Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 181 ค้นพบ

ตอนที่ 181: ค้นพบ

“มีคนไม่มากที่รู้ แต่เซล แอซเรลได้ช่วยชีวิต แม่และพ่อของเขาไว้ตอนที่ซัลลาซาร์เพิ่งอายุได้ 7 ขวบ ถ้าเซลไม่อยู่ที่นั่น ซัลลาร์ซาร์คงโตเป็นเด็กกําพร้า” เรียอาริบอกโรเว่น ในขณะที่เขาถอนหายใจ

“และตอนนี้ซัลลาซาร์ต้องการปกป้องลูซิเฟอร์ น่าเสียดาย เขาสายเกินไปแล้ว” โรเว่นพึมพํา ขณะมองไปทางประตูที่ปิดอยู่

….

มหาสมุทรอันกว้างใหญ่ที่ปกคลุมมากกว่าครึ่งโลก ใกล้ๆกับชายหาดของเอลิเซียม

กระแสน้ําขนาดใหญ่สามารถเห็นได้ชัดผ่านหนองน้ํา เมื่อคลื่นแต่ละลูกที่กระทบชายหาดมากระทบกระเทือนเบาๆ และไหล่กว้าง ด้วยพลังทั้งหมดที่ดวงจันทร์สามารถมอบให้ได้

ดวงจันทร์ที่สว่างไสวมาพร้อมกับกระแสน้ํา ทําให้แสงที่จําเป็นมาก เมื่อพื้นผิวของทะเลส่องแสงภายใต้แสงจันทร์ ด้านล่างของทะเลก็ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความมืด

ที่มุมหนึ่งของทะเลที่ไม่มีใครรู้จัก ร่างของเด็กชายนอนนิ่งไม่ขยับเขยื้อน

น่าแปลกที่ตอนนี้สามารถเห็นรูในอกของเด็กชายได้ ซึ่งร่างกายของเขาซีดเผือดไปหมด ไม่มีการแสดงออกบนใบหน้า เขาไม่หายใจเช่นกัน ในขณะที่เขานอนอยู่ที่นั่นในความเงียบชั่วนิรันดร์

3 เดือนผ่านไปตั้งแต่เด็กชายผมสีเงินถูกโยนลงทะเลครั้งแรก และไม่แน่ใจว่าเขาจะออกมาหรือไม่

….

ภายใต้แสงจันทร์ที่สว่างไสว สามารถมองเห็นชายชราคนหนึ่งเดินผ่านหมู่บ้าน

ชายชราดูเหมือนจะอายุ 60 เศษ ส่วนศีรษะของเขานั้นถูกปกคลุมไปด้วยผมยาวสีขาว เขายังสนับสนุนหนวดเคราสีขาวที่ดูเข้ากับใบหน้าของเขา

ดูเหมือนว่าชายผู้นี้จะไปที่ไหนสักแห่ง เมื่อมีคนเรียกจากด้านหลัง

“คุณปู่จะไปทะเลอีกแล้วใช่ไหม ทะเลตอนนี้ ว่ายน้ําไม่ได้นะ อย่าไปนะ!”

ชายวัยกลางคนสังเกตเห็นชายชราออกไปและพยายามจะหยุดเขา

“ทะเลเหมาะสําหรับฉันเสมอ เพราะความโกลาหลของทะเลเป็นที่ที่ฉันพบความสงบสุขที่แท้จริง” ชายชราตอบพร้อมกับยิ้ม

“คุณปู่ ฟังผมนะ ถ้าไปคราวนี้คุณอาจจะตายได้ เวลาต่างกันออกไป ไปทีหลัง” ชายวัยกลางคนกล่าวอีกครั้ง

“ความตายงั้นเหรอ? ความตายเป็นเพียงชื่ออื่นของการนอนหลับ ถ้าฉันกลัวการนอน ฉันจะเห็นปีศาจในความฝันได้อย่างไร” ชายชราตอบ ขณะเดินต่อไป “วันหนึ่งทุกคนจะหลับไป ไม่ต้องห่วง”

ไม่นานเขาก็จากไป หายสาบสูญไปในขอบฟ้า ขณะเดินไปที่ชายหาด

ชายวัยกลางคนถูกทิ้งไว้ข้างหลัง ถอนหายใจ “ชายคนนี้บ้าไปแล้วจริงๆ เขาดูเหมือนไม่อยากมีชีวิตอยู่เลย นี่แหละชีวิตของเขา ฉันพยายามสุดความสามารถแล้ว” ชายวัยกลางคนพึมพํา ขณะเดินกลับเข้าไปในบ้านของตัวเอง

เมื่อเขาเข้าไปในห้องนอน เขาก็รู้ว่าภรรยาของเขาตื่นแล้ว

“คุณไปไหนมา?” ภรรยาของเขาถามเขาขณะที่เธอขยี้ตา

“ฉันไปดื่มน้ํา เมื่อกี้เห็นชายชราคนนั้นกําลังเดินเข้าไป จากนั้นฉันก็เริ่มพยายามจะหยุดเขา” ชายวัยกลางคนตอบขณะปีนขึ้นไปบนเตียง

“คุณหมายถึงชายชราบ้าคนนั้นเหรอ เขากําลังจะไปทะเลเวลาแบบนี้เหรอ?” ผู้หญิงคนนั้นถามสามีของเธอ

“ฉันจะพูดอะไรได้ล่ะ เขาบ้าไปแล้วจริงๆ ใครจะไปรู้ บางทีเขาอาจจะไม่ได้กลับมาในครั้งนี้ด้วยซ้ํา” ชายวัยกลางคนตอบ

