Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 182 การกลับมาของพลังแห่งการเน่าเปื่อย

ตอนที่ 182: การกลับมาของพลังแห่งการเน่าเปื่อย

พวกเขาไม่เพียงแต่ฆ่าเขาแต่ยังทำให้เขาจมน้ำตายด้วย?เป็นเด็กตัวแค่นี้เองด้วยซ้ำไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่เข้มแข็งเลยงั้นหรือที่จะต่อต้านเด็กน้อยผู้น่าสงสารเขาไม่ได้รับการฝังศพที่ถูกต้องด้วยซ้ำจิตวิญญาณของเขาคงไม่ได้พบกับความสงบสุขเลยชายชราคิดขณะสังเกตเด็กชายผมสีเงิน

เฮ้อฉันไม่สามารถทำให้คุณฟื้นคืนชีพได้แต่อย่างน้อยฉันก็สามารถช่วยงานฝังศพของเด็กน้อยคนนี้บนบกได้วิญญาณของเธอจะได้พบกับความสงบสุขและฉันจะได้รับผลบุญที่ดี”ชายคนนั้นคิดขณะที่เขาเริ่มขยับเข้าไปใกล้เด็กหนุ่มที่ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลูซิเฟอร์แอซเรล

สิ่งแรกที่เขาทำคือปลดลูซิเฟอร์ออกจากของหนักนั้นก่อนที่เขาจะโอบรอบเอวของลูซิเฟอร์แล้วเริ่มว่ายกลับเขากำลังจะฝังศพให้ลูซิเฟอร์อย่างเหมาะสมอย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่เขาคิดว่ามันจะเป็น

ในที่สุดทะเลก็สงบลงเมื่อคลื่นซัดเข้าหาชายหาด

แม้ว่าทะเลจะสงบแต่คนยังไม่ค่อยกลับมาที่ชายหาดในขณะนี้

ในส่วนที่ว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์ของชายหาดที่ไม่รู้จักชายชราที่มีหนวดมีเคราออกมาจากทะเลดูเหมือนอุ้มเด็กชายไว้ในอ้อมแขนของเขา

เสื้อผ้าทั้งสองของพวกเขาถูกปกคลุมด้วยน้ำซึ่งหยดลงมาเรื่อยๆขณะที่ชายชราอุ้มเด็กหนุ่มผมสีเงินไม่นานชายคนนั้นก็วางลูซิเฟอร์ลงกับพี่นก่อนที่เขาจะล้มลงในขณะที่เขาเริ่มรู้สึกเหนื่อย

แม้ว่าชายผู้นั้นจะกระฉับกระเฉงมากในทะเลแต่บนพื้นผิวเขาเป็นเหมือนชายชราธรรมดาที่เหนื่อยเร็วนั่นเป็นเหตุผลที่เขาชอบใช้เวลาอยู่ในมหาสมุทรมากกว่าอยู่บนพื้นดิน

ขณะที่ลูซิเฟอร์ถูกวางลงบนพื้นมือของเขาก็ตกลงไปบนสิ่งที่ดูเหมือนกิ่งก้านของต้นไม้ที่ลอยมาที่ชายหาดซึ่งลอยอยู่ในทะเล

ดูเหมือนชายชราจะหายใจหอบอย่างหนักในขณะที่เขาพักร่างกายพลางสังเกตลูซิเฟอร์ไปด้วย

“ช่างเป็นเด็กที่หน้าตาดีเสียนี่กระไรฉันยังนึกไม่ออกว่าจะมีคนคิดฆ่าเขาได้อย่างไรเกิดอะไรขึ้นกันแน่เขาทำให้ใครขุ่นเคืองใจหรือหรือทำไปเพื่อเงินงั้นหรือ?”ชายชราสงสัยเมื่อเขาลุกขึ้นยืนพยายามอุ้มลูซิเฟอร์ไปด้วยอีกครั้งแต่ก่อนที่เขาจะอุ้มลูซิเฟอร์ได้เขาสังเกตเห็นบางอย่างแปลก

ใบหน้าซีดของลูซิเฟอร์ดูเหมือนจะมีสีสันขึ้นบ้างชายชราอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่ามันเป็นความเข้าใจผิดของเขาหรือว่าจริงหรือไม่?

