Invincible Divine Dragon’s Cultivation System ระบบฝึกฝนมังกรอมตะ - ตอนที่ 275

ตอนที่ 275 คงจะเบื่อชีวิตกันมากสินะ!

.

ถังหยินซวง ยืนอยู่ในห้อง VIP สีหน้าของเธอนั้นเย็นชาเป็นอย่างยิ่ง เธอจ้องมองไปยังกลุ่มชายหนุ่มด้วยสีหน้าที่สงบ

ชายหนุ่มคนที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของถังหยินซวง เดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ข้างๆเธอ

“ท่านประธานหยวนครับ ผมคิดว่าเรื่องในวันนี้มันดูไม่ค่อยจะถูกต้องมากสักเท่าไหร่นะครับ ผมคิดว่าพวกเราควรจะลืมเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้นทั้งหมดนี้ไปเสีย แล้ววันพรุ่งนี้ผมจะเข้ามาขออภัยคุณด้วยตัวผมเองอีกครั้งหนึ่ง!”

“พรุ่งนี้อย่างนั้นหรือ? วันนี้พวกคุณคิดว่าจะออกไปจากที่นี่ได้หรือเปล่าล่ะ? แต่ผมก็ไม่ใช่คนพูดยากอะไรมากนัก พวกคุณแค่ต้องแสดงความจริงใจออกมาสักหน่อย โดยการให้เธอดื่มเหล้าขวดนี้จนหมดขวด แล้วเงื่อนไขต่างๆพวกเราก็จะสามารถพูดคุยกันได้ง่ายดายขึ้น!”

ชายหนุ่มจ้องมองไปยัง ถังหยินซวง ด้วยสายตาที่ดูถูกเล็กน้อยก่อนที่จะพูดขึ้นมาว่า “พยายามทำตัวใสซื่อบริสุทธิ์และสูงศักดิ์ แต่จริงๆแล้วเรื่องอย่างว่าเธออาจจะช่ำชองเป็นอย่างมากก็ได้นะ ฮ่าๆๆ!”

“คุณชายครับ! เหล้าขวดนี้ผมจะขอดื่มมันเองครับ พรุ่งนี้หยินซวงต้องแสดงคอนเสิร์ตบนเวที การดื่มเหล้าเป็นจำนวนมากแบบนี้จะทำให้เส้นเสียงของเธอนั้นอักเสบจนร้องเพลงออกมาผิดเพี้ยนได้ ดังนั้นผมจึงต้องขอประทานโทษพวกคุณชายด้วยนะครับ ที่ไม่สามารถให้เธอดื่มเหล้าขวดนี้ได้!”

ชายหนุ่มผู้ที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของถังหยินซวง หยิบขวดเหล้าขึ้นมาจากบนโต๊ะพร้อมกับกล่าวคำขอโทษออกมาด้วยรอยยิ้มอย่างจริงใจ

“ไสหัวไปให้พ้น! แกคิดว่าแกเป็นใครกัน ถึงได้กล้าปฏิเสธคำพูดของฉัน!” ชายหนุ่มคนนั้นตะคอกใส่ผู้จัดการส่วนตัวของถังหยินซวงในทันที

เมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่ม ผู้จัดการส่วนตัวของถังหยินซวง ก็ตกใจจนหน้าเสียทันที เขาทำอะไรไม่ถูกอยู่พักใหญ่ๆ

“ฮึ! แล้วถ้าฉันไม่ทำตามสิ่งที่คุณพูด คุณจะทำอะไรอย่างนั้นหรือ?” ถังหยินซวง มองหน้ากลุ่มชายหนุ่มที่อยู่ในห้องพร้อมกับแสดงความดูถูกออกมา

“ฮ่าๆๆ! เธอมันช่างอวดดีเสียจริงๆ แม้แต่นักร้องที่มีชื่อเสียงมากกว่าเธอก็ยังไม่กล้าพูดจากับพวกเราแบบนี้!”