“เฮ้อ คุณพยายามเต็มที่แล้ว อย่าไปสนใจเขาเลย เขาไม่ใช่ญาติเรา เขาไม่มีแม้กระทั่งครอบครัว ปล่อยให้เขาใช้ชีวิตอย่างที่เขาต้องการ ยังไงเขาก็ต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ คุณรู้ว่าเขาคือ แวเรียนท์ ใช่ไหม เขาสามารถอยู่รอดได้ในทะเล” ผู้หญิงคนนั้นพูด ขณะที่เธอนอนอยู่บนเตียง “ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก นอนเถอะ”

“คุณพูดถูก แต่ยังไงก็ตาม มันไม่ใช่หน้าที่ของฉันที่จะต้องดูแลผู้ชายคนนั้น” ชายคนนั้นพูดขณะนอนลงบนเตียงเช่นกัน

…

ชายชรามาถึงชายหาดและจ้องมองทะเล ซึ่งเขารู้สึกว่าเป็นบ้านของเขา

เขาเป็นแวเรียนท์ที่สามารถหายใจใต้น้ําและว่ายน้ําในทะเลได้เหมือนที่เขาสร้างขึ้นมา

เขาทําสิ่งเดียวกันทุกปีตั้งแต่ยังเด็กเมื่อเขาปลุกพลังของเขาเป็นครั้งแรก

ทุกปีเขามาที่ชายหาดและกระโดดลงไปในทะเล เขาพยายามไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทําได้และ สํารวจมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้ก่อนกลับมา

แม้ว่าทะเลจะไม่สงบอย่างสมบูรณ์ในตอนนี้ แต่เขาก็ไม่กังวล ในขณะที่ก้าวเข้าไปใกล้น้ําก่อนที่เขาจะจมลงไปในน้ําอย่างเต็มที่

เมื่อชายคนนั้นเข้าไปในทะเล เขาก็เริ่มว่ายน้ําโดยไม่หยุด

เขาว่ายทั้งคืนและตลอดทั้งวัน ในขณะที่เขาเพลิดเพลินกับความเงียบของทะเล แม้ว่าคลื่นมันจะไม่สงบ แต่ดูเหมือนว่าจะสงบอย่างสมบูรณ์ใกล้กับด้านล่างที่ชายชรากําลังว่ายน้ํา

แม้ว่าชายผู้นั้นจะดูแก่ แต่ไม่มีใครสามารถเดาได้ว่าหลังจากเห็นความเร็วที่เขาว่ายไปมา

เขาสังเกตสวนที่แปลกใหม่และสัตว์ทะเลหลายชนิดที่ก้นทะเล ในขณะที่เขาเดินต่อไป

ครั้งนี้เขาได้เลือกทิศทางที่แตกต่างออกไป โดยไม่รู้ว่านี่คือที่ที่เขากําลังจะพบบางสิ่งที่มีศักยภาพในการเปลี่ยนแปลงทั้งชีวิตของเขา

ขณะที่ชายคนนั้นยังคงว่ายน้ําอยู่ผ่านไป 2 วัน แต่เขาไม่ได้หยุด

วันเปลี่ยนไปเป็นสัปดาห์ ในขณะที่เขายังคงว่ายน้ํา เขาหยุดเป็นครั้งคราว ในขณะที่เขากินพืชทะเล ซึ่งทําให้เขากระปรี้กระเปร่า ร่างกายของเขาสามารถทํางานได้อย่างสมบูรณ์จากการรับประทานอาหารนั้น เขาไม่จําเป็นต้องออกจากน้ําด้วยซ้ํา

ในไม่ช้า หลายสัปดาห์ก็กลายเป็น 1 เดือน เมื่อชายผู้นั้นเข้าใกล้ชะตากรรมของเขามากขึ้น

เขายังคงว่ายน้ําไปข้างหน้า ในขณะที่เขาสังเกตการเปลี่ยนแปลงของพื้นผิว ซึ่งเขาไม่เคยเห็นมาก่อนอย่างน่าประหลาดใจ มีต้นไม้ 2-3 ต้น ที่เขาเห็นเป็นครั้งแรกด้วย

เขาหยุดอยู่ใกล้ต้นไม้เหล่านั้น ในขณะที่เขาเริ่มสังเกตมัน

“สวยจริงๆ เขาคิด ขณะนิ้วแตะต้นไม้ แต่ใช้เวลาไม่นานเขาก็รู้ว่ามีอย่างอื่นอยู่ไกลๆ

เขาสามารถเห็นสิ่งที่ดูเหมือนร่างกายนอนอยู่บนพื้นห่างจากเขาพอสมควร

เขาทิ้งต้นไม้ไว้ข้างหลังทันที เขาเริ่มเข้าใกล้ร่างกายนั้น

ในไม่ช้า เขาก็ไปถึงร่างของเด็กหนุ่มที่ดูเหมือนจะผูกติดอยู่กับของหนัก เพื่อให้แน่ใจว่า เขาจะจมน้ําตาย นอกจากนี้ยังมีรูที่หน้าอกของเขา ซึ่งดูน่าสยดสยอง

“ช่างเป็นโลกที่โหดร้ายจริงๆ.. ทุกวันนี้ผู้คนสามารถฆ่าเด็กได้ด้วยซ้ํา” ชายคนนั้นคิดขณะถอนหายใจ