Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 201 ศิลปะแห่งเล่ห์กล

ตอนที่ 201: ศิลปะแห่งเล่ห์กล

รูน,เดรย์และแดกอยู่บนกระดานหมากรุกขณะที่ลูซิเฟอร์, แคสเซียสและเร็นอยู่ใน สิ่ง กีดขวางขั้นถัดไป

เมื่อลูซิเฟอร์ไปถึงสิ่งกีดขวางถัดไปเขาก็อดไม่ได้ที่จะหยุด

มีใครบางคนยืนอยู่ตรงหน้าเขา ซึ่งดูเหมือนออร์ค

ออร์คยักษ์กําลังยืนถือค้อนอยู่ในมือมองดูลูซิเฟอร์

ข้างหลังเขามีประตูโลหะอีกบานที่ปิดอยู่มีแป้นตัวเลขอยู่ที่ประตู

“ฮ่าฮ่าฮ่ายินดีต้อนรับมนุษย์หนุ่มข้าคือผู้พิทักษ์สถานที่แห่งนี้เจ้าต้องการจะผ่านเข้าไปเจ้าต้องป้อนรหัสผ่านที่มีเพียงข้าเท่านั้นที่รู้มัน!” ออร์คบอกลูซิเฟอร์

ในทํานองเดียวกัน ในอุโมงค์อื่นสิ่งเดียวกันก็เกิดขึ้นกับแคสเซียสและเห็น
แม้ว่าพวกออร์คทั้งสามจะได้รับการบอกในสิ่งเดียวกันแต่พวกมันทั้งหมดก็ตอบต่างกันไป

“แล้วทั้งหมดที่ฉันต้องทําคือไม่สนใจคุณและบังคับให้คุณให้คําตอบกับฉัน” แคสเซียสบอกออร์คต่อหน้าเขาขณะที่เขายกดาบขึ้น

“ฉันต้องทําอย่างไรจึงจะได้รหัสผ่านนั้นจากคุณเร็นถามออร์ค

สําหรับลูซิเฟอร์ เขามีแนวทางที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

“โอ้โห หล่อมากเลย เป็นนายแบบหรืออะไรเหรอ” ลูซิเฟอร์ถามออร์ค

“หล่อ? ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันคิดว่านายพูดถูก ฉันหล่อแต่นายแบบคืออะไร” ออร์คถามลูซิเฟอร์อย่างสับสน

ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มกว้าง ในขณะที่เขายกยอแต่รอยยิ้มนั้นทําให้เขาดูน่าเกลียดยิ่งขึ้นไปอีก

“นายแบบคือชื่อที่มอบให้คนที่หล่อที่สุดเมื่อคุณเป็นนายแบบ คุณจะทําอะไรก็ได้! คุณจะได้คฤหาสน์สมบัติหรือแม้แต่สาวสวย! นายแบบได้ทุกอย่าง!” ลูซิเฟอร์อธิบาย ขณะที่เขาถมือ

ขณะที่คนอื่นๆ พยายามใช้วิธีอื่นลูซิเฟอร์ตัดสินใจใช้ศิลปะแห่งเล่ห์กลที่อเล็กซี่สอนพวกเขาทั้งหมด

หลายสิ่งหลายอย่างมีความสําคัญสําหรับแวเรียนท์ เช่น ความแข็งแกร่งและการป้องกันแต่ความฉลาดของแวเรียนท์ก็เป็นสิ่งสําคัญเช่นกัน

ถ้าเขาสามารถใช้กลอุบายของเขาเพื่อเอาชนะการต่อสู้ที่เขาไม่สามารถด้วยความแข็งแกร่งนั้นเป็นสัญญาณของการเป็นแวเรียนท์สูงสุดอย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่อเล็กซี่บอกพวกเขา