สีหน้าคนในกลุ่มของชายหนุ่มเปลี่ยนไปเป็นเย็นชากันในทันที พวกเขาจ้องมองไปที่ถังหยินซวงอย่างโกรธเคือง

“ฮึ! ฉันก็อยากจะรู้จริงๆว่าถ้าภาพเปลือยกายของเธอที่ถูกพวกเราเล่นสนุกจนสาแก่ใจแล้วถูกโพสต์ลงในอินเทอร์เน็ต เธอยังจะกล้าอวดดีอย่างนี้อยู่อีกหรือไม่ ฮึๆๆ?”

ชายหนุ่มคนหนึ่งในกลุ่มแสดงท่าทางหื่นกระหายออกมาอย่างเปิดเผย ขณะที่เขาเลียริมฝีปากพร้อมกับพูดจาข่มขู่ ถังหยินซวง ด้วยความคึกคะนอง

“คุณชายครับได้โปรดอย่าล้อเล่นแบบนี้เลยครับ!” ผู้จัดการส่วนตัวของถังหยินซวง รู้สึกหวาดกลัวอย่างแท้จริง เขารีบบีบรอยยิ้มของเขาออกมา พร้อมกับพยายามพูดเคลียร์ปัญหาที่อยู่ตรงหน้าของเขาให้ดีที่สุด

ในตอนนี้เขานั้นรู้สึกลำบากใจมากจริงๆ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกไม่ค่อยพอใจกับทัศนคติของถังหยินซวง เช่นเดียวกัน

ถังหยินซวง ถือได้ว่าเป็นนักร้องนักดนตรีที่มีความสามารถและน่ารักมากคนหนึ่งเลยทีเดียว

เมื่อสองปีก่อนตอนที่เขาได้พูดคุยกับเธอเกี่ยวกับข้อตกลงก่อนที่เขาจะได้มาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอ เขาเชื่อลางสังหรณ์ของเขาเป็นอย่างยิ่งว่าเธอนั้นจะต้องเป็นนักร้องที่ยอดเยี่ยมและเป็นที่นิยมมากคนหนึ่ง

และความจริงก็เป็นอย่างที่เขาคิดเอาไว้ ถังหยินซวง ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็วในทันทีที่เธอได้เดบิวต์และแสดงผลงานเพลงออกมา

แต่อย่างไรก็ตาม ชื่อเสียงของเธอนั้นเติบโตช้ามากเกินไป เนื่องจากเธอขาดแรงสนับสนุนและเบื้องหลังที่ดี เพราะว่าถังหยินซวงปฏิเสธคำเชิญและความสัมพันธ์จากผู้มีอิทธิพลในวงการ เธอไม่สนใจและไม่เคยคิดจะให้เกียรติคนพวกนี้เลยแม้แต่น้อย

ดังนั้นตัวเขาจึงค่อนข้างที่จะรู้สึกอึดอัดและคับข้องใจเกี่ยวกับเรื่องนี้มานานพอควร แต่ตัวเขาก็ไม่เคยจะบังคับให้เธอทำในสิ่งที่เธอไม่อยากทำ

แต่หากว่าเธอต้องการที่จะเป็นดวงดาวที่ส่องสว่างในวงการบันเทิง เธอก็ควรที่จะสร้างสายสัมพันธ์ที่ดีเอาไว้บ้าง ไม่ถึงกับต้องไปนอนกับกลุ่มผู้มีอิทธิพลพวกนี้ก็ได้ ขอเพียงแค่เธอนั้นรู้จักประจบเอาอกเอาใจคนพวกนี้บ้าง ก็เพียงพอแล้ว แต่เธอไม่สนใจที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้มีอิทธิพลในวงการบันเทิงพวกนี้เลยแม้แต่น้อย

และสิ่งที่สำคัญมากที่สุดเธอมักจะตอบโต้ออกมาอย่างรุนแรงในทันทีถ้าหากว่ามีใครมาปฏิบัติต่อเธอด้วยความหยาบคาย สิ่งนี้ทำให้เขาที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอรู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมาก

“หยินซวง ผมคิดว่าคุณควรจะดื่มกับพวกเขาสักหน่อยเถอะนะ อย่างน้อยพวกเขาก็จะได้ไม่สร้างปัญหาให้พวกเราอีกต่อไป!”

