Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 198 ถอดถุงมือ
ตอนที่ 198: ถอดถุงมือ
“ใช่แล้ว อย่าสู้กับใครเลย เพราะอย่างน้อยคน อื่นก็สู้ได้เหมือนมนุษย์โดยไม่ต้องใช้ของขวัญ แต่ถ้านายพยายามโจมตี มันอาจนับเท่ากับนายใช้ของขวัญของตัวเอง ดังนั้นจงระวัง” เจสันก็พูดขึ้นเช่นกัน เขาเตือนลูซิเฟอร์เกี่ยวกับสิ่งเดียวกันอีกครั้ง
“ฉันมีทางเลือกอื่นอีกไหม” ลูซิเฟอร์ตอบพลางถอนหายใจ
เขาหลับตาลงบนเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน
วันใหม่มาถึงเมื่อคืนที่มืดมิดผ่านไป ลูซิเฟอร์และเจสันสวมเครื่องแบบใหม่
ในขณะที่นักเรียนคลาส B ได้รับชุดสีน้ําเงินเพื่อสวมใส่ รวมทั้งเสื้อกักสีน้ําเงิน คลาส A ลูซิ เฟอร์มีชุดสีแดง เพื่อแยกความแตกต่างระหว่าง ทั้งสอง
สําหรับนักเรียนคลาส C พวกเขามีเครื่องแบบสี เขียว ยิ่งไปกว่านั้น เสื้อยังมีชื่อนักเรียนสลักไว้ ด้วย
ลูซิเฟอร์และเจสันออกจากห้องไปพร้อมกันอย่างรวดเร็ว และแยกจากกัน เมื่อถึงเวลาต้องไปคนละทิศละทางเท่านั้น
เมื่อเจสันไปที่อาคารที่เป็นของนักเรียนคลาส B ลูซิเฟอร์ก็ไปที่อาคารที่ดูดีกว่าซึ่งนักเรียนคลาส A ทุกกลุ่มมีชั้นเรียน
เขาเข้าชั้นเรียนเดียวกับครั้งที่แล้วและนั่งในที่นั่งของเขา สําหรับคนอื่นๆ ยังไม่มีใครมาที่นี่เลย
ไม่นานคนอื่นๆ ก็เริ่มมาถึงและในที่สุดแคสเซียสก็มาถึง
วันนี้มีที่นั่งแถวเดียวในชั้นนี้ โดยมี 6 ที่นั่ง ลูซิเฟอร์นั่งตําแหน่งที่ 3 และแคสเซียสนั่งตําแหน่งที่ 4 สําหรับวินาทีนั้นแดชได้นําลูซิเฟอร์เข้ามาระหว่างทั้งสอง
“โย่ อเล็กซ์ จากตระกูลใหญ่แห่งอะลาริกสบายดีไหม?” แดชถามลูซิเฟอร์ ขณะที่เขาหัวเราะเบา ๆ “ดีไหม?”
“ฉันไม่ได้มาจากครอบครัวที่ดี โปรดลืมเรื่องวันนั้น ฉันทําผิดไป สําหรับคําถามของนาย วันนี้ฉันสบายดี ขอบคุณที่ถามนะ” ลูซิเฟอร์ตอบ
“ทําไมนายใส่ถุงมือนั่น มันไม่หนาวเหรอ ฉันเห็นเมื่อวานและวันนี้ด้วย นายกําลังพยายามซ่อนอะไรใต้ถุงมือหรือเปล่า นายสักชื่อแฟนนายที่หลังมือของนายงั้นเหรอ ดูสิว่าเธอชื่ออะไร” แดชถามลูซิเฟอร์ พลางพูดจาไพเราะ
“ฉันไม่มีรอยสัก แค่ถุงมือพวกนี้เป็นของขวัญจากพ่อของฉัน และเขาก็ไม่อยู่อีกต่อไปแล้ว ฉันเลยสวมมันเพื่อให้รู้สึกเหมือนเขายังอยู่กับฉัน ช่วยคิดว่าถุงมือเหล่านี้มีค่าทางจิตใจกับฉันก็พอ” ลูซิเฟอร์ตอบ ซึ่งเขาโกหกอีกแล้ว
“น่าสนใจ ฉันคิดว่านายควรขอบคุณพ่อของนาย ในเรื่องนั้น” แดชกล่าว “เขาสมควรได้รับมันจริงๆ”
“ทําไม?” ลูซิเฟอร์ถา
“มันเป็นเพราะเขาให้ถุงมือกับนายเท่านั้น ไม่ใช่ถุงยางอนามัย มันจะอึดอัด ถ้านายใส่มันตลอดเวลา” แดชกล่าว ขณะที่เขาเริ่มหัวเราะ
“นั่นมันคืออะไร?” ลูซิเฟอร์ถามอย่างสับสน เขาไม่เข้าใจความหมายของคํานั้น
“จริงเหรอ นายไม่รู้จักถุงยางอนามัยเหรอ” แดชอุทานด้วยความตกใจ “ฮ่าฮ่าฮ่า นายช่างไร้เดียงสาจริงๆ เจ้าหนู!”
