Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 76

ตอนที่ 76: ลูกแก้ว 3 ลูก

“ผิวของมันแข็งเกินไป! ฉันต้องโจมตีจุดอ่อน! ราสตัน! วิเคราะห์ กอริลล่าตัวนี้และบอกส่วนที่อ่อนแอที่สุดในร่างกายของพวกมัน!” ซาเล่ร้องออกมา ในขณะที่เขาหันกลับมามองทางผู้ชายคนหนึ่งของเขา

นักเวทย์ผมสีฟ้าชื่อราสตัน เป็นวอร์ล็อคที่มีพลัง 2 อย่าง หนึ่งในนั้นคือความสามารถทางกายภาพระดับ B ที่เสริมดวงตาของเขาชั่วคราว ทําให้พวกเขาสามารถมองเห็นส่วนที่อ่อนแอที่สุดของร่างกายของคู่ต่อสู้ได้

ถ้าเขามีพลังแบบนั้น เขาก็จะเป็นแวเรียนท์ ประเภทนักรบ อย่างไรก็ตามการปรากฏตัวของพลังระดับ B ทําให้เขากลายเป็นแวเรียนท์ ประเภทวอร์ล็อค ได้ในทันที

พลังธาตุของเขาทําให้เขาสามารถสร้างความสับสนให้ศัตรูโจมตีเพื่อนของพวกเขาได้ มันเป็นความสามารถที่เอาชนะได้ ซึ่งจะทําให้เขาเป็นนักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ อย่างไรก็ตาม มันมาพร้อมกับข้อจํากัดที่ทรงพลังเช่นกัน ทําให้ความสามารถของเขาสามารถใช้ได้เพียง 1 ครั้งทุกนาที และผลของมันจะคงอยู่เพียงวินาทีเดียว ซึ่งไม่เพียงพอสําหรับศัตรูที่จะโจมตีศัตรูตัวอื่น

แม้ว่ามันจะมีจํากัด ทําให้การใช้งานที่ดีที่สุดเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ยังเพียงพอสําหรับการช่วยชีวิตด้วยการทําให้ศัตรูสับสนในวินาทีเดียว

ราสตันมองไปทางกอริลล่า ซึ่งกําลังยกขาขวาขึ้นเหนือพื้น ดวงตาของเขาเปลี่ยนสีและเปลี่ยนเป็นสีเขียวเมื่อสังเกตสัตว์ร้าย

“เล็งไปที่บริเวณใต้คางของมัน!” ราสตันบอกกับซาเล่ ซึ่งดูเหมือนจะเข้าใจว่าราสต้นหมายถึงอะไร

“ดังนั้นส่วนบนของคอของเขาจึงปลอดภัยน้อยที่สุด!” ชาเล่ตะโกน ในขณะที่เขาจ้องไปที่คอของกอริลล่ายักษ์

เขากําลังจะยิงออกไป แต่กอริลล่าก็ได้ทุบเท้าขวาของมันลงบนพื้นในที่สุด

ทันทีที่เท้าของเขาแตะพื้น พื้นที่ทั้งหมดในระยะ 500 เมตรก็เริ่มสั่นสะเทือน

…..

ลูซิเฟอร์นอนอยู่บนพื้น เขาตกจากที่สูงหลังจากได้รับบาดเจ็บจากอินทรีคิเมร่า เขาบังเอิญตกลงมากลางร่างของสัตว์ร้ายที่เขาฆ่า

สัตว์ร้ายที่เหลือเริ่มเข้าใกล้เขามากขึ้น

สัตว์ประหลาดในดันเจี้ยนตัวแรกที่เข้าใกล้ลูซิเฟอร์คือสัตว์ประหลาดต้นไม้ สัตว์ประหลาดสูง 7 ฟุตยื่นมือที่เหมือนลําต้นไม้ไปทางลูซิเฟอร์ซึ่งพันรอบเท้าของเขา

เถาวัลย์เริ่มออกมาจากมือของสัตว์ประหลาดต้นไม้ ซึ่งกําลังจับขาของลูซิเฟอร์

เถาวัลย์พันรอบเท้าของลูซิเฟอร์และขยายออกไป ปกคลุมร่างกายของเขามากขึ้นเรื่อยๆ

หนามขนาดเล็กขนาดเล็กเริ่มออกมาจากเถาวัลย์ที่เจาะผิวหนังของลูซิเฟอร์และ เริ่มดูดเลือดของเขาราวกับกระหายเลือดของเขาชั่วนิรันดร์

