Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 192 ครู

ตอนที่ 192: ครู
“ฉันชื่อ อเล็กซ์ อะลาริก ฉันก็อยู่ในชั้นเรียนข องนายด้วย” ลูซิเฟอร์ตอบ “สําหรับการมองนายนั้น ฉันแค่อยากรู้เกี่ยวกับนาย ทุกคนเงียบเมื่อนายเข้ามา”

“ฉันชื่อ แคสเซียส ทําไมพวกเขาถึงเงียบไป นายควรถามพวกเขาด้วยตัวเอง” แคสเซียสตอบ ก่อนจะหยุดมองที่ลูซิเฟอร์และหลับตาลง

ลูซิเฟอร์มองที่เจสันก่อนที่เขาจะเริ่มถามว่า ทําไมทุกคนถึงเงียบไปในทันใด

“หึ ฉันจะบอกนายทีหลัง” เจสันตอบขณะที่บอกลูซิเฟอร์ว่าอย่าถามในตอนนี้

ลูซิเฟอร์ไม่เข้าใจว่าทําไมเจสันไม่พูด เขากลัวไหม? เป็นไปได้ไหมว่ามีบางอย่างเกี่ยวกับแคสเซียส ที่ทําให้เขากลัว?

ฉันไม่เห็นอะไรที่น่ากลัวในตัวเขาเลย อันที่จริงเขาดูเหมือนคนที่ดีกว่าคนหนึ่งในพวกเขาทั้งหมด อย่างน้อยเขาก็พูดได้”ลูซิเฟอร์คิดขณะส่ายหัว

เขาไม่ได้บังคับเจสันและตัดสินใจรอในภายห ลังเพื่อถามเขา

ผู้คนเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่ประตูจะปิดในที่สุด ทุกคนอยู่ในหอประชุมแล้ว

สําหรับคลาส A มีเพียง 6 คนเท่านั้นที่นั่งอยู่ในแถวแรก ดูเหมือนว่ามีเพียง 5 คนเท่านั้นที่จะอยู่ในชั้นเรียนของลูซิเฟอร์กับเขา

ลูซิเฟอร์มองไปรอบๆ สงสัยว่าจะเริ่มเมื่อไหร่

ขณะที่เขาสงสัย ประตูหลังเวทีก็เปิดออกเมื่อชายคนหนึ่งก้าวเข้ามา

ชายผู้นี้ดูแก่กว่าเล็กน้อย ราวกับว่าเขาอายุเกิน 60 แล้ว เขามีผมสีขาวยาวแต่ตาสีแดงเข้ม เขาสวมเสื้อคลุมยาวเดินไปพร้อมกับไม้เท้าสั้น ๆ ราวกับว่าเขาเป็นนักมายากล

ลูซิเฟอร์อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองชายชราที่เพิ่งมาถึง เขาเชื่อว่าชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากครูที่นี่

ชายชราเดินไปที่เก้าอี้ตัวหนึ่งใน 5 ตัวที่วางอยู่บนเวทีและนั่งบนเก้าอี้ตัวหนึ่ง ขณะที่เขานั่ง เขาหลับตาและพับแขนของเขา เขาไม่ได้พูดอะไร

โดยตระหนักว่าลูซิเฟอร์อาจกําลังสับสน เจสันจึงเดินไปข้างหน้าและกระซิบที่ข้างหูของเขา”เขาคืออาจารย์ฟรานซี เขาเป็นอาจารย์ในสถาบันการศึกษา

ลูซิเฟอร์พยักหน้า ขณะที่เขาจําชื่อนั้นได้

หลังจากชายชรา อีกคนก้าวขึ้นไปบนเวที แต่คราวนี้ เป็นผู้หญิงที่ดูเหมือนจะอายุ 20 กลางๆของเธอ เธอมีผมสีม่วงสวยและสวมเสื้อคลุมสีขาวเหมือนหมอ

ลูซิเฟอร์พบว่าตัวละครของเธอน่าสนใจที่สุด เขาอดยิ้มไม่ได้ เมื่อเห็นผู้หญิงหาวก่อนที่เธอจะขยี้ตาราวกับว่าเธอเพิ่งตื่นจากการนอนหลับ

หญิงสาวสวยนั่งข้างฟรานซี ก่อนที่เธอจะหลับตาลง ไม่เหมือนชายชราที่ดูเหมือนจะนั่งสมาธิโดยหลับตา ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนเธอหลับไปแล้วจริงๆ

ลูซิเฟอร์อดไม่ได้ที่จะพบว่ามันน่ารัก เธอรู้สึกผ่อนคลายมาก

“นั่นอาจารย์มิราลี เธอเป็นอย่างนั้นตลอด แต่เธอก็ด้วย อย่าหัวเราะเยาะการกระทําของเธอ เจสันอธิบายให้ลูซิเฟอร์ฟังอีกครั้ง

ในไม่ช้ อีกคนก็ก้าวขึ้นไปบนเวทีผ่านทางเข้า ผู้ชายคราวนี้ดูเทอะทะไปหน่อยแต่ก็หล่อ

ชายคนนั้นมีผมสีเข้มและมีเคราสีอ่อน แต่ลักษณะที่โดดเด่นที่สุดเกี่ยวกับตัวเขาดูเหมือนจะเป็นรอยแผลเป็นที่ด้านซ้ายของใบหน้า ซึ่งทอดยาวตั้งแต่หน้าผากถึงแก้มซ้าย

