Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 208 ท่วมท้น

ตอนที่ 208: ท่วมท้น

“ฉันคาดหวังการต่อสู้ที่ดีจากเธอนะ แดช” เวนตันบอกแดช ขณะที่เขาหักข้อนิ้ว

“ท่านจะไม่ผิดหวังอาจารย์ ผมตั้งใจที่จะเป็นที่หนึ่งอย่างเต็มที่ในครั้งนี้” แดชกล่าว ขณะที่เขาเข้าใกล้เวนต้น เพื่อเริ่มการต่อสู้

การต่อสู้ผ่านไป 2 นาที และแดชยังคงทําการต่อสู้ได้ดีเหมือนที่เร็นทํา

ตอนนั้นเองที่รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของเวนตัน เขาเอาร่างของเขาลงและใช้ลูกหมุนเหมือนกับที่ลูซิเฟอร์เคยใช้ในการสู้รบครั้งสุดท้ายกับแดช

เตะไปที่ขาซ้ายของแดช ทําให้เขาเสียการทรงตัว ขณะที่แดชกําลังจะล้ม เขาควบคุมร่างกาย และใช้การพลิกตัวด้านข้างเพื่อเหยียบพื้นอย่างปลอดภัย

“ท่านคิดว่าผมจะล้มลงและใช้ของขวัญของผม เพราะเรื่องแบบนี้อีกแล้วเหรอ?” แดชถามพลางขมวดคิ้ว เขาไม่ได้ช่วยแต่เหลือบมองสร้อยข้อมือที่มีไฟสีแดงอยู่แล้ว

“ดี ฉันเห็นว่าเธอได้เรียนรู้จากความพ่ายแพ้ ครั้งล่าสุดของเธอกับอเล็กซ์ นั่นคือวิธีที่เธอควรจัดการกับมัน ไม่เลวเลย” เวนตันพูดพร้อมพยักหน้าชม ในขณะที่เขาโจมตีต่อ
“ผมต้องเป็นคนงี่เง่าที่จะไม่เรียนรู้จากความพ่ายแพ้ของผม ผมจะไม่ปล่อยให้ตัวเองพ่ายแพ้อีกครั้ง” แดชตอบในขณะที่เขาทุ่มเททั้งหมดของเขาในการต่อสู้

แดชเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ทุกครั้งที่เขากระโดด การโจมตีทั้งหมดของเขา ดูเหมือนว่าพวกมันจะไหลลื่นอย่างสมบูรณ์แบบ

ดูเหมือนเขาจะว่องไวเกินไป อาจเป็นเพราะเขาเข้าใจกระแสลมเป็นอย่างดี

ไม่นานเวลา 5 นาทีก็จบลง และถึงเวลาสําหรับผลลัพธ์

“ทักษะและการประมวลผลที่ดี ฉันจะให้เธอมากกว่าที่ให้เร็น ฉันให้เธอเพิ่ม 1 แต้ม แสดงว่าเธอจะได้คะแนนจากฉัน 5 แต้ม” มิราลี่บอกแดชขณะที่เธอพยักหน้า

“ใช่ เป็นการแสดงที่ดี เสริมด้วยความชํานาญในทักษะที่เขาใช้ จริงๆแล้วมีช่วงนึงที่ฉันลืมไปว่าเขาเป็นนักเรียนชั้นปี 3 เท่านั้น ไม่เลวเลย 5 คะแนนจากฉันด้วย” “โยวานกล่าว

ในท้ายที่สุด ก็ถึงคราวของฟรานซีปู่ของแดช

“อย่างที่คนอื่น ๆ พูด มันเป็นการแสดงที่ดี แต่ยังไม่สมบูรณ์แบบ แต่มันก็ดีกว่าที่เราเห็นจากเห็นเล็กน้อย ดังนั้น 5 คะแนนจากฉันด้วย“ฟรานซีตอบ

“คะแนนสมบูรณ์แบบ ไม่เลว เธอกลับไปได้”เวนตันบอกกับแดช ซึ่งดูท่าทางจะภูมิใจหลังจากได้คะแนนเต็มเปี่ยม