ลูซิเฟอร์ยังคงรักษาตัวอยู่ เขาสามารถเคลื่อนไหวได้ อย่างไรก็ตาม เขาตัดสินใจไม่ทําอะไรโดยปล่อยให้ร่างกายของเขารักษาตัว แต่ในขณะที่เขารู้สึกว่าสัตว์ร้ายกําลังดูดเลือดของเขา เขาก็พยายามลุกขึ้นนั่ง

เขาผลักร่างของเขาขึ้น เขานั่งโดยไม่แตะพื้น

ร่างกายของเขายังมีรูทะลุรอบตัวมัน ใบหน้าของเขาก็ซีดลงเช่นกัน แต่เขาไม่ได้ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด

เขาเอื้อมมือขวาไปวางไว้รอบเถาวัลย์ที่พันรอบขาของเขาอย่างอ่อนแรง

“คุณต้องการทําอาหารให้ฉันทําไหม ให้ฉันทําแบบเดียวกันด้วยสิ! มาเป็นกําลังของฉันซะสิ” ลูซิเฟอร์ประกาศอย่างอ่อนแรง ขณะที่เขารู้สึกเจ็บปวดที่จะพูด

ขณะที่นิ้วของเขาสัมผัสเถาวัลย์ของมอนสเตอร์ต้นไม้ก็คํารามด้วยความเจ็บปวดราวกับว่ามันกําลังจะตาย

เถาวัลย์ของมันกลายเป็นสีเหลืองซีดจากสีเขียวเข็มเล็กๆ ที่อยู่ในร่างของลูซิเฟอร์ก็เริ่มตายลง กลายเป็นสารอาหารของลูซิเฟอร์

เมื่อมองดูสัตว์ประหลาดต้นไม้สลายตัว รอยยิ้มก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของลูซิเฟอร์

“ฉันพูดถูก การเน่าเปื่อยนี้ช่วยฉันได้!” ลูซิเฟอร์พึมพํา เมื่อเห็นบาดแผลของเขาหายเร็วขึ้น

พวกสัตว์ประหลาดในดันเจี้ยนตัวอื่นๆ ได้ยินเสียงกรีดร้องของมอนสเตอร์ต้นไม้ที่กลายเป็นฝุ่นที่ปลิวไป

สัตว์ประหลาดเริ่มกระสับกระส่าย หลังจากเห็นความตายอันเจ็บปวด แต่พวกมันส่วนใหญ่มีสติปัญญาต่ำซึ่งทําให้พวกมันไม่สามารถเข้าใจได้ว่าสิ่งที่พวกมันรู้สึกเรียกว่าความกลัวกลัวความตาย

ในความรู้สึกกระสับกระส่ายนี้ สัตว์ประหลาดตัวหนึ่งเริ่มบินตรงไปยังลูซิเฟอร์

สัตว์ประหลาดนั้นเป็นสัตว์ประหลาดที่มีลูกแก้วกลม 3 ลูกติดกัน มันไม่มีหน้าหรือปาก จึงไม่ง่ายที่จะเข้าใจว่ามันเห็นและได้ยินอย่างไร ลูซิเฟอร์ไม่สนใจ

เมื่อเอื้อมมือออกไป ลูซิเฟอร์ตัดสินใจสลายมอนสเตอร์ตัวนี้เพื่อช่วยรักษา อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็รู้ว่าเขาผิดแค่ไหน เขาไม่รู้ถึงความสามารถแปลก ๆ ของสัตว์ประหลาดตัวนี้

ทันทีที่สัตว์ประหลาดตัวนี้สัมผัสมือของลูซิเฟอร์ การระเบิดที่ลุกเป็นไฟก็เกิดขึ้น ก่อนที่ลูซิเฟอร์จะเข้าใจอะไรก็ตาม เขาก็ติดอยู่ในระเบิด

ใบหน้าและผิวหนังของเขาไหม้เกรียมด้วยเปลวไฟที่ลุกโชน ขณะที่ร่างกายของเขาถูกเหวี่ยงกลับ ผลกระทบนั้นทรงพลังมาก มันเหวี่ยงลูซิเฟอร์กลับไปร้อยเมตร แม้ว่ามันจะทําให้เขาบาดเจ็บ แต่มันก็ช่วยให้เขารอดพ้นจากฝูงสัตว์ร้าย ในขณะที่เขาพุ่งชนสัตว์ตัวอื่นๆ

