Invincible Divine Dragon’s Cultivation System ระบบฝึกฝนมังกรอมตะ - ตอนที่ 231
ตอนที่ 231 ที่นี่คือเมืองเจียงเฉิง!
.
“โอ้วว..!”
“นี่ …”
“เฮ้ย …”
ผู้คนโดยรอบต่างตกตะลึงกันมากเลยทีเดียว กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าพวกเขา
รถซูเปอร์คาร์ยี่ห้อหรูสี่คันที่มีราคารวมกันมากกว่า 20 ล้านหยวนกลายเป็นเศษเหล็กไร้ราคาสี่กองภายในพริบตา
นักศึกษาที่เห็นเหตุการณ์ทุกคนต่างเจ็บปวดหัวใจกันขึ้นมาในทันที ต่อให้พวกเขานั้นไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับรถทั้งสี่คันนี้ แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกใจหายเมื่อต้องเห็นสภาพรถในฝันของพวกเขานั้นต้องกลายเป็นเศษเหล็กไร้ราคา
“นี่คือรถสปอร์ตที่มีมูลค่ามากกว่า 20 ล้านหยวน!” นักศึกษาหนุ่มคนหนึ่งได้แต่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เศร้าสร้อย
รถสปอร์ตสี่คันแต่ละคันเป็นเหมือนรถในฝันสำหรับพวกเขา แต่กระนั้นพวกมันก็กลายเป็นเศษเหล็กไปต่อหน้าต่อตาของพวกเขา!
เสียงพูดคุยของนักศึกษาที่ดังอยู่รอบข้างได้ปลุกให้ชายหนุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนทั้งสี่คนตื่นจากอาการที่กำลังตกตะลึง
หลังจากที่พวกเขาหายจากอาการตกใจใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นน่ากลัวอย่างมาก ดวงตาเบิกกว้างลุกวาวเต็มไปด้วยความโกรธแค้นจ้องมองไปทางหวังเสียนเหมือนกับว่าต้องการจะกินเลือดกินเนื้อของเขา
“ไอ้บัดซบ! แกกำลังมองหาความตาย!”
เสียงคำรามอย่างโกรธแค้นของฮัวเจ๋อหมิง ที่ตะโกนออกมาอย่างลืมตัว
” แกกล้าทำลายรถของพวกเราได้ยังไง!”
เพื่อนของเขาอีกสามคนต่างก็กำหมัดกันแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน เมื่อพวกเขามองไปที่รถสปอร์ตหรู ที่ถูกบดขยี้จนกลายเป็นเศษเหล็ก
“พวกนายไม่อยากแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับฝีมือการขับรถของฉันสักหน่อยหรือ?”
โม่ชิงหลง ที่เดินลงมาจากรถมองไปที่ฮัวเจ๋อหมิงและกลุ่มเพื่อนๆ ของเขาด้วยท่าทางที่เยาะเย้ย
“พวกแกอยากตายกันมากนักใช่ไหมห๊าา!” ฮันจุนหมิง ตะโกนออกมาอย่างดุร้ายขณะที่เขาหันไปจ้องมองยังโม่ชิงหลง
“ฮึฮึฮึ!” หวังเสียนมองไปที่พวกเขาพร้อมกับเอียงคอและแสดงรอยยิ้มที่เย็นชาออกมาและพูดขึ้นมา “ที่นี่คือเมืองเจียงเฉิงของพวกเรา แสดงให้ฉันดูหน่อยสิว่าพวกนายมีดีมากแค่ไหนกัน ถึงกล้ามาหยิ่งผยองในถิ่นของคนอื่นเช่นนี้!”
“โว้วๆ!..รุ่นพี่หวังเสียนโครตเท่เลยว่ะ!”
“นี่มันท่าทางของจอมทรราชท้องถิ่นอย่างแท้จริง รุ่นพี่แค่โบกมือเบาๆรถซุปเปอร์คาร์ทั้งสี่คันก็ถูกบดขยี้โดยรก RV ขนาดยักษ์คันนั้น เจ๋งมากจริงๆ!”