“คราวนี้ไม่มีใครแย่งชัยชนะของฉันไปได้ แดชคิดขณะเริ่มเดินกลับ

“ต่อไปแคสเซียสก้าวไปข้างหน้าและทิ้งดาบไว้ข้างหลัง มันจะเป็นการต่อสู้แบบประชิดตัว” เวนตันเรียกแคสเซียสออกมา

“นายถือให้หน่อยได้ไหมเพื่อน“แคสเซียสพูด ในขณะที่เขาพยายามมอบดาบอันล้ําค่าของเขาให้กับลูซิเฟอร์

ลูซิเฟอร์หยิบดาบหนักโดยไม่ปฏิเสธ

“โชคดีนะ“เขาบอกกับแคสเซียสที่ก้าวขึ้นไปบนเวที

“แคสเซียสและอเล็กซ์กลายเป็นเพื่อนที่ดีได้ในเวลาอันสั้น นักเรียน 2 คนที่แข็งแกร่งที่สุดของเรา“มิราลี่กล่าว

“ฉันคิดว่าอนาคตของพวกเขาคงจะสดใสมาก เมื่อทั้ง 2 คนรวมกันเป็นหนึ่ง พวกเขาจะเป็นพลังที่เราคาดว่าจะได้รับ หลังจากสําเร็จการศึกษาโยวานกล่าวเสริม ในขณะที่เขาสังเกตเห็นความใกล้ชิดของลูซิเฟอร์และแคสเซียส

“ใช่ จริงๆ แล้ว ฉันคาดว่าแคสเซียสจะเป็นหมาป่าตัวเดียวหลังจากเขาเรียนจบไปแล้ว แต่ดูเหมือนว่าอเล็กซ์จะฝ่าด่านนี้ไปได้ ฉันมีความสุขกับพวกเขา“ฟรานซีกล่าวเสริม

“ฉันเห็นด้วย ตราบใดที่ไม่มีอะไรผิดพลาดอย่างร้ายแรง “มิราลี่เห็นด้วย

ในไม่ช้าการต่อสู้ระหว่างเวนตันและแคสเซียสก็เริ่มขึ้น เนื่องจากแคสเซียสเป็นนักดาบมากกว่า เขาไม่เคยเน้นการต่อสู้แบบประชิดตัวมากนัก แต่ถึงกระนั้น เขาก็แสดงผลงานได้ดี

น่าเสียดายที่เขามุ่งเป้าไปที่การโจมตีเท่านั้น และปฏิเสธที่จะป้องกัน
มันเป็นกลวิธีที่ดีสําหรับคนส่วนใหญ่ แต่สําหรับครูผู้มากประสบการณ์อย่างเวนตัน นี่ทําให้เขาสามารถโจมตีได้มากกว่าที่เขาสามารถทําได้

โชคดีที่เขาไม่ล้มเลยแม้แต่ครั้งเดียว
การต่อสู้ของแคสเซียสก็จบลงเช่นกัน และในไม่ช้าผลลัพธ์ของเขาก็มาถึง

“แคสเซียส ฉันคิดว่าเธอเก่ง แต่เธอต้องพึ่งดาบของเธอมากกว่า การแสดงด้วยมือเปล่าของเธอยังขาดอะไรบางอย่างอยู่ เมื่อเทียบกับสิ่งที่เราเห็นจาก 2 คนก่อนหน้านี้ 3 คะแนนจากฉัน“ฟรานซีเป็นคนแรกที่ให้คะแนนในครั้งนี้

อีก 2 คนทําคะแนนเท่ากัน ทําให้แคสเซียสมีคะแนนรวมเป็น 9 แต้ม

แคสเซียสเดินกลับโดยไม่ได้รับผลกระทบจากคะแนน

“ขอบคุณที่ถือดาบให้ฉันนะเขาขอบคุณลูซิเฟอร์ขณะหยิบดาบคืน

“ต่อไปเป็นตานาย ฉันคิดว่าพวกเขาจะชอบสไตล์ของนายมากกว่า โชคดีนะเขาบอกลูซิเฟอร์ขณะตบไหล่

