Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 176 ไร้หัวใจ

ตอนที่ 176: ไร้หัวใจ

“โลกรู้จักฉันในนามราชาวอร์ล็อควารันท์” วารันท์บอกกับลูซิเฟอร์ และยกเขาขึ้นไปในอากาศที่คอของเขา

ลูซิเฟอร์พยายามโจมตีวาแรนท์ด้วยสายฟ้าของเขา ก่อนจะรู้จักชื่อของเขาด้วยซ้ํา แต่เขาก็ต้องตกใจเมื่อรู้ว่าพลังของเขาใช้ไม่ได้ผล

ต่อให้พยายามแค่ไหน สายฟ้าก็ไม่หลุดจากมือ เกิดอะไรขึ้น? เขาไม่เข้าใจอะไรเลย 

เขามองไปรอบๆ เพื่อหาเคนขณะที่เขาหายใจไม่ออก แต่กลับพบเคนอยู่ใกล้เฮลิคอปเตอร์

เคนนอนอยู่บนพื้น ดูเหมือนหมดสติ ไม่มีบาดแผลบนร่างกายของเขา นอกจากนี้ ยังสามารถมองเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ ตัวเขาซึ่งไม่ใช่ใครอื่นนอกจากวอร์ล็อคแห่งเงาเรียอาริ 

นั่นไม่ใช่ทั้งหมด ราชาแห่งการลอบสังหารโรเว่นก็ยืนอยู่ใกล้เรียอารีเช่นกัน สามคนนี้ดูเหมือนจะเป็นคนเดียวที่นี่

“ตะลึง? แกทําให้เราวิ่งตามหลังแกมามาก แต่ไม่เป็นไร แกทําร้ายคนของเรา แต่ก็ไม่เป็นไร ถ้าอย่างนั้นแกก็ทําร้ายแซนเดอร์ นั่นเป็นการดีน้อยกว่าเล็กน้อย ไม่มีความตายที่สมควรได้รับ แต่แล้วแกแสดงพลังของแกออกมา ตาของแกซึ่งไม่ค่อยดูดีซักเท่าไหร่นั่น” วารันท์บอกกับลูซิเฟอร์ ขณะที่เขาถอนหายใจ

“ตอนนี้ที่ฉันมองแกอย่างใกล้ชิดก็จริง ฉันเห็นคําใบ้ของไวโอเล็ตในดวงตาของแก ฉันยังไม่เชื่อว่าพ่อของแกจะโง่ขนาดนี้ ไม่สําคัญหรอก หึ ยังไงแกก็ต้องตายเพื่อที่เราจะสุขสบาย ไม่งั้นชีวิตของเราสามารถจบลงได้” เขากล่าวขณะที่เขาเริ่มบีบคอของลูซิเฟอร์

“คนที่จะตายก็คือแกต่างหาก!” ลูซิเฟอร์พูด หายใจลําบาก ขณะที่กําหมัดและชกที่หน้าอกของวารันท์ พยายามใช้กําลังทั้งหมดของเขาในการชก

เมื่อชกกระทบหน้าอกของวารันท์ มันไม่เป็นไป ตามที่ลูซิเฟอร์คาดไว้ วารันท์ไม่ได้ลอยออกไปแทนเขายืนอยู่ที่นั่นโดยไม่แสดงอารมณ์

ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งของเขาจะไม่ทํางานเช่นกัน

“นั่นเจ็บนิดหน่อย ไม่เลวสําหรับเด็ก แต่นั่นยังไม่เพียงพอที่จะช่วยแก” วารันท์ กล่าวขณะที่เขาเริ่มเดินไปที่เฮลิคอปเตอร์ของแวเรียนท์เกิดใหม่ 

พวกเขามาที่นี่ด้วยเฮลิคอปเตอร์ของพวกเขาเอง แต่พวกเขาลงจอดในระยะไกลเพื่อให้แน่ใจว่าลูซิเฟอร์และเคนไม่รู้เกี่ยวกับการมาถึงของพวกเขา