“น่ากลัวจัง! เขากล้าบ้าบิ่นมากที่เปลี่ยนรถซูเปอร์สปอร์ตทั้งสี่คันที่มีราคากว่า 20 ล้านหยวนให้กลายเป็นแบบนี้!”
“โอ้วว!..หวังเสียนนั้นเด็ดขาดมากกว่าที่พวกเราคิดไว้เสียอีก เขานั้นเท่มากจริงๆ หากว่าฉันเป็นผู้หญิง ฉันคงวิ่งเข้าไปซบอกเขาแล้วอย่างแน่นอน! ไม่น่าแปลกใจเลยที่เทพธิดาทั้งสองคนจากมหาวิทยาลัยของพวกเราจะหลงใหลเขา!”
“สะใจว่ะ! ไอ้พวกเด็กต่างถิ่นมันขับรถสปอร์ตเสียงดังอวดรวยกันทุกวัน ฉันหมั่นไส้พวกมันมานานแล้ว หวังเสียน ทำได้สะใจฉันมากจริงๆว่ะ ฮ่าๆๆ!”
“แสดงให้ฉันดูหน่อยสิว่าพวกนายนั้นมีดีมากแค่ไหนกันถึงมาอวดดีที่เมืองเจียงเฉิงแห่งนี้อย่างนั้นรึ?! รุ่นพี่หวังเสียน แมร่งโครตเจ๋งเลยว่ะ! คำพูดโคตรโดนเลย นี่แหละไอดอลของฉัน ไม่ผิดหวังจริงๆที่ฉันบูชารุ่นพี่หวังเสียน มานานแล้ว! สุดยอดไปเลยรุ่นพี่!”
กลุ่มนักศึกษาโดยรอบต่างระเบิดเสียงพูดคุยกันด้วยความชื่นชมจนดังสนั่น โดยเฉพาะนักศึกษาชายชั้นปีที่ 1 ที่มาจากครอบครัวธรรมดาพวกเขานั้นบูชาหวังเสียน เหมือนดังเทพเจ้า เพราะหวังเสียน นั้นมีพื้นฐานครอบครัวที่ยากจนเหมือนกันกับพวกเขา แต่หวังเสียนก็สามารถพัฒนาตัวเองจนร่ำรวยและเป็นหนึ่งในนักศึกษาที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองเจียงเฉิง
“ตอนนี้ฉันรู้สึกดีมากเลยจริงๆ เด็กต่างถิ่นพวกนี้เข้ามา กร่างสร้างบารมีขับรถราคาแพงโฉบเฉี่ยวไปมาอวดร่ำอวดรวย แต่ก็ไม่เคยมีใครกล้ายุ่งกับเด็กพวกนั้น แต่เมื่อต้องมาเจอกับคนจริงอย่างหวังเสียน ของพวกเรา ดูใบหน้าของพวกมันสิฉันนั้นสะใจมากจริงๆ มันต้องให้ได้อย่างนี้สิว่ะ!”
“ถูกต้อง! เขาทำได้สะใจมากจริงๆฉันหวังว่ารุ่นน้องหวังเสียน จะสามารถจัดการกับพวกเขาให้สงบเสงี่ยมเจียมตัวลงได้บ้าง!”
นักศึกษาในมหาวิทยาลัยเจียงเฉิงทุกคนนั้นต่างรู้สึกดีมาก ที่หวังเสียน จัดการเด็กต่างมหาวิทยาลัยที่เข้ามาสร้างความเดือดร้อนให้กับพวกเขาอย่างนี้ อย่างน้อยๆพวกเขานั้นก็ถือได้ว่าเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเจียงเฉิงขนานแท้ มันรู้สึกน่าอึดอัดเป็นอย่างมากที่เด็กต่างถิ่น เข้ามาดูถูกและมาหยามเกียรติของพวกเขา โดยที่พวกเขานั้นไม่สามารถจะตอบโต้หรือทำอะไรเด็กตระกูลร่ำรวยพวกนี้ได้
“ฉันหวังว่าแกคงจะสามารถรับผลที่ตามมาของการกระทำของแกได้นะไอ้ขยะ!”