ชายหนุ่มที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของถังหยินซวง พยายามพูดจาเกลี้ยกล่อมเธอ

ถังหยินซวง มองไปที่ผู้จัดการส่วนตัวของเธอก่อนที่จะหันมองไปยังกลุ่มชายหนุ่มพวกนั้น “ฉันคิดว่าไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องทำอย่างนั้น! ในเมื่อพวกเขาปฏิเสธที่จะจัดงานคอนเสิร์ตในครั้งนี้ พวกเราก็เพียงแค่ยกเลิกแล้วไปที่เมืองอื่นก็ได้!”

“พวกเราจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร? ทุกอย่างได้เตรียมการขอไว้หมดแล้ว รวมถึงการขายบัตรคอนเสิร์ตอีกด้วย พวกเราไม่สามารถแบกรับการสูญเสียครั้งใหญ่ในครั้งนี้ได้จริงๆ!” ผู้จัดการส่วนตัวของเธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างจะเป็นกังวล

“การสูญเสียนั้นควรจะเป็นของคนพวกนี้ เนื่องจากพวกเขาเป็นฝ่ายที่ผิดสัญญาและรับผิดชอบงานในครั้งนี้ทั้งหมด ฉะนั้นฉันคิดว่าพวกเราไม่จำเป็นจะต้องรับผิดชอบอะไรทั้งสิ้น!”

ถังหยินซวง ไม่สนใจและไม่มีความลังเลใจเลยแม้แต่น้อยเธอมองไปยังบุคคลที่อยู่ในห้องรับรองงานเลี้ยงอาหารส่วนตัวในครั้งนี้ พร้อมกับพูดออกมาว่า “พวกเราจะประกาศข่าวสารบนอินเตอร์เน็ตว่าทางผู้จัดงานมีการผิดสัญญากับพวกเราก่อน พวกเขาได้ขัดขวางและสร้างความเดือดร้อนให้กับพวกเรา และทางเรายินดีที่จะคืนเงินค่าบัตรคอนเสิร์ตเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ให้กับผู้ที่ได้ซื้อบัตรทั้งหมดทุกคน!”

“ฮ่าๆๆ! พวกเธอต้องการที่จะเป็นศัตรูกับพวกเราจริงๆอย่างนั้นใช่ไหม?”

ชายหนุ่มจ้องไปที่ถังหยินซวง ด้วยสายตาที่ขุ่นเคือง

“จะยังไงก็ได้! แล้วแต่พวกคุณจะคิด!”

ถังหยินซวง มองไปที่พวกเขาด้วยสายตาที่เฉยชาราวกับว่าพวกเขานั้นไร้ตัวตนและไม่อยู่ในสายตาของเธอ ก่อนที่เธอจะหยิบพิณของเธอแล้วหันหลังเดินออกไป

เพล๊งงง!

ในขณะนั้นเองขวดเหล้าก็ถูกขว้างไปที่ผนังจนแตกกระจายไม่ไกลไปจากจุดที่ถังหยินซวงอยู่เท่าใดนัก

“ถ้าเธอกล้าเดินออกไปอีกแม้แต่ก้าวเดียว ฉันรับรองได้เลยว่าเธอจะเปลี่ยนจากนักร้องคนดังกลายเป็นดาราหนังโป๊ดาวรุ่งที่มีชื่อเสียงภายในชั่วข้ามคืน!”