“อ๊ะ” ลูซิเฟอร์ลุกขึ้นนั่ง ขณะจับหน้าอก

ผมของเขาถูกไฟไหม้อีกครั้งพร้อมกับใบหน้าของเขา อย่างไรก็ตาม เขายังสามารถมองเห็นได้ร่างกายของเขาก็ถูกไฟไหม้อย่างรุนแรงเช่นกัน

เสื้อผ้าของเขาเปื้อนเลือดและรูพรุนแล้ว แต่ตอนนี้กลับอยู่ในสภาพที่เลวร้ายยิ่งกว่าเดิมเพราะเปลวเพลิง

เมื่อมองไปทางเปลวเพลิง เขาเห็นสัตว์ประหลาดลูกแก้วปรากฏขึ้นอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม สัตว์ประหลาดที่ปะทะกับเขาตอนนี้มีลูกแก้ว 2 ลูก แทนที่จะเป็น 3 ลูกที่เขาเคยเจอมาก่อน

…..

“ฮ่าๆ ไอ้โง่นั่นยอมให้อสูรลูกโลกแตะต้องมันงั้นเหรอ! คนโง่เอ๋ย เจ้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีสัตว์ประหลาดที่อันตรายที่สุดในดันเจี้ยนระดับ 1 อยู่ด้วยซ้ำ แม้แต่นักล่าดันเจี้ยนมือใหม่ก็ยังถูกสอนเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดตัวนี้เป็นอย่างแรก!”

“ เด็กคนนั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหัวของมันแต่ละหัวมันสามารถเกิดระเบิดเมื่อสัมผัส ลูกแก้วกลมทั้ง 3 ลูกที่ติดกันเป็นเหมือนระเบิด 3 ลูกที่สามารถทําให้เกิดการระเบิดได้ 3 ครั้งโดยแต่ละครั้งที่มันสัมผัสเราได้” คอนเนอร์สมาชิกกิลด์อินทรีแดง ซึ่งยืนอยู่ด้านหลังดูลูซิเฟอร์คร่ำครวญ ขณะที่เขาส่ายหัวราวกับว่าเขาละอายใจที่ลูซิเฟอร์ขาดความรู้

เนื่องจากความสามารถเดียวของเขาคือสร้างการเชื่อมโยงของจิตใจระหว่างสมาชิกกิลด์อินทรีแดงทั้งหมดที่นั่น เขาไม่ได้ต่อสู้ เขาไม่มีความสามารถเช่นกัน แต่เขากําลังดูการต่อสู้ทั้งสองเกิดขึ้นแทน

นั่นคือตอนที่เท้าของกอริลล่ายักษ์กระแทกกับพื้น ทําให้เกิดสิ่งที่ดูเหมือนแผ่นดินไหวภายในระยะที่กําหนด

แผ่นดินไหวทําให้สมาชิกกิลด์อินทรีแดงเสียการทรงตัว มอนสเตอร์ในดันเจี้ยนครึ่งหนึ่งได้รับผลกระทบจากแผ่นดินไหว ซาเล่ที่เพิ่งค้นพบจุดอ่อนของกอริลล่ากําลังจะยิงกระสุนน้ําเพื่อฆ่ากอริลล่า แต่เมื่อเขาสูญเสียการทรงตัว

เป้าหมายของเขาถูกรบกวน และการระดมยิงของกระสุนที่กําลังจะชนกับกอริลล่ายักษ์ก็ได้โจมตีทหารโครงกระดูก ทําลายร่างกายของพวกมันแหลกออก

หลังจากที่ได้สมดุลของการทรงตัวกลับมาแล้ว เขาก็ตัดสินใจเล็งอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนสายเกินไป

กอริลลาหุ้มเกราะอยู่ใกล้เขามากเกินไป และหมัดของเขาพุ่งเข้าหาใบหน้าของซาเล่เพื่อขยี้เขา

เมื่อพบว่าสายเกินไป ซาเล่ก็หลับตาลงราวกับยอมแพ้ ความตายที่เขาไม่ได้คาดหวังไว้