ฮัวเจ๋อหมิงกำหมัดแน่น เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาช้าๆ พร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
“หลังจากนี้ถ้าแกไม่จ่ายค่าชดเชยให้กับพวกฉันสิบเท่าของราคารถพวกนี้ แกก็จะได้รู้ว่านรกมันเป็นอย่างไร!”
ฮันจุนหมิง แสยะยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียมพร้อมกับใช้โทรศัพท์ของเขาโทรออกในทันที
“ครึ่งชั่วโมงฉันจะรอพวกนายแค่ครึ่งชั่วโมง!” หวังเสียน ยิ้มออกมาพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบนิ่งเมื่อเห็นว่าพวกเขานั้นหยิบโทรศัพท์ออกมา
“แล้วแกจะต้องคุกเข่าลงต่อหน้าพวกฉันในไม่ช้านี้!” เด็กหนุ่มคนหนึ่งในกลุ่มของพวกเขาพูดออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว
นักศึกษาที่อยู่บริเวณโดยรอบต่างขมวดคิ้วกันขึ้นมา เมื่อเห็นว่า ฮัวเจ๋อหมิงและฮันจุนหมิงหยิบโทรศัพท์ของพวกเขาออกมา
“รุ่นพี่หวังเสียนดูเหมือนว่าเขาจะมั่นใจมาก ฉันไม่คิดว่าเขาจะกลัวคนพวกนั้น!”
“ถ้าเป็นแค่หนึ่งหรือสองคนก็ไม่มีอะไรที่จะต้องกลัวมากนัก แต่มันก็ยากที่จะบอกได้ ถ้าพวกนั้นทั้งสี่คนร่วมมือกัน!”
“แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นฉันก็ยังสนับสนุนและจะอยู่เคียงข้างรุ่นพี่หวังเสียนอย่างแน่นอน พี่ในฐานะนักเลงเก่าพี่ไม่คิดจะยื่นมือเข้าช่วยรุ่นพี่หวังเสียน สักหน่อยเหรอพี่สิทธิ์?”
“พี่นั้นล้างมือจากวงการมานานแล้วนะไอ้น้อง! ปล่อยให้พี่เดินทางสะดวกเถอะไอ้สองงงงง!..” (เสียงน้าค่อม!)
มีเสียงพูดคุยกันและออกความคิดเห็นกันอย่างมากมาย และพวกเขานั้นค่อนข้างที่จะเคร่งเครียดกันมากพอสมควร
“หวันหวัน เธอดูที่นั่นสิ ฮัวเจ๋อหมิง กับฮันจุนหมิง และกลุ่มเพื่อนๆของเขาดูเหมือนว่าจะมีความขัดแย้งกับ หวังเสียน รถสปอร์ตของพวกเขาถูกรถสีดำที่เหมือนรถบรรทุกคันนั้นเหยียบจนเละกลายเป็นเศษเหล็กไปหมดแล้ว!’
“โอ้จริงเหรอ? ฮัวเจ๋อหมิงและกลุ่มของเขานั้นมีอิทธิพลและชื่อเสียงมาก นักศึกษาที่ชื่อหวังเสียน คนนั้นช่างกล้ามากเสียจริงๆ!”
“แต่พวกเขาก็ทำตัวหยิ่งผยองในเมืองเจียงเฉิงมากจนเกินไปจริงๆนะ!”