แม้ว่ารอยแผลเป็นนั้นจะมองเห็นได้ แต่ก็ไม่ได้ทําให้เขาดูน่าเกลียด กลับทําให้เขาดูกล้าหาญและเท่

ชายคนนั้นนั่งบนเก้าอี้ตรงกลางของทั้งห้า ขณะที่เขามองไปยังผู้หญิงผมสีม่วง

“มิราลี ตื่นเถิด นี่ไม่ใช่เวลานอนเขากล่าว

“อืม ฉันไม่ได้นอน ฉันแค่พักผ่อน บอกฉันทีว่าคณบดีมาเมื่อไหร่ ฉันจะตื่น อะแฮ่ม ฉันหมายถึงลืมตาขึ้น“มิราลีตอบโดยไม่ลืมตา

ชายคนนั้นอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวกับคําตอบของเธอ เขาไม่หลับตาไม่เหมือนกับสองคนแรก เขามองดูเด็กที่สังเกตพวกเขาแทน

ขณะที่เขามองไปรอบๆ เขาเริ่มจากแถวสุดท้าย ก่อนจะถึงแถวแรก

เขาสังเกตเห็นชายร่างท้วมและเพ่งมองต่อไป จนกระทั่งมันจบลงที่แคสเซียส ซึ่งนั่งหลับตาเหมือนครู 2 คนแรก

ชายคนนั้นอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ในขณะที่พึมพํา “ตามที่คาดไว้ แคสเซียสมาแล้ว คนในชุดนี้คงจะดีไม่น้อย”

เช่นเดียวกับครูคนอื่นๆ เขาไม่รู้ว่านักเรียนคนไหนถูกเลือกและใครถูกปฏิเสธ ทุกอย่างเป็นไปตามการตัดสินใจของคณบดี ดังนั้นนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นตัวเอง

เขาขยับสายตาให้ไกลขึ้นและสังเกตเห็นลูซิเฟอร์

เด็กคนนี้ ฉันจําไม่ได้ว่าเคยเห็นเขามาก่อน แต่ความรู้สึกของฉันกําลังรู้สึกเสียวซ่า มีบางอย่างที่พิเศษเกี่ยวกับเขา ยิ่งกว่าแคสเชียสเสียอีก มันจะน่าสนใจมาก เด็กคนนี้เป็นใครกันแน่?” เขาคิดแบบนั้น

ลูซิเฟอร์สังเกตเห็นชายคนนั้นมองมาที่เขา เขาไม่ได้ทําอะไรและมองย้อนกลับไป มีใบหน้าที่ดูไร้เดียงสาราวกับว่าเขาไม่ได้กังวลหรือกลัว

ชายคนนั้นออกมาจากความงุนงงของเขา ในขณะที่เขาตระหนักว่าการจองที่นักเรียนเป็นเวลานานไม่ดี เขาไม่ต้องการที่จะข่มขู่เขา เขาเลื่อนสายตาไปที่ชายผมสีฟ้า ทันทีที่เขาสังเกตเห็นชายคนนั้น ใบหน้าของเขาก็กระตุกอย่างไม่เต็มใจ

“พระเจ้า ปีศาจตัวนี้ก็อยู่ที่นี่ด้วย หลานชายของฟรานซี, แดช ฮ่าฮ่า ฉันหวังว่าฟรานซีจะไม่ลําเอียงกับเรื่องนี้นะ เขาคิดขณะมองไปยังคนสุดท้ายที่สวมแว่นดํา

“เรนก็ไม่เลวเหมือนกัน รอบนี้มีแต่คนเก่งจริงยิ่งกว่ารอบที่แล้ว อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ดูเหมือนตั้งแต่แรกเห็นเขาคิด

“คนที่มองคุณคือครูโยวาน เขาเป็นที่ชื่นชอบของนักเรียนที่นี่จริงๆ ฉันคิดว่าพวกเราคงจะชอบเขา อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ฉันได้ยินมา” เจสันบอกกับลูซิเฟอร์อีกครั้งหลังจากแน่ใจว่าโยวานไม่ได้มองมาที่นี่

อีก 2-3 วินาทีต่อมามีคนขึ้นบนเวที

หนึ่งในนั้นดูเหมือนจะเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาใน วัย 20 ปลายๆ เขามีผมสีเข้มสวยและตาสีทอง ซึ่งทําให้เขาดูน่าดึงดูดยิ่งขึ้น เขาดูเหมือนเขาเป็นนายแบบจริงๆ แต่มีอย่างอื่นให้เขา

ชายผู้นั้นมีเขาเหมือนแพะ 2 ข้างอยู่บนหัวของเขาด้วย ทําให้เขาดูแตกต่างออกไป เขาสวมเสื้อยึดและกางเกงยีนส์ธรรมดา

สําหรับคนที่ 2 เขาดูแปลกไปกว่าเดิม ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเสื้อผ้าที่ดูไม่ต่างจากเกราะ ไม่เห็นส่วนใดของร่างกายเลย

อันที่จริงแล้ว แม้แต่ศีรษะของเขาก็ยังคลุมด้วย หมวกที่เข้ากับหน้าตาของเขา.. สําหรับใบหน้าของเขานั้น มีหน้ากากปิดหน้าอยู่เต็มหน้ามันซ่อน
อยู่