เรียอาริใช้เงาของเขาผลักเคนออกไป ถอดแนวป้องกันแรกของลูซิเฟอร์ออก หลังจากนั้น ดูเหมือนง่ายเหมือนกับการรับขนมจากเด็ก

ลูซิเฟอร์ไม่รู้ด้วยซ้ําเมื่อวารันท์เข้ามาใกล้เขา กล่าวกันว่าการปล่อยให้วารันท์ เข้าใกล้ถือเป็นความผิดพลาดที่เลวร้ายที่สุดที่มนุษย์สามารถทําได้

ลูซิเฟอร์ไม่มีสายฟ้าของเขา เขาไม่มีกําลัง เขาสงสัยว่าเขายังมีอาการทรุดโทรมอยู่หรือไม่ เขาต้องการทดสอบ

ขณะที่วารันท์พาลูซิเฟอร์ เข้าใกล้เฮลิคอปเตอร์มากขึ้น โดยยังคงรั้งเขาไว้ที่คอ ลูซิเฟอร์ถอดถุงมือสีดําออกจากมือทั้งสองข้างแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อ

เขาใช้สองมือแตะคอของวารันท์และพยายามใช้พลังของการเน่าเปื่อยของเขาในขณะที่บีบคอ เขาพร้อมกัน

“ไม่ได้ผล แม้แต่พระเจ้าก็ช่วยชีวิตแกไม่ได้ในวันนี้” วารันท์ตอบขณะที่กํามือแน่น ทําให้ลูซิเฟอร์หอบหายใจ

“อยากเห็นอะไรก่อนตายไหม” วารันท์ถาม พลางมองดูลูซิเฟอร์

ลูซิเฟอร์ไม่ตอบ แต่ก็ไม่สําคัญวารันท์นํามีดออกมาจากกระเป๋าของเขาและกรีดข้อมือทั้งสองของ ลูซิเฟอร์ ซึ่งเขากําลังพยายามจะคว้าที่คอของเขา

มีความเจ็บปวด แต่นั่นไม่ได้ทําให้ลูซิเฟอร์เกิดขึ้น ที่จริงแล้วสิ่งที่ทําให้เขาค่อย ๆ หายไปก็คือ ข้อมือของเขาไม่หายดี อย่าว่าแต่พลังแห่งการรักษาของเขาที่รวดเร็วก่อนหน้านี้เลย ตอนนี้เขารักษาด้วยพลังนั้นไม่ได้เลยแม้แต่น้อย 

“แกทําอะไรลงไป?” ลูซิเฟอร์ถามทั้งที่ยังหายใจไม่ออก ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง เมื่อความเจ็บปวดที่ไม่สามารถหายใจได้ปรากฏในดวงตาของเขา

“ฉันเอาพลังของแกไป น่าเสียดายที่พลังของแกแรงไปหน่อย ฉันเลยทําได้แค่เอามันออกไปจากแกชั่วคราว ฉันควรจะพูด 2 นาที แต่ 2 นาที นั้นก็เพียงพอสําหรับแกที่จะตาย” วารันท์กล่าวอธิบาย

“แกรู้ไหมว่าทําไมแกถึงกลับมามีชีวิตอีก เพราะ การรักษาของแก แต่ถ้าแกตายโดยที่แกไม่มีพลังแห่งการรักษา แกจะตายตลอดไป มันจะไม่เหมือนกับตอนที่พลังของแกตื่นขึ้นครั้งแรก ไม่มีการหวนกลับจาก การหลับใหลชั่วนิรันดร์ในครั้งนี้” เขากล่าวต่อ

“เหลือเวลาเพียง 1 นาที ก่อนที่ผลกระทบของพลังของฉันจะหมดลง ขอให้สนุกกับชีวิตของแกในนาทีสุดท้าย และได้โปรดอย่าโทษฉันสําหรับความตายของแกเลย” เขากล่าวเพิ่มเติม 