ในขณะที่นักเรียนระดับ A ส่วนใหญ่มองว่าชั้นเรียนของอเล็กซี่ไร้ประโยชน์ ลูซิเฟอร์กลับสนใจเรื่องนั้นอยู่เสมอ

ราวกับว่ามีความปรารถนาอย่างลึกซึ้งในตัวเขาที่จะเรียนรู้การวางแผน เขาไม่รู้ว่าความปรารถนานั้นมาจากไหนแต่เขาเชื่อว่าเขาต้องการศิลปะ แห่งเล่ห์กลนั้นสําคัญ

นั่นเป็นเหตุผลที่เขาสนใจชั้นเรียนของอเล็กซี่เสมอ

“นายแบบ? ฟังดูวิเศษมาก! ฉันก็หล่อที่สุดด้วย!นายพูดถูก! ฉันจะเป็นนายแบบได้ยังไง! ได้โปรดทําให้ฉันเป็นนายแบบด้วย!” ออร์คพูดอย่างตะกละตะกลาม ขณะที่เขาอ้อนวอนลูซิ เฟอร์

นั่นคือสิ่งที่ลูซิเฟอร์ต้องการ ออร์คมีรหัสดังนั้นแทนที่จะขอร้องออร์คหรือต่อสู้กับเขา จะดีกว่ามากที่จะให้เขาให้รหัสด้วยความเต็มใจโดยทําสิ่ง ที่เขาจะขอร้อง

ใน 1 ปีนี้ เขายังได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับพวกมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนอีกด้วย ในบรรดาสปีชีส์ที่เขาเรียนรู้คือออร์คด้วย

ตามที่เขาเรียนรู้ ออร์คสามารถพูดได้เหมือนมนุษย์และมีนิสัยคล้ายกันหลายอย่าง มีอีกสิ่งหนึ่งเกี่ยวกับพวกเขาพวกเขาโลภมากและหลงตัวเองนิดหน่อย

“ฉันสามารถทําให้คุณเป็นแบบอย่างได้ ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือพูดคุยกับตัวแทนของฉันข้างนอกและเขาจะเริ่มทํางานกับมันภายในไม่กี่ สัปดาห์ คุณก็สามารถเป็นดาราได้” ลูซิเฟอร์บอกกับออร์คด้วยรอยยิ้ม

“ได้โปรดเถอะ! ฉันจะทําทุกอย่างเพื่อเป็นนายแบบ! ได้โปรดคุยกับเขาเร็วเข้า!” ออร์คบอกลูซิเฟอร์อย่างตื่นเต้น

“จากนี้ไปฉันไม่สามารถคุยกับเขาได้ฉันจะต้องไปคุยกับเขาข้างนอก แต่ออกไปไม่ได้เพราะประตูล็อคอยู่” ลูซิเฟอร์ตอบพร้อมส่ายหัว

“ไม่ต้องห่วง หลังจากเปิดประตู ฉันจะไปคุยกับเขาจนกว่าฉันจะอยู่ที่นี่” เขากล่าวต่อ

“ไม่! ไม่จําเป็น!” ออร์คโพล่งออกมาขณะที่เขาวิ่งไปที่แป้นตัวเลข เขากดรหัสเอง

ทันทีที่กดตัวเลข ประตูก็เปิดออก

“ดูสิ ประตูเปิดแล้ว!ออกไปคุยกับเขาเถอะ!” ออร์คบอกลูซิเฟอร์ อ้อนวอนให้เขาออกไปโดยเร็ว

“ก็ได้ ฉันจะไปคุยกับเขา ระหว่างนี้รอก่อนคุณจะกลายเป็นดาราดังในเร็วๆ นี้!” ลูซิเฟอร์บอกออร์คขณะที่เขาเดินผ่านประตู

ทันทีที่ลูซิเฟอร์ผ่านไปประตูก็ปิดลง

และด้วยเหตุนี้ ลูซิเฟอร์จึงเป็นผู้นําแล้วในการสอบปีแรก

ขณะที่เขาเดินไปที่สิ่งกีดขวางถัดไปเขาก็อดหัวเราะไม่ได้

“ออร์คนั่นน่าสนใจจริงๆ ไม่เลว แต่รหัสผ่านมันคือ 123456789 จริงๆ เหรอ สถานศึกษาไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลยเหรอ?”