“แต่ด้วยความแข็งแกร่งและอิทธิพลเบื้องหลังจากตระกูลของพวกเขา ในเมืองเจียงเฉิงแห่งนี้น่าจะไม่มีใครสามารถเปรียบเทียบกับพวกเขาได้อย่างแน่นอน คราวนี้หวังเสียน คงจะต้องเดือดร้อนมากแน่ๆ!”
“ถูกต้อง! นอกจากหมอเทวะที่มีฉายาว่า หมอบ้าแห่งเมืองเจียงเฉิงแล้ว ฉันคิดว่าคงจะไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาให้กับพวกเขาอย่างแน่นอน แต่หมอบ้าแห่งเมืองเจียงเฉิงนั้นปกติก็ไม่ค่อยจะยุ่งเกี่ยวกับใครอยู่แล้ว ขนาดฉันเองก็ยังไม่รู้เลยว่าหน้าตาของเขานั้นเป็นอย่างไร เคยได้ยินแต่ชื่อเสียงของเขาเพียงเท่านั้น!”
“ฮิฮิ! แต่ฉันก็คิดว่ามันน่าสนุกดีนะ อย่างน้อยๆ ในเมืองเล็กๆแห่งนี้พวกเราก็จะได้มีเรื่องที่น่าตื่นเต้นให้ได้ดูแก้เบื่อกันขึ้นมาบ้าง!”
หญิงสาวหน้าตาสะสวยทั้งห้าคนส่งเสียงพูดคุยกันและหัวเราะออกมาเบาๆ ในขณะที่พวกเธอจ้องมองไปยังเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นอย่างสนุกสนาน
ในกลุ่มเด็กสาวสวยทั้งห้าคนนั้น เด็กสาวคนหนึ่งนั้นมีรูปร่างหน้าตาที่สง่างามเป็นอย่างมาก แต่งกายด้วยเสื้อผ้ารัดรูปและแสดงความสมบูรณ์แบบของร่างกายเธอออกมาอย่างชัดเจน
ลักษณะท่าทางของเธอนั้นออกจะหยิ่งผยองเล็กน้อย และเธอมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในขณะนี้ด้วยสายตาที่ค่อนข้างจะดูถูก
“เร็วเข้า! คุณชายเหริน สั่งให้พวกเราส่งรถสปอร์ตชั้นนำทั้งสี่คันนี้ไปซ่อมที่โรงงาน!”
“คุณฉู่ครับรถพวกนี้ประสบอุบัติเหตุอย่างนั้นเหรอครับ? แล้วทำไมคุณชายเหรินถึงส่งพวกเรามาที่นี่โดยตรงล่ะครับ?”
“ฉันก็ยังไม่รู้อะไรมากมายนัก แต่คนที่โทรเรียกให้คุณชายเหริน มาจัดการธุระให้ได้น่าจะมีอำนาจมากพอสมควรเลยทีเดียว!”
หลังจากนั้นไม่ถึง 20 นาที มีรถพ่วงและรถลากหลายคันมาจอดที่ประตูทางเข้าของมหาวิทยาลัย ชายฉกรรจ์ประมาณแปดคนเดินลงมาจากรถและมุ่งหน้าตรงเข้ามายังรถซุปเปอร์คาร์ทั้งสี่คัน
“โอ้โฮ้!..รถทั้งสี่คันนี้ดูไม่ออกเลยว่าเป็นรถสปอร์ตหรู ค่าซ่อมรถพวกนี้น่าจะพอๆกับซื้อคันใหม่ได้เลยละมั้งเนี่ย!”
“ใช่แล้ว! สภาพรถแบบนี้สมควรที่จะต้องโทรหาบริษัทประกันมากกว่า!”
เมื่อผู้จัดการฉู่ เดินมาถึงเขาก็พยายามเดินเบียดแทรกเข้าไปในฝูงชนและเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นสภาพรถสปอร์ตทั้งสี่คัน
“ขอโทษนะครับ! ใครคือคุณชายหลัว ครับ? คุณชายเหรินสั่งให้ผมมาอำนวยความสะดวกให้กับคุณ!”