ลูซิเฟอร์ก้าวออกไป ขณะที่เขาถูกเรียกคนต่อไป

ไม่นานก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้น

สไตล์การต่อสู้ของเขาดูแตกต่างออกไปเล็กน้อย เขาไม่ได้เน้นที่ความแรงของการโจมตีของเขา แทนที่จะมุ่งความสนใจไปที่ด้านเทคนิคของการโจมตี ทําทุกอย่างจนเกือบสมบูรณ์แบบ

การโจมตีของเขาน่าประหลาดใจมากจนแม้แต่เวนตันก็ยังผงะ การโจมตีบางอย่างที่ลูซิเฟอร์ทำนั้นเป็นสิ่งที่แม้แต่เขาไม่เคยสอนลูซิเฟอร์ด้วยซ้ํา
เขาเรียนรู้ทักษะใหม่ ๆ ด้วยตัวเองและฝึกฝนจนชํานาญหรือไม่?

เมื่อการต่อสู้มาถึงนาทีที่ 3 ความตกใจบนใบหน้าของเวนตันก็ปรากฏชัด

เขาพบว่าตัวเองต้องฝ่าฟันอุปสรรค เพราะเขาไม่สามารถคาดเดาการโจมตีครั้งต่อไปของลูซิเฟอร์ได้ต่างจากคนอื่นๆ ที่ใช้ทักษะที่เขาสอน ลูซิเฟอร์ใช้สิ่งที่แตกต่างออกไป

แม้แต่ครูทั้งห้าก็ยังแปลกใจที่เห็นการแสดง ของลูซิเฟอร์ ทําไมดูเหมือนลูซิเฟอร์ถึงดูเป็นครูแทนเวนตัน? เขาสมบูรณ์แบบขนาดนั้นได้อย่าง

ไร?

บางคนถึงกับเชื่อว่าลูซิเฟอร์มีโอกาสอย่างแท้จริงที่จะล้มเวนตันในครั้งนี้
โชคดีที่เวนตันสามารถรักษาการทรงตัวไว้ได้ 5 นาทีผ่านไปและเขาไม่ได้ล้มลง

เมื่อ 5 นาทีผ่านไป การต่อสู้ก็หยุดลงเป็นต้น เหลือบมองลูซิเฟอร์อย่างประหลาดใจเธอใช้เทคนิคอะไรเหรอ ไปเรียนมาจากไหน” “ผมสร้างพวกมันขึ้นมาโดยผสมผสานความรู้ที่อาจารย์ให้มา“ลูซิเฟอร์ตอบอย่างใจเย็น “ผมทํามันมาตั้งแต่ต้นปีแล้ว”

“น่าทึ่งมาก เธอเก่งมาก ฉันไม่คิดว่าฉันต้องถามคะแนนด้วยซ้ํา”เวนตันพึมพําขณะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์”วันนี้เธอทําให้ฉันอึ้งจริงๆ อเล็กซ์” ถูกต้อง ไม่จําเป็นต้องขอคะแนน โชคไม่ดีที่เราให้เขาได้แค่ 15 คะแนน ทั้งๆที่เราได้เห็นการต่อสู้ที่สมบูรณ์แบบขนาดนี้ เพราะนั่นเป็นขีดจํากัดที่กําหนดไว้ให้เรา“โยวานกล่าวขณะยืนขึ้นและปรบมือ

“ไม่อย่างนั้นฉันคงจะให้คะแนนการแสดงครั้งนี้ เป็น 100 แต้ม มันช่างน่าทึ่งมาก อเล็กซ์” เขากล่าวต่อ

ครูคนอื่นๆก็ปรบมือให้ลูซิเฟอร์เพราะผลงานของเขา

ขณะที่ทุกคนชมเชยลูซิเฟอร์ แดชยืนนิ่งอยู่แต่ไกล พลางขมวดคิ้ว.. แม้ว่าความรู้สึกของเขาจะไม่ปรากฏบนใบหน้า แต่ภายในของเขารู้สึกเหมือนกําลังจะตาย ผู้ชายคนนี้ได้คะแนนเท่ากันกับเขา!