมบูรณ์มันมีความยาวมากกว่า 1 เมตร

 

เขาคว้าแขนทั้งสองข้างของชายชราที่เหมือนมัมมี่ได้อย่างง่ายดาย

 

หลังจากร่างกายของชายชราที่เหมือนมัมมี่ฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์แล้ว สีหน้าของเขานั้นสามารถแสดงออกถึงความกลัวได้อย่างชัดเจนแล้วในตอนนี้

 

เขาพยายามดิ้นรนให้หลุดจากการจับของหวังเสียน แต่มันก็ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย!

 

ในตอนนี้เขานั้นรู้สึกกลัวมากจริงๆ!

 

“เนื่องจากว่าเจ้านั้นไม่ชอบนอนอยู่เงียบๆในโลงศพส่วนตัวของเจ้า ฉะนั้นข้าจะส่งเจ้าไปที่นรก!” หวังเสียน ยิ้มเยาะออกมา เขาไม่มีความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย ถึงแม้ว่าชายคนนี้นั้นจะอยู่ในระดับขอบเขตเม็ดยาเซียนก็ตาม

 

เพราะหากพิจารณาดูแล้วสภาพและความสามารถของชายชราที่เหมือนมัมมี่ในตอนนี้นั้นอ่อนแอที่สุดในระดับขอบเขตเม็ดยาเซียน

 

ความสามารถในระดับนี้หวังเสียน นั้นจะเกรงกลัวได้อย่างไร?

 

หวังเสียน ใช้กรงเล็บมังกรฝั่งซ้ายมือของเขาจับรวบแขนของชายชราที่เหมือนมัมมี่เอาไว้อย่างแน่นหนา และพร้อมกันนั้นเขาดึงกรงเล็บมังกรฝั่งขวามือของเขาไปที่ด้านหลังอย่างช้าๆ

 

“ไม่!” เมื่อชายชราที่เหมือนมัมมี่รู้สึกว่าตัวเขานั้นถูกควบคุมอย่างสมบูรณ์ เขาก็ตะโกนร้องออกมาอย่างตื่นตระหนก

 

กรงเล็บมังกรฝั่งซ้ายมือของหวังเสียน ปล่อยตัวชายชราที่เหมือนมัมมี่ให้ลอยอยู่เหนือพื้น และพร้อมกันนั้นเขาก็ตวัดฟาดกรงเล็บมังกรฝั่งขวามือไปที่ร่างของชายชราที่เหมือนมัมมี่อย่างเต็มแรง จนคล้ายกับการเสิร์ฟลูกเทนนิส

 

ตูมมมม!

 

แรงกระแทกจากกรงเล็บมังกรที่ปะทะกับร่างของชายชราดังจนสนั่นหวั่นไหว

 

ร่างกายของชายชราถูกบดขยี้จนกระดูกแหลกละเอียด

 

ร่างของเขาถูกส่งกระเด็นลอยไปในอากาศอย่างรวดเร็วเหมือนกับจรวด

 

ไม่มีเสียงร้องใดๆออกมาจากปากของชายชราเลยแม้แต่น้อย

 

เฟี้ยวววว!

 

โครมมม!

 

ร่างของชายชราลอยจนไปปะทะเข้ากับเขตอาคมที่คล้ายกับกระจกจนทะลุทะลวงออกไปยังด้านนอก และยังคงลอยหายไปไกลจนลับตา

 

“นี่!…มัน..มันไม่ใช่เรื่องจริง!”

 

เสียงแหบแห้งของหญิงชราดังขึ้นมาอย่างสิ้นหวัง

 

“นายท่านบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งบินหายไปแล้ว!?….”

 

เหล่ามือสังหารสาวกขององค์กรมนต์ดำ พวกเขาทุกคนต่างเงยหน้า มองไปตามทางที่บรรพบุรุษผู้ก่อตั้งองค์กรมนต์ดำบินหายไป…

 

ศรัทธา, ความเชื่อและความหวังของพวกเขาก็ลอยหายตามชายชราออกไปเช่นเดียวกัน!

 

หัวสมองของพวกเขาทุกคนในตอนนี้นั้นว่างเปล่าจนขาวโพลน ร่างกายของเหล่ามือสังหารแห่งองค์กรมนต์ดำเริ่มสั่นสะท้านตามสัญชาตญาณแห่งความหวาดกลัว

 

………

 

จบบท

 

** หมัดไซตามะ  ᕙ(⇀‸↼‶)ᕗ