“คุณคือคนที่ เหรินจื่ออัน ส่งมาใช่? ไหมลากรถสปอร์ตทั้งสี่คันนี้ออกไปและนำใบเสนอราคาค่าซ่อมมาให้กับฉัน!”
ชายหนุ่มคนหนึ่งในกลุ่มของนักศึกษาแลกเปลี่ยน พูดกับผู้จัดการฉู่ด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างจะเย็นชา
“ได้ครับ! คุณชายหลัว ผมจะรีบปฏิบัติตามทันทีเลยครับ!”
ผู้จัดการฉู่ รีบตอบรับและพยักหน้าอย่างรวดเร็ว เจ้านายของเขาหรือก็คือคุณชายเหริน ได้เตือนกับเขาเอาไว้แล้วว่าให้เขานั้นปฏิบัติตัวและให้ความเคารพกับคุณชายที่อยู่ตรงนี้อย่างนอบน้อม
“พวกฉันเคยบอกแกเอาไว้แล้ว! ว่าแกต้องจ่ายค่าซ่อมและค่าชดเชยให้กับพวกฉันสิบเท่าของราคารถพวกนี้ ไม่อย่างนั้นแกอย่าคิดว่าจะมีชีวิตรอดอยู่ต่อไปได้อีกเลย ฮ่าๆๆ!”
ชายหนุ่มที่ถูกเรียกว่าคุณชายหลัว จ้องมองไปที่หวังเสียน ด้วยสายตาที่มุ่งร้ายพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยัน
ผู้จัดการฉู่ ก็ค่อนข้างที่จะสับสนเล็กน้อยเขาจึงหันไปมองชายหนุ่มคนที่คุณชายหลัว กำลังพูดด้วย
“โอ๊ะ!!”
ในทันใดนั้นเองร่างกายของผู้จัดการฉู่ ก็แข็งทื่อขึ้นมาด้วยความตกใจ เขาได้แต่อ้าปากค้างและกระพริบตาปริบๆอยู่นานกว่าจะตั้งสติได้
เขาหันหน้ากลับไปมองด้านข้างอย่างรวดเร็วแบบไม่กลัวคอจะเคล็ดเลยแม้แต่น้อย เขาเห็นรถสีดำ RV ปรับแต่งแบบพิเศษเป็นรถคาราวานขนาดมหึมาจอดอยู่ไม่ไกลจากที่เกิดเหตุมากนัก เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดๆ เพื่อปรับอารมณ์ของตัวเขาเอง
และโดยไม่มีความลังเลใดๆเลยแม้แต่น้อย ผู้จัดการฉู่เดินตรงเข้าไปหาหวังเสียน พร้อมกับพยายามสร้างรอยยิ้มอย่างจริงใจมากที่สุดในชีวิตที่เขาจะสามารถยิ้มออกมาได้
“สวัสดีขอรับ คุณชายหวัง คุณพึงพอใจกับรถนำเข้า MAN 8×8 จากเยอรมันไหมขอรับ? มันโดดเด่นและงามสง่าเหมาะกับคุณชายมากเลยทีเดียวเชียวขอรับ! ดูสิขอรับ มันสามารถบดขยี้รถซุปเปอร์คาร์กระจอกๆ ทั้งสี่คันนี้ได้อย่างง่ายดายเลยทีเดียว! คุณชายหวังขอรับ ได้โปรดให้ผมและทีมงานช่วยตรวจสอบรถของคุณสักเล็กน้อยดีไหมขอรับ เผื่ออาจจะมีรอยขีดข่วนและคราบสกปรกของรถทั้งสี่คันนั้นมาสร้างความรำคาญลูกนัยน์ตาให้คุณชายหวังได้ พวกผมจะได้จัดการดูแลทำความสะอาดรถให้กับคุณชายหวังให้สวยสดงดงามอย่างเรียบร้อยเหมือนเดิมดีไหมขอรับ?”
………
จบบท