“ฉันไม่สนุกกับการฆ่าลูกชายของเซล ไม่ว่าคนอื่นจะพูดถึงฉันว่าเกลียดพ่อแกของยังไง ฉันก็ไม่ชอบเหมือนกัน แต่ถึงอย่างนั้น ฉันไม่มีทางเลือก ชีวิตของแกจะทําให้คนอื่นเสียชีวิตในอนาคต และฉันปล่อยให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นไม่ได้” 

วารันท์ก้าวเข้าไปในเฮลิคอปเตอร์ ในขณะที่เขาเริ่มนับถอยหลัง เฮลิคอปเตอร์เริ่มบินใน

อากาศ แต่แทนที่จะมุ่งหน้าไปยังเมือง เฮลิคอปgตอร์กลับมุ่งสู่ทะเล

“ก…แกฆ่าพ่อฉันเหรอ…” ลูซิเฟอร์ถามโดยตระหนักว่าเขาไม่มีทางออกจริงๆ เขาไม่มีกําลัง แต่เขาก็ไม่สามารถใช้พลังอื่นได้ และคนที่เขาเผชิญอยู่คือวารันท์ ความแข็งแกร่งและเทคนิค ปกติของเขาที่เขาเรียนรู้ก็ไร้ประโยชน์เช่นกัน 

อย่างน้อยเขาจําเป็นต้องรู้คําตอบ แม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาสุดท้ายของเขาตามที่วารันท์กล่าว

“ไม่จริง คําตอบสั้น ๆ คือ ไม่ ฉันไม่ได้ฆ่าพ่อแก ส่วนใครฆ่าพ่อแม่แก ฉันคงสงสัยว่า แวเรียนท์เกิดใหม่ พวกที่ช่วยแก? พวกเขาฆ่าพ่อและแม่แก แกเสียใจไหมล่ะ หึ ?” วารันท์ถามยิ้มๆ 

“แกโกหก”ลูซิเฟอร์ตอบ ขณะที่หัวใจเต้นช้าลง หายใจหอบถี่แรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนเขาไม่ได้กลัว

“ฉันหวังว่าฉันจะโกหก แต่นั่นคือสิ่งที่ฉันแน่ใจ แม้ว่าฉันจะไม่มีเงื่อนงําที่จะพิสูจน์ แต่ฉันแน่ใจว่าพวกเขาทํามัน” “ทําไมฉันต้องโกหกคนที่กําลังจะตายด้วยล่ะ จริงไหม ยังไงก็ตาม 10 วินาทีที่แล้ว เวลาหมดลงเพราะฉันไม่สามารถรอให้พลังของแกกลับมา“วารันท์พูดพร้อมกับถอนหายใจ

“ลาก่อน ลูซิเฟอร์ แอซเรล… ลูกชายของเซลแอซเรล ฉันหวังว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไป” เขาพูดก่อนจะใช้กําลังทั้งหมดเพื่อขยคอของลูซิเฟอร์ 

ยังไม่หมดแค่นั้นในขณะที่เขาสอดมือเข้าไปในอกของลูซิเฟอร์เพื่อดึงหัวใจออกมา เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีการหวนกลับคืนมาอีกเลย

ดวงตาของลูซิเฟอร์ยังคงเปิดอยู่ ขณะที่หัวใจของเขาถูกดึงออกจากอก แต่ดวงตาของเขากลับไม่มีประกายใดๆ เมื่อเขาถูกฆ่าอีกครั้ง อาจเป็นครั้งสุดท้าย

แม้ว่าไม่มีน้ําตาในดวงตาของเขา ไม่มีอะไรเหมือนครั้งแรกที่เขาตาย.. เขาไม่ได้กรีดร้องเหมือนครั้งแรก; เขาไม่ได้ถามว่าทําไมพวกเขาถึงทํา แบบนี้ในครั้งแรก เขาไม่แปลกใจเลยว่าทําไมคนถึงใจร้ายเหมือนครั้งก่อน