เขาเข้าใกล้ลูซิเฟอร์เพื่อสังเกตใบหน้าของเขาอย่างระมัดระวังมากขึ้นเมื่อเขาสังเกตเห็นบางสิ่งที่แปลกประหลาดกว่านั้น

กิ่งไม้ที่มือของลูซิเฟอร์ตกลงไปดูเหมือนจะสลายไปอย่างช้าๆยิ่งกิ่งที่เสื่อมสภาพมากเท่าไหร่ผิวของลูซิเฟอร์ก็ดูเหมือนจะกลับมาเป็นปกติมากขึ้นเท่านั้น

“นี่…เกิดอะไรขึ้น?”ชายชราอุทานด้วยความประหลาดใจในขณะที่เขาก้าวถอยหลัง

ภายในเวลานั้นกิ่งก้านก็กลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้ว

“เป็นไปได้ไหมว่าเขา…เขาเป็นแวเรียนท์ด้วยและนั่นคือพลังของเขาเหรอ?”ชายคนนั้นประหลาดใจ

“เดี๋ยวก่อน! เป็นไปไม่ได้!แม้ว่าเขาจะเป็นแวเรียนท์แต่พลังของเขาไม่ควรทำงานตอนนี้! พวกมันจะยังทำงานได้อย่างไรเว้นแต่เขาจะ…มีชีวิตอยู่?”

ชายผู้นั้นตะลึงงันก้าวไปข้างหน้าขณะที่เขาวางนิ้วบนคอของลูซิเฟอร์เพื่อดูว่าเขากำลังหายใจอยู่หรือไม่

“ฉันพูดถูกเขาตายแล้วเขาไม่แม้แต่หายใจแล้วทำไม? ทำไมพลังของเขาถึงใช้ได้?มันไม่สมเหตุสมผลเลย?”

“ยิ่งกว่านั้นไม่มีทางที่คนๆหนึ่งจะสามารถอยู่รอดได้หลังจากบาดแผลใหญ่บนหน้าอ”ชายคนนั้นพึมพำขณะสังเกตหน้าอกของลูซิเฟอร์

ทันทีที่เขาเห็นหน้าอกของลูซิเฟอร์ใบหน้าเฒ่าของเขาก็มีสีหน้าที่แปลกประหลาดยิ่งขึ้น

คิ้วของเขาเลิกขึ้นเมื่อตาเหล่

“ฉันเดาว่าฉันคงประสาทหลอนจริงๆแต่ตอนนี้แผลที่หน้าอกของเขาดูเล็กลงครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเขาใหญ่กว่านี้เกิดอะไรขึ้น?”ชายชราอุทานด้วยความตกใจ

“อาจเป็นกิ่งไม้นั้นความสามารถของเขาและบาดแผลนั้นใช่หรือไม่ความสามารถของเด็กน้อยคนนี้คือการรักษาให้เขาหาย?ฉันต้องทดสอบมัน!”เขาพูดขณะที่เริ่มมองไปรอบๆชายหาด

เขาพยายามหากิ่งไม้ให้ได้มากที่สุดไม่นานเขาก็กลับมาพร้อมกิ่งไม้ไม่กี่กิ่ง

เขาวางกิ่งไม้ไว้บนพื้นใกล้กับลูซิเฟอร์แต่คราวนี้เขาไม่ยอมให้พวกมันสัมผัสมือของลูซิเฟอร์

เขาก้าวเข้าไปใกล้ลูซิเฟอร์และปลดกระดุมเสื้อเปื้อนเลือดเพื่อแสดงหน้าอกของเขา

“ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่ามันจะรักษาเขาจริงๆหรือเปล่า”เขาพึมพำขณะจ้องไปที่แผลใหญ่ที่หน้าอกของลูซิเฟอร์บาดแผลยังคงมีขนาดเท่ากำปั้นแต่มีขนาดเล็กกว่าเมื่อก่อนเล็กน้อย