แดชเริ่มอธิบาย “มันคือสิ่งที่คน-”
“แดชนายกําลังทําให้ห้องเสียงดังขึ้นอธิบาย ให้ตัวเองฟังไปก็พอ และอย่าทําลายบรรยากาศของฉัน”
แดชเพิ่งเริ่มอธิบายเมื่อแคสเซียสตัดบทของเขาทิ้ง ทําให้เขาหยุดพูด
“ไม่เอาน่า แคสเซียส ฉันแค่พยายามจะสอนเพื่อนของเราที่นี่” แดชบอกกับแคสเซียส
“สอนเขาข้างนอก ไม่ใช่ที่นี่” แคสเซียสตอบอย่างเกียจคร้าน
“โอเคๆ ได้ ฉันจะบอกเขาทีหลัง” แดชพึมพําพลางกลอกตา
“ยังไงก็ตาม อเล็กซ์ ฉันอยากจะยื่นข้อเสนอให้นาย ในเมื่อนายไม่ได้มาจากตระกูลใหญ่ ถ้างั้นนายมาเป็นลูกน้องของฉันไหมล่ะ ฉันจะจ่ายให้อย่างดี และฉันจะให้สมบัติบางอย่างกับนายด้วย นายเห็นด้วยใช่ไหม” เขาถามลูซิเฟอร์อีกครั้งเพื่อเปลี่ยนเรื่อง
แคสเซียสไม่ได้เข้ามาแทรกแซงในครั้งนี้
“ฉันขอโทษ แต่ฉันไม่ต้องการเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของใคร สําหรับสมบัติ มันไม่มีประโยชน์สําหรับฉัน ของขวัญของฉันคือสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน และฉันก็ไม่ต้องการเงินเช่นกันเพราะฉันมีทุนการศึกษาที่นี่” ลูซิเฟอร์ตอบปฏิเสธข้อเสนอ
“นายปฏิเสธข้อเสนอของฉันจริงๆเหรอ” แดชถามอย่างแปลกใจ “ใช้เวลาคิด 1 วันแล้วตอบฉัน พรุ่งนี้นายไม่รู้ว่านายพลาดอะไรไป ถ้านายเป็นลูกน้องของฉัน นายจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวฟราซีผู้ยิ่งใหญ่ คิดดีๆ และใช้เวลาของนายคิดให้คุ้มค่า”
“ไม่เป็นไร คําตอบของฉันจะเหมือนเดิมแม้พรุ่งนี้ พวกนายทุกคนต่างก็มีครอบครัวที่ดี และฉันเคารพในสิ่งนั้น แต่สําหรับฉัน ครอบครัวของฉันมีค่าที่สุดสําหรับฉันเสมอ ฉันไม่ต้องการเข้าร่วมกับครอบครัวอื่น” ลูซิเฟอร์ตอบพร้อมส่ายหัว เขาตั้งใจปฏิเสธอย่างเต็มที่
หลังจากลูซิเฟอร์พูดจบประตูห้องเปิดออก เมื่อนั้นฟรานซีก็ก้าวเข้ามา
“พวกคุณทั้ง 6 คน ตามผมมา” เขาบอกกับนักเรียน ขณะที่เขาออกจากห้องอีกครั้งอย่างรวดเร็วพอๆกับที่เขาเข้ามา
นักเรียนเริ่มติดตามฟรานซีไป
ฟรานซีพาเด็กทั้ง 6 คนไปยังอารีน่าที่ว่างเปล่า
สามารถมองเห็นสระน้ําได้ตรงกลางเวที
“นี่คือที่ที่คุณฝึก และอย่าคาดหวังความปราณี ระหว่างการฝึกซ้อม” ฟรานซีบอกกับเด็กๆ ขณะที่เขาเผชิญหน้าพวกเขา
ในที่สุดการฝึกฝนของทุกคนก็เริ่มเข้าใจพลังที่แท้จริงของพวกเขามากขึ้น เมื่อการฝึกเริ่มขึ้น เวลาก็ค่อยๆหายไป
ครูทั้ง 5 คนผลัดกันอบรมเยาวชนเกี่ยวกับสาขาวิชาเฉพาะของตน
แม้ว่าชั้นเรียน A จะมีครู 5 คน แต่ก็มีครูคนอื่นด้วย
ตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์ เป็นช่วงที่ครูต้องอบรมเด็กๆ ในขณะที่วันเสาร์ เป็นชั้นเรียนพิเศษที่พวกเขาสอนวิธีใช้คอมพิวเตอร์ให้เป็นประโยชน์