“ใช่แล้ว พวกออร์คมีความทรงจําที่อ่อนแอหากพวกเขาให้รหัสผ่านที่ยากแก่เขา เขาก็คงจะลืมไปแล้วมันคงเป็นเหตุผลว่าทําไมพวกเขาถึง ทําให้มันง่ายอย่างนี้”

ขณะที่ลูซิเฟอร์กําลังมุ่งหน้าไปยังสิ่งกีดขวางถัดไป แคสเซียสก็ยืนอยู่ใกล้ออร์คในอุโมงค์ของเขา

เขาแลมือและขาของออร์คแล้ว ในขณะที่เขาถาม “คุณให้รหัสผ่านฉันตอนนี้ หรือให้ฉันตัดคอของคุณก่อนดี?”

“ไม่ เดี๋ยวสิ ฉันควรเริ่มมันกับหูของคุณก่อนแล้วฉันจะเอาตาของคุณออก แล้วก็ตัดจมูกของคุณมีอะไรให้ทําอีกมาก”เขาพูดต่อในขณะที่เขาลูบคาง

ขณะที่ออร์คมองมาที่แคสเซียส เขาก็กลัวราวกับว่าเขากําลังมองดูปีศาจ แคสเซียสแข็งแกร่งมากและเขาก็โหดเหี้ยมออร์ครู้สึกหวาดกลัวต่อชีวิตของเขาอย่างแท้จริง

“รหัสผ่านคือ 123456789!” เขาอุทานในขณะที่เขายอมแพ้เพื่อความอยู่รอดของเขา

“เด็กดี” แคสเซียสพูดขณะก้าวไปข้างหน้าเขากดรหัสทําให้ประตูเปิดออก

ทันทีที่ประตูเปิดออกเขาก็เดินผ่านไปเช่นกัน

ในทางกลับกัน เร็นกําลังยุ่งอยู่กับการต่อรองราคากับพวกออร์คเขาเชื่อว่าเขาไม่สามารถฆ่าออร์คได้มิฉะนั้นเขาจะทํารหัสผ่านหายดังนั้นเขาจึงลองใช้วิธีการต่อรอง

“มอบสมบัติล้ําค่าที่สุดของคุณให้ฉันถ้าฉันมีความสุขฉันจะให้รหัสผ่านกับคุณ” ออร์คบอกเร็นพลางหัวเราะ

“สมบัติล้ําค่าที่สุดของฉัน?”เร็นพิมพ์พลางขมวดคิ้ว

หลังจากนั้นไม่นาน แดชก็ชนะเกมหมากรุกในที่สุดในที่สุดเขาก็ได้รับอนุญาตให้ผ่านไปยังด่านต่อไป

รูนและเดรย์ก็ชนะเช่นกันไม่นานนักเขาก็เดินไปข้างหน้า

“ฉันสงสัยว่าจะมีสิ่งกีดขวางอีกมากแค่ไหน”

ลูซิเฟอร์กําลังวิ่งอยู่ในอุโมงค์พยายามจะไปถึงสิ่งกีดขวางถัดไปอย่างรวดเร็ว

ผ่านไป 5 นาทีแล้วตั้งแต่เขาเริ่มวิ่งแต่เขาไม่เห็นสิ่งกีดขวางใดๆ การทดสอบครั้งต่อไปอยู่ ที่ไหนทําไมมันถึงได้ไกลขนาดนั้น? เขาสงสัย

ไม่นาน เขาก็มาถึงส่วนของอุโมงค์ที่แยกออกเป็น 2 ส่วน