ชายหนุ่มจ้องไปที่ถังหยินด้วยความหงุดหงิดใจ

พวกเขาตั้งใจเชิญนักร้องระดับสองคนนี้มาทานอาหารค่ำกับพวกเขาเพื่อต้องการที่จะเล่นสนุกกับเธอ แต่พวกเขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมายนักถ้าหากพวกเขาไม่ได้นอนกับเธอจริงๆ เพราะในสายตาของพวกเขาแล้ว ดารานักร้องในระดับนี้พวกเขาสามารถหามาเล่นสนุกกันได้ตลอดเวลา

แต่พวกเขากลับได้รับการปฏิบัติที่ดูถูกและเย็นชาจากเธอ ถึงแม้ว่าในช่วงแรกๆ พวกเขาจะจับมือเธอและลวนลามเธอบ้างเล็กน้อย แต่ปฏิกิริยาที่ต่อต้านของเธอนั้นมันมากและรุนแรงเกินไป ด้วยตัวตนที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลของพวกเขา พวกเขาไม่สามารถยอมรับเรื่องเช่นนี้ได้ พวกเขาจึงรู้สึกเสียหน้าและโกรธแค้นเป็นอย่างมาก

เป็นเพียงแค่นักร้องระดับสอง แต่กลับกล้าอวดดีและหยิ่งผยองกับพวกเขาเช่นนี้ได้อย่างไร?

คนระดับพวกเขานั้นผ่านผู้หญิงที่สวยมากกว่าเธอมาแล้วอย่างมากมาย ฉะนั้นความตั้งใจของพวกเขาในตอนนี้คือต้องการที่จะทำลายชื่อเสียงของเธอ จนเธอไม่สามารถที่จะกลับไปเป็นนักร้องได้อีกตลอดไป

“เฮ้อ! ช่างน่ารำคาญเสียจริงๆ”

เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องอาหาร หวังเสียน จึงบ่นพึมพำออกมาพร้อมกับสายหัว

“พวกเรากลับกันเถอะ!” หวังเสียน พูดกับ ถังหยินซวง ในขณะที่เธอกำลังจะเดินออกมาจากห้อง

“ค่ะ!” ถังหยินซวง พยักหน้าตอบโดยไม่ลังเล เธอไม่หันกลับไปมองกลุ่มคนในห้องเลยแม้แต่น้อย

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

บอดี้การ์ดหลายคนที่ประตู ตะโกนออกมาพร้อมกับเดินเข้าไปขวางทาง ถังหยินซวง ตามคำสั่งของเจ้านายพวกเขา

“ถ้าคืนนี้เธอไม่ทำให้พวกเรามีความสุข พวกเธอทั้งหมดจะไม่มีวันได้กลับออกไปอย่างแน่นอน!”

ชายคนนั้นจ้องมองไปที่ถังหยินซวง ก่อนที่จะหันไปมองกลุ่มของหวังเสียน ที่ยืนอยู่หน้าประตู

“กำจัดพวกมันทั้งสามคนซะ! ลากเธอเข้ามาแล้วล็อคประตูด้วย!”

เขาตะโกนสั่งบอดี้การ์ดของเขาพร้อมกับยกแก้วไวน์ในมือหมุนเล่นไปมา “ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า นักร้องที่มีชื่อเสียงเพียงแค่ระดับสอง อย่างเธอจะอวดดีได้นานสักแค่ไหนกัน!”

“ฮิฮิ! ฉันขอเป็นคนแรกก็แล้วกันนะ พยศแบบนี้ฉันชอบ!” ชายหนุ่มอีกคนนึงพูดออกมาพร้อมกับยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบอย่างช้าๆ เขามองดูเรือนร่างของ ถังหยินซวง ด้วยสายตาที่หื่นกระหาย

“เมื่อเทียบกับลูกแกะตัวน้อยที่แสนเชื่อฟังและอ่อนโยนแล้ว ฉันชอบม้าพยศดุร้ายตัวนี้มากกว่า มันจะต้องสะใจและมีความสุขเป็นอย่างมากแน่นอนที่สามารถปราบพยศเธอได้ ฮิฮิฮิ!”