แม้ว่าการว่ายน้ําเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรที่นี่ แต่ก็ไม่ค่อยมีชั้นเรียนว่ายน้ําเลย นักเรียนเกือบทั้งหมดที่เข้าร่วมอะคาเดมี่รู้จักการว่ายน้ําอยู่แล้ว ยกเว้นลูซิเฟอร์
นั่นเป็นเหตุผลที่จัดชั้นเรียนว่ายน้ําพิเศษสําหรับลูซิเฟอร์ในวันอาทิตย์ เป็นครั้งแรกที่เขาเข้าเรียนวิชาว่ายน้ํา
เขากําลังยืนอยู่ใกล้สระว่ายน้ํา รอให้ครูมาถึง ขณะที่เขาสงสัยว่าจะเป็นยังไงต่อไป เขารู้สึกกลัวเล็กน้อย เพราะเขาจําได้ว่าเขาเกือบจมน้ําไปแล้วครั้งหนึ่ง
ขณะที่ลูซิเฟอร์รออยู่ ในไม่ช้าเขาก็สังเกตเห็นหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขา
ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะอายุ 20 กลางๆ สําหรับเสื้อผ้าของเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะสวมเสื้อคลุมที่คลุมทั้งตัวของเธอ
“คุณคืออเล็กซ์?” ผู้หญิงคนนั้นถามลูซิเฟอร์ที่พยักหน้า
“ดีมาก ฉันชื่อยูเลีย ต่อจากนี้ฉันจะเป็นครูสอนว่ายน้ําให้คุณ” หญิงผมดําตอบ “งั้นเรามาเริ่มกันเลยไหม”
ลูซิเฟอร์พยักหน้าอีกครั้ง “ดี ถอดเสื้อผ้าและถุงมือออก แล้วก้าวลงไปในน้ํา” ผู้หญิงคนนั้นบอกลูซิเฟอร์ ขณะที่เธอเปิดเสื้อคลุมเพื่อเผยให้เห็นชุดว่ายน้ําของเธอ
ลูซิเฟอร์ฟังคําสั่งของเธอและถอดเสื้อผ้าออกให้เหลือแต่กางเกงขาสั้นเท่านั้น
เขาเริ่มเดินไปทางน้ําและในไม่ช้าก็ก้าวเข้าไปที่ปลายสระ ซึ่งมีน้ําลึกแค่เข่า
“ถอดถุงมือออกด้วย” ยูเลี่ยเดือนลูซิเฟอร์อีกครั้ง
“ผมทําไม่ได้” ลูซิเฟอร์ส่ายหัวอย่างขอโทษ
“โอ้? และทําไมคุณถึงทําไม่ได้” ยูเลียถาม ขณะพับแขน พลางจ้องไปที่ลูซิเฟอร์
“ถุงมือนี่… อ่า พวกมันมีคุณค่าทางจิตใจ พวกมันเป็นของขวัญจากพ่อที่ตายไปของผม ผมถอดมันออกไม่ได้” ลูซิเฟอร์ตอบอีกครั้ง
หญิงสาวสูดหายใจเข้าลึกๆ ขณะที่เธอขมวดคิ้ว
“พวกมันมีค่าทางอารมณ์ ฉันเข้าใจ แต่มันเป็นเพียงชั่วขณะหนึ่ง เก็บไว้ข้าง 1 นาที นายสามารถสวมใส่มัน เมื่อนายก้าวออกไปข้างนอก ไม่มีใครจะขโมยพวกมันไปหรอก” ยูเลียบอกกับลูซิเฟอร์
ลูซิเฟอร์ส่ายหัวอีกครั้ง “ผมแค่ถอดออกไม่ได้ ไม่เป็นไร ผมจะเรียนรู้ ในขณะที่สวมใส่ ถ้าทําไม่ได้ ผมก็ไม่จําเป็นต้องเรียนว่ายน้ํา”
เขาก้าวขึ้นจากน้ําอีกครั้ง
“อเล็กซ์ ฉันรู้ว่าคุณมาจากคลาส A แต่คุณยังคุยกับครูอยู่ จําไว้ว่าคุณต้องฟังครูเสมอ ฉันให้โอกาสคุณอีกครั้ง.. ถ้าคุณปฏิเสธอีกครั้ง มันจะนับเป็นการฝ่าฝืนกฎ!” ยูเลียเตือนลูซิเฟอร์อีกครั้ง