หลังจากปลดกระดุมเสื้อของลูซิเฟอร์ชายชราก็ขยับกิ่งหนึ่งไปทางลูซิเฟอร์แล้วใช้นิ้วหนึ่งแตะมัน

เมื่อนิ้วของลูซิเฟอร์สัมผัสกิ่งไม้ใหม่กิ่งนั้นก็เริ่มผุพังอีกครั้งมันช่างแปลกประหลาดคราวนี้แทนที่จะเป็นกิ่งไม้ผู้ชายกำลังโฟกัสไปที่หน้าอกของลูซิเฟอร์ขณะที่เขาสังเกตบาดแผลของเขา

“ได้ผล!ได้ผลจริงๆ!บาดแผลของเขาดูเหมือนจะหายดีแล้วแม้จะช้ความสามารถช่างน่าทึ่งจริงๆนี่มันอัศจรรย์มาก!”ชายคนนั้นร้องอุทานเมื่อสังเกตเห็นการหายของบาดแผลของลูซิเฟอร์เล็กน้อย

กิ่งไม้กลายเป็นฝุ่นอีกครั้งแต่การรักษาไม่หยุดลงมันดำเนินต่อไปแม้ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นก่อนที่จะหยุดจริงๆ

“ดังนั้นความสามารถของเขาจึงสามารถรักษาบาดแผลของเขาได้งั้นเหรอและมันก็ใช้ได้แม้กระทั่งหลังจากที่เขาเสียชีวิตน่าทึ่งจริงๆแต่มันจะทำให้เขาฟื้นคืนชีพได้จริงๆเหรอ?”

“มีความแตกต่างระหว่างการรักษาบาดแผลและการทำให้ฟื้นคืนชีพของคนคือการผสมผสานระหว่างร่างกายและจิตวิญญาณถ้าเขาตายไปนานขนาดนี้เขาจะตื่นขึ้นได้จริงหรือ?”ชายคนนั้นสงสัยเมื่อเขาจ้องไปที่ลูซิเฟอร์

“ไม่เป็นไรฉันต้องลอง!ถ้ามันไม่ได้ผลอย่างน้อยฉันก็พูดได้ว่าฉันพยายามแล้วและถ้ามันได้ผลเด็กจะได้ชีวิตเขากลับมา!”ชายชราพูดก่อนจะขยับกิ่งไปทางนิ้วของลูซิเฟอร์มากขึ้น

อีกครึ่งชั่วโมงต่อมาเขาได้นำกิ่งก้านไปหาลูซิเฟอร์และปล่อยให้เขารักษา

ในที่สุดบาดแผลก็หายเป็นปกติหลังจากเวลาและความพยายามทั้งหมดนี้

สิ่งที่ชายคนนั้นไม่รู้คือไม่เพียงแต่แผลจะหายแล้วแต่หัวใจที่หายไปของลูซิเฟอร์ก็หายดีแล้วด้วย

ต่อจากนี้ไปชายผู้นี้ไม่หยุดในขณะที่เขายังคงหากิ่งก้านของไม้และน้ำมันมาที่ลูซิเฟอร์หลังจากนั้นไม่กี่นาทีเขาก็หยุด

“ดูเหมือนว่าบาดแผลของเขาจะหายดีแล้วแต่ตอนนี้เขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่านั่นคือคำถาม”ชายคนนั้นพึมพำขณะที่เขาวางนิ้วลงบนคอของลูซิเฟอร์อีกครั้ง

“เขายังไม่หายใจฉันเดาว่าฉันเป็นคนมองโลกในแง่ดีเกินไปท้ายที่สุดมันเป็นไปไม่ได้ที่จะชุบชีวิตใครซักคนแต่ถึงกระนั้นความสามารถที่ทำงานแม้กระทั่งหลังความตาย….เขาเป็นแวเรียนท์แบบไหนกัน?ประวัติของเขาเป็นอย่างไรกันแน่?”