“ฮ่าๆๆ! นายพูดถูก เช่นนั้นวันนี้พวกเราก็มาร่วมกันลงแขกผู้หญิงคนนี้ด้วยกันเถอะ ช่วยถ่ายคลิปเอาไว้ด้วยนะ ฮ่าๆๆ!”

กลุ่มชายหนุ่มเหล่านั้นยกแก้วไวน์ขึ้นมาชนกันอย่างมีความสุข พวกเขาต่างร่วมพูดคุยกันถึง ถังหยินซวง อย่างหยาบคายโดยไม่สนใจว่าเธอจะได้ยินดีในสิ่งที่พวกเขาพูดอยู่หรือไม่

บอดี้การ์ดหนุ่มทั้งสี่คนที่อยู่ด้านข้างหันหน้าไปมองกลุ่มหวังเสียน พร้อมทำหน้าเข้มใส่

“ฉันว่าพวกแกควรรีบไสหัวไปให้พ้นๆ หน้าพวกฉันซะดีกว่า! ไม่อย่างนั้นพวกฉันจะจับพวกแกโยนออกไปเอง!” กลุ่มบอดี้การ์ดทั้งสี่คน พูดออกมาพร้อมกับยิ้มเยาะเย้ยอย่างดูถูก

แต่หวังเสียน กลับส่ายหัวเบาๆ เขารู้สึกตลกกับท่าทางของคนพวกนี้มาก

บอดี้การ์ดทั้งสี่คนนี้เป็นแค่เพียงนักเลงข้างถนนธรรมดาทั่วไป ไม่ได้เป็นผู้ฝึกฝนวิชายุทธ แต่พวกเขากลับกล้าพูดจาเช่นนี้ในโลกภายนอกได้อย่างไร? คนพวกนี้น่าจะไม่เคยเจอกับชาวยุทธมาก่อนอย่างแน่นอน!

“พวกเจ้านี่มันช่างรนหาที่เสียจริงๆ!”

โม่หยวนสะบัดมือของเขาเบาๆ

ผลั๊วะ!ผลั๊วะ!ผลั๊วะ!

การสั่งสอนพวกเขาโดยการตบหน้าในครั้งนี้โม่หยวนต้องกดพลังของตัวเองเอาไว้ให้ต่ำมากที่สุด เขาใช้พลังทางร่างกายของเขาไม่ถึง 1% เสียด้วยซ้ำ

บอดี้การ์ดทั้งสี่คนก็กระเด็นตกไปยังโต๊ะที่กลุ่มของชายหนุ่มพวกนั้นกำลังจิบไวน์และพูดคุยกันด้วยความสนุกสนาน

โครมมม!

เหล้าและไวน์อีกทั้งอาหารบนโต๊ะพลิกคว่ำหกเลอะเทอะเปื้อนตัวและเสื้อผ้ากลุ่มของชายหนุ่มในห้องอย่างน่าอนาถ

ใบหน้าที่กำลังยิ้มและหัวเราะกันอยู่อย่างสนุกสนานของพวกเขาแข็งค้างกันในทันที พวกเขาเบิกตากว้างและตกตะลึงเมื่อสังเกตเห็นว่าบอดี้การ์ดทั้งสี่คนของพวกเขานอนกองรวมกันอยู่บนเศษซากของโต๊ะอาหาร

“บัดซบ! พวกแกอยากตายกันมากนักใช่ไหม!”

“ไอ้พวกเชี่ยย! พวกแกจะได้รู้ซึ้งถึงผลลัพธ์ของการกล้าเข้ามายั่วยุ พวกเราในเมืองเหลียนแห่งนี้!”

ชายหนุ่มคนหนึ่ง ตะโกนออกมาพร้อมกับแสดงสีหน้าโกรธแค้น เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าร่างกายและเสื้อผ้าของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยเศษอาหาร

“พวกแกมันช่างใจกล้ากันมากเลยจริงๆ พวกแกคงเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่กันมากสินะ!”

………

จบบท